Het kind en zijn omgeving
Inleiding:
Iedereen die zelf kinderen heeft, hen verzorgt of met hen werkt, kent de onbedwingbare
nieuwsgierigheid waarmee ze stap voor stap de wereld om zich heen verkennen en ontdekken. Door,
letterlijk en figuurlijk, te vallen en weer op te staan, leert het lopen. Door onprettige ervaringen, zoals
zich stoten of het in contact komen met hete voorwerpen ontdekt het de kwaliteit van zijn omgeving en
leert het zijn kwetsbaarheid kennen. Het kind wordt kortom door schade en schande wijs.
Het is niet ondenkbaar dat het kind zichzelf tijdens deze ontdekkingstocht in gevaar brengt. Door zijn
natuurlijke, gezonde nieuwsgierigheid is een kind u meestal een stapje voor.
Ongevallen, klein of groot, op verschillende leeftijden en in verschillende ontwikkelingsfasen komen
geregeld voor. Jaarlijks overlijden er nog te veel kinderen ten gevolge van een ernstig ongeval, met
name de leeftijd van 1 tot 6 jaar blijkt een kwetsbare periode te zijn. Veel van deze ongevallen vinden
plaats in de privé-sfeer. Peuters, kleuters en ook schoolkinderen, kunnen zich totaal overgeven aan hun
spel, waardoor dreigende gevaren niet als zodanig worden herkend. Op de schoolleeftijd telt het
streven mee te tellen in de groep vaak zwaarder dan de zichtbare gevaren.
Gelukkig zijn er genoeg momenten waarbij u het gevaar waarin het kind zich begeeft vroegtijdig
onderkent en voorzorgsmaatregelen kan nemen. Realiseert u zich echter ook dat u niet alles kunt
voorkómen. Daarom is het ook van belang dat u weet wat te doen bij ongevallen waarbij een kind
betrokken is. In situaties zoals verslikking of verdrinking, kan uw helpende actie levensreddend zijn.
Het jonge kind (0-1 jaar)
Motoriek
De eerste levensweek heeft het kind nodig om zich aan te passen aan het leven buiten zijn moeder.
Daarna kan het gaan groeien en zich ontwikkelen. Gewicht en grootte nemen snel toe en de motoriek
ontwikkelt zich van reflexmatige reacties tot aan het eind van het eerste jaar waarin het al zelfstandig
kan gaan staan en zijn eerste stapjes zet.
Taalontwikkeling
Het jonge kind neemt veel klanken en woorden in zich op en begint op een gegeven moment klanken te
herhalen. Aan het einde van het eerste levensjaar begint het iets van spreektaal te verstaan. Het jonge
kind kan vaste klankverbindingen vormen en soms al enkele woordjes zeggen zoals papa, mama, bal.
Hoe de motoriek en het taalbegrip zich ontwikkelen hangt ook af van de mate waarin zijn directe
omgeving hem daarin stimuleert.
Lichaamsbouw
Als men de bouw van het jonge kind vergelijkt met die van
de volwassene valt natuurlijk het verschil in
lichaamsverhoudingen op. Bij het jonge kind maakt het
hoofd 1/4 deel van de lichaamslengte uit, terwijl dat bij de
volwassene niet meer dan 1/8 is. Het jonge kind groeit in
het eerste jaar erg hard. Gemiddeld start het met een
gewicht van ca. 3 1/2 kg. Tegen het einde van het jaar
weegt het tussen de 10 en 11 kg.
Psychische ontwikkeling
De eerste maanden van het leven worden vooral slapend
doorgebracht. Het dagritme bestaat uit slapen en eten. In
de loop van dat jaar neemt de slaapbehoefte af en ontstaat er meer een dag- en nachtritme. Het jonge
kind krijgt meer aandacht voor zijn omgeving.
Inleiding:
Iedereen die zelf kinderen heeft, hen verzorgt of met hen werkt, kent de onbedwingbare
nieuwsgierigheid waarmee ze stap voor stap de wereld om zich heen verkennen en ontdekken. Door,
letterlijk en figuurlijk, te vallen en weer op te staan, leert het lopen. Door onprettige ervaringen, zoals
zich stoten of het in contact komen met hete voorwerpen ontdekt het de kwaliteit van zijn omgeving en
leert het zijn kwetsbaarheid kennen. Het kind wordt kortom door schade en schande wijs.
Het is niet ondenkbaar dat het kind zichzelf tijdens deze ontdekkingstocht in gevaar brengt. Door zijn
natuurlijke, gezonde nieuwsgierigheid is een kind u meestal een stapje voor.
Ongevallen, klein of groot, op verschillende leeftijden en in verschillende ontwikkelingsfasen komen
geregeld voor. Jaarlijks overlijden er nog te veel kinderen ten gevolge van een ernstig ongeval, met
name de leeftijd van 1 tot 6 jaar blijkt een kwetsbare periode te zijn. Veel van deze ongevallen vinden
plaats in de privé-sfeer. Peuters, kleuters en ook schoolkinderen, kunnen zich totaal overgeven aan hun
spel, waardoor dreigende gevaren niet als zodanig worden herkend. Op de schoolleeftijd telt het
streven mee te tellen in de groep vaak zwaarder dan de zichtbare gevaren.
Gelukkig zijn er genoeg momenten waarbij u het gevaar waarin het kind zich begeeft vroegtijdig
onderkent en voorzorgsmaatregelen kan nemen. Realiseert u zich echter ook dat u niet alles kunt
voorkómen. Daarom is het ook van belang dat u weet wat te doen bij ongevallen waarbij een kind
betrokken is. In situaties zoals verslikking of verdrinking, kan uw helpende actie levensreddend zijn.
Het jonge kind (0-1 jaar)
Motoriek
De eerste levensweek heeft het kind nodig om zich aan te passen aan het leven buiten zijn moeder.
Daarna kan het gaan groeien en zich ontwikkelen. Gewicht en grootte nemen snel toe en de motoriek
ontwikkelt zich van reflexmatige reacties tot aan het eind van het eerste jaar waarin het al zelfstandig
kan gaan staan en zijn eerste stapjes zet.
Taalontwikkeling
Het jonge kind neemt veel klanken en woorden in zich op en begint op een gegeven moment klanken te
herhalen. Aan het einde van het eerste levensjaar begint het iets van spreektaal te verstaan. Het jonge
kind kan vaste klankverbindingen vormen en soms al enkele woordjes zeggen zoals papa, mama, bal.
Hoe de motoriek en het taalbegrip zich ontwikkelen hangt ook af van de mate waarin zijn directe
omgeving hem daarin stimuleert.
Lichaamsbouw
Als men de bouw van het jonge kind vergelijkt met die van
de volwassene valt natuurlijk het verschil in
lichaamsverhoudingen op. Bij het jonge kind maakt het
hoofd 1/4 deel van de lichaamslengte uit, terwijl dat bij de
volwassene niet meer dan 1/8 is. Het jonge kind groeit in
het eerste jaar erg hard. Gemiddeld start het met een
gewicht van ca. 3 1/2 kg. Tegen het einde van het jaar
weegt het tussen de 10 en 11 kg.
Psychische ontwikkeling
De eerste maanden van het leven worden vooral slapend
doorgebracht. Het dagritme bestaat uit slapen en eten. In
de loop van dat jaar neemt de slaapbehoefte af en ontstaat er meer een dag- en nachtritme. Het jonge
kind krijgt meer aandacht voor zijn omgeving.
