Samenvatting Hoofdstuk 6 Moleculaire Biologie

H6: WAT GEBEURT ER MET EEN
EIWIT NA DE TRANSLATIE
Eiwit nog niet functioneel na verlaten v/h ribosoom  eiwit moet zijn correcte
conformatie krijgen
Uit AZ seq. volgt welke structuur er zal worden aangenomen door eiwit omdat de
zijketens kunnen interageren met elkaar en met de peptideketen

6.1 DE MOLECULAIRE CHAPERONES HSP60 EN HSP70
Eiwitten moeten zo snel mogelijk de juiste vorm aannemen en worden hierbij geholpen
door gespecialiseerde enyzmen

- Chaperone-eiwitten of hsp70 (heat shock protein met moleculaire massa van 70
kilodalton) zullen een eiwitseq. die uit het ribosoom komt met 7 hydrofobe AZ die
elkaar opvolgen, herkennen  hsp70 zal onder ATP gebonden toestand een
hydrofobe bindingsplaats openstellen voor interactie met hydrofobe eiwitdelen 
omzetting van ATP naar ADP  hsp70 gaat over in een gesloten conformatie
waarin het eiwitdeel de juiste conformatie kan aannemen
- Hsp60 = chaperonine (heat shock protein met moleculair gewicht van 60 kDa)
vormt een kamertje bestaande uit 2 ringen van elk 7 hsp60 moleculen
 vele eiwitten moeten via de chaperonines passeren om de juiste conformatie
aan te nemen
Er is ook een eiwit dat als deksel v/h kamertje dient en ATP bindt
 eiwit 15 sec. in kamertje  kamertje ondergaat conformatieverandering 
dekseleiwit komt los  ATP wordt omgezet in ADP  eiwit wordt uit kamertje
verwijderd (ook als het slecht geplooid is)




-

6.2 POSTTRANSLATIONELE MODIFICATIES = PTM
 Fosforylaties
 Proteolyse
 Glycosylering: afzetting van specifieke suikergroepen
 Acetylering en methylering
 Ubiquinering

, 6.3 DE PROTEASEN
Inleiding

Proteolyse = het hydrolyseren van polypeptideketens

Proteïnen die hun job hebben gedaan in een cel zullen selectief en gecontroleerd moeten
worden afgebroken  AZ ontstaan die dan gerecycleerd kunnen worden bij de aanmaak
van nieuwe eiwitten

6.3.1 HET TYPEVOORBEELD VAN PROTEASEN: CHYMOTRYPSINE

= zelf een eiwit en breekt eiwitten af

Eiwitten denatureren i/h zure milieu van de maag  door denaturatie worden de
peptidebindingen bereikbaar voor de proteasen (enzymen die de proteolyse uitvoeren)
 proteasen splitsen eiwitten door hydrolyse v/d zeer stabiele peptidebinding

Vb. protease = pepsine
 actief in maag bij zeer lage pH en NIET specifiek (= onafh. v/d AZ seq. v/h substraat):
kan dus alle eiwitten afbreken
Andere proteasen hebben wel substraat specificiteit; kunnen enkel peptidebindingen i/d
buurt van specifieke AZ hydrolyseren

Vertering van eiwitten wordt hervat i/d dunne darm door proteasen die door de pancreas
worden afgescheiden  eiwitten worden afgebroken tot di- en tri-peptiden en vrije AZ
- vrije AZ worden opgenomen door het darmepitheel
- di- en tri-peptiden worden i/h membraan van deze cellen en intracellulair verder
afgebroken tot vrije AZ




Chymotrypsine = protease dat extracellulair i/h verteringsstelsel actief is:
splitst peptidebindingen selectief aan de carboxy-terminale zijde van grote of hydrofobe
apolaire AZ (bv. Trp, Tyr, Phe en Met)
De enzymatische activiteit gaat via een covalente modificatie v/h enzyme  enzyme
voert nucleofiele aanval (via specifiek en reactief Serine) uit op carbonylgroep v/h
substraat  nucleofiel Serine i/h chymotrypsine wordt voor korte tijd covalent
verbonden met substraat

 Tijdens deze 1ste acetylatiestap wordt het carboxy-terminaal gedeelte v/h eiwit
afgeplitst
 In een 2de stap gebeurt er een de-acylatie waarbij het enzyme terug vrijkomt v/h
substraat



Eiwitafbraak

Proteasen: Bv. Chymotrypsine
+
Specifiek: Try, Trp, Phe en Met