Anne-Sophie Hoedjes
2598298
Aantal woorden: 704
Annotatie bij het Waterleidingbedrijf arrest
Auteur: A.I. Hoedjes
1.
Eiser heeft in deze zaak op grond van de Wet openbaarheid van bestuur een beroep ingesteld tegen
het niet tijdig nemen van een besluit door verweerder – een N.V. betreffende een waterleidingbedrijf
(PWN). Eiser verzocht verweerder alle documenten die betrekking hebben op een bestuurlijke
aangelegenheid openbaar te maken voor een ieder en aan eiser toe te zenden.
De rechtsvraag die centraal staat in dit arrest betreft of verweerder wel als bestuursorgaan
aangemerkt kan worden op grond van artikel 1:1 lid 1 Algemene wet bestuursrecht (hierna: Awb). De
rechtbank Noord-Holland, sector bestuursrecht, beantwoordt deze vraag ontkennend en verklaart
zich hierop onbevoegd om het beroep te behandelen.
2.
Een bestuursorgaan is drager van bestuursrechtelijke rechten en verplichtingen. 1 In artikel 1:1, eerste
lid en aanhef, Awb worden twee typen bestuursorganen onderscheiden: ‘a-organen’ en ‘b-organen’.
De a-organen zijn rechtspersonen, die krachtens publiekrecht zijn ingesteld. Onder b-organen wordt
verstaan ‘een ander persoon of college, met enig openbaar gezag bekleed’. Dit betreffen zowel
natuurlijke personen als privaatrechtelijke rechtspersonen, welke bevoegd zijn eenzijdig
publiekrechtelijke rechtshandelingen te verrichten. 2
Gezien het feit dat verweerder een naamloze vennootschap is, staat buiten kijf dat er geen sprake is
van een publiekrechtelijke rechtspersoon als bedoeld in artikel 2:1 BW, ofwel een a-orgaan (r.o. 3.1).
Om vervolgens vast te stellen of PWN als een b-orgaan aangemerkt kan worden, dient er sprake te
zijn van verkregen openbaar gezag.
3.
Gebaseerd op een tweetal uitspraken uit 2014 van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van
State wordt vooropgesteld dat openbaar gezag, in beginsel, slechts bij wettelijk voorschrift wordt
1
R.J.N. Schlössels & S.E. Zijlstra, Bestuursrecht in de sociale rechtsstaat I, Deventer: Kluwer 2017, p. 86.
2
R.J.N. Schlössels & S.E. Zijlstra, Bestuursrecht in de sociale rechtsstaat I, Deventer: Kluwer 2017, p. 89.
2598298
Aantal woorden: 704
Annotatie bij het Waterleidingbedrijf arrest
Auteur: A.I. Hoedjes
1.
Eiser heeft in deze zaak op grond van de Wet openbaarheid van bestuur een beroep ingesteld tegen
het niet tijdig nemen van een besluit door verweerder – een N.V. betreffende een waterleidingbedrijf
(PWN). Eiser verzocht verweerder alle documenten die betrekking hebben op een bestuurlijke
aangelegenheid openbaar te maken voor een ieder en aan eiser toe te zenden.
De rechtsvraag die centraal staat in dit arrest betreft of verweerder wel als bestuursorgaan
aangemerkt kan worden op grond van artikel 1:1 lid 1 Algemene wet bestuursrecht (hierna: Awb). De
rechtbank Noord-Holland, sector bestuursrecht, beantwoordt deze vraag ontkennend en verklaart
zich hierop onbevoegd om het beroep te behandelen.
2.
Een bestuursorgaan is drager van bestuursrechtelijke rechten en verplichtingen. 1 In artikel 1:1, eerste
lid en aanhef, Awb worden twee typen bestuursorganen onderscheiden: ‘a-organen’ en ‘b-organen’.
De a-organen zijn rechtspersonen, die krachtens publiekrecht zijn ingesteld. Onder b-organen wordt
verstaan ‘een ander persoon of college, met enig openbaar gezag bekleed’. Dit betreffen zowel
natuurlijke personen als privaatrechtelijke rechtspersonen, welke bevoegd zijn eenzijdig
publiekrechtelijke rechtshandelingen te verrichten. 2
Gezien het feit dat verweerder een naamloze vennootschap is, staat buiten kijf dat er geen sprake is
van een publiekrechtelijke rechtspersoon als bedoeld in artikel 2:1 BW, ofwel een a-orgaan (r.o. 3.1).
Om vervolgens vast te stellen of PWN als een b-orgaan aangemerkt kan worden, dient er sprake te
zijn van verkregen openbaar gezag.
3.
Gebaseerd op een tweetal uitspraken uit 2014 van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van
State wordt vooropgesteld dat openbaar gezag, in beginsel, slechts bij wettelijk voorschrift wordt
1
R.J.N. Schlössels & S.E. Zijlstra, Bestuursrecht in de sociale rechtsstaat I, Deventer: Kluwer 2017, p. 86.
2
R.J.N. Schlössels & S.E. Zijlstra, Bestuursrecht in de sociale rechtsstaat I, Deventer: Kluwer 2017, p. 89.
