Samenvatting meetinstrumenten bij CP

Meetinstrumenten CP
Diagnose CP
De diagnose voor Cerebrale Parese wordt gesteld door de arts. De hersenbeschadiging moet voor het
eerste levensjaar worden vastgesteld.

Doelen stellen bij CP
- COMP: De hulpvraag bij kinderen met Cerebrale Parese worden uitgevraagd doormiddel van
de COPM. De 5 belangrijkste problemen voor de patiënt worden benoemd. De COPM scoort
op belangrijkheid, uitvoering en tevredenheid op een schaal van 0-10. Bij een verschil van
twee punten op de totaal score is er een significant verschil aanwezig.
- GAS: Goal Attainment Scaling (GAS) is een geïndividualiseerde evaluatiemethode. Er wordt
op een ordinale 5-punt-schaal gescoord, waarmee het individuele behandeldoel van een
persoon wordt vastgelegd en na afloop gescoord op het bereiken van dat behandeldoel. Van
origine ontwikkeld voor de geestelijke gezondheidszorg, maar heeft terrein gewonnen op
andere gebieden, waaronder de revalidatiegeneeskunde. De GAS is geschikt voor gebruik bij
alle leeftijdsgroepen en niet aandoening specifiek. Het is een evaluatief meetinstrument in
de vorm van een interview.

Classificaties bij CP
- GMFCS (grove motoriek, prognose voor het lopen): Het doel hiervan is om de ernst van de CP
te beschrijven naar functionele mogelijkheden van het kind op het gebied van zelf
verplaatsen. Het Gross Motor Function Classification System - Expanded & Revised (GMFCS -
E&R) is een classificatiesysteem op 5 niveaus dat de motorische functie van kinderen en
jongeren met cerebrale parese beschrijft op basis van hun zelf geïnitieerde beweging met
bijzondere nadruk op zitten, lopen en mobiliteit op wielen. Onderscheid tussen niveaus is
gebaseerd op functionele vaardigheden, de behoefte aan ondersteunende technologie,
waaronder draagbare mobiliteitshulpmiddelen (rollators, krukken of wandelstokken) of
mobiliteit op wielen, en in veel mindere mate de kwaliteit van beweging.
- MACS (fijne motoriek): Om bij kinderen te classificeren hoe zijn hun handen gebruiken bij het
hanteren van voorwerpen in het dagelijks leven, is de MACS (Manual Ability Classification
System) ontwikkeld. Het Manual Ability Classification System (MACS) beschrijft hoe kinderen
met cerebrale parese hun handen gebruiken om voorwerpen te hanteren in dagelijkse
activiteiten. MACS beschrijft vijf niveaus. De niveaus zijn gebaseerd op het zelf geïnitieerde
vermogen van de kinderen om met objecten om te gaan en hun behoefte aan hulp of
aanpassing om handmatige activiteiten in het dagelijks leven uit te voeren. De doelgroep
voor de MACS zijn kinderen met cerebrale parese van 4-18 jaar.
- Zancolli: Patroon 1: Actieve extensie van de vingers is mogelijk bij
minder dan 20 graden palmairflexie van de pols. Patroon 2: Actieve extensie van de vingers is
alléén mogelijk bij méér dan 20 graden palmairflexie van de pols. Er wordt onderscheid
gemaakt tussen de patronen 2A en 2B. Patroon 2A: Met geflecteerde vingers is actieve
polsextensie mogelijk.
Patroon 2B: Met geflecteerde vingers is géén actieve pols extensie mogelijk. Patroon 3:
Géén actieve extensie mogelijk van de vingers en pols.
- Looppatroon: Type 1: voetheffersparese. Type 2: Hyper extensie van de knie in midstance
met volledig voetcontact. Type 3: Hyper extensie van de knie in midstance zonder volledig
voetcontact. Type 4: flexie van de knie in midstance zonder volledig voetcontact. (kans op
verlies). Type 5: flexie van de knie in midstance met volledig voetcontact. (kans op verlies).


Bewegingsonderzoek bij CP