Religie, zingeving en levensbeschouwing
Hoofdstuk 1: zin in (samen)leven!
Notities:
Onderwijzer wijsvinger (controleren, checken..).
leerkracht : bij stilte, aanduiden.
Leerling: vinger in de lucht, meelezen met de vinger.
Om iets te proeven, dirigeren.
Onderwijzer onder:
- Basis fundament (de ondergrond)
- Tussen (onder vier ogen spreken) integratie. Midden.
‘inter’-actie: vraag antwoord voor beide partijen interesse/ interessant
Studeren om te onderwijzen
Educatie: prefix E, escape, exit, exodus.
Educatie: dictator, leider leerkracht mag dit niet zijn, want hij luistert niet. Uitleiden, begeleiden
tot een overwinning.
Educare: zorg (beeld Madonna (moeder met kind) van Michael Langelo in Brugge), opvoeden en
opgroeien.
Vaderlijke (leider) en moederlijke (zorgen) komen samen. Het zorgzaam begeleiden van de ene plek
naar de andere. Bv. Boswandeling: je gaat iemand zoeken die er alles over weet en je draagt zorg
voor de kinderen.
Bachelor
Gezel= vroeger kandidaat. Master= meester (staat boven bachelor). Laurier (lauriaat)= overwinning=
lauweren.
School: scholè = vrije tijd bij de Grieken.
De rijken volgden vroeger school (zien aan schoenen, ze droegen vroeger sandalen). Majeutiek en
vroedvrouwkunde (femme de sagesse), vrouw van de wijsheid.
Link: voorkennis geboren te laten worden, vragen stellen, dingen eruit halen.
Onderwijzer= vraagt inspanning.
Hogeschool – lerarenopleiding
Normaal, kweekschool (mensen opkweken), seminarie (zaadjes planten)
,Katholiek – vrije
Katholiek: universele betekenis. Godsdienst = vrije keuze
Rooms katholiek= Rome, de zetel in Rome.
Christendom: huis met vier verschillende kamers, protestanten in Duitsland, orthodoxen in
Griekenland, Amerikanen.
1. Inleiding
De mens gaat altijd op zoek naar de zin van zijn bestaan. Waarom leef ik? Wat is de zin?... Een
gemeenschap probeerde vaak antwoorden te zoeken op deze vragen. Elke gemeenschap bouwde
voor zichzelf die zin uit en wijdde ‘zijn leden’ in, in wat de gemeenschap belangrijk vond. Vaak waren
er rituelen die uiting gaven aan de zin van het leven in de gemeenschap. Wat men zinvol vond,
drukte men uit in gemeenschappelijke woorden, rituelen, gebaren…
2. Levensbeschouwing, zingeving, religie en godsdienst
2.1. Levensbeschouwing
Een samenhangend geheel van ideeën, ervaringen, waarden en beelden dat een persoon ontwikkelt
over zichzelf, over het samenleven met anderen en over de wereld. In een persoonlijke
levensbeschouwing drukt iemand uit wat uiteindelijke waarde en zin geeft in het leven. Het is een
verhaal dat zich ontvouwt. De anderen helpen je in de ontwikkeling van een eigen
levensbeschouwing.
Het woord levensbeschouwing kun je vervangen door een uitdrukking: een samenhangend verhaal
over het leven, een bewust manier in het leven staan..
Een levensbeschouwing kan religieus gekleurd zijn. Dat betekent dat iets wat het gewone of
zichtbare overstijgt, iets/iemand waardoor je je aangesproken voelt. Iets dat erg zinvol is voor jou.
Zin:
Zintuigen geven zin aan het leven
Gezin: zin wordt gesticht, richting uitgaan, zin komt van reizen, ervaringen opdoen.
Zin= doel, richting. Bezinnen= rust, nadenken. Zingen= tekst heeft een boodschap, lied kan je boost
geven.
Een levensbeschouwing reikt de mens een totaalbeeld aan. Ze spreekt de mens aan in zijn verstand,
emoties, intuïtie… Ze probeert een antwoord te bieden op levensvragen van mensen.
In onze cultuur grote verscheidenheid aan levensbeschouwingen. Ze zijn divers van aard. Dit hangt
af van de basis: een principe, het geloof in God..
Niet-theïstische levensbeschouwingen: er is geen God, om de gang van zaken te verklaren is er geen
God nodig. Er is geen ‘externe’ verklaring nodig. (humanisme en positivisme).
Theïstische levensbeschouwingen: geloof in God of Goden. De wereld en het leven wordt verbonden
met het geloof in een god. Monotheïstische levensbeschouwing: geloven in één god. Polytheïsme:
meerdere goden.
Bestaan van godheid: sommigen noemen zichzelf agnost (niet-weten). Het agnosticisme: geen
definitieve uitspraak kunt doen over het al of niet bestaan van een god, we kunnen dit niet weten.
, 2.2. Zingeving
Door op levensvragen een antwoord proberen te vinden, krijg je zin in het leven.
De zin geven gebeurt meestal onbewust en op gevoelsmatige basis. Deze antwoorden zijn zichtbaar
in de keuzes die men maakt, maar ook op de manier waarop iemand handelt. Zingeving is iets
procesmatigs en persoonlijks. Het heeft te maken met hoe je naar dingen kijkt. Tien jaar geleden had
je een ander antwoord op een levensvraag dan vandaag.
2.3. Religie en godsdienst
Religie: wanneer mensen zich verbonden voelen met iets wat hen overstijgt (een hogere macht, een
kracht, principe…).
