Nucleaire geneeskunde 2.2
2.2a Gated
= gebruik maken van een trigger. Dit is lichaamseigen. Dit onderzoek gebeurt met de gammacamera.
Gated bloodpool
= Pompfunctie van de patiënt
- De pompkracht mag niet onder een bepaalde waarde zitten.
- Gated = trigger en bloodpool = verzameling van bloed in het hart
Respiratory gating = patiënten hebben een blokje op hun buik en deze beweegt mee tijdens de
ademhaling. De camera aan het voeteinde registreert deze beweging en vervolgens worden er op
vaste momenten opnames gemaakt met de CT-scan.
Zo ziet een afbeelding van een Gated Bloodpool eruit. Hierbij kijk je
echt naar het hart. Dat bolletje wat je ziet, dat is het linker ventrikel.
Dus de ventrikels kun je van elkaar onderscheiden. Dit is één
afbeelding, maar normaal maak je een filmpje.
Er zijn veel soorten benamingen voor de Gated Bloodpool, namelijk:
Radionuclide angiografie, hartfunctiescintigrafie, radionuclide
ventriculography, ejectiefractie bepaling en MUGA (Mulltiple Gated
Acquisition).
Doel:
- Pompkracht (ejectiefractie) wat uitgedrukt wordt in één getal, 50-65% is normaal
- Wandbewegingen; je kijkt echt naar een filmpje
Het eindscherm ziet er zo uit →
Je ziet naast het plaatje rechtsboven ook de flowcurve. Deze geeft
ook de hartslag weer. Het verschil tussen de systole en diastole is de
ejectiefractie. Ook uit de grafiek kun je dit getal herleiden.
Ook zie je gekleurde beelden en dit zijn de fasebeelden. Dus het
moment van samentrekken. Als dit afwijkend is dan krijg je
verschillende kleuren.
,Indicaties:
- Evaluatie linker ventrikel pompfunctie
o Vaak vrouwen, 80%, die behandeld worden voor borstcarcinoom die aan de chemo
zitten. Het nadeel is, is dat de chemo ook de hartspier aantast.
- Niet ischemische hartaandoeningen
- Aangeboren hartafwijkingen
Rode bloedcellen, erytrocyten, worden gelabeld met Technetium. Hierdoor zie je de boezems en
ventrikels van het hart goed. De belangrijkste opname is de LAO 30-45 graden en daarmee krijg je
het meest optimaal het linker ventrikel in beeld. Dit verschilt wel een paar graden per patiënt. De
hoeveelheid graden noteer je zodat dit de volgende keer sneller gaat.
Labelen bloed:
- In-vivo = in het lichaam
o Pyrofosfaat toedienen, deze gaat naar de erytrocyten (duur: 20min)
o Technumtaat toedienen wat zich aan pyrofosfaat bindt en dus ook aan de
erytrocyten. Dan heb je nog 5min om de opname te gaan maken.
- In-vitro = achter glas
o Het bloed afnemen van de patiënt en dat helemaal in het laboratorium gaat labelen
- Combi van beide
o Pyrofosfaat toedienen en vervolgens bloed afnemen. Dit ga je in het lab labelen aan
Technumtaat. Dit ga je vervolgens weer toedienen aan de patiënt.
In-vitro heeft het hoogst labelingspercentage. Hoe meer achter het glas gebeurt, hoe beter de
labeling.
Acquisitie
Drie rustopnamen:
- LAO 30-45 graden -> meest betrouwbare ejectiefase halen
o + 10 cr-ca graden tilt ->
- LAO 70 graden
- Anterior
Als het gaat om die chemopatiënten dan is vaak één getal
voldoende, dus alleen de LAO 30-45 graden. Maar als je ook de wandbewegingen wilt beoordelen
dan wil je ook de andere opnames. Maar de belangrijkste blijft wel de LAO 30-45 graden omdat je
daar de ejectiefase uit kunt halen. Bij deze opname zie je ook de tilt en dit betekend dat je de
gammacamera een klein beetje kantelt, 10 graden met het lichaam mee, zodat je het atrium en
ventrikel los van elkaar krijgt.
STELLING: EF is uit één hartslag te bepalen – in theorie is het juist, maar je wilt er veel meer hebben
want niet elke hartslag is hetzelfde en met één hartslag heb je een hele lage telstatistiek. Dus hoe
meer hartslagen je hebt, hoe betrouwbaarder de ejectiefase is.
, Het grootste probleem is de telstatiek. De oplossing hiervoor is een digitale sommatie van een groot
aantal hartslagen.
Er wordt gebruik gemaakt van een ECG.
Bij de nucleaire geneeskunde is de R-top het belangrijkste. Dit is het makkelijkste signaal om te
herleiden. Tussen de R-toppen in, is er een diastole en een
systole geweest. Je wilt ook een hartfilmpje zien en daarom
worden er tussen de R-toppen afbeeldingen gemaakt. De
hoeveelheid afbeeldingen zegt iets over hoe smooth je filmpje
wordt. Het nadeel van heel veel beeldjes is dat je langer moet
scannen om voldoende telstatistiek per shot te krijgen als
ware.
Voorbeeld: een gemiddelde harstalg van 0,8sec (R-R interval)
- 0,8/16 frames = 0,05 sec per frame -> de telstatistiek is enorm laag en daarom wil je meer
hartslagen hebben want zo wordt de telstatistiek automatisch meer.
Heel zo’n reeks aan hartslagen worden allemaal samen
in één eind frame gestopt. Hieruit volgt dan de
gemiddelde hartslag. Dit gebeurt ook voor al die 16
frames dan en hieruit volgen ook 16 afbeeldingen. Als je
die 16 afbeeldingen achter elkaar laat afspelen, dan krijg
je een filmpje.
