Collegeweek 1:
Tak et al. p. 38-43, 114-116, 133-141
- Model van Van Strien: helpt alleen te onderzoeken wat voor oplossing van het probleem nodig is.
Is dus probleemoplossend model.
- Nu wordt vaak een getrapte aanpak gebruikt. Die is sneller, kostenbesparend en efficiënt.
- Wanneer nodig kan je met een individuele aanpak beter inzoomen op de cliënt.
- Regulatieve cyclus:
o Stapsgewijs bereiken van doelen.
o Fasen:
1. Probleemherkenning
2. Probleemdefiniëring
3. Bedenken en afwegen behandelmogelijkheden = toevoeging op model van Van Strien.
Uitkomst: oplossingsdefinitie
Theorie van het individuele model = probleem- + oplossingsdefinitie
Brainstormen over handelingsmogelijkheden
Kosten-baten analyse
4. Planning
Uitkomst: handelingsplan / behandelplan dat aansluit bij behoeften cliënt en zijn niveau.
Doelen stellen op korte en lange termijn (chronologische volgorde)
Welke concrete, observeerbare criteria worden gehanteerd bij de monitoring?
5. Interventie
Evalueren behandeldoelen
o Goal Attainment Scale = heuristische aanpak
o Genormeerde instrumenten
Constant bepalen of interventies passend zijn, of bijgestuurd moeten worden.
6. Evaluatie
Uitkomst: afsluiten of voortzetten interventie of verwijzen.
ROM: routine outcome monitoring = via vaste procedures een voor- en nameting van
iedere behandeling doen.
Voor hulpvragers kan effect van de behandeling anders wegen dan voor hulpverleners,
daarom is het belangrijk dat de evaluatie aansluit bij de levenssituatie, waarden en
normen van de hulpvrager.
o Ecologische validiteit van de evaluatie
Om stabiliteit van behaalde resultaten te bepalen is een follow-up meting gewenst (vaak
na 3 of 6 maanden).
o Hoofdvraag: is de gewenste verandering opgetreden?
,- Empirische cyclus:
o In elke stap je hypothesen (juistheid ervan) toetsen.
o Stappen:
1. Observatie
2. Inductie
3. Deductie
4. Toetsing
5. Evaluatie
o Hoofdvraag: zijn alle aannames juist?
- De regulatieve cyclus gebruiken in de hulpverlening omdat:
o Er een beperkte horizon (zicht) is van de voorspellingen van de diagnosticus.
o Het een procesmatig karakter heeft, dat aansluit bij de hulpverlening
o Het verheldering geeft in de complexe hulpverlening
o Het een kader geeft voor de overkoepelende normen en waarden in het hulpverleningsproces.
- In elke fase van het hulpproces beïnvloeden diagnostiek en hulpverlening elkaar.
- Behandeldoelen:
o Zelfstandigheid – door middel van behandeling – past bij hoogste niveau zelfstandigheid
o Hanteerbaarheid en rust – door middel van management – past bij middel niveau
o Veiligheid en voorkomen schade – door middel van controle – past bij laag niveau
De Bruyn et al. hoofdstuk 9 + 10
Hoofdstuk 9: indicatieanalyse
- Doel: komen tot een verantwoorde, liefst wetenschappelijk gefundeerde aanbeveling voor de best
passende aanpak van het probleem, bij voorkeur als resultaat van toetsing van indicerende
hypothesen.
- Stappen:
1. Nagaan of interventie ingezet kan worden (nodig, mogelijk, wenselijk)
2. Formuleren en prioriteren van doelen (globaal en specifiek)
3. Selecteren van de in aanmerking komende interventies (theoretisch referentiekader, setting,
direct/indirect, interventieduur)
Palmer ontwikkelde 5 hoofdtypen individuele behandelingen en 2 typen
groepsbehandeling met specifieke indicatie- en contra-indicatiecriteria (en voor
groepsbehandeling ook globale criteria).
o Palmer: vormen van mediatietherapie is tussenkomst in omgeving. Voor
opvoedersaanpak noemt hij 4 globale criteria.
