Werkcollege 5
1.
Dit blijkt uit General Comment nr. 24. Hierin staat een uitgebreid commentaar van het
Kinderrechtencommité op de artikelen 37 en 40 IVRK: aangenomen wordt dat het in het belang van
het kind is dat er bij het straffen niet alleen oog is voor vergelding en afschrikking, maar ook voor
heropvoeding en re-integratie. Ook geldt dat vrijheidsberoving een allerlaatste maatregel moet zijn.
Artikel 37 onder b IVRK: rechtmatigheidstoets en noodzakelijkheidstoets.
Artikel 37 onder a IVRK: verbod op levenslange gevangenisstraf
Artikel 37 onder c IVRK: scheiding van volwassenen
Artikel 493 Wetboek van Strafvordering
2.
Nederland heeft t.a.v. dit artikel een voorbehoud gemaakt: art. 37 onder c IVRK belet niet dat op
kinderen van 16 jaar en ouder het volwassenenstrafrecht kan worden toegepast, mits aan de
wettelijke criteria is voldaan. De wettelijke criteria zijn opgenomen in art. 77b Sr. De Nederlandse
wetgever heeft echter bewust gekozen voor de mogelijkheid om het volwassenenstrafrecht toe te
kunnen passen.
Antwoord is juist.
3.
Havana Rules (Rules for the Protection of Juveniles Deprived of their Liberty). Kwaliteit van de zorg of
behandeling van jeugdigen van wie de vrijheid is ontnomen: het verblijf van de jeugdigen moet
gericht zijn op re-integratie, de waardigheid van de jeugdigen moet vooropstaan, de jeugdigen
moeten contact met familie onderhouden zo vaak als mogelijk, en de jeugdigen moeten
gerechtvaardigd worden behandeld.
Artikel 40 IVRK is de kernbepaling!!
4.
In lid 2 van het artikel wordt gewaarborgd dat het handelen of nalaten verboden dient te zijn volgens
het nationale of internationale recht, anders kan geen vervolging plaatsvinden. Daarnaast worden
enkele garanties gegeven voor ieder kind wat verdacht/vervolgd wordt wegens een strafbaar feit.
5.
De minimumleeftijd voor strafrechtelijke aansprakelijkheid in Nederland is 12 jaar. In vele andere
landen ligt de grens op 14, 15 of 16 jaar. Ik sta achter de minimale leeftijdsgrens van 12 jaar in
Nederland. Dit omdat jeugd tegenwoordig steeds jonger op straat loopt met wapens en dergelijke.
Voor het geval een verdachte van 12 jaar strafrechtelijk heeft gehandeld en dit gezien de jonge
leeftijd en ontwikkelingen in dat specifieke geval niet redelijk is om toe te rekenen, biedt de wet
verschillende opties om strafrechtelijke aansprakelijkheid uit te sluiten.
Zie slides werkcollege 5 voor globale antwoorden.
1.
Dit blijkt uit General Comment nr. 24. Hierin staat een uitgebreid commentaar van het
Kinderrechtencommité op de artikelen 37 en 40 IVRK: aangenomen wordt dat het in het belang van
het kind is dat er bij het straffen niet alleen oog is voor vergelding en afschrikking, maar ook voor
heropvoeding en re-integratie. Ook geldt dat vrijheidsberoving een allerlaatste maatregel moet zijn.
Artikel 37 onder b IVRK: rechtmatigheidstoets en noodzakelijkheidstoets.
Artikel 37 onder a IVRK: verbod op levenslange gevangenisstraf
Artikel 37 onder c IVRK: scheiding van volwassenen
Artikel 493 Wetboek van Strafvordering
2.
Nederland heeft t.a.v. dit artikel een voorbehoud gemaakt: art. 37 onder c IVRK belet niet dat op
kinderen van 16 jaar en ouder het volwassenenstrafrecht kan worden toegepast, mits aan de
wettelijke criteria is voldaan. De wettelijke criteria zijn opgenomen in art. 77b Sr. De Nederlandse
wetgever heeft echter bewust gekozen voor de mogelijkheid om het volwassenenstrafrecht toe te
kunnen passen.
Antwoord is juist.
3.
Havana Rules (Rules for the Protection of Juveniles Deprived of their Liberty). Kwaliteit van de zorg of
behandeling van jeugdigen van wie de vrijheid is ontnomen: het verblijf van de jeugdigen moet
gericht zijn op re-integratie, de waardigheid van de jeugdigen moet vooropstaan, de jeugdigen
moeten contact met familie onderhouden zo vaak als mogelijk, en de jeugdigen moeten
gerechtvaardigd worden behandeld.
Artikel 40 IVRK is de kernbepaling!!
4.
In lid 2 van het artikel wordt gewaarborgd dat het handelen of nalaten verboden dient te zijn volgens
het nationale of internationale recht, anders kan geen vervolging plaatsvinden. Daarnaast worden
enkele garanties gegeven voor ieder kind wat verdacht/vervolgd wordt wegens een strafbaar feit.
5.
De minimumleeftijd voor strafrechtelijke aansprakelijkheid in Nederland is 12 jaar. In vele andere
landen ligt de grens op 14, 15 of 16 jaar. Ik sta achter de minimale leeftijdsgrens van 12 jaar in
Nederland. Dit omdat jeugd tegenwoordig steeds jonger op straat loopt met wapens en dergelijke.
Voor het geval een verdachte van 12 jaar strafrechtelijk heeft gehandeld en dit gezien de jonge
leeftijd en ontwikkelingen in dat specifieke geval niet redelijk is om toe te rekenen, biedt de wet
verschillende opties om strafrechtelijke aansprakelijkheid uit te sluiten.
Zie slides werkcollege 5 voor globale antwoorden.