Hoofdstuk-3-Leren

Hoofdstuk 3: Leren
Leren: Proces waardoor ervaringen een blijvende verandering in het gedrag of de mentale processen
veroorzaken
 Zonder leren volledig afhankelijk van reflexen en instincten (aangeboren gedragingen)
 Habituatie: afleren om te reageren op stimulatie
 Mere exposure effect: herhaalde blootstelling aan een stimulus is positief (want vertrouwd),
tot er verveling optreed

Voor 1940: Stimulus-respons leren (associatieve leertheorieën)
louter Stimulus en Respons (zonder assumpties of uitspraken over tussenliggende mentale
processen)
behaviorisme
2 vormen: klassieke en operante conditionering (elk eigen zenuwstelsel)

Na 1960: Cognitieve leertheorieën
tussenliggende mentale processen zijn wel belangrijk (leren verwachten) en bestudeerbaar

Hoe verklaart klassieke conditionering leren?
“Klassieke conditionering is een elementaire vorm van leren waarbij een stimulus die een
aangeboren reflex oproept, wordt geassocieerd met een neutrale stimulus, die daardoor het
vermogen krijgt om dezelfde respons op te wekken”

Pavlov: De essentie van klassieke conditionering
 Neutrale stimulus
Elke mogelijke stimulus die geen geconditioneerde respons (CR) oproept voor het leerproces
 Verwerving
Eerste leerfase waarin een neutrale stimulus (NS) herhaaldelijk gekoppeld wordt aan een
ongeconditioneerde stimulus (UCS), die vanzelf (zonder leren) een ongeconditioneerde
respons oproept (UCR).
o De NS verandert in een geconditioneerde stimulus (CS) van zodra deze dezelfde
reactie oproept als de UCS
o Timing is belangrijk!!!!
o Na verloop van tijd als men stopt hiermee
 Uitdoving of extinctie (=de uitdoving van een geconditioneerd reflex)
o Herstelfase