Communicatie
1) Ziekenhuisbeleving
1. Baby's en peuters (0-2 jaar):
● Begrijpen weinig van ziekenhuisbezoeken.
● Ervaren kennismaking en verlatingsangst.
● Ouders moeten bij hen blijven voor geruststelling.
2. Kinderen van 2 tot 7 jaar:
● Begrijpen meer, maar kunnen fantasie en realiteit nog door elkaar halen.
● Hebben begeleiding nodig om angst te verminderen.
● Hebben moeite met het begrijpen van pijn als iets dat nodig is voor genezing.
● Hebben behoefte aan controle en denken vaak in extremen.
Uitdagingen voor kinderen van 2 tot 7 jaar tijdens ziekenhuisbezoeken:
● Onbegrip.
● Extreem denken.
● Verlies van autonomie.
3.. Kinderen van 7 tot 11 jaar:
● Leren om onderscheid te maken tussen omgeving en zelf.
● Pijn wordt gezien als vervelend, niet als straf.
● Begrijpen dat ze zelf kunnen bijdragen aan genezing.
● Ervaren meer controle over hun lichaam.
● Reactie op pijn wordt meer verbale expressie dan lichamelijke weerstand.
● Typische angsten zijn o.a. angst voor fysieke schade, duisternis, alleen zijn, ziekte en sociale
afwijzing.
● Logisch denken neemt toe, maar beperkt zich tot ervaringen.
● Onjuiste informatie kan teleurstelling en verzet veroorzaken.
1.4 Kinderen vanaf 11 jaar:
● Reactie op pijn uit zich vooral in spierspanning en verbale uitingen.
● Begrijpen oorzaak en gevolg beter.
● Abstracte termen worden beter begrepen.
● Zorgen kunnen zijn over uiterlijk, status, seks, en de toekomst.
● Goede uitleg is essentieel, vooral gericht op zelfontdekking van verbanden.
● Eerdere angstige ervaringen kunnen angstgedrag beïnvloeden.
1.5 Ziektebegrip:
● Afhankelijk van leeftijd, ontwikkelingsniveau en persoonlijk karakter.
● Omgeving speelt een belangrijke rol.
● Bewuste en onbewuste invloed van omgeving op ziektebegrip.
● Begrip van het kind helpt angsten te verminderen.
, Communicatie met een baby/peuter
Communicatie met baby's en peuters is cruciaal op pediatrische afdelingen, omdat hun verbale
vaardigheden nog niet volledig ontwikkeld zijn. Baby's communiceren voornamelijk non-verbaal, zoals
door gezichtsuitdrukkingen, geluiden, en huilen om behoeften kenbaar te maken. Oogcontact, huilen,
en lachen zijn de eerste vormen van communicatie. Het is essentieel om veel met een kind te praten
in de taal die je het beste beheerst vanaf de geboorte, omdat baby's leren door te luisteren. Tijdens
verzorgingsmomenten en andere activiteiten is praten met en tegen de baby belangrijk, waarbij
responsiviteit en sensitiviteit cruciaal zijn.
Tips & Tricks:
● Praat op een afstand van ongeveer 20 centimeter, zodat de baby je gezicht kan zien.
● Maak oogcontact, lach, trek gekke gezichten, en imiteer geluiden van de baby.
● Vertel de baby wat je doet en wat er om jullie heen gebeurt.
● Gebruik intonatie en herhaal volledige zinnen tijdens gesprekjes.
● Wacht geduldig op reacties van de baby, die vaak non-verbaal zijn.
● Aanraken is ook belangrijk voor contact, zoals knuffelen tijdens het praten.
● Naarmate het kind ouder wordt, kan het praten en begrijpt het steeds meer.
● Stimuleer taalontwikkeling door vragen te stellen, dingen te benoemen, en gesprekjes te
voeren.
Peuters leren snel nieuwe woorden en beginnen zinnen te maken rond 18 maanden. Het is belangrijk
om veel kansen te bieden voor zelf praten en het leren van nieuwe woorden door interactie en
gesprekken.
Kindgerichte zorg in ziekenhuizen
● Ziekenhuisbezoeken kunnen voor kinderen nog stressvoller zijn dan voor volwassenen,
vanwege de onbekende en drukke omgeving.
● Het tekort aan zorgverleners en de hoge werkdruk kunnen het ziekenhuisbezoek voor
kinderen nog uitdagender maken.
Voorbereiding op ziekenhuisopname
● Een goede voorbereiding begint thuis, waar kinderen worden ingelicht over wat er gaat
gebeuren. Dit vermindert doorgaans de angst.
● Ouders spelen een cruciale rol bij de voorbereiding van hun kind op de ziekenhuisopname,
omdat zij het beste weten hoeveel informatie hun kind aankan en wanneer ze met de
voorbereiding moeten beginnen.
● Medisch personeel informeert ouders zorgvuldig, zodat zij deze informatie op een
begrijpelijke manier aan hun kind kunnen overbrengen. Eerlijkheid tijdens deze
voorbereidingen is van essentieel belang.
● Voor jonge kinderen is een korte en eenvoudige uitleg vaak voldoende. Oudere kinderen willen
meestal meer details over de opname en de procedures. Het is belangrijk om de vragen van
het kind te bespreken en eerlijk te beantwoorden.
● Sommige ziekenhuizen organiseren bezoeken aan de afdelingen waar het kind zal verblijven
of aan procedures zal worden onderworpen. Ze maken gebruik van educatieve middelen zoals
poppen om het kind op een speelse en leerzame manier vertrouwd te maken met de
ziekenhuisomgeving, wat kan helpen om angst te verminderen en het kind gerust te stellen.
