Hoofdstuk 2: 40 t/m 50
De deuren der waarneming
Huxley noemt onze zintuigen deuren der waarneming: ogen, mond, oren, neus mond, huid.
We zien via een complexe reeks van actieve perceptuele filters.
We kunnen leren ervoor te zorgen dat onze zintuigen ons beter van dienst zijn.
Het vermogen meer op te merken en een fijnere onderscheidingen te maken bij al
onze zintuigelijke waarnemingen kan de kwaliteit van ons leven aanzienlijk verhogen.
Oefeningen van de zintuigen: leren waarnaar je moet kijken, dat je leert de
verschillen op te merken waar het om gaat.
Representatiesystemen
Communicatie begint bij onze gedachten:
Via woorden, intonatie en lichaamstaal laten we de ander daarin delen
Een bruikbare manier om te denken over het denken is, dat we daarbij intern gebruik
maken van onze zintuigen.
Als we nadenken over wat we zien, horen en voelen, herscheppen we deze beelden,
geluiden en gevoelens ons innerlijk. We ervaren de informatie opnieuw in de
zintuigelijke vorm waarin we deze oorspronkelijk hebben waargenomen.
Een van onze denkwijzen houdt dus in dat we ons bewust of onbewust weer te binnen
brengen welke beelden, geluiden, gevoelens, smaken en geuren we in ons hebben
opgenomen. Via het medium van de taal kunnen we zelf een grote verscheidenheid aan
zintuigelijke ervaringen scheppen zonder dat we die ervaringen ooit in werkelijkheid hebben
gehad.
Om de passage te kunnen begrijpen heb de ervaring innerlijk meebeleefd, waarbij je intern
gebruik maakte van je zintuigen om de ervaringen te representeren die door woorden werd
opgeroepen.
Een groot deel van ons denken bestaat uit een mengsel van herinnerde en
geconstrueerde impressies.
Bij het intern representeren van onze ervaring gebruiken we dezelfde zenuwbaan als
bij de direct waarneming, gedachten hebben onmiddellijk fysieke gevolgen. Geest en
lichaam vormen 1 systeem.
We gebruiken onze zintuigen naar buiten toe om de wereld waar te nemen en naar
binnen om het ervarene opnieuw op te roepen, te representeren.
De diverse manieren waarop we informatie opnemen, opslaan en coderen worden
representatiesystemen genoemd.
Visueel systeem (V) kan extern (e) worden gebruikt aks we naar de buitenwereld
kijken (Ve), of intern (i), als we ons mentaal voorstellingen maken (Vi)
Auditieve systeem (A) kan extern (Ae) en intern (Ai) worden gebruikt
Kinesthetische (tast) (K) kan extern (gevoelssensatie) (Ke) of intern (herinnerde
gevoelssensatie) (Ki)
Smaak (S) *minst belangrijk: wordt vaak onder kinesthetische zintuig gerekend.
Reuk (R) *minst belangrijk: wordt vaak onder kinesthetische zintuig gerekend.
, V Visueel Zien
A Auditief Horen
K Kinesthetisch Tasten/voelen
R Reuk Ruiken
S Smaak Proeven
Ons gedrag komt voort uit een mengsel van innerlijke en uiterlijke zintuigelijke ervaringen
Voorkeurssystemen
Als iemand gewend is voornamelijk een bepaalde innerlijke zintuig te gebruiken, wordt dit
het voorkeurssysteem of primaire systeem genoemd.
Dit betekent dat sommige mensen van nature beter zijn in of meer talent hebben voor
bepaalde bezigheden dan anderen.
Taal en representatiesystemen
Om onze gedachten mee te delen maken we gebruik van de taal, dus het is niet
verwonderlijk dat de woorden die we gebruiken onze denkwijze weer spiegelen.
Predikaten
We gebruiken worden om onze gedachten uit te drukken, dus uit onze woordkeus kan
worden opgemaakt welke representatiesysteem we aan het gebruiken zijn.
Zintuigelijke waarnemingen zijn gebaseerd op zelfstandig en bijvoeglijke naamwoorden,
bijwoorden en werkwoorden noemen we Predikaten.
Woorden zoals denken, proces, aandacht of taal zijn NIET op zintuigelijke waarnemingen
gebaseerd en zijn dus neutraal in termen van representatiesystemen.
Neutrale woorden zullen echter door kinesthetische, auditieve en visuele lezers op
verschillende wijze worden vertaald en kunnen zo aanleiding vormen tot academische
discussie die vaak over meningsverschillen in de betekenisgeving gaan.
Iedereen denkt daarbij dat hij/zij get gelijk aan haar/zijn kant heeft.
Het geheim van goede communicatie zit hem niet zozeer in wat je zegt, maar hoe he het
zegt.
Als je rapport wilt creëren, stem je de predikaten dan af op die van de ander.
Dan spreek je hun taal en je legt hun gedachten voor in een voor hen vertrouwde vorm.
Je vermogen hiertoe is van 2 dingen afhankelijk: zintuigelijke alertheid waarmee je
taalpatronen van andere mensen opmerkt en de mate van passende woordenschat om
in het representatiesysteem van de ander te kunnen antwoorden
Het is aan te bevelen predikaten uit verschillende systemen te gebruiken als je een groep
mensen aanspreekt.
Richtsysteem
Een complexe herinnering zou alle beelden, geluiden, gevoelens, smaken en geuren van de
oorspronkelijke ervaring in zich dragen: we geven voorkeur aan 1 van deze
representatiesystemen om toegang te krijgen tot de herinnering.
Dat is het richtsysteem: het innerlijke zintuig dat dient als drukknop om een
herinnering op te roepen. Zo bereikt de informatie het bewuste denken.
