Samenvatting WFT Inkomen 2018

Hoofdstuk 1: Inleiding advisering over inkomensverzekeringen


Wat is advisering over inkomensverzekeringen?



Inkomensrisico’s


De inkomensadviseur adviseert over inkomensrisico’s bij:

 ziekte en arbeidsongeschiktheid
Een persoon is ziek als hij een ziekte heeft, zoals griep of reuma. Een persoon is
arbeidsongeschikt als hij niet meer kan werken.
 werkloosheid
Een persoon is werkloos als hij geen betaald werk heeft, maar wel beschikbaar is om betaald werk
te doen.



Doelgroepen en soorten inkomensverzekeringen


Mede door de sociale wetgeving zijn er verschillende doelgroepen voor de inkomensadviseur en iedere
doelgroep heeft weer zijn eigen risico’s en daarbij behorende inkomensverzekeringen:



 Collectieve ziekteverzuimverzekeringen
 WGA-eigenrisicodragersverzekeringen
Werknemers en werkgevers
 Ziektewet-eigenrisicodragersverzekeringen
 Collectieve WIA-verzekeringen



 Individuele WIA-verzekeringen
Particulieren  Individuele verzekeringen voor het risico bij werkloosheid
 Woonlastenverzekeringen



Ondernemers  Arbeidsongeschiktheidsverzekeringen



Sociale zekerheid algemeen


De sociale zekerheid is in Nederland in een groot aantal wetten en andere regelingen neergelegd. De
regelingen en wetten zijn onderverdeeld in:

 sociale verzekeringen.
Wie tot de kring van verzekerden behoort, is verplicht verzekerd. De werkgever en/of de
werknemer zijn premies verschuldigd. Wie niet of niet meer tot de kring van verzekerden
behoort, kan zich onder bepaalde condities vrijwillig verzekeren. De sociale verzekeringen
zijn onder te verdelen in:

, o werknemersverzekeringen.
Deze zijn alleen bestemd voor werknemers. Premiebetaling voor de
werknemersverzekeringen vindt plaats doordat de werkgever de premie afdraagt aan
de Belastingdienst;
o volksverzekeringen.
Deze zijn bestemd voor de gehele bevolking. De premies voor de volksverzekeringen
int de Belastingdienst via het loon of de uitkering.
 sociale voorzieningen.
Sociale voorzieningen hebben niet het karakter van een verzekeringsuitkering. Er vindt
namelijk geen premieheffing plaats. De overheid betaalt de sociale voorzieningen direct uit de
algemene middelen. De sociale voorzieningen geven recht op een uitkering ter hoogte van het
sociaal minimum of vullen het inkomen aan tot het sociaal minimum.



Verzekerden


Iedere natuurlijke persoon die legaal ingezetene van Nederland is, is verzekerd voor de
volksverzekeringen. Ook een niet-ingezetene die in Nederland loonbelasting afdraagt, is verzekerd.
Sociale voorzieningen geven een aanvulling tot het sociaal minimum en per regeling is beschreven wie
voor de voorziening in aanmerking komt.

Werknemersverzekeringen zijn verplichte verzekeringen voor alle in Nederland werkende werknemers.
Als werknemer wordt beschouwd, degene die:

 in gezagsverhouding staat tot een werkgever;
 op geld waardeerbaar loon geniet;
 persoonlijk arbeid verricht.



Afdracht van premies


De werkgever is verantwoordelijk voor de afdracht van premies voor de werknemersverzekeringen aan
de Belastingdienst. Een deel van de premie mag de werkgever inhouden op het loon, het zogenoemde
werknemersdeel. De rest legt hij er zelf bij, het zogenoemde werkgeversdeel. Wanneer de werkgever
in gebreke blijft bij het voldoen van de premies heeft dit geen gevolgen voor de rechten van de
werknemers.

De premie voor de WW komt geheel voor rekening van de werkgever. De werkgever betaalt ook de
volledige WAO-premie en een groot deel van de WIA-premie. Vanaf 1 januari 2006 is de werkgever
bevoegd om maximaal de helft van de gedifferentieerde premie WGA of de private premie van een
eigenrisicodragersverzekering te verhalen op het nettoloon van de werknemer.
De werknemer betaalt de volledige AOW-, Anw- en AWBZ-premie. Deze premies zijn onderdeel van
de loonheffing.



Wet aanpak schijnconstructies

,De Wet aanpak schijnconstructies wil werknemers beter beschermen tegen onderbetaling en bonafide
werkgevers beter vrijwaren tegen oneerlijke concurrentie. Ook wil de wet handhaving van
het arbeidsrecht verbeteren.