●
1) Ziekenhuisbeleving
1. Baby's en peuters (0-2 jaar):
● Begrijpen weinig van ziekenhuisbezoeken.
● Ervaren kennismaking en verlatingsangst.
● Ouders moeten bij hen blijven voor geruststelling.
2. Kinderen van 2 tot 7 jaar:
● Begrijpen meer, maar kunnen fantasie en realiteit nog door elkaar halen.
● Hebben begeleiding nodig om angst te verminderen.
● Hebben moeite met het begrijpen van pijn als iets dat nodig is voor genezing.
● Hebben behoefte aan controle en denken vaak in extremen.
Uitdagingen voor kinderen van 2 tot 7 jaar tijdens ziekenhuisbezoeken:
● Onbegrip.
● Extreem denken.
● Verlies van autonomie.
3.. Kinderen van 7 tot 11 jaar:
● Leren om onderscheid te maken tussen omgeving en zelf.
● Pijn wordt gezien als vervelend, niet als straf.
● Begrijpen dat ze zelf kunnen bijdragen aan genezing.
● Ervaren meer controle over hun lichaam.
● Reactie op pijn wordt meer verbale expressie dan lichamelijke weerstand.
● Typische angsten zijn o.a. angst voor fysieke schade, duisternis, alleen zijn, ziekte en sociale
afwijzing.
● Logisch denken neemt toe, maar beperkt zich tot ervaringen.
● Onjuiste informatie kan teleurstelling en verzet veroorzaken.
1.4 Kinderen vanaf 11 jaar:
● Reactie op pijn uit zich vooral in spierspanning en verbale uitingen.
● Begrijpen oorzaak en gevolg beter.
● Abstracte termen worden beter begrepen.
● Zorgen kunnen zijn over uiterlijk, status, seks, en de toekomst.
● Goede uitleg is essentieel, vooral gericht op zelfontdekking van verbanden.
● Eerdere angstige ervaringen kunnen angstgedrag beïnvloeden.
1.5 Ziektebegrip:
● Afhankelijk van leeftijd, ontwikkelingsniveau en persoonlijk karakter.
● Omgeving speelt een belangrijke rol.
● Bewuste en onbewuste invloed van omgeving op ziektebegrip.
● Begrip van het kind helpt angsten te verminderen.
, Communicatie met een baby/peuter
Communicatie met baby's en peuters is cruciaal op pediatrische afdelingen, omdat hun verbale
vaardigheden nog niet volledig ontwikkeld zijn. Baby's communiceren voornamelijk non-verbaal, zoals
door gezichtsuitdrukkingen, geluiden, en huilen om behoeften kenbaar te maken. Oogcontact, huilen,
en lachen zijn de eerste vormen van communicatie. Het is essentieel om veel met een kind te praten
in de taal die je het beste beheerst vanaf de geboorte, omdat baby's leren door te luisteren. Tijdens
verzorgingsmomenten en andere activiteiten is praten met en tegen de baby belangrijk, waarbij
responsiviteit en sensitiviteit cruciaal zijn.
Tips & Tricks:
● Praat op een afstand van ongeveer 20 centimeter, zodat de baby je gezicht kan zien.
● Maak oogcontact, lach, trek gekke gezichten, en imiteer geluiden van de baby.
● Vertel de baby wat je doet en wat er om jullie heen gebeurt.
● Gebruik intonatie en herhaal volledige zinnen tijdens gesprekjes.
● Wacht geduldig op reacties van de baby, die vaak non-verbaal zijn.
● Aanraken is ook belangrijk voor contact, zoals knuffelen tijdens het praten.
● Naarmate het kind ouder wordt, kan het praten en begrijpt het steeds meer.
● Stimuleer taalontwikkeling door vragen te stellen, dingen te benoemen, en gesprekjes te
voeren.
Peuters leren snel nieuwe woorden en beginnen zinnen te maken rond 18 maanden. Het is belangrijk
om veel kansen te bieden voor zelf praten en het leren van nieuwe woorden door interactie en
gesprekken.
Kindgerichte zorg in ziekenhuizen
● Ziekenhuisbezoeken kunnen voor kinderen nog stressvoller zijn dan voor volwassenen,
vanwege de onbekende en drukke omgeving.
● Het tekort aan zorgverleners en de hoge werkdruk kunnen het ziekenhuisbezoek voor
kinderen nog uitdagender maken.
Voorbereiding op ziekenhuisopname
● Een goede voorbereiding begint thuis, waar kinderen worden ingelicht over wat er gaat
gebeuren. Dit vermindert doorgaans de angst.
● Ouders spelen een cruciale rol bij de voorbereiding van hun kind op de ziekenhuisopname,
omdat zij het beste weten hoeveel informatie hun kind aankan en wanneer ze met de
voorbereiding moeten beginnen.
● Medisch personeel informeert ouders zorgvuldig, zodat zij deze informatie op een
begrijpelijke manier aan hun kind kunnen overbrengen. Eerlijkheid tijdens deze
voorbereidingen is van essentieel belang.
● Voor jonge kinderen is een korte en eenvoudige uitleg vaak voldoende. Oudere kinderen willen
meestal meer details over de opname en de procedures. Het is belangrijk om de vragen van
het kind te bespreken en eerlijk te beantwoorden.
● Sommige ziekenhuizen organiseren bezoeken aan de afdelingen waar het kind zal verblijven
of aan procedures zal worden onderworpen. Ze maken gebruik van educatieve middelen zoals
poppen om het kind op een speelse en leerzame manier vertrouwd te maken met de
ziekenhuisomgeving, wat kan helpen om angst te verminderen en het kind gerust te stellen.
●