De deuren der waarneming
Huxley noemt onze zintuigen deuren der waarneming: ogen, mond, oren, neus mond, huid.
We zien via een complexe reeks van actieve perceptuele filters.
We kunnen leren ervoor te zorgen dat onze zintuigen ons beter van dienst zijn.
Het vermogen meer op te merken en een fijnere onderscheidingen te maken bij al
onze zintuigelijke waarnemingen kan de kwaliteit van ons leven aanzienlijk verhogen.
Oefeningen van de zintuigen: leren waarnaar je moet kijken, dat je leert de
verschillen op te merken waar het om gaat.
Representatiesystemen
Communicatie begint bij onze gedachten:
Via woorden, intonatie en lichaamstaal laten we de ander daarin delen
Een bruikbare manier om te denken over het denken is, dat we daarbij intern gebruik
maken van onze zintuigen.
Als we nadenken over wat we zien, horen en voelen, herscheppen we deze beelden,
geluiden en gevoelens ons innerlijk. We ervaren de informatie opnieuw in de
zintuigelijke vorm waarin we deze oorspronkelijk hebben waargenomen.
Een van onze denkwijzen houdt dus in dat we ons bewust of onbewust weer te binnen
brengen welke beelden, geluiden, gevoelens, smaken en geuren we in ons hebben
opgenomen. Via het medium van de taal kunnen we zelf een grote verscheidenheid aan
zintuigelijke ervaringen scheppen zonder dat we die ervaringen ooit in werkelijkheid hebben
gehad.
Om de passage te kunnen begrijpen heb de ervaring innerlijk meebeleefd, waarbij je intern
gebruik maakte van je zintuigen om de ervaringen te representeren die door woorden werd
opgeroepen.
Een groot deel van ons denken bestaat uit een mengsel van herinnerde en
geconstrueerde impressies.
Bij het intern representeren van onze ervaring gebruiken we dezelfde zenuwbaan als
bij de direct waarneming, gedachten hebben onmiddellijk fysieke gevolgen. Geest en
lichaam vormen 1 systeem.
We gebruiken onze zintuigen naar buiten toe om de wereld waar te nemen en naar
binnen om het ervarene opnieuw op te roepen, te representeren.
De diverse manieren waarop we informatie opnemen, opslaan en coderen worden
representatiesystemen genoemd.
Visueel systeem (V) kan extern (e) worden gebruikt aks we naar de buitenwereld
kijken (Ve), of intern (i), als we ons mentaal voorstellingen maken (Vi)
Auditieve systeem (A) kan extern (Ae) en intern (Ai) worden gebruikt
Kinesthetische (tast) (K) kan extern (gevoelssensatie) (Ke) of intern (herinnerde
gevoelssensatie) (Ki)
Smaak (S) *minst belangrijk: wordt vaak onder kinesthetische zintuig gerekend.
Reuk (R) *minst belangrijk: wordt vaak onder kinesthetische zintuig gerekend.
, V Visueel Zien
A Auditief Horen
K Kinesthetisch Tasten/voelen
R Reuk Ruiken
S Smaak Proeven
Ons gedrag komt voort uit een mengsel van innerlijke en uiterlijke zintuigelijke ervaringen
Voorkeurssystemen
Als iemand gewend is voornamelijk een bepaalde innerlijke zintuig te gebruiken, wordt dit
het voorkeurssysteem of primaire systeem genoemd.
Dit betekent dat sommige mensen van nature beter zijn in of meer talent hebben voor
bepaalde bezigheden dan anderen.
Taal en representatiesystemen
Om onze gedachten mee te delen maken we gebruik van de taal, dus het is niet
verwonderlijk dat de woorden die we gebruiken onze denkwijze weer spiegelen.
Predikaten
We gebruiken worden om onze gedachten uit te drukken, dus uit onze woordkeus kan
worden opgemaakt welke representatiesysteem we aan het gebruiken zijn.
Zintuigelijke waarnemingen zijn gebaseerd op zelfstandig en bijvoeglijke naamwoorden,
bijwoorden en werkwoorden noemen we Predikaten.
Woorden zoals denken, proces, aandacht of taal zijn NIET op zintuigelijke waarnemingen
gebaseerd en zijn dus neutraal in termen van representatiesystemen.
Neutrale woorden zullen echter door kinesthetische, auditieve en visuele lezers op
verschillende wijze worden vertaald en kunnen zo aanleiding vormen tot academische
discussie die vaak over meningsverschillen in de betekenisgeving gaan.
Iedereen denkt daarbij dat hij/zij get gelijk aan haar/zijn kant heeft.
Het geheim van goede communicatie zit hem niet zozeer in wat je zegt, maar hoe he het
zegt.
Als je rapport wilt creëren, stem je de predikaten dan af op die van de ander.
Dan spreek je hun taal en je legt hun gedachten voor in een voor hen vertrouwde vorm.
Je vermogen hiertoe is van 2 dingen afhankelijk: zintuigelijke alertheid waarmee je
taalpatronen van andere mensen opmerkt en de mate van passende woordenschat om
in het representatiesysteem van de ander te kunnen antwoorden
Het is aan te bevelen predikaten uit verschillende systemen te gebruiken als je een groep
mensen aanspreekt.
Richtsysteem
Een complexe herinnering zou alle beelden, geluiden, gevoelens, smaken en geuren van de
oorspronkelijke ervaring in zich dragen: we geven voorkeur aan 1 van deze
representatiesystemen om toegang te krijgen tot de herinnering.
Dat is het richtsysteem: het innerlijke zintuig dat dient als drukknop om een
herinnering op te roepen. Zo bereikt de informatie het bewuste denken.
