Samenvatting Geschiedenis Feniks Hoofdstuk 3 en 4 Havo 4

Geschiedenis Samenvatting H3 en H4

3.1

De Germaanse volkeren die het Romeinse Rijk binnendrongen  aangevoerd door krijgsheren

Krijgsheren legeraanvoerder die zijn militaire gezag gebruikt om ook politiekmacht uit te oefenen

Zij hadden vaak alleen voor de duur van een veldtocht de leiding

Deelnemers van een veldtocht waren gekozen  dapperst en meest vrijgevig ;verdeling van buit



Sommige Germaanse volken begonnen staten te stichten  koningschap werd erfelijk binnen 1
familie (Romeinen gaven Krijgsheren vaak de titel koning)

De oudste zoon kreeg niet de macht  macht werd verdeel; onderlinge ruzie



Germaanse koningen probeerde de Romeinse instellingen te behouden  lukte vaak niet

Hun macht was beperkt  vooral afgelegen delen van het koninkrijk hadden lokale macht (Karel de Grote)



Karel de Grote (kleinzoon Karel Martel)

 Koning van de Franken (rijk besloeg grote delen van West-Europa
 800 (Karel de Grote paus kroonde hem tot keizer
 Nam maatregelen om bestuur te verbeteren  effect beperkt
 Had weinig goed opgeleide dienaren  lezen, schrijven, wetten mensen waren schaars



Feodale verhoudingen

Germaanse koningen omringden zich met krijgers die hun trouw hadden gezworen  vazallen

Vazallen beschermden koning en vochten voor  beloond met de buit; trouw bij voldoende beloning



Hofmeier  beheerder van de domeinen van de koning

Hofmeier Karel Martel beloonde zijn vazallen ook met landgoederen  vazal; grond slechts in leen



Leen is een gebied of ambt dat een leenman van de leenheer in gebruik krijgt wanneer hij de
leeneed afgelegd

In theorie bleef het landgoed eigendom van de koning of klooster waarvan het was afgenomen



Karel de Grote beloonde soms ook graven, hertogen en andere bestuurders met lenen  ontstaan
feodale verhoudingen ; droegen op lange termijn bij aan verbrokkeling van de macht

, Feodaal  betrekking hebbend op de band die ontstaat wnr iemand een persoonlijke eed van trouw
aflegt aan een ander in ruil voor een leen



Leenman  ontvanger van een leen; ruil daarvoor militaire of bestuurlijke diensten voor de leenheer

Leenheer  vorst of edelman die in ruil voor bepaalde diensten rond in leen geeft aan een leenman



Zoals verhaal Hugo van Lusignan laat zien  zegden leenmannen eenvoudigweg de trouw op als ze
meenden dat ze niet goed behandeld werden door hun leenheer



De deling van het rijk

In de 9e eeuw werd het Frankische rijk steeds verder opgedeeld  843 verdelen 3 kleinzoons rijk

Oudste zoon (midden rijk)  keizer ; viel uiteindelijk snel uiteen

Zijn broers en koningen trokken zich weinig van hem aan



Zo versplinterde de macht  werd versterkt door hertogen en graven de verdeeldheid gebruikten om
hun zelfstandigheid te vergroten; gingen hun gebieden als eigendom beschouwen  zonder
toestemming opvolgen door zonen



Dit was mogelijk doordat er nieuwe invallers opdoken  Noormannen, Hongaren en moslimpiraten

Nakomelingen Karel konden weinig doen10e eeuw koningen uit andere adel families op de troon

Erg machtig waren ze niet  edelen die hen tot koning hadden gekozen zagen zichzelf als gelijken



Vaak hadden hertogen en graven ook weinig controle over hun gebieden

Lokaal niveau heersten rond 1000 nog lagere heren als kleine koninkjes over dorpen en landgoederen



Landbouwsamenleving

De landbouw was het belangrijkste middel ter bestaan  maar ook steden (handel, nijverheid)

Maar laatste periode Romeinse Rijk  economische crisis; hoeveelheid handel en nijverheid nam af

Deze ontwikkeling zette zich door na de val van het Romeinse Rijk (476)



Door de afname van handel en nijverheid (oorlogsgeweld, epidemieën) liep het aantal inwoners van
steden achteruit  landbouw stedelijk weer terug naar landbouwsamenleving

Het overgrote deel van de mensen woonden op platteland en leefden van de landbouw