Probleem 2 Orthopedagogisch handelen
Verschillende cyclussen
De empirische cyclus (De Groot) Formele wijze waarop we tot algemene theorievorming komen.
Observatie Inductie Deductie Toetsing Evaluatie.
Inductie: Vermoeden door afzonderlijke waarnemingen
Deductie: Omzetten van vermoeden in een toetsbare voorspelling / hypothese.
Toepassing in de diagnostische modellen en behandelingsmodellen.
Regulatieve cyclus (Van Strien) Praktisch interventiegericht handelen, waarbij de praktijktheorie het
startpunt is. Uitbreiding van de empirische cyclus. Probleemstelling 1 Diagnose 2 Plan
Ingreep Evaluatie. Vanaf evaluatie kun je terug naar ieder punt in de cyclus.
1: Reflexieve pauze om tot een wetenschappelijk
onderbouwde probleemanalyse en diagnosestelling
te komen.
2: Reflexieve pauze m.b.t. de veranderingskennis
en veranderingsgerichte expertise.
Hierdoor zit de algemeen geldende empirische
cyclus in de praktijk van de orthopedagogische
hulpverlening.
Regulatieve cyclus van hulpverlenend handelen
(Van Scholte) Functioneren van kind en gezin
staan centraal, hierbij is er minder nadruk op
wetenschappelijke onderbouwing.
Opname Diganostiek samen met cliënt <->
Planvorming <-> Planuitvoering <-> Periodieke
evaluatie Vertrek.
Soorten diagnostiek
Classificerend Beel van de aard en de ernst van het
probleem (Probleemanalyse).
Verklarend Verklaren van de problemen. Hoe ontstaan ze
en worden ze in stand gehouden d.m.v. EBP.
Handelingsgericht Welke behandeling moet gebruikt
worden.
Klinische cyclus
Twee cyclische processen: Diagnostische- en interventie – of
behandelingscyclus.
Voorwaarden: Eerbiedigen van algemeen aanvaarde juridische
en ethische uitgangspunten en het vermijden van
contraproductieve verschillen in visie tussen cliënt en
hulpverlenen
Specifiekere voorwaarden: Professionele kwaliteit van de
hulpverlener, kwaliteit van de middelen en instrumenten en
procedurele kwaliteit van elke stap.
Elke stap in de klinische cyclus heeft eigen typen voorwaarden,
deze staan in een speciale matrix.
Reflectie: Bewust zijn van mogelijke foutenbronnen
Identificeren van de relevante stappen Analyseren van de
voorwaarden Omzetten van stappen en voorwaarden in
een richtlijn / protocol / scenario.
Diagnostische cyclus
Klachtanalyse: Verzamelen van informatie door middel van
gesprekken met alle betrokkenen en door observatie. Inside
perspective. Is er reden tot zorg ?
Verschillende cyclussen
De empirische cyclus (De Groot) Formele wijze waarop we tot algemene theorievorming komen.
Observatie Inductie Deductie Toetsing Evaluatie.
Inductie: Vermoeden door afzonderlijke waarnemingen
Deductie: Omzetten van vermoeden in een toetsbare voorspelling / hypothese.
Toepassing in de diagnostische modellen en behandelingsmodellen.
Regulatieve cyclus (Van Strien) Praktisch interventiegericht handelen, waarbij de praktijktheorie het
startpunt is. Uitbreiding van de empirische cyclus. Probleemstelling 1 Diagnose 2 Plan
Ingreep Evaluatie. Vanaf evaluatie kun je terug naar ieder punt in de cyclus.
1: Reflexieve pauze om tot een wetenschappelijk
onderbouwde probleemanalyse en diagnosestelling
te komen.
2: Reflexieve pauze m.b.t. de veranderingskennis
en veranderingsgerichte expertise.
Hierdoor zit de algemeen geldende empirische
cyclus in de praktijk van de orthopedagogische
hulpverlening.
Regulatieve cyclus van hulpverlenend handelen
(Van Scholte) Functioneren van kind en gezin
staan centraal, hierbij is er minder nadruk op
wetenschappelijke onderbouwing.
Opname Diganostiek samen met cliënt <->
Planvorming <-> Planuitvoering <-> Periodieke
evaluatie Vertrek.
Soorten diagnostiek
Classificerend Beel van de aard en de ernst van het
probleem (Probleemanalyse).
Verklarend Verklaren van de problemen. Hoe ontstaan ze
en worden ze in stand gehouden d.m.v. EBP.
Handelingsgericht Welke behandeling moet gebruikt
worden.
Klinische cyclus
Twee cyclische processen: Diagnostische- en interventie – of
behandelingscyclus.
Voorwaarden: Eerbiedigen van algemeen aanvaarde juridische
en ethische uitgangspunten en het vermijden van
contraproductieve verschillen in visie tussen cliënt en
hulpverlenen
Specifiekere voorwaarden: Professionele kwaliteit van de
hulpverlener, kwaliteit van de middelen en instrumenten en
procedurele kwaliteit van elke stap.
Elke stap in de klinische cyclus heeft eigen typen voorwaarden,
deze staan in een speciale matrix.
Reflectie: Bewust zijn van mogelijke foutenbronnen
Identificeren van de relevante stappen Analyseren van de
voorwaarden Omzetten van stappen en voorwaarden in
een richtlijn / protocol / scenario.
Diagnostische cyclus
Klachtanalyse: Verzamelen van informatie door middel van
gesprekken met alle betrokkenen en door observatie. Inside
perspective. Is er reden tot zorg ?
