Uitwerking
Blok C/D,
Casus 6
Tönjes, Sten
,Inhoud
Casus: gezin peek en vluchtelingen (Rabia en Alaa)...............................................................................2
Casus 1: Gezin Peek............................................................................................................................2
Casus 2: Rabia.....................................................................................................................................3
Casus 3: Alaa.......................................................................................................................................5
CGO:.......................................................................................................................................................6
VTV zelfstudie.......................................................................................................................................18
Casus:...............................................................................................................................................18
AFPF......................................................................................................................................................20
Onderzoekend vermogen.....................................................................................................................34
PL2: aan opdracht werken....................................................................................................................36
SLB- Vrije invulling................................................................................................................................37
1
,Casus: gezin peek en vluchtelingen (Rabia en Alaa)
Casus 1: Gezin Peek
De wijk Ondiep in Utrecht is een wijk met een eigen karakter. In de wijk wonen zo’n 13.000 mensen.
Geboren en getogen Utrechters met kinderen en veel familie bij elkaar in dezelfde straat. Hierdoor
zijn de sociale banden hecht en is men behulpzaam naar elkaar toe. Echter, ook steeds meer
tweeverdieners met (jonge) kinderen en studenten komen in de wijk wonen. De laatste jaren zijn
gemeente, coöperaties, bewoners en andere partijen bezig om de wijk te verbouwen. Op dit moment
vinden er grootschalige sloopwerkzaamheden plaats en leegstaande panden worden opgesierd met
graffiti. Enkele straten verderop lopen mannen in witte pakken asbest te verwijderen. De bewoners
van Ondiep zijn wel wat gewend (NU.nl maart 2016).
De jeugdverpleegkundige van de GGD gaat op huisbezoek bij het gezin Peek. Baby Shella is het derde
kindje van de ouders Wesley en Samantha. Hun oudste dochter Amy is 5 jaar oud en hun zoontje
Dennis is 2 jaar oud. Vader Wesley heeft twee kinderen uit een vorig huwelijk. Twee puberjongens
van 11 en 15 jaar oud komen om het weekend langs. Vader Wesley werkte altijd in de bouw en is
drie weken voor de bevalling werkeloos geraakt. Moeder Samantha heeft een 24-urencontract bij de
buurtsupermarkt. De ouders van Samantha wonen in dezelfde straat. Zij staan dag en nacht klaar
voor dit jonge gezin. De zwangerschap is probleemloos verlopen en de bevalling was een vlotte
thuisbevalling. Moeder geeft borstvoeding. Moeder heeft de GGD gebeld voor een vervroegd
huisbezoek (baby Shella is 12 dagen oud), omdat ze zich zorgen maakt over de borstvoeding. Ook
heeft de jeugdverpleegkundige een berichtje gekregen van de kraamverzorgende over haar zorgen
over het gezin (ze voelde veel stress in huize Peek).
De jeugdverpleegkundige komt om 10.00 uur op huisbezoek en maakt contact met de familie
Peek. Het is erg fijn dat de verpleegkundige het gezin al kent. Oma Peek vertelt direct bij de deur dat
het binnen een drukte van jewelste is, omdat het gezin volgens haar weinig regelmaat kent. Amy is
herstellende van waterpokken. De kinderen zitten met een bakje chips op de bank en schreeuwen
om het hardst. Opa Peek staat onder de afzuigkap te roken. Oma smeert beschuit met muisjes en de
verpleegkundige feliciteert alle gezinsleden.
De jeugdverpleegkundige loopt tussen stapels wasgoed en uitpuilende dozen met moeder mee naar
de slaapkamer. Moeder vertelt dat ze zich uitgeput voelt en dat ze op is van de zenuwen. Het liefst
ligt ze de hele dag met Shella in bed. De jeugdverpleegkundige vraagt door over de gezinssituatie. Op
een gegeven moment komen de tranen bij moeder, troostende woorden volgen van de
verpleegkundige. De jeugdverpleegkundige observeert en weegt baby Shella. Shella ziet bleek en
haar huid is klam. Armpjes en beentjes voelen wat koud aan. Het valt op dat ze snel ademt,
ongeveer 50 x per minuut. Heeft ze net gehuild? Moeder vertelt dat de borstvoeding niet lekker
loopt. Shella valt steeds na een paar minuten borstvoeding in slaap. Moeder legt elke 3 uur aan. De
jeugdverpleegkundige vraagt hoe het plassen en poepen gaat en moeder vertelt dat niet iedere luier
echt goed nat is. De unster geeft 3120 gram aan. Het geboortegewicht was 3480 gram.
De jeugdverpleegkundige leest de overdracht van de verloskundige en de kraamverzorgende, neemt
de anamnese af en vult vervolgens het digitale JGZ-dossier in.
De jeugdverpleegkundige gaat in gesprek met de ouders en komt tot het gezamenlijke besluit dat het
verstandig is om de huisarts te bellen in verband met de zorgen van de ouders en de observaties van
de verpleegkundige. Vader wil zelf de huisarts bellen, samen bespreken ze wat vader gaat zeggen. De
huisarts komt langs en hoort bij baby Shella een hartruis. Zij verwijst baby Shella direct door naar de
kinderarts in het WKZ. Om 14.00 uur ligt Shella op de kinderafdeling voor observatie en verdere
diagnostiek. Vader en moeder zijn beiden bij Shella. De twee oudste kinderen worden door opa en
oma opgevangen.
2
, De arts heeft baby Shella onderzocht: de arteriële pulsaties in de liezen waren nauwelijks te voelen
en de bloeddruk in Shella's beentjes was duidelijk lager dan in haar armpjes. Hij heeft vervolgens een
echo van het hart gemaakt, hierop was te zien dat Shella een coarctatio aortae heeft. Hij gaat met
ouders in gesprek om de hartafwijking te bespreken en uit te leggen dat de klachten van Shella bij de
hartafwijking passen. De arts geeft aan dat Shella geopereerd moet worden en dat ze tot aan de
operatie en ook daarna nog op de afdeling moet blijven. De ouders zijn erg geschrokken en vooral
moeder is zeer emotioneel.
De controles bij opname in het ziekenhuis zijn als volgt:
Hartfrequentie 170 P/M
Tensie: rechterarm: 110/50 (en rechterbeen: 75/55)
ECG: sinusritme
Gewicht: 3120 gram
Temperatuur: 37,2 °C
Om 10 uur voor het laatst geplast
Ziet bleek, is perifeer koud
Respiratoir: saturatie 98%. Heeft intrekkingen subcostaal
Neurologisch: alertheid/sufheid: maakt een vermoeide indruk. Valt snel in slaap
Spiertonus: normaal
Ingezakte fontanellen, holle ogen, huilen zonder tranen, droge mond, verlengde capillaire
refill, verminderd aantal plasluiers.
Shella wordt geopereerd en komt postoperatief, na haar verblijf op de intensive care, weer terug op
de afdeling.
Casus 2: Rabia
Het gaat dit keer over twee casussen. De eerste gaat over Rabia, een meisje van 16 jaar oud dat
als AMV in Nederland gekomen is. De andere casus gaat over Alaa. Hij is 17 jaar oud en ook hij is
als AMV in Nederland.
Je bent als verpleegkundige aan het werk in het asielzoekerscentrum (azc). Tijdens je spreekuur
komt Rabia binnen. Zij is 16 jaar oud en is net een maand in Nederland. Rabia is gevlucht uit Iran
en is eigenlijk bij toeval in Nederland terechtgekomen. Zij is met andere mensen meegereisd,
maar die hebben haar uiteindelijk in de steek gelaten. Rabia komt op je spreekuur omdat het
niet goed met haar gaat. Ze wordt vergezeld door een vriendin. Als je Rabia ziet binnenkomen,
schrik je meteen. Ze ziet er niet goed uit. Ze ziet bleek en het lijkt wel of ze helemaal geen
energie heeft. Rabia zegt dat ze hoofdpijn heeft. Verder kan ze niet zo veel vertellen. Wel zegt ze
dat ze vaak buikpijn heeft. Ze geeft aan dat het voelt alsof ze luchtbellen in haar hoofd heeft.
Ook vertelt ze dat ze sinds kort ook bloed verliest, maar kan dit niet goed uitleggen. Ze lijkt niet
op de hoogte te zijn van dingen zoals menstruatie. Haar pols is hoog (100/min). Haar ademhaling
is oppervlakkig en snel (25 /min). Je vraagt je af wat er aan de hand is.
Omdat het op dit moment Ramadan is, eet Rabia nauwelijks. Het is de tweede week van
Ramadan.
Je denkt na welke gegevens je kunt gebruiken uit de anamnese om een hypothese te stellen.
3
Blok C/D,
Casus 6
Tönjes, Sten
,Inhoud
Casus: gezin peek en vluchtelingen (Rabia en Alaa)...............................................................................2
Casus 1: Gezin Peek............................................................................................................................2
Casus 2: Rabia.....................................................................................................................................3
Casus 3: Alaa.......................................................................................................................................5
CGO:.......................................................................................................................................................6
VTV zelfstudie.......................................................................................................................................18
Casus:...............................................................................................................................................18
AFPF......................................................................................................................................................20
Onderzoekend vermogen.....................................................................................................................34
PL2: aan opdracht werken....................................................................................................................36
SLB- Vrije invulling................................................................................................................................37
1
,Casus: gezin peek en vluchtelingen (Rabia en Alaa)
Casus 1: Gezin Peek
De wijk Ondiep in Utrecht is een wijk met een eigen karakter. In de wijk wonen zo’n 13.000 mensen.
Geboren en getogen Utrechters met kinderen en veel familie bij elkaar in dezelfde straat. Hierdoor
zijn de sociale banden hecht en is men behulpzaam naar elkaar toe. Echter, ook steeds meer
tweeverdieners met (jonge) kinderen en studenten komen in de wijk wonen. De laatste jaren zijn
gemeente, coöperaties, bewoners en andere partijen bezig om de wijk te verbouwen. Op dit moment
vinden er grootschalige sloopwerkzaamheden plaats en leegstaande panden worden opgesierd met
graffiti. Enkele straten verderop lopen mannen in witte pakken asbest te verwijderen. De bewoners
van Ondiep zijn wel wat gewend (NU.nl maart 2016).
De jeugdverpleegkundige van de GGD gaat op huisbezoek bij het gezin Peek. Baby Shella is het derde
kindje van de ouders Wesley en Samantha. Hun oudste dochter Amy is 5 jaar oud en hun zoontje
Dennis is 2 jaar oud. Vader Wesley heeft twee kinderen uit een vorig huwelijk. Twee puberjongens
van 11 en 15 jaar oud komen om het weekend langs. Vader Wesley werkte altijd in de bouw en is
drie weken voor de bevalling werkeloos geraakt. Moeder Samantha heeft een 24-urencontract bij de
buurtsupermarkt. De ouders van Samantha wonen in dezelfde straat. Zij staan dag en nacht klaar
voor dit jonge gezin. De zwangerschap is probleemloos verlopen en de bevalling was een vlotte
thuisbevalling. Moeder geeft borstvoeding. Moeder heeft de GGD gebeld voor een vervroegd
huisbezoek (baby Shella is 12 dagen oud), omdat ze zich zorgen maakt over de borstvoeding. Ook
heeft de jeugdverpleegkundige een berichtje gekregen van de kraamverzorgende over haar zorgen
over het gezin (ze voelde veel stress in huize Peek).
De jeugdverpleegkundige komt om 10.00 uur op huisbezoek en maakt contact met de familie
Peek. Het is erg fijn dat de verpleegkundige het gezin al kent. Oma Peek vertelt direct bij de deur dat
het binnen een drukte van jewelste is, omdat het gezin volgens haar weinig regelmaat kent. Amy is
herstellende van waterpokken. De kinderen zitten met een bakje chips op de bank en schreeuwen
om het hardst. Opa Peek staat onder de afzuigkap te roken. Oma smeert beschuit met muisjes en de
verpleegkundige feliciteert alle gezinsleden.
De jeugdverpleegkundige loopt tussen stapels wasgoed en uitpuilende dozen met moeder mee naar
de slaapkamer. Moeder vertelt dat ze zich uitgeput voelt en dat ze op is van de zenuwen. Het liefst
ligt ze de hele dag met Shella in bed. De jeugdverpleegkundige vraagt door over de gezinssituatie. Op
een gegeven moment komen de tranen bij moeder, troostende woorden volgen van de
verpleegkundige. De jeugdverpleegkundige observeert en weegt baby Shella. Shella ziet bleek en
haar huid is klam. Armpjes en beentjes voelen wat koud aan. Het valt op dat ze snel ademt,
ongeveer 50 x per minuut. Heeft ze net gehuild? Moeder vertelt dat de borstvoeding niet lekker
loopt. Shella valt steeds na een paar minuten borstvoeding in slaap. Moeder legt elke 3 uur aan. De
jeugdverpleegkundige vraagt hoe het plassen en poepen gaat en moeder vertelt dat niet iedere luier
echt goed nat is. De unster geeft 3120 gram aan. Het geboortegewicht was 3480 gram.
De jeugdverpleegkundige leest de overdracht van de verloskundige en de kraamverzorgende, neemt
de anamnese af en vult vervolgens het digitale JGZ-dossier in.
De jeugdverpleegkundige gaat in gesprek met de ouders en komt tot het gezamenlijke besluit dat het
verstandig is om de huisarts te bellen in verband met de zorgen van de ouders en de observaties van
de verpleegkundige. Vader wil zelf de huisarts bellen, samen bespreken ze wat vader gaat zeggen. De
huisarts komt langs en hoort bij baby Shella een hartruis. Zij verwijst baby Shella direct door naar de
kinderarts in het WKZ. Om 14.00 uur ligt Shella op de kinderafdeling voor observatie en verdere
diagnostiek. Vader en moeder zijn beiden bij Shella. De twee oudste kinderen worden door opa en
oma opgevangen.
2
, De arts heeft baby Shella onderzocht: de arteriële pulsaties in de liezen waren nauwelijks te voelen
en de bloeddruk in Shella's beentjes was duidelijk lager dan in haar armpjes. Hij heeft vervolgens een
echo van het hart gemaakt, hierop was te zien dat Shella een coarctatio aortae heeft. Hij gaat met
ouders in gesprek om de hartafwijking te bespreken en uit te leggen dat de klachten van Shella bij de
hartafwijking passen. De arts geeft aan dat Shella geopereerd moet worden en dat ze tot aan de
operatie en ook daarna nog op de afdeling moet blijven. De ouders zijn erg geschrokken en vooral
moeder is zeer emotioneel.
De controles bij opname in het ziekenhuis zijn als volgt:
Hartfrequentie 170 P/M
Tensie: rechterarm: 110/50 (en rechterbeen: 75/55)
ECG: sinusritme
Gewicht: 3120 gram
Temperatuur: 37,2 °C
Om 10 uur voor het laatst geplast
Ziet bleek, is perifeer koud
Respiratoir: saturatie 98%. Heeft intrekkingen subcostaal
Neurologisch: alertheid/sufheid: maakt een vermoeide indruk. Valt snel in slaap
Spiertonus: normaal
Ingezakte fontanellen, holle ogen, huilen zonder tranen, droge mond, verlengde capillaire
refill, verminderd aantal plasluiers.
Shella wordt geopereerd en komt postoperatief, na haar verblijf op de intensive care, weer terug op
de afdeling.
Casus 2: Rabia
Het gaat dit keer over twee casussen. De eerste gaat over Rabia, een meisje van 16 jaar oud dat
als AMV in Nederland gekomen is. De andere casus gaat over Alaa. Hij is 17 jaar oud en ook hij is
als AMV in Nederland.
Je bent als verpleegkundige aan het werk in het asielzoekerscentrum (azc). Tijdens je spreekuur
komt Rabia binnen. Zij is 16 jaar oud en is net een maand in Nederland. Rabia is gevlucht uit Iran
en is eigenlijk bij toeval in Nederland terechtgekomen. Zij is met andere mensen meegereisd,
maar die hebben haar uiteindelijk in de steek gelaten. Rabia komt op je spreekuur omdat het
niet goed met haar gaat. Ze wordt vergezeld door een vriendin. Als je Rabia ziet binnenkomen,
schrik je meteen. Ze ziet er niet goed uit. Ze ziet bleek en het lijkt wel of ze helemaal geen
energie heeft. Rabia zegt dat ze hoofdpijn heeft. Verder kan ze niet zo veel vertellen. Wel zegt ze
dat ze vaak buikpijn heeft. Ze geeft aan dat het voelt alsof ze luchtbellen in haar hoofd heeft.
Ook vertelt ze dat ze sinds kort ook bloed verliest, maar kan dit niet goed uitleggen. Ze lijkt niet
op de hoogte te zijn van dingen zoals menstruatie. Haar pols is hoog (100/min). Haar ademhaling
is oppervlakkig en snel (25 /min). Je vraagt je af wat er aan de hand is.
Omdat het op dit moment Ramadan is, eet Rabia nauwelijks. Het is de tweede week van
Ramadan.
Je denkt na welke gegevens je kunt gebruiken uit de anamnese om een hypothese te stellen.
3