o Palmer: 4 criteria voor psychodynamische aanpak:
, Kind beschikt over voldoende ego-ontwikkeling
Kind beschikt over meer dan gemiddelde intelligentie
Kint maakt deel uit van intact gezin
Kint vertoont meer dan gemiddelde potentie om zicht tot creatieve en productieve
volwassene te ontwikkelen
4. Nut en kans van slagen bepalen per aanpak (kosten/baten, indicaties/contra-indicaties,
verwacht nut)
5. Controle op uitvoerbaarheid interventie.
Hoofdstuk 10: advisering
- Doel: een lijst met 1 of meer aanbevelingen die zijn geordend naar voorkeur van diagnosticus en
cliënt.
- Cliënt kiest welke aanbeveling wenselijk en uitvoerbaar is voor hem.
- 3 gespreksmodi:
o Informatiemodus (komt voor in stap 2, 3 en 5 van adviesgesprek).
o Consensus modus (stap 4 en 5)
o Beïnvloedingsmodus (stap 4)
- Stappen adviesgesprek:
1. Voorbereiding diagnosticus (wie, waar, hoe, wat?)
2. Voorlichting cliënt (informatie uit verklarende en indicerende analyse)
3. Controle diagnosticus
4. Overleg diagnosticus en cliënt (alleen bij indicerende hulpvraag)
5. Concretiseren advies (alleen bij indicerende hulpvraag)
Resulteer in een interventieplan, met daarin:
o Doel, type, vorm, locatie/setting, methoden/technieken/procedures, persoon die
interventie toepast & contact heeft met cliënt, betrokkenen & hun functie, frequentie
& duur, urgentie doelen (+ evt. prioritering) en evaluatie.
6. Afronding
- Doelen adviesgesprek:
o informatie verschaffen over onderkennende en verklarende diagnose, argumenten en
aanbevelingen geven.
o Controleren van verrichte werk aan de hand van reactie van de cliënt
o Via overleg overeenstemmen tussen aanbeveling en voorkeur van de cliënt
o Verzamelen informatie voor concrete invulling advies
Johnson et al. hoofdstuk 1
Tak et al. p. 38-43, 114-116, 133-141
- Model van Van Strien: helpt alleen te onderzoeken wat voor oplossing van het probleem nodig is.
Is dus probleemoplossend model.
- Nu wordt vaak een getrapte aanpak gebruikt. Die is sneller, kostenbesparend en efficiënt.
- Wanneer nodig kan je met een individuele aanpak beter inzoomen op de cliënt.
- Regulatieve cyclus:
o Stapsgewijs bereiken van doelen.
o Fasen:
1. Probleemherkenning
2. Probleemdefiniëring
3. Bedenken en afwegen behandelmogelijkheden = toevoeging op model van Van Strien.
Uitkomst: oplossingsdefinitie
Theorie van het individuele model = probleem- + oplossingsdefinitie
Brainstormen over handelingsmogelijkheden
Kosten-baten analyse
4. Planning
Uitkomst: handelingsplan / behandelplan dat aansluit bij behoeften cliënt en zijn niveau.
Doelen stellen op korte en lange termijn (chronologische volgorde)
Welke concrete, observeerbare criteria worden gehanteerd bij de monitoring?
5. Interventie
Evalueren behandeldoelen
o Goal Attainment Scale = heuristische aanpak
o Genormeerde instrumenten
Constant bepalen of interventies passend zijn, of bijgestuurd moeten worden.
6. Evaluatie
Uitkomst: afsluiten of voortzetten interventie of verwijzen.
ROM: routine outcome monitoring = via vaste procedures een voor- en nameting van
iedere behandeling doen.
Voor hulpvragers kan effect van de behandeling anders wegen dan voor hulpverleners,
daarom is het belangrijk dat de evaluatie aansluit bij de levenssituatie, waarden en
normen van de hulpvrager.
o Ecologische validiteit van de evaluatie
Om stabiliteit van behaalde resultaten te bepalen is een follow-up meting gewenst (vaak
na 3 of 6 maanden).
o Hoofdvraag: is de gewenste verandering opgetreden?
