MCTRL-1 pijn en vermoeidheid
Pijn en vermoeidheid zijn twee fenomenen waar (top)sporters mee te maken krijgen bij trainen en
blessure. Beiden beïnvloeden de motorische controle. Dat pijn en vermoeidheid onze motorische
controle beïnvloeden weten we allemaal uit ervaring wel. Kijk bijvoorbeeld naar dit filmpje om te
zien hoe slecht de controle over je lichaam is als je moe bent en/of pijn hebt.
Je kan je voorstellen dat deze beweging niet meer ‘optimaal’ is en dat iemand op deze manier niet
meer optimaal efficiënt loopt, maar daarnaast ook waarschijnlijk schokken bijvoorbeeld niet meer
optimaal absorbeert. Gebeurt dit vaak en lang dan kan dit tot aanhoudende of recidiverende of
beginnende klachten leiden.
De oplossingruimte in bewegen die ontstaat uit de beperkingen die taak, individu en omgeving elkaar
oplegging wordt beïnvloedt door de ervaring van pijn als onderdeel van het individu
De uitvoering van beweging wordt beperkt door de taak die uitgevoerd ‘moet’ worden (een continue
of discrete taak), de omgeving en individuele kenmerken. De mate van ervaring van pijn of
vermoeidheid tijdens sport kan gezien worden als een individueel kenmerk die de motoriek
beïnvloedt. Dit geldt ook voor de mate waarin vermoeidheid optreedt en spierzwakte veroorzaakt of
een afname in ‘aandacht’.
Vanwege individuele verschillen is de motorische respons (oplossingsruimte in bewegen) ook
verschillend tussen personen en situaties.
Pijn:
- We gaan ervan uit dat ‘normaal’ bewegen zo efficiënt en optimaal mogelijkheid binnen de
TIO ( taak/ individu/ omgeving); adapteren aan pijn is dus minder efficiënt en optimaal. Toch
heeft deze verandering in motoriek een kortduren positief effect
- Welke motore respons zich ontwikkeld is per individu en situatie verschillend.
Mensen bewegen en reageren op hun eigen manier op pijn. Hoewel deze bewering niet in twijfel
wordt getrokken, worden de onderliggende mechanismen verrassend slecht begrepen.
Bestaande theorieën zijn relatief simplistisch, en hoewel hun voorspellingen consistent zijn met
een reeks experimentele en klinische observaties, zijn er veel observaties die niet voldoende
kunnen worden verklaard. Er zijn nieuwe theorieën nodig die de motorische aanpassing op pijn
van micro- (enkelvoudige motorneuron) tot macro- (coördinatie van spiergedrag) beschouwen
om de motorische veranderingen bij pijn te verklaren.
Een voorbeeld van een bestaande theorie is de vicious circle theory. Hierbij wordt ervan
uitgegaan dat pijn leidt tot verhoogde spieractiviteit, wat zorgt voor compressie van bloedvaten
wat leidt tot ophoping/vermeerdering van pijn metabolieten en daarmee de pijn doet toenemen.
Maar pijn leidt niet altijd tot verhoogde spieractivatie. Bovendien zou het dan zo moeten zijn dat
als je de pijn wegneemt, of de spieractiviteit, dat het problem zich oplost. Dat is ook niet altijd
het geval. Vaak zie je verandering in spieractivatie blijven bestaan als iemand pijnvrij is.
, Trauma
Chemisch Mechanisch
Motor
Acute pijn Fysiek stabiliteit
Control
Wanneer er een trauma plaatsvindt (stel iemand verzwikt zijn enkel) dan ontstaat een chemische
reactie, een ontstekingsreactie. Hierbij komen onder andere metabolieten vrij die de uiteinden
van zenuwen prikkelen die de schade aan onze hersenen doorgeven. Wij ervaren dit vervolgens
als pijn.
Daarnaast kunnen er nog andere fysieke processen plaatsvinden: roodheid, vocht, enz. en een
verhoogde paraatheid van de sympathicus. Dit alles is bedoeld om de genezing te bevorderen en
eventueel gevaar dat kan horen bij de pijn te ontvluchten.
Naast chemische reacties vinden er ook mechanische reacties plaats. Door pijn zie je een andere
activatie binnen en tussen spieren (motor control) en een verminderde propriocepsis, maar de
stabiliteit kan ook passief direct verminderen omdat de enkelbanden bijv. niet meer optimaal op
rek komen en dus geen signaal tot correctie meer geven.
