Anorganische chemie : practicum 2
Hoofdstuk 5 : Bepaling van het eiwitgehalte volgens Kjeldahl
- Eiwitten zijn essentiële moleculen in het lichaam van dieren, planten en microorganismen,
en hebben tal van
functies.
- Structurele eiwitten dragen bij aan de vorm en structuur van cellen en weefsels,
transporteiwitten zorgen voor
transport van moleculen doorheen het lichaam, signaaleiwitten (hormonen) zorgen voor
communicatie tussen
cellen, en enzymen zorgen voor biochemische omzettingsprocessen.
- Planten zijn autotrofe organismen.
- Eiwitten worden door planten geproduceerd uit eenvoudig stikstofhoudend anorganisch
materiaal
opgenomen uit het leefmilieu: verschillende zouten en H2O. De energie nodig voor die
synthese wordt gehaald
uit het zonlicht.
- Dieren zijn heterotrofe organismen.
- Eiwitten worden door dierlijke organismen geproduceerd uit organische verbindingen die
opgenomen worden
uit het leefmilieu. Daarvoor dient het dier zelf dierlijke of plantaardige eiwitten en
aminozuren op te nemen via
de voeding
Aminozuren als bouwstenen van eiwitten
Elk eiwit is opgebouwd als een aaneenschakeling van aminozuren. Een aminozuur is steeds
opgebouwd volgens een bepaald patroon:
De R-groep kan variëren en afhankelijk van de R-groep krijgt men een ander type aminozuur.
Men kan een twintigtal verschillende aminozuren onderscheiden. Enkele voorbeelden hiervan
zijn Alanine, Arginine, Asparagine, Cysteïne, Glutamine, Glycine, Histidine, Isoleucine, Leucine,
Lysine, Methionine, Fenylalanine, Proline, Serine, Threonine, Tryptofaan, Tyrosine, Valine
In onderstaande tabel kan je nog enkele voorbeelden vinden van aminozuren met invulling
van de R-groep
, De aminozuren kan men indelen volgens verschillende criteria. De indeling die vanuit het
standpunt van het metabolisme en voeding zeer relevant is, is de opdeling tussen essentiële
en niet-essentiële aminozuren.
- Niet-essentiële aminozuren zijn aminozuren die door het lichaam kunnen opgebouwd worden
vanuit de
opgenomen organische verbindingen uit het milieu. Deze aminozuren zijn dus niet
essentieel in de voeding.
- Essentiële aminozuren zijn aminozuren die niet door het lichaam zelf kunnen opgebouwd
worden vanuit de
opgenomen organische verbindingen uit het milieu. Deze aminozuren moeten dus
opgenomen worden met
het voedsel/voeder. Ze zijn dan ook essentieel. Of een aminozuren essentieel is, hangt af
van het organisme.
Zo weten we dat onder andere Lysine een essentieel aminozuren is voor paarden. Voor de
mens zijn onder
andere Methionine en Cysteïne essentiële aminozuren.
Opbouw van eiwitten
Eiwitten zijn polymeren van aminozuren. De aminozuren zijn met elkaar verbonden door
peptidebindingen tussen de hydroxylgroep van het ene aminozuur en de aminogroep van het
volgende aminozuur met afsplitsing van een molecule H 2O. Op die manier krijgt men een
lange ketting van aminozuren, die dan een 3-dimensionele opvouwing krijgt.
Opbouw van een eiwit
De elementaire samenstelling van eiwitten is: - 50-55% C
- 20-23% O
- 12-19% N (meest karakteristiek
element).
Het hoge N-gehalte is typerend voor aminozuren.
Eiwitten die essentiële aminozuren bevatten kunnen slechts aangemaakt worden wanneer
deze aminozuren met de voeding mee opgenomen worden. De voedingswaarde van voedsel
wordt dus mede bepaald door de aanwezigheid van de essentiële aminozuren in de voeding.
Eiwitten kunnen volgens verschillende criteria ingedeeld worden. Eén van de criteria is de
wateroplosbaarheid. Een ander criterium is de verteerbaarheid.
Wateroplosbare versus wateronoplosbare eiwitten
- Wateronoplosbare eiwitten zijn bijvoorbeeld gluten.
- Gluten maken 80% van de plantaardige eiwitten uit.
- Gluten kan men nog opsplitsen in gliadinen en gluteninen.
- Gliadinen zijn zeer rijk aan het aminozuur Proline (Pro) en het aminozuur Glutaminezuur
(Glu).
- Er is geen aminozuur Lysine (Lys) aanwezig.
- Gluteninen zijn rijk aan de aminozuren Arginine (Arg), Proline (Pro) en Glutaminezuur (Glu).
- Wateroplosbare eiwitten zijn onder andere de eiwitten die teruggevonden kunnen worden in
het bloed,
extracellulaire en intracellulaire vochten: albuminen, globulinen.