,- Empirische cyclus:
o In elke stap je hypothesen (juistheid ervan) toetsen.
o Stappen:
1. Observatie
2. Inductie
3. Deductie
4. Toetsing
5. Evaluatie
o Hoofdvraag: zijn alle aannames juist?
- De regulatieve cyclus gebruiken in de hulpverlening omdat:
o Er een beperkte horizon (zicht) is van de voorspellingen van de diagnosticus.
o Het een procesmatig karakter heeft, dat aansluit bij de hulpverlening
o Het verheldering geeft in de complexe hulpverlening
o Het een kader geeft voor de overkoepelende normen en waarden in het hulpverleningsproces.
- In elke fase van het hulpproces beïnvloeden diagnostiek en hulpverlening elkaar.
- Behandeldoelen:
o Zelfstandigheid – door middel van behandeling – past bij hoogste niveau zelfstandigheid
o Hanteerbaarheid en rust – door middel van management – past bij middel niveau
o Veiligheid en voorkomen schade – door middel van controle – past bij laag niveau
De Bruyn et al. hoofdstuk 9 + 10
Hoofdstuk 9: indicatieanalyse
- Doel: komen tot een verantwoorde, liefst wetenschappelijk gefundeerde aanbeveling voor de best
passende aanpak van het probleem, bij voorkeur als resultaat van toetsing van indicerende
hypothesen.
- Stappen:
1. Nagaan of interventie ingezet kan worden (nodig, mogelijk, wenselijk)
2. Formuleren en prioriteren van doelen (globaal en specifiek)
3. Selecteren van de in aanmerking komende interventies (theoretisch referentiekader, setting,
direct/indirect, interventieduur)
Palmer ontwikkelde 5 hoofdtypen individuele behandelingen en 2 typen
groepsbehandeling met specifieke indicatie- en contra-indicatiecriteria (en voor
groepsbehandeling ook globale criteria).
o Palmer: vormen van mediatietherapie is tussenkomst in omgeving. Voor
opvoedersaanpak noemt hij 4 globale criteria.
o Palmer: 4 criteria voor psychodynamische aanpak:
, Kind beschikt over voldoende ego-ontwikkeling
Kind beschikt over meer dan gemiddelde intelligentie
Kint maakt deel uit van intact gezin
Kint vertoont meer dan gemiddelde potentie om zicht tot creatieve en productieve
volwassene te ontwikkelen
4. Nut en kans van slagen bepalen per aanpak (kosten/baten, indicaties/contra-indicaties,
verwacht nut)
5. Controle op uitvoerbaarheid interventie.
Hoofdstuk 10: advisering
- Doel: een lijst met 1 of meer aanbevelingen die zijn geordend naar voorkeur van diagnosticus en
cliënt.
- Cliënt kiest welke aanbeveling wenselijk en uitvoerbaar is voor hem.
- 3 gespreksmodi:
o Informatiemodus (komt voor in stap 2, 3 en 5 van adviesgesprek).
o Consensus modus (stap 4 en 5)
o Beïnvloedingsmodus (stap 4)
- Stappen adviesgesprek:
1. Voorbereiding diagnosticus (wie, waar, hoe, wat?)
2. Voorlichting cliënt (informatie uit verklarende en indicerende analyse)
3. Controle diagnosticus
4. Overleg diagnosticus en cliënt (alleen bij indicerende hulpvraag)
5. Concretiseren advies (alleen bij indicerende hulpvraag)
Resulteer in een interventieplan, met daarin:
o Doel, type, vorm, locatie/setting, methoden/technieken/procedures, persoon die
interventie toepast & contact heeft met cliënt, betrokkenen & hun functie, frequentie
& duur, urgentie doelen (+ evt. prioritering) en evaluatie.
6. Afronding
- Doelen adviesgesprek:
o informatie verschaffen over onderkennende en verklarende diagnose, argumenten en
aanbevelingen geven.
o Controleren van verrichte werk aan de hand van reactie van de cliënt
o Via overleg overeenstemmen tussen aanbeveling en voorkeur van de cliënt
o Verzamelen informatie voor concrete invulling advies
Johnson et al. hoofdstuk 1
