HC1: De oorlog in Syrië
ARTIKEL Kalyvas & Stathis
Old vs new wars: actoren in oorlogen zijn veranderd (interstatelijk naar intrastatelijk).
Dimensies:
1. Actoren (vroeger waren actoren in oorlog in conflict direct verbonden aan de staat; nu statelijke,
sub statelijke en niet-statelijke actoren (huurlingen, jihadstrijders, private militairy companies)
2. Doelen (vroeger vaak geopolitiek, veroveren van grondgebied; nu om identiteit en religie, groepen
mobiliseren om een gedeelte identiteit te bewerkstellingen)
3. Methode (nu is geweld niet zozeer gericht op militairen maar ook om burgers)
4. Financiering (vroeger door belastingen, nu meer vermeningen van politieke en criminele activiteit)
veel vermenging van oude en nieuwe elementen; hoe komen ze terug in case van Syrië?
Oude burgeroorlogen Nieuwe burgeroorlogen
Oorzaken en motivatie Politiek van aard, nobele Privé buit, persoonlijke
doelen (sociale verandering, hebzucht, economisch gewin
gerechtigheid). Ideologieën
Ondersteuning Brede steun van de bevolking, Gebrek aan steun van de
loyaliteit en rivaliteit naar de bevolking (maar niet altijd)
andere groep
Geweld Beheerst geweld Zinloos geweld
HC2: For Sama
Geen artikelen
HC3: De oorlog in Syrië
ARTIKEL Üngör & Ügur
Paramilitaire groepen, massaal geweld en sociale polarisatie in Homs
Syrische burgeroorlog in 2011 verdeelde het land in 4 fracties: aanhangers van Assad-regime,
verschillende rebellengroepen, Koerden en ISIS. Belangrijk aspect van de repressie van het Assad-
regime was het gebruik van paramilitaire groepen (Shabbiha) = onregelmatige, pro-regeringsgezinde
milities gekleed in civiele kleding en organisch verbonden met het regime.
De mobilisatie voor Shabbiba kwam vooral uit Alawitische milieus (verwantschap zaken, partij,
sekte). In 2012 veel bloedbaden en doden. De identiteit van de daders, de straffeloosheid die volgde,
de duidelijke onschuld van slachtoffers stuurt het conflict meer in de richting van een openlijk
sektarische burgeroorlog. De bloedbaden in Homs hebben de gemeenschappen op verschillende
manieren gepolariseerd: scherpe sektarische polarisatie en social media met openlijk sektarische
oproepen tot geweld.
HC4: De revolutie en de rol van het Syrische maatschappelijk middenveld
Artikel Aljasem & Ali
Aleppo University Protest Movement 2011-2013
De structuur van politieke kansen omvat zes eigenschappen van een regime; namelijk
(1) hoeveelheid van onafhankelijke machtscentra daarin
(2) de openheid voor nieuwe actoren
, (3) de instabiliteit van de huidige politieke afstemmingen
(4) de beschikbaarheid van invloedrijke bondgenoten ofvoorstanders van uitdagers
(5) de mate waarin het regime onderdrukt of faciliteertcollectieve claims maken
(6) doorslaggevende wijzigingen in de punten 1 tot 5. (Tilly & Tarrow 2015:59)
In Syrië is het politieke leven gebouwd op selectieve relativiteitstheorie: wetten worden
gemanipuleerd ten gunste van de huidige wetgevende macht. Assad had alle veiligheids- en militaire
capaciteiten om elke opstand neer te kunnen slaan; meeste universiteiten waren loyaal aan het
regime.
Aleppo University: demografische en etnische verscheidenheid maakte het bijna onmogelijk om
volledig controle te hebben door loyalisten aan het regime. In het begin van de opstand werden
docenten ingeschakeld om juist te reageren.
Alle bijeenkomsten van +5 personen moesten goedgekeurd worden door een militaire gouverneur of
autoriteiten op de universiteit door NUSS. De gewelddadige reacties bij de opstand namen toe en
afvalligheid werd mogelijk, alleen degenen die door het regime werden vertrouwd werden ingezet.
