Old + Middle English – Literature
OLD ENGLISH
THE ANGLO-SAXON WARRIOR CODE
De oude Germaanse Warrior Code en Fellowship blijven een belangrijk onderdeel
van de Angelsaksische cultuur. De fellowship was een groep soldaten die leefde
voor het verkrijgen van eeuwige roem door het volgen van de oude Germaanse
warrior code. De warrior code stond voor het verdedigen, beschermen en het trouw
blijven aan de leider.
In 991 kwamen de Angelsaksen en de Viking elkaar tegen dichtbij Maldon. De
Angelsaksen bestonden uit een fellowship geleid door Byrthnoth. De Vikings waren
gestrand op een smal eiland dichtbij de kust van Maldon. Het vaste land kon allen
worden bereikt via een weg waar je alleen overheen kon als het eb was. De weg
was zo smal dat de Vikings één voor één moesten oversteken. Hierdoor kon
Byrthnoth de Vikings zonder problemen een voor een doden. MAAR Byrthnoth koos
er voor om pas te beginnen met vechten zodra alle Vikings het vaste land bereikt
hadden. Dit liep niet goed af voor de Angelsaksen en is dus een goed voorbeeld
van ofermode. Bij ofermode ben je te trots en zelfverzekerd. Byrthnoth was bijna
meteen gedood en de ongetrainde soldaten overleefden het ook niet. Alleen de
getrainde fellowship van Byrthnoth kon terugvechten tegen de laatste overgebleven
man.
ANGLO SAXON POETRY
De gedichten van de Angelsaksen zijn nooit gemaakt om gelezen te worden. In de
tijd van de Angelsaksen werden de heldendaden van de fellowship geciteerd door
reizende scops (vertellers). Poëzie was een mondelinge traditie. Zodat het
makkelijker werd voor de scops om het te onthouden waren er een aantal regels
waar de poëzie aan moest voldoen :
• Elke regel moest bestaan uit 2 zinsdelen die gescheiden werden door een
open plek (caesura)
• Er moest een ritmisch schema inzitten → 4 beklemtoonde lettergrepen
• Alliteratie → sommige van de lettergrepen moesten beginnen met dezelfde
klank
Door de christelijke monniken kunnen we de oude Engelse poëzie nog steeds lezen.
De monniken kwamen er al snel achter dat ze heidenen sneller konden bekeren als
verhalen uit bijv. de bijbel waren opgeschreven in de Angelsaksische poëtische stijl.
In de 11de eeuw kregen monniken ook daadwerkelijk toestemming om
verzamelingen van mondeling poëzie op te schrijven. Het ging hier bij niet alleen
maar om religieuze teksten, maar ook om niet-religieuze teksten. Caedmon was de
eerste die deze heidense stijl gebruikte voor een religieus gedicht en op deze manier
heeft de kerk deze stijl geaccepteerd. De monnik Venerable Bede heeft dit verhaal
in zijn boek ‘An Ecclesiastical History of the English People’ opgeschreven.
CAEDMON’S MIRACLE
, Old + Middle English – Literature
Caedmon was een simpele man die koeien hoedde in Engeland. Hij werkte in een
abdij en leefde met andere arbeiders. Iedere avond, na het eten gingen ze in een
cirkel zitten een zongen ze één voor één een liedje voor de andere werkers. Een
harp werd doorgegeven en zo werd bepaald wiens beurt het was om te zingen.
Iedere avond voor de harp Caedmon bereikte stapte hij uit de cirkel om naar huis te
gaan. Hij kon niet zingen en hij kende ook geen liedjes. In één van zijn dromen kwam
er een man naar hem toe en zei hem te gaan zingen, hij zong niet voor Caedmon
en leerde hem ook geen liedje. Het enige dat hij deed was Caedmon vertellen dat
hij het gewoon moest doen. Hij vertelde wel waarover hij moest zingen : over de
schepping van alles. In zijn droom zong Caedmon voor de man. ’s Ochtends kende
Caedmon de woorden nog en hij maakt het een nog beter liedje. Van Caedmon is
het bekend dat hij de eerste Engelse dichter was. Ook is zijn gezang het eerste
christelijke gedicht.
Op de een of andere manier wist Caedmon wat hij met zijn liedje moest doen. Het
was niet voor in de cirkel na het eten maar voor de abdis van de abdij. Hij heeft het
voor haar gezongen en zij en andere belangrijke mensen van de kerk besloten om
hem te testen. Ze gaven hem wat documenten en kerkleer zodat hij een gedicht
kon maken om op deze lessen te reflecteren. Dat deed hij en nadat hij veel
succesvolle gedichten heeft afgegeven maakte de abdij hem een monnik. Vanaf
nu besteedde hij zijn dagen in het klooster waar hij poëzie maakte.
RIDDLES & KENNINGS
Tijdens feesten vertelden de Angelsaksen elkaar raadsels en luisterden naar
gedichten. Sommige van de raadsels werden opgeschreven zodat we ze nog
kunnen lezen. Sommige oud-Engelse raadsels waren simpele vertalingen van oudere
Latijnse raadsels. De Angelsaksische raadsels zijn gebaseerd op het presenteren van
een object of fenomeen als iets anders. Er is daarbij vaak gebruikt gemaakt van
vergelijkingen en metaforen. Toch blijft het raadsel voor de moderne lezer vaag en
dubbelzinnig. Dit komt niet alleen door de metaforen en complexe stijl, maar ook
doordat we niet veel weten over de Angelsaksische maatschappij. Sommige
raadsels zijn meer dan duizend jaar oud doordat kinderen ze van elkaar in de
speeltuin leren en ze door blijven vertellen.
Een kenning is een metafoor waar een object word beschreven door het te
vergelijken met een ander object. (bijv. sea-garment = sail)
BEOWULF
Beowulf is het meeste bekende literaire werk van de Angelsaksen uit de vroege
middeleeuwen. Waarschijnlijk is het tussen 700 en 900 AD gemaakt, misschien zelfs
eerder. In 1000 A.D. werd het verhaal voor het eerste opgeschreven. Tot die tijd werd
het mondeling doorverteld. Beowulf bestaat uit 3182 zinnen met alliteratie in de oud
Engelse spreektaal. Er werd voor oud Engels gekozen omdat het de moedertaal van
de auteur was, Latijn was in die tijd de taal voor religie, filosofie, wetenschap,
geschiedenis en literatuur. Beowulf speelde zich af in de donkere tijd, tussen 500 en
700 A.D. Het speelde zich eerste af in Denemarken onder leiding van Hrotgar en 50
jaar later in Zweden. In Zweden confronteert de oude Beowulf een draak met het
terroriseren van zijn eigen land.
OLD ENGLISH
THE ANGLO-SAXON WARRIOR CODE
De oude Germaanse Warrior Code en Fellowship blijven een belangrijk onderdeel
van de Angelsaksische cultuur. De fellowship was een groep soldaten die leefde
voor het verkrijgen van eeuwige roem door het volgen van de oude Germaanse
warrior code. De warrior code stond voor het verdedigen, beschermen en het trouw
blijven aan de leider.
In 991 kwamen de Angelsaksen en de Viking elkaar tegen dichtbij Maldon. De
Angelsaksen bestonden uit een fellowship geleid door Byrthnoth. De Vikings waren
gestrand op een smal eiland dichtbij de kust van Maldon. Het vaste land kon allen
worden bereikt via een weg waar je alleen overheen kon als het eb was. De weg
was zo smal dat de Vikings één voor één moesten oversteken. Hierdoor kon
Byrthnoth de Vikings zonder problemen een voor een doden. MAAR Byrthnoth koos
er voor om pas te beginnen met vechten zodra alle Vikings het vaste land bereikt
hadden. Dit liep niet goed af voor de Angelsaksen en is dus een goed voorbeeld
van ofermode. Bij ofermode ben je te trots en zelfverzekerd. Byrthnoth was bijna
meteen gedood en de ongetrainde soldaten overleefden het ook niet. Alleen de
getrainde fellowship van Byrthnoth kon terugvechten tegen de laatste overgebleven
man.
ANGLO SAXON POETRY
De gedichten van de Angelsaksen zijn nooit gemaakt om gelezen te worden. In de
tijd van de Angelsaksen werden de heldendaden van de fellowship geciteerd door
reizende scops (vertellers). Poëzie was een mondelinge traditie. Zodat het
makkelijker werd voor de scops om het te onthouden waren er een aantal regels
waar de poëzie aan moest voldoen :
• Elke regel moest bestaan uit 2 zinsdelen die gescheiden werden door een
open plek (caesura)
• Er moest een ritmisch schema inzitten → 4 beklemtoonde lettergrepen
• Alliteratie → sommige van de lettergrepen moesten beginnen met dezelfde
klank
Door de christelijke monniken kunnen we de oude Engelse poëzie nog steeds lezen.
