SAMENVATTING MEETING 8
Moore, McCabe en Graig hoofdstuk 6.4
Power: kans van een test om H0 af te wijzen als deze ook echt afgewezen moet worden:
- Vind H0, Ha en alpha.
- Vind de waarde van x́ waarbij H0 afgewezen wordt.
o Bij alpha van 0.05, los je dit op met de Z-score die hoort bij 0.95.
- Bereken de kans op het observeren van deze waarden van x́ als het alternatef waar is.
o Weer met de Z-score
Hoe groter de P, hoe groter de kans op de juiste parameter. Een lage P zegt nog niet dat je H0 af kan
wijzen. Vanaf een P van 80% is de test goed. Om de power te verhogen kun je:
- Alpha verhogen
- Een Ha stellen die verder van H0 afigt.
- De sample size vergroten
- Standaarddeviate verkleinen.
De decision theory stelt H0 en Ha als twee gelijke waarden waar je tussen moet kiezen. Hierin zijn
twee soorten fouten: Dit samen wordt de acceptance sampling genoemd.
- Type I: H0 onterecht afwijzen.
- Type II: H0 onterecht accepteren.
Power in 5 steps:
- from probability (alpha),
- to z-score under H0,
- to mean ( x́ ) at boundary under H0,
- to z-score under Ha,
- to probability under Ha (power)
Passer hoofdstuk 8
In een experiment worden variabelen gemanipuleerd. Hierna wordt de reacte gemeten. De
gemanipuleerde variabele is dan onafankelijk en de reacte is afankelijk.
Het doel van controle is de onderzoekers in staat stellen om conclusies te trekken over de oorzaken
en efecten op gedrag. Hierdoor kan je causale conclusies trekken: Er zijn wel een aantal
voorwaarden:
, - Covariate: Als X verandert, verandert y ook. Gebeurd door manipulate
- Tijdsorde: de verandering in X is eerder dan de verandering van Y
- Afwezigheid van mogelijke alternateve verklaringen: x is de enige factor die veranderd voor
een verandering in x.
o Confounding variabele: varieert met de onafankelijke variabele mee. Je kan dus
geen conclusie trekken over welke variabele het efect geef.
o Extraneous variabele: factor dat niet de focus is van de studie. Dit kan voorkomen
worden door:
De extranoues variabelen zo constant mogelijk te houden. Bv. temperatuur
Balans te houden in de extranoues variabelen. Je zorgt voor gelijk groepen
van deelnemers. Karakter heef ook invloed.
Between subjects: twee groepen maken door matching pairs
Within subjects: elke deelnemer maakt elke variabele mee.
Counterbalance: de volgorde van de variabelen is bij personen verschillend. Zo worden de rest van de
variabelen minder belangrijk zoals vermoeidheid.
Je kan de onafankelijke variabelen aanpassen door:
- Aanpassen van het fysieke milieu: geluiden en temperatuur
- Aanpassen sociaal milieu: ouders met bekende stem of onbekende stem. Groepsgroote.
- Interventes voor mensen variëren: bv therapie of training
- Variëren in de taak die deelnemers krijgen: woorden onthouden met verschillende lengtes
- Variëren in de strategie voor een taak: woorden onthouden door plaatjes of herhalen
- Manipuleren van karakter: labratoriummuizen.
Single factor design: heef 1 onafankelijke variabele. Je kan dit wel multlevel hebben en dan zijn er
twee niveaus van dezelfde variabele.
Experimental conditon: deelnemer komt in contact met de onafankelijke variabele.
Control conditon: deelnemer komt niet of minder in contact met onafankelijke variabele.
Between subjects design voordelen
- Efecten die veroorzaakt worden door de ene condite kunnen de andere niet bennvloeden.
- Sommige onderzoeksvragen kunnen alleen maar between subjects. Er is maar 1 kans voor
een eerste indruk
- Bij 1 individu die 2 variabele doet, kan de hypothese duidelijk zijn wat de resultaten
bennvloedt.
- Het andere kan te vermoeiend, stressvol en tjdrovend zijn.
Nadelen between subjects design:
- Het is lastg om 2 gelijke groepen te maken omdat veel mensen een andere achtergrond
hebben
- Onderzoeker moet meer deelnemers vinden.
Er zijn verschillende soorten between subjecs designs:
- Independent groups design: deelnemers zijn random toegewezen aan de verschillende
condites lastg conclusie trekken.
