MEDISCHE WETENSCHAPPEN
HET HART
1. ANATOMIE EN FYSIOLOGIE VAN HET HART
Vena cava superior
Li atrium
Re atrium
Vena cava inferior Mitralisklep
Li ventrikel
Re ventrikel
tricupidalisklep
Aorta
Li longslagader
Longslagader
Aortaklep
Pulmonalisklep
1
,Het hart is een holle spier die door samentrekking een pompfunctie uitoefent. De aanzet tot
samentrekking wordt gegeven vanuit het prikkel- en geleidingssysteem.
De initiële prikkel vertrekt vanuit de sinusknoop, gelegen in het rechter atrium prikkel
breidt zich uit over de twee voorkamers en wordt tussen voorkamer en kamer
tegengehouden door de annulus fibrosus ter hoogte van de AV-knoop wordt de prikkel
doorgegeven en verspreidt zich verder via de bundel van His, linker en rechter bundeltak en
de purkinjevezels over heel de kamers.
Sinusaal ritme:
In een normaal hart bepaalt de ontlading van de sinusknoop het hartritme.Dit ritme ligt
tussen de 60 tot 80 slagen per minuut.
Zuurstofvoorziening van het hart:
De zuurstofvoorziening van het hart wordt geleverd via de kransslagaderen of de coronairen
die rechtstreeks ontspringen vanuit de aorta.
2. HET ECG
ECG:
Een elektrocardiogram is een instrument dat de elektrische activiteit van de hartspier meet.
Elke spiercel van het hart heeft over zijn membraan een spanningsverschil:
2
, Door het opengaan van natriumkanalen zal het positief geladen natriumion (Na +)
naar binnen stromen.
In een tweede fase stroomt ook calcium (Ca2+) naar binnen en kalium (K+) weer terug
naar buiten. Het inwendig milieu wordt positief t.o.v. het extracellulaire milieu. De
cel is gedepolariseerd.
Keert de cel terug naar zijn rusttoestand door verdere uitstroom van kalium, dan is
er sprake van een repolarisatie.
Het ECG bestaat uit volgende factoren:
Bij een prikkel die ontstaat in de sinusknoop, gaat een depolarisatiefront zich over het hart
verspreiden. De depolarisatie kan voorgesteld worden door een groot aantal pijlen, die de
richting aangeven waarin de depolarisatie voortschrijdt. Het ECG is eigenlijk een optelsom
van al die pijlen of vectoren.
P-top De P-top geeft de depolarisatie weer in de voorkamers of atria. Door
die depolarisatie gaan de atria samentrekken.
De P-top wordt gevolgd door een kort horizontaal lijntje, het
PR-segment. Dit komt omdat de depolarisatie kort wordt
opgehouden in de AV-knoop.
QRS-complex De eerste naar beneden gerichte uitslag na de P-golf wordt een Q of
q genoemd. De eerste positieve uitslag r of R, de negatieve uitslag
die daarna eventueel nog volgt heet s of S. Samen vormen ze het
QRS-complex.
Dit is het resultaat van de ventrikeldepolarisatie en valt dus
samen met de samentrekking van de ventrikels (= systole).
T-top Na het QRS-complex volgt de T-top, een uiting van
ventrikelrepolarisatie. De U-top die volgt is niet altijd zichtbaar en
ook minder belangrijk.
ST-segment Dit segment is iso-elektrisch en hoort op dezelfde hoogte te liggen
als het PR-segment.
Is dit segment naar boven of naar onder geplaatst, dan wijst dit op
problemen van het hart.
Bv; ST-elevatie bij een myocardinfarct.
3
HET HART
1. ANATOMIE EN FYSIOLOGIE VAN HET HART
Vena cava superior
Li atrium
Re atrium
Vena cava inferior Mitralisklep
Li ventrikel
Re ventrikel
tricupidalisklep
Aorta
Li longslagader
Longslagader
Aortaklep
Pulmonalisklep
1
,Het hart is een holle spier die door samentrekking een pompfunctie uitoefent. De aanzet tot
samentrekking wordt gegeven vanuit het prikkel- en geleidingssysteem.
De initiële prikkel vertrekt vanuit de sinusknoop, gelegen in het rechter atrium prikkel
breidt zich uit over de twee voorkamers en wordt tussen voorkamer en kamer
tegengehouden door de annulus fibrosus ter hoogte van de AV-knoop wordt de prikkel
doorgegeven en verspreidt zich verder via de bundel van His, linker en rechter bundeltak en
de purkinjevezels over heel de kamers.
Sinusaal ritme:
In een normaal hart bepaalt de ontlading van de sinusknoop het hartritme.Dit ritme ligt
tussen de 60 tot 80 slagen per minuut.
Zuurstofvoorziening van het hart:
De zuurstofvoorziening van het hart wordt geleverd via de kransslagaderen of de coronairen
die rechtstreeks ontspringen vanuit de aorta.
2. HET ECG
ECG:
Een elektrocardiogram is een instrument dat de elektrische activiteit van de hartspier meet.
Elke spiercel van het hart heeft over zijn membraan een spanningsverschil:
2
, Door het opengaan van natriumkanalen zal het positief geladen natriumion (Na +)
naar binnen stromen.
In een tweede fase stroomt ook calcium (Ca2+) naar binnen en kalium (K+) weer terug
naar buiten. Het inwendig milieu wordt positief t.o.v. het extracellulaire milieu. De
cel is gedepolariseerd.
Keert de cel terug naar zijn rusttoestand door verdere uitstroom van kalium, dan is
er sprake van een repolarisatie.
Het ECG bestaat uit volgende factoren:
Bij een prikkel die ontstaat in de sinusknoop, gaat een depolarisatiefront zich over het hart
verspreiden. De depolarisatie kan voorgesteld worden door een groot aantal pijlen, die de
richting aangeven waarin de depolarisatie voortschrijdt. Het ECG is eigenlijk een optelsom
van al die pijlen of vectoren.
P-top De P-top geeft de depolarisatie weer in de voorkamers of atria. Door
die depolarisatie gaan de atria samentrekken.
De P-top wordt gevolgd door een kort horizontaal lijntje, het
PR-segment. Dit komt omdat de depolarisatie kort wordt
opgehouden in de AV-knoop.
QRS-complex De eerste naar beneden gerichte uitslag na de P-golf wordt een Q of
q genoemd. De eerste positieve uitslag r of R, de negatieve uitslag
die daarna eventueel nog volgt heet s of S. Samen vormen ze het
QRS-complex.
Dit is het resultaat van de ventrikeldepolarisatie en valt dus
samen met de samentrekking van de ventrikels (= systole).
T-top Na het QRS-complex volgt de T-top, een uiting van
ventrikelrepolarisatie. De U-top die volgt is niet altijd zichtbaar en
ook minder belangrijk.
ST-segment Dit segment is iso-elektrisch en hoort op dezelfde hoogte te liggen
als het PR-segment.
Is dit segment naar boven of naar onder geplaatst, dan wijst dit op
problemen van het hart.
Bv; ST-elevatie bij een myocardinfarct.
3