De monniken kwamen er al snel achter dat ze heidenen sneller konden bekeren als
verhalen uit bijv. de bijbel waren opgeschreven in de Angelsaksische poëtische stijl.
In de 11de eeuw kregen monniken ook daadwerkelijk toestemming om
verzamelingen van mondeling poëzie op te schrijven. Het ging hier bij niet alleen
maar om religieuze teksten, maar ook om niet-religieuze teksten. Caedmon was de
eerste die deze heidense stijl gebruikte voor een religieus gedicht en op deze manier
heeft de kerk deze stijl geaccepteerd. De monnik Venerable Bede heeft dit verhaal
in zijn boek ‘An Ecclesiastical History of the English People’ opgeschreven.
CAEDMON’S MIRACLE
, Old + Middle English – Literature
Caedmon was een simpele man die koeien hoedde in Engeland. Hij werkte in een
abdij en leefde met andere arbeiders. Iedere avond, na het eten gingen ze in een
cirkel zitten een zongen ze één voor één een liedje voor de andere werkers. Een
harp werd doorgegeven en zo werd bepaald wiens beurt het was om te zingen.
Iedere avond voor de harp Caedmon bereikte stapte hij uit de cirkel om naar huis te
gaan. Hij kon niet zingen en hij kende ook geen liedjes. In één van zijn dromen kwam
er een man naar hem toe en zei hem te gaan zingen, hij zong niet voor Caedmon
en leerde hem ook geen liedje. Het enige dat hij deed was Caedmon vertellen dat
hij het gewoon moest doen. Hij vertelde wel waarover hij moest zingen : over de
schepping van alles. In zijn droom zong Caedmon voor de man. ’s Ochtends kende
Caedmon de woorden nog en hij maakt het een nog beter liedje. Van Caedmon is
het bekend dat hij de eerste Engelse dichter was. Ook is zijn gezang het eerste
christelijke gedicht.
Op de een of andere manier wist Caedmon wat hij met zijn liedje moest doen. Het
was niet voor in de cirkel na het eten maar voor de abdis van de abdij. Hij heeft het
voor haar gezongen en zij en andere belangrijke mensen van de kerk besloten om
hem te testen. Ze gaven hem wat documenten en kerkleer zodat hij een gedicht
kon maken om op deze lessen te reflecteren. Dat deed hij en nadat hij veel
succesvolle gedichten heeft afgegeven maakte de abdij hem een monnik. Vanaf
nu besteedde hij zijn dagen in het klooster waar hij poëzie maakte.
RIDDLES & KENNINGS
Tijdens feesten vertelden de Angelsaksen elkaar raadsels en luisterden naar
gedichten. Sommige van de raadsels werden opgeschreven zodat we ze nog
kunnen lezen. Sommige oud-Engelse raadsels waren simpele vertalingen van oudere
Latijnse raadsels. De Angelsaksische raadsels zijn gebaseerd op het presenteren van
een object of fenomeen als iets anders. Er is daarbij vaak gebruikt gemaakt van
vergelijkingen en metaforen. Toch blijft het raadsel voor de moderne lezer vaag en
dubbelzinnig. Dit komt niet alleen door de metaforen en complexe stijl, maar ook
doordat we niet veel weten over de Angelsaksische maatschappij. Sommige
raadsels zijn meer dan duizend jaar oud doordat kinderen ze van elkaar in de
speeltuin leren en ze door blijven vertellen.
Een kenning is een metafoor waar een object word beschreven door het te
vergelijken met een ander object. (bijv. sea-garment = sail)
BEOWULF
Beowulf is het meeste bekende literaire werk van de Angelsaksen uit de vroege
middeleeuwen. Waarschijnlijk is het tussen 700 en 900 AD gemaakt, misschien zelfs
eerder. In 1000 A.D. werd het verhaal voor het eerste opgeschreven. Tot die tijd werd
het mondeling doorverteld. Beowulf bestaat uit 3182 zinnen met alliteratie in de oud
Engelse spreektaal. Er werd voor oud Engels gekozen omdat het de moedertaal van
de auteur was, Latijn was in die tijd de taal voor religie, filosofie, wetenschap,
geschiedenis en literatuur. Beowulf speelde zich af in de donkere tijd, tussen 500 en
700 A.D. Het speelde zich eerste af in Denemarken onder leiding van Hrotgar en 50
jaar later in Zweden. In Zweden confronteert de oude Beowulf een draak met het
terroriseren van zijn eigen land.
