Stop seksuele straatintimidatie
Het begon als een normale vrijdagnacht. Julia was met haar vriendinnen onderweg naar de
McDonalds. Elke vrijdagavond gaan ze na het stappen een Big Mac eten. Maar deze nacht
verliep anders dan normaal. Toen ze bij de McDonalds aankwamen zagen ze al een groepje
jongens staan. Toch besloten ze naar binnen te gaan, want bij de McDonalds is er
cameratoezicht en de medewerkers van de McDonalds waren er ook nog, dus ze voelden
zich redelijk veilig. Toch gebeurde het. Zodra ze in de buurt van de McDonalds kwamen
begonnen de jongen seksistische en racistische opmerkingen te maken. Ook begonnen ze te
fluiten en te roepen. Omdat ze zich nu echt onveilig voelden zijn ze snel de McDonalds
binnen gelopen en zijn ze daar gebleven totdat de jongens weg waren.
Sissen, schreeuwen, schelden, sjansen, staren en stalken. Bijna alle vrouwen krijgen er mee
te maken. Volgens het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) zijn twee op de drie vrouwen
tussen de 12 en 25 jaar tussen 2020 en 2021 lastiggevallen. Toch zijn er veel mensen die nog
ontkennen dat veel mensen worden lastiggevallen. Daarom moeten er oplossingen komen
om straatintimidatie tegen te gaan.
Er moet een meldpunt komen. Zodra iemand zich onveilig voelt in het openbaar moet het
voor die persoon mogelijk zijn om dit te melden. Als er dan toevallig politie in de buurt is zou
die ook een melding moeten krijgen zodat zij de persoon kunnen helpen. Ook kunnen de
politie en gemeente dan zien op welke plekken er veel problemen op straat zijn en kunnen
ze hierop in spelen door bijvoorbeeld meer politie in te zetten. Ook kan de gemeente dan
contact opnemen met de persoon die zich onveilig voelt om samen tot een oplossing te
komen of misschien zelfs de dader op te zoeken.
Een andere oplossing is het ophangen van extra camera’s. Er is dan namelijk ook bewijs
tegen de mensen die dit doen. Er hangen op heel veel plekken al camera’s, maar lang niet
overal. Op de camera’s kan er goed in de gaten worden gehouden wat er op een bepaalde
plek gebeurt. Ook kunnen camera’s mensen afschrikken waardoor er minder
straatintimidatie plaats vindt.
Een andere belangrijke oplossing om straatintimidatie tegen te gaan is om de daders zelf aan
te pakken. Dit kan gedaan worden om bijvoorbeeld op scholen les te geven over het
onderwerp, maar ook bijvoorbeeld door de daders zelf een cursus te geven. Sommige
mensen hebben misschien niet eens in de gaten wat ze zeggen. Wat voor de ene persoon als
grapje bedoeld is kan voor de andere intimiderend voelen. Vaak ontstaat straatintimidatie
vanuit groepsdruk. Ze willen zich niet ‘zwak’ opstellen tegenover vrienden en zullen daarom
sneller rare of seksistische opmerkingen maken. En doordat de mensen die de opmerkingen
maken vaak in een groep zijn voelt te persoon die geïntimideerd wordt zich juist extra
onveilig.
Het probleem is dat het lastig is om straatintimidatie strafbaar te maken. Er is vaak weinig
bewijs en is het vaak het ene woord tegen het andere woord.
Ook is het lastig om straatintimidatie te definiëren. Dit is namelijk voor iedereen anders.
Hierdoor wordt het een onduidelijke wet en wordt het lastig om hem te handhaven. Het
probleem is dan dat slachtoffers niet weten wanneer ze wel of niet aangifte kunnen doen en
kunnen mensen ook onterecht boetes krijgen.
Het begon als een normale vrijdagnacht. Julia was met haar vriendinnen onderweg naar de
McDonalds. Elke vrijdagavond gaan ze na het stappen een Big Mac eten. Maar deze nacht
verliep anders dan normaal. Toen ze bij de McDonalds aankwamen zagen ze al een groepje
jongens staan. Toch besloten ze naar binnen te gaan, want bij de McDonalds is er
cameratoezicht en de medewerkers van de McDonalds waren er ook nog, dus ze voelden
zich redelijk veilig. Toch gebeurde het. Zodra ze in de buurt van de McDonalds kwamen
begonnen de jongen seksistische en racistische opmerkingen te maken. Ook begonnen ze te
fluiten en te roepen. Omdat ze zich nu echt onveilig voelden zijn ze snel de McDonalds
binnen gelopen en zijn ze daar gebleven totdat de jongens weg waren.
Sissen, schreeuwen, schelden, sjansen, staren en stalken. Bijna alle vrouwen krijgen er mee
te maken. Volgens het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) zijn twee op de drie vrouwen
tussen de 12 en 25 jaar tussen 2020 en 2021 lastiggevallen. Toch zijn er veel mensen die nog
ontkennen dat veel mensen worden lastiggevallen. Daarom moeten er oplossingen komen
om straatintimidatie tegen te gaan.
Er moet een meldpunt komen. Zodra iemand zich onveilig voelt in het openbaar moet het
voor die persoon mogelijk zijn om dit te melden. Als er dan toevallig politie in de buurt is zou
die ook een melding moeten krijgen zodat zij de persoon kunnen helpen. Ook kunnen de
politie en gemeente dan zien op welke plekken er veel problemen op straat zijn en kunnen
ze hierop in spelen door bijvoorbeeld meer politie in te zetten. Ook kan de gemeente dan
contact opnemen met de persoon die zich onveilig voelt om samen tot een oplossing te
komen of misschien zelfs de dader op te zoeken.
Een andere oplossing is het ophangen van extra camera’s. Er is dan namelijk ook bewijs
tegen de mensen die dit doen. Er hangen op heel veel plekken al camera’s, maar lang niet
overal. Op de camera’s kan er goed in de gaten worden gehouden wat er op een bepaalde
plek gebeurt. Ook kunnen camera’s mensen afschrikken waardoor er minder
straatintimidatie plaats vindt.
Een andere belangrijke oplossing om straatintimidatie tegen te gaan is om de daders zelf aan
te pakken. Dit kan gedaan worden om bijvoorbeeld op scholen les te geven over het
onderwerp, maar ook bijvoorbeeld door de daders zelf een cursus te geven. Sommige
mensen hebben misschien niet eens in de gaten wat ze zeggen. Wat voor de ene persoon als
grapje bedoeld is kan voor de andere intimiderend voelen. Vaak ontstaat straatintimidatie
vanuit groepsdruk. Ze willen zich niet ‘zwak’ opstellen tegenover vrienden en zullen daarom
sneller rare of seksistische opmerkingen maken. En doordat de mensen die de opmerkingen
maken vaak in een groep zijn voelt te persoon die geïntimideerd wordt zich juist extra
onveilig.
Het probleem is dat het lastig is om straatintimidatie strafbaar te maken. Er is vaak weinig
bewijs en is het vaak het ene woord tegen het andere woord.
Ook is het lastig om straatintimidatie te definiëren. Dit is namelijk voor iedereen anders.
Hierdoor wordt het een onduidelijke wet en wordt het lastig om hem te handhaven. Het
probleem is dan dat slachtoffers niet weten wanneer ze wel of niet aangifte kunnen doen en
kunnen mensen ook onterecht boetes krijgen.
