De model koning bewaart de vrede.
Over de oplossingen van Karel de Grote om de vrede te waarborgen.
Afbeelding 1: Karel de Grote. Contunico © ZDF Enterprises GmbH, Mainz.
, ‘Kingship is a political system in which the personal ability, talent, and
resources of the ruler are as important as the system itself.’ 1 Karel de Grote wordt
dankzij zijn invulling van het leiderschap nog steeds gezien als de vader van Europa.
Onder zijn leiding breidde het Frankische rijk zich uit en werd het vredig bestuurd. 2
Dit kon door gebruik te maken van verschillende methoden. Naast de vrede bewaren
in het rijk, waren daar ook de jaarlijkse militaire campagnes en aanvaardingen met
‘vreemde’ figuren binnen de geschiedenis. Karel de Grote kan terecht worden gezien
als één van de belangrijkste heersers doordat hij zijn eigen stempel drukte op het
leiderschap. De meest belangrijke taak een vroegmiddeleeuwse koning was vrede
bewaren in zijn rijk. De geschriften van de Karolingische Rijksanalen bieden een
inkijk op welke manieren dit gebeurde. De diplomatie met de andere leiders speelde
een belangrijke rol in het bewaren van de vrede. Als de relaties met de buitenlandse
leiders goed waren, is de kans dat deze het rijk aanvallen kleiner waardoor de
interne vrede gewaarborgd blijft. Door het maken van verschillende reizen, werd het
contact goed onderhouden. De reizen werden gemaakt door Karel de Grote zelf
maar er werden ook edelen gestuurd. In het jaar 803 ontmoette Karel de Grote
gezanten van de keizer Nicephorus aan de Saale. Deze gezanten ontvingen een
geschreven vredesvoorstel.3 De keizer droeg dus duidelijk er zorg voor om de vrede
buiten zijn rijk te bewaren. De buitenlandse leiders lieten hun waardering
doorschemeren in het geven van cadeaus aan Karel de Grote. Gezanten van de
Perzische koning brachten herhaaldelijk luxueuze geschenken. Dit waren onder
andere een olifant, zijden gewaden en een koperen klok. 4 Doordat er goede banden
waren met de andere leiders, bleef er vrede in het Karolingische rijk.
Religie speelde ook een
belangrijke rol in de bewaring van de vrede. De autoriteit voor het koningschap werd
gegeven door god waarmee de kerkelijke en de wereldlijke macht sterk verbonden
waren. Zeker nadat Karel de Grote door paus Leo III tot keizer werd gekroond in 800.
De heerser was verantwoordelijk voor de vrede voor zijn onderdanen en het naleven
van het geloofsregels was hier een onderdeel van. 5 De christelijke feestdagen
werden veelal in Aken gevierd. Paus Leo III vierde in 804 kerst met de keizer en zijn
1
Rosamund McKitterick, The Early Middle Ages. Short Oxford History of Europe (Oxford 2001) 33.
2
Barbara H. Rosenwein, A short history of the Middle Ages (Toronto 2018) 99
3
Bernhard Walter Scholz, Barbara Rogers en Nithard, Caroligian chronicles: Royal Frankish annals and Nithard’s Histories.
(Ann Arbor, 1998) 83.
4
Ibidem, 87.
5
McKitterick, The Early Middle Ages, 28-29.; Rosenwein, A short history of the Middle Ages, 100.
Over de oplossingen van Karel de Grote om de vrede te waarborgen.
Afbeelding 1: Karel de Grote. Contunico © ZDF Enterprises GmbH, Mainz.
, ‘Kingship is a political system in which the personal ability, talent, and
resources of the ruler are as important as the system itself.’ 1 Karel de Grote wordt
dankzij zijn invulling van het leiderschap nog steeds gezien als de vader van Europa.
Onder zijn leiding breidde het Frankische rijk zich uit en werd het vredig bestuurd. 2
Dit kon door gebruik te maken van verschillende methoden. Naast de vrede bewaren
in het rijk, waren daar ook de jaarlijkse militaire campagnes en aanvaardingen met
‘vreemde’ figuren binnen de geschiedenis. Karel de Grote kan terecht worden gezien
als één van de belangrijkste heersers doordat hij zijn eigen stempel drukte op het
leiderschap. De meest belangrijke taak een vroegmiddeleeuwse koning was vrede
bewaren in zijn rijk. De geschriften van de Karolingische Rijksanalen bieden een
inkijk op welke manieren dit gebeurde. De diplomatie met de andere leiders speelde
een belangrijke rol in het bewaren van de vrede. Als de relaties met de buitenlandse
leiders goed waren, is de kans dat deze het rijk aanvallen kleiner waardoor de
interne vrede gewaarborgd blijft. Door het maken van verschillende reizen, werd het
contact goed onderhouden. De reizen werden gemaakt door Karel de Grote zelf
maar er werden ook edelen gestuurd. In het jaar 803 ontmoette Karel de Grote
gezanten van de keizer Nicephorus aan de Saale. Deze gezanten ontvingen een
geschreven vredesvoorstel.3 De keizer droeg dus duidelijk er zorg voor om de vrede
buiten zijn rijk te bewaren. De buitenlandse leiders lieten hun waardering
doorschemeren in het geven van cadeaus aan Karel de Grote. Gezanten van de
Perzische koning brachten herhaaldelijk luxueuze geschenken. Dit waren onder
andere een olifant, zijden gewaden en een koperen klok. 4 Doordat er goede banden
waren met de andere leiders, bleef er vrede in het Karolingische rijk.
Religie speelde ook een
belangrijke rol in de bewaring van de vrede. De autoriteit voor het koningschap werd
gegeven door god waarmee de kerkelijke en de wereldlijke macht sterk verbonden
waren. Zeker nadat Karel de Grote door paus Leo III tot keizer werd gekroond in 800.
De heerser was verantwoordelijk voor de vrede voor zijn onderdanen en het naleven
van het geloofsregels was hier een onderdeel van. 5 De christelijke feestdagen
werden veelal in Aken gevierd. Paus Leo III vierde in 804 kerst met de keizer en zijn
1
Rosamund McKitterick, The Early Middle Ages. Short Oxford History of Europe (Oxford 2001) 33.
2
Barbara H. Rosenwein, A short history of the Middle Ages (Toronto 2018) 99
3
Bernhard Walter Scholz, Barbara Rogers en Nithard, Caroligian chronicles: Royal Frankish annals and Nithard’s Histories.
(Ann Arbor, 1998) 83.
4
Ibidem, 87.
5
McKitterick, The Early Middle Ages, 28-29.; Rosenwein, A short history of the Middle Ages, 100.