Social media en camera’s op mobieltjes speelden een grote rol in het verspreiden van kwellende
beelden onder Syriërs. Deelnemers van de opstand hebben eigen netwerken opgebouwd binnen de
verschillende instellingen van de universiteit. Media aandacht en sociale media waren een
belangrijke factor bij het ondersteunen van de opstand en de ontmaskering van het regime van
Assad. Een andere externe ondersteunende factor was de gezamenlijke missie van de Arabische Liga
en de VN-waarnemers naar Syrië.
Drie strategieën voor organisatie:
- focal points people: elke groep activisten heef teen betrouwbare vertegenwoordiger die informatie
online doorgeeft
- zondebokstrategie: veel locaties voor de protesten met kleine groepen mensen op elke locatie
- vliegende demonstratie: spontane, snelle demonstraties waardoor het regime kort de tijd had om
te reageren
HC5: Geopolitieke dimensies
ARTIKEL Bret:
Het Midden-Oosten ondergaat een ingrijpende en snelle strategische hervorming. Enerzijds zijn de
historische allianties van de Verenigde Staten aan het ontrafelen. Aan de andere kant proberen de
oude regionale rijken (Rusland, Turkije en Iran) ze te verdrijven door (her) netwerken van precaire
solidariteit op te bouwen. Wat Rusland betreft, het keert massaal terug naar de regio en breidt zijn
alliantienetwerken uit naar lokale vijanden. De vraag is nu of Rusland in staat zal zijn om
tegengestelde bondgenoten zoals Syrië en Turkije, en Iran en Saoedi-Arabië in hetzelfde netwerk te
houden. In dit hedendaagse Great Game zijn westerlingen al de overduidelijke verliezers.
ARTIKEL Rumer:
De Russische militaire interventie in Syrië in 2015 was een cruciaal moment in het Midden-
Oostenbeleid van Moskou. Rusland, dat grotendeels afwezig was in het Midden-Oosten gedurende
het grootste deel van de voorgaande twee decennia, kwam tussenbeide om het regime van Bashar
al-Assad te redden en bevestigde zichzelf opnieuw als een belangrijke speler in de machtspolitiek van
de regio. Moskou's gedurfde gebruik van militaire macht positioneerde het als een belangrijke speler
in het Midden-Oosten. Instabiliteit in Libië en Syrië en de rivaliteit tussen Iran en Saoedi-Arabië
ARTIKEL Kalyvas & Stathis
Old vs new wars: actoren in oorlogen zijn veranderd (interstatelijk naar intrastatelijk).
Dimensies:
1. Actoren (vroeger waren actoren in oorlog in conflict direct verbonden aan de staat; nu statelijke,
sub statelijke en niet-statelijke actoren (huurlingen, jihadstrijders, private militairy companies)
2. Doelen (vroeger vaak geopolitiek, veroveren van grondgebied; nu om identiteit en religie, groepen
mobiliseren om een gedeelte identiteit te bewerkstellingen)
3. Methode (nu is geweld niet zozeer gericht op militairen maar ook om burgers)
4. Financiering (vroeger door belastingen, nu meer vermeningen van politieke en criminele activiteit)
veel vermenging van oude en nieuwe elementen; hoe komen ze terug in case van Syrië?
Oude burgeroorlogen Nieuwe burgeroorlogen
Oorzaken en motivatie Politiek van aard, nobele Privé buit, persoonlijke
doelen (sociale verandering, hebzucht, economisch gewin
gerechtigheid). Ideologieën
Ondersteuning Brede steun van de bevolking, Gebrek aan steun van de
loyaliteit en rivaliteit naar de bevolking (maar niet altijd)
andere groep
Geweld Beheerst geweld Zinloos geweld
HC2: For Sama
Geen artikelen
HC3: De oorlog in Syrië
ARTIKEL Üngör & Ügur
Paramilitaire groepen, massaal geweld en sociale polarisatie in Homs
Syrische burgeroorlog in 2011 verdeelde het land in 4 fracties: aanhangers van Assad-regime,
verschillende rebellengroepen, Koerden en ISIS. Belangrijk aspect van de repressie van het Assad-
regime was het gebruik van paramilitaire groepen (Shabbiha) = onregelmatige, pro-regeringsgezinde
milities gekleed in civiele kleding en organisch verbonden met het regime.