Moore, McCabe en Graig hoofdstuk 6.4
Power: kans van een test om H0 af te wijzen als deze ook echt afgewezen moet worden:
- Vind H0, Ha en alpha.
- Vind de waarde van x́ waarbij H0 afgewezen wordt.
o Bij alpha van 0.05, los je dit op met de Z-score die hoort bij 0.95.
- Bereken de kans op het observeren van deze waarden van x́ als het alternatef waar is.
o Weer met de Z-score
Hoe groter de P, hoe groter de kans op de juiste parameter. Een lage P zegt nog niet dat je H0 af kan
wijzen. Vanaf een P van 80% is de test goed. Om de power te verhogen kun je:
- Alpha verhogen
- Een Ha stellen die verder van H0 afigt.
- De sample size vergroten
- Standaarddeviate verkleinen.
De decision theory stelt H0 en Ha als twee gelijke waarden waar je tussen moet kiezen. Hierin zijn
twee soorten fouten: Dit samen wordt de acceptance sampling genoemd.
- Type I: H0 onterecht afwijzen.
- Type II: H0 onterecht accepteren.
Power in 5 steps:
- from probability (alpha),
- to z-score under H0,
- to mean ( x́ ) at boundary under H0,
- to z-score under Ha,
- to probability under Ha (power)
Passer hoofdstuk 8
In een experiment worden variabelen gemanipuleerd. Hierna wordt de reacte gemeten. De
gemanipuleerde variabele is dan onafankelijk en de reacte is afankelijk.
Het doel van controle is de onderzoekers in staat stellen om conclusies te trekken over de oorzaken
en efecten op gedrag. Hierdoor kan je causale conclusies trekken: Er zijn wel een aantal
voorwaarden:
, - Covariate: Als X verandert, verandert y ook. Gebeurd door manipulate
- Tijdsorde: de verandering in X is eerder dan de verandering van Y
- Afwezigheid van mogelijke alternateve verklaringen: x is de enige factor die veranderd voor
een verandering in x.
o Confounding variabele: varieert met de onafankelijke variabele mee. Je kan dus
geen conclusie trekken over welke variabele het efect geef.
o Extraneous variabele: factor dat niet de focus is van de studie. Dit kan voorkomen
worden door:
De extranoues variabelen zo constant mogelijk te houden. Bv. temperatuur
Balans te houden in de extranoues variabelen. Je zorgt voor gelijk groepen
van deelnemers. Karakter heef ook invloed.
Between subjects: twee groepen maken door matching pairs
Within subjects: elke deelnemer maakt elke variabele mee.
Counterbalance: de volgorde van de variabelen is bij personen verschillend. Zo worden de rest van de
variabelen minder belangrijk zoals vermoeidheid.
Je kan de onafankelijke variabelen aanpassen door:
- Aanpassen van het fysieke milieu: geluiden en temperatuur
- Aanpassen sociaal milieu: ouders met bekende stem of onbekende stem. Groepsgroote.
- Interventes voor mensen variëren: bv therapie of training
- Variëren in de taak die deelnemers krijgen: woorden onthouden met verschillende lengtes
- Variëren in de strategie voor een taak: woorden onthouden door plaatjes of herhalen
- Manipuleren van karakter: labratoriummuizen.
Single factor design: heef 1 onafankelijke variabele. Je kan dit wel multlevel hebben en dan zijn er
twee niveaus van dezelfde variabele.
Experimental conditon: deelnemer komt in contact met de onafankelijke variabele.
Control conditon: deelnemer komt niet of minder in contact met onafankelijke variabele.
Between subjects design voordelen
- Efecten die veroorzaakt worden door de ene condite kunnen de andere niet bennvloeden.
- Sommige onderzoeksvragen kunnen alleen maar between subjects. Er is maar 1 kans voor
een eerste indruk
- Bij 1 individu die 2 variabele doet, kan de hypothese duidelijk zijn wat de resultaten
bennvloedt.
- Het andere kan te vermoeiend, stressvol en tjdrovend zijn.
Nadelen between subjects design:
- Het is lastg om 2 gelijke groepen te maken omdat veel mensen een andere achtergrond
hebben
- Onderzoeker moet meer deelnemers vinden.
Er zijn verschillende soorten between subjecs designs:
- Independent groups design: deelnemers zijn random toegewezen aan de verschillende
condites lastg conclusie trekken.