Maatregelen tegen schijnconstructies sinds 1 juli 2015:

- Ketenaansprakelijkheid voor loon: Werkgever en opdrachtgever zijn aansprakelijk;

- Uitwisseling van informatie over werkgevers;

- Vaststellen van de identiteit van een niet EU-werknemer;

Maatregelen tegen schijnconstructies sinds 1 januari 2016:

- Duidelijke loonstrook;

- Minimumloon giraal uitbetalen;

- Inspectie SZW controleert en maakt de namen van gecontroleerde bedrijven openbaar;

Maatregelen tegen schijnconstructies sinds 1 januari 2017:

- Volledige betaling minimumloon;



Arbeidsongeschiktheid en sociale zekerheid


Er zijn een aantal wettelijke regelingen die ervoor zorgen dat werknemers een uitkering hebben bij
bepaalde inkomensrisico’s. De belangrijkste wetgeving op hoofdlijnen is:

 De loondoorbetalingsplicht van de werkgever (opgenomen in het BW)
 Ziektewet (ZW)
 Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen (WIA)
 Werkloosheidswet (WW)



Ziektewet


De Ziektewet regelt allereerst een uitkering voor de zogeheten vangnetters. Dit zijn (ex-)werknemers
die ziek zijn en daardoor niet kunnen werken en geen recht (meer) hebben op loondoorbetaling. Het
gaat hierbij om:

 Werknemers met een (tijdelijk) aflopend contract;
 Oproepkrachten zonder recht op loondoorbetaling;
 Uitzendkrachten zonder recht op loondoorbetaling;
 WW’ers die langer dan 13 weken ziek zijn. De eerste 13 weken loopt de WW uitkering door;

,  Werknemers die ziek worden binnen 28 dagen na het einde van het dienstverband. Door de
ziekte zou de ex-werknemer niet in staat zijn om het werk te kunnen uitvoeren, dat hij in
loondienst deed.

De uitkering bedraagt voor deze groep 70% van het oude loon (dagloon) voor een periode van
maximaal 104 weken. Dit oude loon is wel gemaximeerd. Vanaf 1 januari 2017 geldt een
maximumdagloon van € 205,77 (€ 53.705,97 per jaar).

Als de vangnetter na twee jaar nog ziek is dan kan er recht zijn op een WIA-uitkering. De uitkering
eindigt eerder dan twee jaar als de vangnetter:

 de AOW-leeftijd bereikt;
 langer dan één maand gedetineerd is;
 na de eerstejaars Ziektewetbeoordeling voor 65% of meer arbeidsgeschikt is. Sinds 2013 geldt
de eerstejaars Ziektewetbeoordeling. Na één jaar ziekte beoordeelt het UWV of de
Ziektewetuitkering nog een jaar doorloopt. Kan de werknemer meer dan 65% verdienen van
het loon dat een gezonde vergelijkbare persoon kan verdienen (gangbare arbeid) dan stopt de
Ziektewetuitkering. Dit geldt alleen voor personen die een Ziektewetuitkering hebben en geen
werkgever (vangnetters).




Daarnaast geldt de Ziektewet voor een aantal bijzondere groepen:

 Werkneemsters die ziek zijn door zwangerschap of bevalling;
 Werknemers die ziek zijn als gevolg van orgaandonatie;
 Arbeidsgehandicapten die binnen 5 jaar na indiensttreding ziek worden. Deze
arbeidsgehandicapten vallen onder de zogeheten No-riskpolis waarover later meer;

De werkgever dient van deze werknemers het loon door te betalen gedurende de eerste 104 weken van
ziekte als er sprake is van beroepsarbeidsongeschiktheid, maar hij kan de
loondoorbetalingsverplichting (deels) verhalen bij het UWV. De eerste twee groepen hebben recht op
loondoorbetaling van 100% van het oude (gemaximeerd) dagloon. De werkgever kan deze
loondoorbetalingsverplichting volledig verhalen bij het UWV. De arbeidsgehandicapte krijgt in
beginsel een ZW-uitkering van 70% van het (maximum)dagloon gedurende maximaal 104 weken. Over
het eerste jaar kan zelfs gevraagd worden die ZW-uitkering op 100% te stellen van het (maximum)
dagloon, als de werkgever het loon 100% doorbetaalt.

 Vrijwillig verzekerden. Dit zijn zelfstandigen die het risico van ziekte bij het UWV hebben
verzekerd. Ook hierover later meer.

De vrijwillig verzekerden krijgen een uitkering op basis van het verzekerde bedrag. Al deze
uitkeringen zijn wel gemaximeerd tot het maximum dagloon van € 205,77.