De mobilisatie voor Shabbiba kwam vooral uit Alawitische milieus (verwantschap zaken, partij,
sekte). In 2012 veel bloedbaden en doden. De identiteit van de daders, de straffeloosheid die volgde,
de duidelijke onschuld van slachtoffers stuurt het conflict meer in de richting van een openlijk
sektarische burgeroorlog. De bloedbaden in Homs hebben de gemeenschappen op verschillende
manieren gepolariseerd: scherpe sektarische polarisatie en social media met openlijk sektarische
oproepen tot geweld.
HC4: De revolutie en de rol van het Syrische maatschappelijk middenveld
Artikel Aljasem & Ali
Aleppo University Protest Movement 2011-2013
De structuur van politieke kansen omvat zes eigenschappen van een regime; namelijk
(1) hoeveelheid van onafhankelijke machtscentra daarin
(2) de openheid voor nieuwe actoren
, (3) de instabiliteit van de huidige politieke afstemmingen
(4) de beschikbaarheid van invloedrijke bondgenoten ofvoorstanders van uitdagers
(5) de mate waarin het regime onderdrukt of faciliteertcollectieve claims maken
(6) doorslaggevende wijzigingen in de punten 1 tot 5. (Tilly & Tarrow 2015:59)
In Syrië is het politieke leven gebouwd op selectieve relativiteitstheorie: wetten worden
gemanipuleerd ten gunste van de huidige wetgevende macht. Assad had alle veiligheids- en militaire
capaciteiten om elke opstand neer te kunnen slaan; meeste universiteiten waren loyaal aan het
regime.
Aleppo University: demografische en etnische verscheidenheid maakte het bijna onmogelijk om
volledig controle te hebben door loyalisten aan het regime. In het begin van de opstand werden
docenten ingeschakeld om juist te reageren.
Alle bijeenkomsten van +5 personen moesten goedgekeurd worden door een militaire gouverneur of
autoriteiten op de universiteit door NUSS. De gewelddadige reacties bij de opstand namen toe en
afvalligheid werd mogelijk, alleen degenen die door het regime werden vertrouwd werden ingezet.
Social media en camera’s op mobieltjes speelden een grote rol in het verspreiden van kwellende
beelden onder Syriërs. Deelnemers van de opstand hebben eigen netwerken opgebouwd binnen de
verschillende instellingen van de universiteit. Media aandacht en sociale media waren een
belangrijke factor bij het ondersteunen van de opstand en de ontmaskering van het regime van
Assad. Een andere externe ondersteunende factor was de gezamenlijke missie van de Arabische Liga
en de VN-waarnemers naar Syrië.
Drie strategieën voor organisatie:
- focal points people: elke groep activisten heef teen betrouwbare vertegenwoordiger die informatie
online doorgeeft
- zondebokstrategie: veel locaties voor de protesten met kleine groepen mensen op elke locatie
- vliegende demonstratie: spontane, snelle demonstraties waardoor het regime kort de tijd had om
te reageren
HC5: Geopolitieke dimensies
ARTIKEL Bret:
Het Midden-Oosten ondergaat een ingrijpende en snelle strategische hervorming. Enerzijds zijn de
historische allianties van de Verenigde Staten aan het ontrafelen. Aan de andere kant proberen de
oude regionale rijken (Rusland, Turkije en Iran) ze te verdrijven door (her) netwerken van precaire
solidariteit op te bouwen. Wat Rusland betreft, het keert massaal terug naar de regio en breidt zijn
alliantienetwerken uit naar lokale vijanden. De vraag is nu of Rusland in staat zal zijn om
tegengestelde bondgenoten zoals Syrië en Turkije, en Iran en Saoedi-Arabië in hetzelfde netwerk te
houden. In dit hedendaagse Great Game zijn westerlingen al de overduidelijke verliezers.
ARTIKEL Rumer:
De Russische militaire interventie in Syrië in 2015 was een cruciaal moment in het Midden-
Oostenbeleid van Moskou. Rusland, dat grotendeels afwezig was in het Midden-Oosten gedurende
het grootste deel van de voorgaande twee decennia, kwam tussenbeide om het regime van Bashar
al-Assad te redden en bevestigde zichzelf opnieuw als een belangrijke speler in de machtspolitiek van
de regio. Moskou's gedurfde gebruik van militaire macht positioneerde het als een belangrijke speler
in het Midden-Oosten. Instabiliteit in Libië en Syrië en de rivaliteit tussen Iran en Saoedi-Arabië
