Hoofdstuk 3: Verhard beton
16. Verklaar het begrip “W/C” en geef enkele voorbeelden betreffende de invloed van deze factor op de
betoneigenschappen van verhard beton.
W/C is de totale massa aan water / totale massa aan cement. Hoe hoger de W/C-factor hoe meer
capillaire poriën en hoe poreuzer het beton wordt. Hoe lager de W/C factor + verdichting volgens de
regels van de kunst is beton beschermd tegen verschillende bedreigingen (vuur, zuur, vorst en zouten).
17. Bespreek in verband met verhard beton:
o mechanische sterkte (druksterkte, treksterkte) (pg 178-190)
de druksterkte (MPa) is de weerstand tegen drukkrachten zonder dat er deformatie plaatsvind.
Beton bestaat uit twee-fasen stof; de matrix en de inerte materialen. De druksterkte is sterk
afhankelijk van de hechting tussen de matrix en de inerte stoffen, de sterkte van de matrix en de
sterkte van de inerte stoffen, waarbij de matrix het zwakste onderdeel is van het beton. Hoe
hoger er W/C-factor hoe lager de druksterkte is van beton. Deze druksterkte wordt bepaald door
drukproeven uit te voeren op kubussen en cilinders. Eventuele oneffenheden worden
weggeslepen en korrels worden afgeborsteld om zo ongewenste spanningen te voorkomen. Hoe
hoger/slanker de vorm van het proefstuk des te kleiner de druksterkte. De vlakken die in contact
komen met de drukplaten moeten voldoen aan bepaalde vlakheidseisen.
treksterkte: beton weerstaat heel slecht trek. De breuk treed op door aanwezigheid van
microscheutjes en holtes die zich uitbreiden. Deze treksterkte wordt bepaald aan de hand van 3
proeven, axiale trek, splijtproef (verbrijzelen van een cilinder tussen 2 vlakke platen) en bepaling
van de buigtreksterkte (proefstuk op 2 verhoogjes zetten en in het midden een drukkracht laten
aangrijpen, driepunt- of vierpuntsbuiging). De zuivere treksterkte wordt bepaald door de eerste
proef door stalen platen te verlijmen aan de boven en onderkant van het proefstuk. f= F/A
(treksterkte= maximale kracht (N)/oppervlakte .)doorsnede (mm²)).
o invloed test/geometrie proefstuk op mechanische sterkte
, o verschillende soorten krimp (van plastische fase tot verhard beton)
1.Chemische krimp
- volume hydratatieproducten is kleiner dan het gesommeerde volume van de
reagerende componenten cement en water → volumevermindering = chem. krimp
- manifesteert zich voornamelijk als capillaire poriën, nauwelijks uitwendig waar te
nemen → op macro-niveau geen of nauwelijks spanningen
2.Plastische krimp
- pas gestort beton → zwaardere delen zakken → water wordt naar boven geperst
- waterfilm verdampt o.i.v. omgevingscondities (wind, temperatuur)
- indien grote verdampingssnelheid → waterfilm verdwijnt volledig → onderdruk in
het beton → trekspanningen in het beton
- indien deze trekspanningen groter zijn dan geringe sterkte van het verse beton →
plastische scheurvorming
3.Autogene krimp (=inwendige uitdrogingskrimp)
- voortgaande hydratatie: aanvankelijk beschikbaar water wordt langzaam opgebruikt
→ langzaam ‘leegzuigen’ van het poriënsysteem (eerst grote poriën, dan kleine
poriën) = uitdrogingsproces zonder uitwisseling met de omgeving
- indien lage W/C (< 0,5) → volumevermindering
4.Uitwendige uitdrogingskrimp
- door verdamping (uitwisseling met de omgeving)
5.Thermische krimp
- o.i.v. temperatuurswijzigingen
o vervorming
▪ doorbuiging
doorbuiging wordt veroorzaakt door schuifspanningen, druk-/trekspanningen en
momenten.