Motore respons op pijn:
Pijn en vermoeidheid zijn twee fenomenen waar (top)sporters mee te maken krijgen bij trainen en
blessure. Beiden beïnvloeden de motorische controle. Dat pijn en vermoeidheid onze motorische
controle beïnvloeden weten we allemaal uit ervaring wel. Kijk bijvoorbeeld naar dit filmpje om te
zien hoe slecht de controle over je lichaam is als je moe bent en/of pijn hebt.
Je kan je voorstellen dat deze beweging niet meer ‘optimaal’ is en dat iemand op deze manier niet
meer optimaal efficiënt loopt, maar daarnaast ook waarschijnlijk schokken bijvoorbeeld niet meer
optimaal absorbeert. Gebeurt dit vaak en lang dan kan dit tot aanhoudende of recidiverende of
beginnende klachten leiden.
De oplossingruimte in bewegen die ontstaat uit de beperkingen die taak, individu en omgeving elkaar
oplegging wordt beïnvloedt door de ervaring van pijn als onderdeel van het individu
De uitvoering van beweging wordt beperkt door de taak die uitgevoerd ‘moet’ worden (een continue
of discrete taak), de omgeving en individuele kenmerken. De mate van ervaring van pijn of
vermoeidheid tijdens sport kan gezien worden als een individueel kenmerk die de motoriek
beïnvloedt. Dit geldt ook voor de mate waarin vermoeidheid optreedt en spierzwakte veroorzaakt of
een afname in ‘aandacht’.
Vanwege individuele verschillen is de motorische respons (oplossingsruimte in bewegen) ook
verschillend tussen personen en situaties.
Pijn:
- We gaan ervan uit dat ‘normaal’ bewegen zo efficiënt en optimaal mogelijkheid binnen de
TIO ( taak/ individu/ omgeving); adapteren aan pijn is dus minder efficiënt en optimaal. Toch
heeft deze verandering in motoriek een kortduren positief effect
- Welke motore respons zich ontwikkeld is per individu en situatie verschillend.
Mensen bewegen en reageren op hun eigen manier op pijn. Hoewel deze bewering niet in twijfel
wordt getrokken, worden de onderliggende mechanismen verrassend slecht begrepen.
Bestaande theorieën zijn relatief simplistisch, en hoewel hun voorspellingen consistent zijn met
een reeks experimentele en klinische observaties, zijn er veel observaties die niet voldoende
kunnen worden verklaard. Er zijn nieuwe theorieën nodig die de motorische aanpassing op pijn
van micro- (enkelvoudige motorneuron) tot macro- (coördinatie van spiergedrag) beschouwen
om de motorische veranderingen bij pijn te verklaren.
Een voorbeeld van een bestaande theorie is de vicious circle theory. Hierbij wordt ervan
uitgegaan dat pijn leidt tot verhoogde spieractiviteit, wat zorgt voor compressie van bloedvaten
wat leidt tot ophoping/vermeerdering van pijn metabolieten en daarmee de pijn doet toenemen.
Maar pijn leidt niet altijd tot verhoogde spieractivatie. Bovendien zou het dan zo moeten zijn dat
als je de pijn wegneemt, of de spieractiviteit, dat het problem zich oplost. Dat is ook niet altijd
het geval. Vaak zie je verandering in spieractivatie blijven bestaan als iemand pijnvrij is.
, Trauma
Chemisch Mechanisch
Motor
Acute pijn Fysiek stabiliteit
Control
Wanneer er een trauma plaatsvindt (stel iemand verzwikt zijn enkel) dan ontstaat een chemische
reactie, een ontstekingsreactie. Hierbij komen onder andere metabolieten vrij die de uiteinden
van zenuwen prikkelen die de schade aan onze hersenen doorgeven. Wij ervaren dit vervolgens
als pijn.
Daarnaast kunnen er nog andere fysieke processen plaatsvinden: roodheid, vocht, enz. en een
verhoogde paraatheid van de sympathicus. Dit alles is bedoeld om de genezing te bevorderen en
eventueel gevaar dat kan horen bij de pijn te ontvluchten.
Naast chemische reacties vinden er ook mechanische reacties plaats. Door pijn zie je een andere
activatie binnen en tussen spieren (motor control) en een verminderde propriocepsis, maar de
stabiliteit kan ook passief direct verminderen omdat de enkelbanden bijv. niet meer optimaal op
rek komen en dus geen signaal tot correctie meer geven.
Motore respons op pijn:
