CSI Q1 SAMENVATTING
Scientific thinking
Radboud Universiteit, Nijmegen
Gemaakt door: Georgia Graat
, CSI samenvatting Q1
Scientific thinking
De empirische cyclus heeft 8 stappen die nodig zijn om op een empiristische manier kennis op te
nemen: na een waarneming/ervaring het genereren van ideeën, onderzoek opzetten, onderzoek
uitvoeren en resultaten analyseren. Daarna een conclusie trekken, presenteren en hieruit kunnen
mensen het onderzoek verdiepen of verbreden. Uiteindelijk wordt een theorie ontwikkeld. Op het
begin wordt er een hypothese opgesteld waarmee men de stappen afloopt.
Bij empirische wetenschappen wordt kennis proefondervindelijk en met
zintuigelijke waarnemingen opgedaan. Bij rationalisme spelen rede en denken
juist een rol. Resultaten kunnen worden geverifieerd (bevestigen), gefalsifieerd
(weerleggen), gecontradicteerd (tegenspreken met ander onderzoek) en
gelaboreerd (specificeren). Deze vier zitten vóór het opstellen van een hypothese.
Inductie is het omzetten van concrete, bijzondere waarnemingen naar een
algemeen geldend beeld. Bij deductie maak je van een algemene theorie concrete
hypothesen om te toetsen. Na observatie komt inductie
(waarneming naar theorie), dan deductie (theorie naar hypothese)
en dan het toetsen. Niet-systematische waarnemingen worden
‘per ongeluk’ gedaan, terwijl systematische waarnemingen helpen
de hypothese te toetsen.
Bij kwalitatief onderzoek gaat het om ervaringen, gevoel en impact
op leefstijl. Hierbij worden open vragen gesteld aan een kleine
groep. De resultaten zijn in woorden. Bij kwantitatief onderzoek
wordt bij een grote groep meetbare gegevens omgezet in cijfers.
Feiten worden hierbij bekeken.
Prevalentie is het aantal bestaande gevallen. Incidentie is het aantal nieuwe gevallen.
Bij een kleine p-waarde is er geen sprake van een toevallig verschil, want dit is significant. Het is een
berekende kans. Hoe kleiner deze waarde, hoe onwaarschijnlijker de nulhypothese (aanname dat
een bepaalde factor geen effect heeft op iets). Als de resultaten ongeloofwaardig zijn als je uitgaat
van de nulhypothese, kan de eigen hypothese juist kloppen. Kansberekening is de kans op het
gevonden verschil bij nulhypothese.
Conclusies worden meestal gebaseerd op p-waardes of 95%-betrouwbaarheidsinterval. Dit is een
interval voor alle redelijke schattingen voor het ware verschil tussen twee groepen. Het laat zien hoe
betrouwbaar een test is gedaan. Het is een percentage waarmee je aangeeft hoeveel kans er is dat
de gemeten variabele tussen bepaalde waarden ligt.
Een index-treatment cure rate geeft aan bij hoeveel procent van de mensen die het medicijn kregen,
het heeft geholpen. De control-treatment cure rate is voor hoeveel procent van de mensen met een
placebo het hielp.
Er zijn twee types van medisch onderzoek. De eerste is onderzoek naar effecten. Hierbij worden
vragen gesteld of de ene factor een invloed heeft of een goede behandeling is voor een andere
factor. ‘Is zonnebrand beschermend tegen huidkanker?’. Onderzoek naar mechanisme van ziekte
gaat al uit van de invloed van de factoren en vraagt zich af hoe dit werkt en waarom dit zo is. ‘Welke
elementen in zonnebrand beschermen tegen DNA-schade?’. Voordat zo’n studie plaatsvindt,
ontstaat er bij iemand een idee over. Uiteindelijk wordt het resultaat in een tijdschrift gepubliceerd.
Om resultaten goed te interpreteren is het belangrijk te weten op wie de resultaten van toepassing
zijn, hoe de data verzameld is (study design) en welke statistische analyse is uitgevoerd. Om te kijken
Gemaakt door: Georgia Graat
Scientific thinking
Radboud Universiteit, Nijmegen
Gemaakt door: Georgia Graat
, CSI samenvatting Q1
Scientific thinking
De empirische cyclus heeft 8 stappen die nodig zijn om op een empiristische manier kennis op te
nemen: na een waarneming/ervaring het genereren van ideeën, onderzoek opzetten, onderzoek
uitvoeren en resultaten analyseren. Daarna een conclusie trekken, presenteren en hieruit kunnen
mensen het onderzoek verdiepen of verbreden. Uiteindelijk wordt een theorie ontwikkeld. Op het
begin wordt er een hypothese opgesteld waarmee men de stappen afloopt.
Bij empirische wetenschappen wordt kennis proefondervindelijk en met
zintuigelijke waarnemingen opgedaan. Bij rationalisme spelen rede en denken
juist een rol. Resultaten kunnen worden geverifieerd (bevestigen), gefalsifieerd
(weerleggen), gecontradicteerd (tegenspreken met ander onderzoek) en
gelaboreerd (specificeren). Deze vier zitten vóór het opstellen van een hypothese.
Inductie is het omzetten van concrete, bijzondere waarnemingen naar een
algemeen geldend beeld. Bij deductie maak je van een algemene theorie concrete
hypothesen om te toetsen. Na observatie komt inductie
(waarneming naar theorie), dan deductie (theorie naar hypothese)
en dan het toetsen. Niet-systematische waarnemingen worden
‘per ongeluk’ gedaan, terwijl systematische waarnemingen helpen
de hypothese te toetsen.
Bij kwalitatief onderzoek gaat het om ervaringen, gevoel en impact
op leefstijl. Hierbij worden open vragen gesteld aan een kleine
groep. De resultaten zijn in woorden. Bij kwantitatief onderzoek
wordt bij een grote groep meetbare gegevens omgezet in cijfers.
Feiten worden hierbij bekeken.
Prevalentie is het aantal bestaande gevallen. Incidentie is het aantal nieuwe gevallen.
Bij een kleine p-waarde is er geen sprake van een toevallig verschil, want dit is significant. Het is een
berekende kans. Hoe kleiner deze waarde, hoe onwaarschijnlijker de nulhypothese (aanname dat
een bepaalde factor geen effect heeft op iets). Als de resultaten ongeloofwaardig zijn als je uitgaat
van de nulhypothese, kan de eigen hypothese juist kloppen. Kansberekening is de kans op het
gevonden verschil bij nulhypothese.
Conclusies worden meestal gebaseerd op p-waardes of 95%-betrouwbaarheidsinterval. Dit is een
interval voor alle redelijke schattingen voor het ware verschil tussen twee groepen. Het laat zien hoe
betrouwbaar een test is gedaan. Het is een percentage waarmee je aangeeft hoeveel kans er is dat
de gemeten variabele tussen bepaalde waarden ligt.
Een index-treatment cure rate geeft aan bij hoeveel procent van de mensen die het medicijn kregen,
het heeft geholpen. De control-treatment cure rate is voor hoeveel procent van de mensen met een
placebo het hielp.
Er zijn twee types van medisch onderzoek. De eerste is onderzoek naar effecten. Hierbij worden
vragen gesteld of de ene factor een invloed heeft of een goede behandeling is voor een andere
factor. ‘Is zonnebrand beschermend tegen huidkanker?’. Onderzoek naar mechanisme van ziekte
gaat al uit van de invloed van de factoren en vraagt zich af hoe dit werkt en waarom dit zo is. ‘Welke
elementen in zonnebrand beschermen tegen DNA-schade?’. Voordat zo’n studie plaatsvindt,
ontstaat er bij iemand een idee over. Uiteindelijk wordt het resultaat in een tijdschrift gepubliceerd.
Om resultaten goed te interpreteren is het belangrijk te weten op wie de resultaten van toepassing
zijn, hoe de data verzameld is (study design) en welke statistische analyse is uitgevoerd. Om te kijken
Gemaakt door: Georgia Graat
