Terreinverkenning
1.1| Oriëntatie
Beroepsbevolking betekent alle personen die 15 tot 75 jaar, die meer dan 12 uur per week willen werken en
direct werk te aanvaarden (werklozen die wel in staat zijn om te gaan en willen werken).
Onzelfstandige beroepsbevolking is dat deel van de beroepsbevolking dat zich tjdens de uitoefening van de
werkzaamheden in een afankelijkheidsposite bevindt ten opzichte van een ander, de werkgever.
Voorbeelden: In loondienst.
Private sector is dat deel van de onzelfstandige beroepsbevolking dat in de marktsector werkzaam is.
Voorbeeld: Bedrijfsleven, medewerkers.
Publieke sector is dat deel van de onzelfstandige beroepsbevolking dat bij de overheid werkzaam is. Voorbeeld:
Overheid, ambtenaren.
Semipublieke sector is dat deel van de beroepsbevolking dat verbonden is aan organisates en instellingen die
financieel van de overheid afankelijk zijn. Voorbeeld: Personeel in ziekenhuizen, verpleeghuizen en onderwijs.
Zelfstandige beroepsbevolking is dat deel van de beroepsbevolking dat tjdens de uitoefening van de
werkzaamheden niet ondergeschikt is aan opdrachten van anderen (zelfstandigheden). Voorbeeld: ZZP’er, niet
in loondienst.
1.2| Werkgever en werknemer: Welke rechtsbronnen?
Rechtsbronnen zijn daar waar men de rechten in terug kan vinden. Voorbeeld: De wet, Het verdrag, De
jurisprudente, De gewoonte.
Zes belangrijke rechtsbronnen:
1. Het arbeidsovereenkomstenrecht
Een belangrijke vindplaats van rechtsregels die de individuele werkgever-werknemer verhouding reguleren, is
het burgerlijk wetboek (Afgekort: BW). In 1947 heef men in Nederland aan de invoering van het zogenoemde
Nieuw Burgerlijke Wetboek gewerkt.
Anno 2016 bestaat het BW uit negen wetboeken:
1. Personen- en familierecht (ingevoerd in 1970)
2. Rechtspersonen (ingevoerd in 1976)
3. Vermogensrecht (ingevoerd in 1992)
4. Erfrecht (ingevoerd in 2003)
5. Zakelijke rechten (ingevoerd in 1992)
6. Algemeen gedeelte van het verbintenissenrecht (ingevoerd in 1992)
7. Bijzondere overeenkomsten (deels ingevoerd verspreid over de jaren)
8. Verkeersmiddelen en vervoer (ingevoerd in 1991)
10. Internatonaal privaatrecht (ingevoerd in 2012)
Bijzondere overeenkomsten zijn ook wel overeenkomsten die specifiek met naam en toenaam in de wet zijn
uitgewerkt.
In 1999 is Boek 7 ttel 10 ingrijpend gewijzigd. Op die datum is de Wet feeibiliteit en zekerheid in werking
getreden. Het doel van deze wet is:
- Enerzijds dat de werkgever feeibeler en slagvaardiger kan optreden als zich gewijzigde marktomstandigheden
voordoen.
- Anderzijds stelde de wetgever zich ten doel, bepaalde kwetsbare groepen op de arbeidsmarkt
(oproepkrachten en uitzendkrachten) eetra bescherming en dus meer zekerheid te bieden.
1.1| Oriëntatie
Beroepsbevolking betekent alle personen die 15 tot 75 jaar, die meer dan 12 uur per week willen werken en
direct werk te aanvaarden (werklozen die wel in staat zijn om te gaan en willen werken).
Onzelfstandige beroepsbevolking is dat deel van de beroepsbevolking dat zich tjdens de uitoefening van de
werkzaamheden in een afankelijkheidsposite bevindt ten opzichte van een ander, de werkgever.
Voorbeelden: In loondienst.
Private sector is dat deel van de onzelfstandige beroepsbevolking dat in de marktsector werkzaam is.
Voorbeeld: Bedrijfsleven, medewerkers.
Publieke sector is dat deel van de onzelfstandige beroepsbevolking dat bij de overheid werkzaam is. Voorbeeld:
Overheid, ambtenaren.
Semipublieke sector is dat deel van de beroepsbevolking dat verbonden is aan organisates en instellingen die
financieel van de overheid afankelijk zijn. Voorbeeld: Personeel in ziekenhuizen, verpleeghuizen en onderwijs.
Zelfstandige beroepsbevolking is dat deel van de beroepsbevolking dat tjdens de uitoefening van de
werkzaamheden niet ondergeschikt is aan opdrachten van anderen (zelfstandigheden). Voorbeeld: ZZP’er, niet
in loondienst.
1.2| Werkgever en werknemer: Welke rechtsbronnen?
Rechtsbronnen zijn daar waar men de rechten in terug kan vinden. Voorbeeld: De wet, Het verdrag, De
jurisprudente, De gewoonte.
Zes belangrijke rechtsbronnen:
1. Het arbeidsovereenkomstenrecht
Een belangrijke vindplaats van rechtsregels die de individuele werkgever-werknemer verhouding reguleren, is
het burgerlijk wetboek (Afgekort: BW). In 1947 heef men in Nederland aan de invoering van het zogenoemde
Nieuw Burgerlijke Wetboek gewerkt.
Anno 2016 bestaat het BW uit negen wetboeken:
1. Personen- en familierecht (ingevoerd in 1970)
2. Rechtspersonen (ingevoerd in 1976)
3. Vermogensrecht (ingevoerd in 1992)
4. Erfrecht (ingevoerd in 2003)
5. Zakelijke rechten (ingevoerd in 1992)
6. Algemeen gedeelte van het verbintenissenrecht (ingevoerd in 1992)
7. Bijzondere overeenkomsten (deels ingevoerd verspreid over de jaren)
8. Verkeersmiddelen en vervoer (ingevoerd in 1991)
10. Internatonaal privaatrecht (ingevoerd in 2012)
Bijzondere overeenkomsten zijn ook wel overeenkomsten die specifiek met naam en toenaam in de wet zijn
uitgewerkt.
In 1999 is Boek 7 ttel 10 ingrijpend gewijzigd. Op die datum is de Wet feeibiliteit en zekerheid in werking
getreden. Het doel van deze wet is:
- Enerzijds dat de werkgever feeibeler en slagvaardiger kan optreden als zich gewijzigde marktomstandigheden
voordoen.
- Anderzijds stelde de wetgever zich ten doel, bepaalde kwetsbare groepen op de arbeidsmarkt
(oproepkrachten en uitzendkrachten) eetra bescherming en dus meer zekerheid te bieden.