2.2a Gated
= gebruik maken van een trigger. Dit is lichaamseigen. Dit onderzoek gebeurt met de gammacamera.
Gated bloodpool
= Pompfunctie van de patiënt
- De pompkracht mag niet onder een bepaalde waarde zitten.
- Gated = trigger en bloodpool = verzameling van bloed in het hart
Respiratory gating = patiënten hebben een blokje op hun buik en deze beweegt mee tijdens de
ademhaling. De camera aan het voeteinde registreert deze beweging en vervolgens worden er op
vaste momenten opnames gemaakt met de CT-scan.
Zo ziet een afbeelding van een Gated Bloodpool eruit. Hierbij kijk je
echt naar het hart. Dat bolletje wat je ziet, dat is het linker ventrikel.
Dus de ventrikels kun je van elkaar onderscheiden. Dit is één
afbeelding, maar normaal maak je een filmpje.
Er zijn veel soorten benamingen voor de Gated Bloodpool, namelijk:
Radionuclide angiografie, hartfunctiescintigrafie, radionuclide
ventriculography, ejectiefractie bepaling en MUGA (Mulltiple Gated
Acquisition).
Doel:
- Pompkracht (ejectiefractie) wat uitgedrukt wordt in één getal, 50-65% is normaal
- Wandbewegingen; je kijkt echt naar een filmpje
Het eindscherm ziet er zo uit →
Je ziet naast het plaatje rechtsboven ook de flowcurve. Deze geeft
ook de hartslag weer. Het verschil tussen de systole en diastole is de
ejectiefractie. Ook uit de grafiek kun je dit getal herleiden.
Ook zie je gekleurde beelden en dit zijn de fasebeelden. Dus het
moment van samentrekken. Als dit afwijkend is dan krijg je
verschillende kleuren.
,Indicaties:
- Evaluatie linker ventrikel pompfunctie
o Vaak vrouwen, 80%, die behandeld worden voor borstcarcinoom die aan de chemo
zitten. Het nadeel is, is dat de chemo ook de hartspier aantast.
- Niet ischemische hartaandoeningen
- Aangeboren hartafwijkingen
Rode bloedcellen, erytrocyten, worden gelabeld met Technetium. Hierdoor zie je de boezems en
ventrikels van het hart goed. De belangrijkste opname is de LAO 30-45 graden en daarmee krijg je
het meest optimaal het linker ventrikel in beeld. Dit verschilt wel een paar graden per patiënt. De
hoeveelheid graden noteer je zodat dit de volgende keer sneller gaat.
Labelen bloed:
- In-vivo = in het lichaam
o Pyrofosfaat toedienen, deze gaat naar de erytrocyten (duur: 20min)
o Technumtaat toedienen wat zich aan pyrofosfaat bindt en dus ook aan de
erytrocyten. Dan heb je nog 5min om de opname te gaan maken.
- In-vitro = achter glas
o Het bloed afnemen van de patiënt en dat helemaal in het laboratorium gaat labelen
- Combi van beide
o Pyrofosfaat toedienen en vervolgens bloed afnemen. Dit ga je in het lab labelen aan
Technumtaat. Dit ga je vervolgens weer toedienen aan de patiënt.
In-vitro heeft het hoogst labelingspercentage. Hoe meer achter het glas gebeurt, hoe beter de
labeling.
Acquisitie
Drie rustopnamen:
- LAO 30-45 graden -> meest betrouwbare ejectiefase halen
o + 10 cr-ca graden tilt ->
- LAO 70 graden
- Anterior
Als het gaat om die chemopatiënten dan is vaak één getal
voldoende, dus alleen de LAO 30-45 graden. Maar als je ook de wandbewegingen wilt beoordelen
dan wil je ook de andere opnames. Maar de belangrijkste blijft wel de LAO 30-45 graden omdat je
daar de ejectiefase uit kunt halen. Bij deze opname zie je ook de tilt en dit betekend dat je de
gammacamera een klein beetje kantelt, 10 graden met het lichaam mee, zodat je het atrium en
ventrikel los van elkaar krijgt.
STELLING: EF is uit één hartslag te bepalen – in theorie is het juist, maar je wilt er veel meer hebben
want niet elke hartslag is hetzelfde en met één hartslag heb je een hele lage telstatistiek. Dus hoe
meer hartslagen je hebt, hoe betrouwbaarder de ejectiefase is.
, Het grootste probleem is de telstatiek. De oplossing hiervoor is een digitale sommatie van een groot
aantal hartslagen.
Er wordt gebruik gemaakt van een ECG.
Bij de nucleaire geneeskunde is de R-top het belangrijkste. Dit is het makkelijkste signaal om te
herleiden. Tussen de R-toppen in, is er een diastole en een
systole geweest. Je wilt ook een hartfilmpje zien en daarom
worden er tussen de R-toppen afbeeldingen gemaakt. De
hoeveelheid afbeeldingen zegt iets over hoe smooth je filmpje
wordt. Het nadeel van heel veel beeldjes is dat je langer moet
scannen om voldoende telstatistiek per shot te krijgen als
ware.
Voorbeeld: een gemiddelde harstalg van 0,8sec (R-R interval)
- 0,8/16 frames = 0,05 sec per frame -> de telstatistiek is enorm laag en daarom wil je meer
hartslagen hebben want zo wordt de telstatistiek automatisch meer.
Heel zo’n reeks aan hartslagen worden allemaal samen
in één eind frame gestopt. Hieruit volgt dan de
gemiddelde hartslag. Dit gebeurt ook voor al die 16
frames dan en hieruit volgen ook 16 afbeeldingen. Als je
die 16 afbeeldingen achter elkaar laat afspelen, dan krijg
je een filmpje.