Verteerbare versus niet-verteerbare eiwitten
Hoofdstuk 5 : Bepaling van het eiwitgehalte volgens Kjeldahl
- Eiwitten zijn essentiële moleculen in het lichaam van dieren, planten en microorganismen,
en hebben tal van
functies.
- Structurele eiwitten dragen bij aan de vorm en structuur van cellen en weefsels,
transporteiwitten zorgen voor
transport van moleculen doorheen het lichaam, signaaleiwitten (hormonen) zorgen voor
communicatie tussen
cellen, en enzymen zorgen voor biochemische omzettingsprocessen.
- Planten zijn autotrofe organismen.
- Eiwitten worden door planten geproduceerd uit eenvoudig stikstofhoudend anorganisch
materiaal
opgenomen uit het leefmilieu: verschillende zouten en H2O. De energie nodig voor die
synthese wordt gehaald
uit het zonlicht.
- Dieren zijn heterotrofe organismen.
- Eiwitten worden door dierlijke organismen geproduceerd uit organische verbindingen die
opgenomen worden
uit het leefmilieu. Daarvoor dient het dier zelf dierlijke of plantaardige eiwitten en
aminozuren op te nemen via
de voeding
Aminozuren als bouwstenen van eiwitten
Elk eiwit is opgebouwd als een aaneenschakeling van aminozuren. Een aminozuur is steeds
opgebouwd volgens een bepaald patroon:
De R-groep kan variëren en afhankelijk van de R-groep krijgt men een ander type aminozuur.
Men kan een twintigtal verschillende aminozuren onderscheiden. Enkele voorbeelden hiervan
zijn Alanine, Arginine, Asparagine, Cysteïne, Glutamine, Glycine, Histidine, Isoleucine, Leucine,
Lysine, Methionine, Fenylalanine, Proline, Serine, Threonine, Tryptofaan, Tyrosine, Valine
In onderstaande tabel kan je nog enkele voorbeelden vinden van aminozuren met invulling
van de R-groep
, De aminozuren kan men indelen volgens verschillende criteria. De indeling die vanuit het
standpunt van het metabolisme en voeding zeer relevant is, is de opdeling tussen essentiële
en niet-essentiële aminozuren.
- Niet-essentiële aminozuren zijn aminozuren die door het lichaam kunnen opgebouwd worden
vanuit de
opgenomen organische verbindingen uit het milieu. Deze aminozuren zijn dus niet
essentieel in de voeding.
- Essentiële aminozuren zijn aminozuren die niet door het lichaam zelf kunnen opgebouwd
worden vanuit de
opgenomen organische verbindingen uit het milieu. Deze aminozuren moeten dus
opgenomen worden met
het voedsel/voeder. Ze zijn dan ook essentieel. Of een aminozuren essentieel is, hangt af
van het organisme.
Zo weten we dat onder andere Lysine een essentieel aminozuren is voor paarden. Voor de
mens zijn onder
andere Methionine en Cysteïne essentiële aminozuren.
Opbouw van eiwitten
Eiwitten zijn polymeren van aminozuren. De aminozuren zijn met elkaar verbonden door
peptidebindingen tussen de hydroxylgroep van het ene aminozuur en de aminogroep van het
volgende aminozuur met afsplitsing van een molecule H 2O. Op die manier krijgt men een
lange ketting van aminozuren, die dan een 3-dimensionele opvouwing krijgt.
Opbouw van een eiwit
De elementaire samenstelling van eiwitten is: - 50-55% C
- 20-23% O
- 12-19% N (meest karakteristiek
element).
Het hoge N-gehalte is typerend voor aminozuren.
Eiwitten die essentiële aminozuren bevatten kunnen slechts aangemaakt worden wanneer
deze aminozuren met de voeding mee opgenomen worden. De voedingswaarde van voedsel
wordt dus mede bepaald door de aanwezigheid van de essentiële aminozuren in de voeding.
Eiwitten kunnen volgens verschillende criteria ingedeeld worden. Eén van de criteria is de
wateroplosbaarheid. Een ander criterium is de verteerbaarheid.
Wateroplosbare versus wateronoplosbare eiwitten
- Wateronoplosbare eiwitten zijn bijvoorbeeld gluten.
- Gluten maken 80% van de plantaardige eiwitten uit.
- Gluten kan men nog opsplitsen in gliadinen en gluteninen.
- Gliadinen zijn zeer rijk aan het aminozuur Proline (Pro) en het aminozuur Glutaminezuur
(Glu).
- Er is geen aminozuur Lysine (Lys) aanwezig.
- Gluteninen zijn rijk aan de aminozuren Arginine (Arg), Proline (Pro) en Glutaminezuur (Glu).
- Wateroplosbare eiwitten zijn onder andere de eiwitten die teruggevonden kunnen worden in
het bloed,
extracellulaire en intracellulaire vochten: albuminen, globulinen.
Verteerbare versus niet-verteerbare eiwitten
