Part 4 Implementation
Hoofdstuk 9 Managing Implementation
9.1 Models of change – planning, emergent, participation and politics
Er zijn 4 perspectieven in het management van (IS) projecten. Elk heeft verschillende gevolgen voor
de uitvoerders van de verandering:
- Planning: de meesten managers maken gebruik van een planning model. De projecten gaan
door opeenvolgende stadia, en de resultaten zijn afhankelijk van de uitvoering van het
project door deze fases op een ordelijke en gecontroleerde manier. Belangrijke thema’s:
Doelstellingen duidelijk definiëren
Het toewijzen van verantwoordelijkheden
Het vaststellen van deadlines
Het vaststellen van budget
Deze aanpak reflecteert de aanname dat geplande veranderingen in organisaties zich
ontplooid in een logische volgorde, dat mensen werken aan het plan en afwijkingen van het
plan opmerken en corrigeren. Ontwerpers hebben een model bedacht om een volgorde aan
de opdracht van het ontwikkelend van systemen te geven, zie model blz. 242. (The waterfall
model of systems development) Er zijn duidelijke voordelen bij een eenvoudige aanpak om de
vele activiteiten in een groot project bij te kunnen houden. In het geval van een constant
veranderende werkomgeving is dit model minder bruikbaar.
- Emergent (or incremental [stapsgewijze] approaches): wanneer projecten plaatsvinden in
onzekere omstandigheden, omdat bijv. eisen van klanten veranderen, werkt een emergent
model beter. Deze aanpak wordt gebruikt om te plannen, maar de plannen worden als
tijdelijk of voorlopig gezien, ook zijn ze in staat zich aan te passen als de omstandigheden
veranderen. Voorbeeld: Joint Application Development. Op blz. 244 is the prototyping
technique of systems development weergegeven.
- Participative models: diegenen die projecten vanuit dit perspectief bekijken benadrukken de
voordelen van verantwoordelijkheidsgevoel voor de verandering voor degenen die steun
nodig hebben of zullen moeten leven met deze verandering. Sommigen beweren dat
participative models geen effectieve manier zijn om veranderingen door te voeren. Mensen
verwachten dat deze aanpak wordt ingezet om ideeën te creëeren en weerstand te
overwinnen, omdat wanneer mensen zeggen dat ze ergens aan meegedaan hebben, ze meer
gemotiveerd zijn om ermee te werken.
Op dit IS gebied is het ETHICS system design methodology (Enid Mumford)
ontwikkeld. Hierin worden gebruikers betrokken bij de ontwikkeling van het
systeem, het herkennen van sociale kwesties en het gebruik maken van socio-
technische principes om het werk te herontwerpen.
Meer recent ontwikkelde Clegg 5 tools die betrokken zijn bij systeemontwikkeling en
die expliciet aandacht kunnen schenken aan menselijke problemen:
Organisational scenarios: om veranderingen binnen een organisatie te
identificeren en evalueren
Task analysis: het vastleggen van informatie over de ondernomen taken
Task allocation: het helpen toewijzen van taken aan mensen en technologie
Job design: het helpen ontwerpen van banen die organisationele en
individuele behoeften omvatten
Usability: het evalueren van de bruikbaarheid van een systeem
1
Hoofdstuk 9 Managing Implementation
9.1 Models of change – planning, emergent, participation and politics
Er zijn 4 perspectieven in het management van (IS) projecten. Elk heeft verschillende gevolgen voor
de uitvoerders van de verandering:
- Planning: de meesten managers maken gebruik van een planning model. De projecten gaan
door opeenvolgende stadia, en de resultaten zijn afhankelijk van de uitvoering van het
project door deze fases op een ordelijke en gecontroleerde manier. Belangrijke thema’s:
Doelstellingen duidelijk definiëren
Het toewijzen van verantwoordelijkheden
Het vaststellen van deadlines
Het vaststellen van budget
Deze aanpak reflecteert de aanname dat geplande veranderingen in organisaties zich
ontplooid in een logische volgorde, dat mensen werken aan het plan en afwijkingen van het
plan opmerken en corrigeren. Ontwerpers hebben een model bedacht om een volgorde aan
de opdracht van het ontwikkelend van systemen te geven, zie model blz. 242. (The waterfall
model of systems development) Er zijn duidelijke voordelen bij een eenvoudige aanpak om de
vele activiteiten in een groot project bij te kunnen houden. In het geval van een constant
veranderende werkomgeving is dit model minder bruikbaar.
- Emergent (or incremental [stapsgewijze] approaches): wanneer projecten plaatsvinden in
onzekere omstandigheden, omdat bijv. eisen van klanten veranderen, werkt een emergent
model beter. Deze aanpak wordt gebruikt om te plannen, maar de plannen worden als
tijdelijk of voorlopig gezien, ook zijn ze in staat zich aan te passen als de omstandigheden
veranderen. Voorbeeld: Joint Application Development. Op blz. 244 is the prototyping
technique of systems development weergegeven.
- Participative models: diegenen die projecten vanuit dit perspectief bekijken benadrukken de
voordelen van verantwoordelijkheidsgevoel voor de verandering voor degenen die steun
nodig hebben of zullen moeten leven met deze verandering. Sommigen beweren dat
participative models geen effectieve manier zijn om veranderingen door te voeren. Mensen
verwachten dat deze aanpak wordt ingezet om ideeën te creëeren en weerstand te
overwinnen, omdat wanneer mensen zeggen dat ze ergens aan meegedaan hebben, ze meer
gemotiveerd zijn om ermee te werken.
Op dit IS gebied is het ETHICS system design methodology (Enid Mumford)
ontwikkeld. Hierin worden gebruikers betrokken bij de ontwikkeling van het
systeem, het herkennen van sociale kwesties en het gebruik maken van socio-
technische principes om het werk te herontwerpen.
Meer recent ontwikkelde Clegg 5 tools die betrokken zijn bij systeemontwikkeling en
die expliciet aandacht kunnen schenken aan menselijke problemen:
Organisational scenarios: om veranderingen binnen een organisatie te
identificeren en evalueren
Task analysis: het vastleggen van informatie over de ondernomen taken
Task allocation: het helpen toewijzen van taken aan mensen en technologie
Job design: het helpen ontwerpen van banen die organisationele en
individuele behoeften omvatten
Usability: het evalueren van de bruikbaarheid van een systeem
1