16. Verklaar het begrip “W/C” en geef enkele voorbeelden betreffende de invloed van deze factor op de
betoneigenschappen van verhard beton.
W/C is de totale massa aan water / totale massa aan cement. Hoe hoger de W/C-factor hoe meer
capillaire poriën en hoe poreuzer het beton wordt. Hoe lager de W/C factor + verdichting volgens de
regels van de kunst is beton beschermd tegen verschillende bedreigingen (vuur, zuur, vorst en zouten).
17. Bespreek in verband met verhard beton:
o mechanische sterkte (druksterkte, treksterkte) (pg 178-190)
de druksterkte (MPa) is de weerstand tegen drukkrachten zonder dat er deformatie plaatsvind.
Beton bestaat uit twee-fasen stof; de matrix en de inerte materialen. De druksterkte is sterk
afhankelijk van de hechting tussen de matrix en de inerte stoffen, de sterkte van de matrix en de
sterkte van de inerte stoffen, waarbij de matrix het zwakste onderdeel is van het beton. Hoe
hoger er W/C-factor hoe lager de druksterkte is van beton. Deze druksterkte wordt bepaald door
drukproeven uit te voeren op kubussen en cilinders. Eventuele oneffenheden worden
weggeslepen en korrels worden afgeborsteld om zo ongewenste spanningen te voorkomen. Hoe
hoger/slanker de vorm van het proefstuk des te kleiner de druksterkte. De vlakken die in contact
komen met de drukplaten moeten voldoen aan bepaalde vlakheidseisen.
treksterkte: beton weerstaat heel slecht trek. De breuk treed op door aanwezigheid van
microscheutjes en holtes die zich uitbreiden. Deze treksterkte wordt bepaald aan de hand van 3
proeven, axiale trek, splijtproef (verbrijzelen van een cilinder tussen 2 vlakke platen) en bepaling
van de buigtreksterkte (proefstuk op 2 verhoogjes zetten en in het midden een drukkracht laten
aangrijpen, driepunt- of vierpuntsbuiging). De zuivere treksterkte wordt bepaald door de eerste
proef door stalen platen te verlijmen aan de boven en onderkant van het proefstuk. f= F/A
(treksterkte= maximale kracht (N)/oppervlakte .)doorsnede (mm²)).
o invloed test/geometrie proefstuk op mechanische sterkte
, o verschillende soorten krimp (van plastische fase tot verhard beton)
1.Chemische krimp
- volume hydratatieproducten is kleiner dan het gesommeerde volume van de
reagerende componenten cement en water → volumevermindering = chem. krimp
- manifesteert zich voornamelijk als capillaire poriën, nauwelijks uitwendig waar te
nemen → op macro-niveau geen of nauwelijks spanningen
2.Plastische krimp
- pas gestort beton → zwaardere delen zakken → water wordt naar boven geperst
- waterfilm verdampt o.i.v. omgevingscondities (wind, temperatuur)
- indien grote verdampingssnelheid → waterfilm verdwijnt volledig → onderdruk in
het beton → trekspanningen in het beton
- indien deze trekspanningen groter zijn dan geringe sterkte van het verse beton →
plastische scheurvorming
3.Autogene krimp (=inwendige uitdrogingskrimp)
- voortgaande hydratatie: aanvankelijk beschikbaar water wordt langzaam opgebruikt
→ langzaam ‘leegzuigen’ van het poriënsysteem (eerst grote poriën, dan kleine
poriën) = uitdrogingsproces zonder uitwisseling met de omgeving
- indien lage W/C (< 0,5) → volumevermindering
4.Uitwendige uitdrogingskrimp
- door verdamping (uitwisseling met de omgeving)
5.Thermische krimp
- o.i.v. temperatuurswijzigingen
o vervorming
▪ doorbuiging
doorbuiging wordt veroorzaakt door schuifspanningen, druk-/trekspanningen en
momenten.