Godsdienst: wanneer het hogere ingevuld wordt door God. De relatie met het goddelijke kan op
verschillende manieren worden ingevuld. (de verschillende geloven)
Een eenvoudige definitie geven aan religie of godsdienst is niet eenvoudig. Toch zijn er zaken of
dimensies die terugkeren.
De verschillende dimensies van godsdienst of geloven.
2.3.1. De rituele dimensie
Rituelen gebruiken om zijn relatie tot een god… uit te drukken.(gebed, offers, tochten..).
Je herkent duidelijk een uiterlijke kant, die kant wijst naar het diepe, waarmee de mens in contact
probeert te treden.
Ritueel handelen: is symbool-handelen, dit wijst naar een dieperliggende waarheid, relatie, het
transcendente (datgene dat men overstijgt) of het hogere (god).
Deze rituelen verbinden mensen. Bv. Kerken, synagogen, doopsel…
Inkeer en inzet
Actie en gebed: actie handelen -10 geboden. Komt van handen: tien richtingwijzers: vijf voor god, vijf voor de
mens.
2.3.2. De mythologische dimensie
Ze drukken de oorsprong uit, antwoorden op levens- en zinvragen. Het zijn de grote verhalen van een
religie, daaruit kreeg de religie een start.
Bv. De scheppingsmythes in het Jodendom.
2.3.3. De doctrinele dimensie (de leer)
Het formuleren van een leer, visie, die uitdrukt wat de godsdienst inhoudt. Het vertelt waarin je
gelooft. Bv. Een geloofsbelijdenis.
2.3.4. De ethische dimensie (erover nadenken)
Ze geven aan hoe je goed kan handelen, ze geven morele regels aan. Geboden als verboden, zo kan
het omgaan met anderen goed verlopen. Bv. De tien geboden van de joden.
Hoofdstuk 1: zin in (samen)leven!
Notities:
Onderwijzer wijsvinger (controleren, checken..).
leerkracht : bij stilte, aanduiden.
Leerling: vinger in de lucht, meelezen met de vinger.
Om iets te proeven, dirigeren.
Onderwijzer onder:
- Basis fundament (de ondergrond)
- Tussen (onder vier ogen spreken) integratie. Midden.
‘inter’-actie: vraag antwoord voor beide partijen interesse/ interessant
Studeren om te onderwijzen
Educatie: prefix E, escape, exit, exodus.
Educatie: dictator, leider leerkracht mag dit niet zijn, want hij luistert niet. Uitleiden, begeleiden
tot een overwinning.
Educare: zorg (beeld Madonna (moeder met kind) van Michael Langelo in Brugge), opvoeden en
opgroeien.
Vaderlijke (leider) en moederlijke (zorgen) komen samen. Het zorgzaam begeleiden van de ene plek
naar de andere. Bv. Boswandeling: je gaat iemand zoeken die er alles over weet en je draagt zorg
voor de kinderen.
Bachelor
Gezel= vroeger kandidaat. Master= meester (staat boven bachelor). Laurier (lauriaat)= overwinning=
lauweren.
School: scholè = vrije tijd bij de Grieken.
De rijken volgden vroeger school (zien aan schoenen, ze droegen vroeger sandalen). Majeutiek en
vroedvrouwkunde (femme de sagesse), vrouw van de wijsheid.
Link: voorkennis geboren te laten worden, vragen stellen, dingen eruit halen.
Onderwijzer= vraagt inspanning.
Hogeschool – lerarenopleiding
Normaal, kweekschool (mensen opkweken), seminarie (zaadjes planten)
,Katholiek – vrije
Katholiek: universele betekenis. Godsdienst = vrije keuze
Rooms katholiek= Rome, de zetel in Rome.
Christendom: huis met vier verschillende kamers, protestanten in Duitsland, orthodoxen in
Griekenland, Amerikanen.
1. Inleiding
De mens gaat altijd op zoek naar de zin van zijn bestaan. Waarom leef ik? Wat is de zin?... Een
gemeenschap probeerde vaak antwoorden te zoeken op deze vragen. Elke gemeenschap bouwde
voor zichzelf die zin uit en wijdde ‘zijn leden’ in, in wat de gemeenschap belangrijk vond. Vaak waren
er rituelen die uiting gaven aan de zin van het leven in de gemeenschap. Wat men zinvol vond,
drukte men uit in gemeenschappelijke woorden, rituelen, gebaren…
2. Levensbeschouwing, zingeving, religie en godsdienst
2.1. Levensbeschouwing
Een samenhangend geheel van ideeën, ervaringen, waarden en beelden dat een persoon ontwikkelt
over zichzelf, over het samenleven met anderen en over de wereld. In een persoonlijke
levensbeschouwing drukt iemand uit wat uiteindelijke waarde en zin geeft in het leven. Het is een
verhaal dat zich ontvouwt. De anderen helpen je in de ontwikkeling van een eigen
levensbeschouwing.
Het woord levensbeschouwing kun je vervangen door een uitdrukking: een samenhangend verhaal
over het leven, een bewust manier in het leven staan..
Een levensbeschouwing kan religieus gekleurd zijn. Dat betekent dat iets wat het gewone of
zichtbare overstijgt, iets/iemand waardoor je je aangesproken voelt. Iets dat erg zinvol is voor jou.
Zin:
Zintuigen geven zin aan het leven
Gezin: zin wordt gesticht, richting uitgaan, zin komt van reizen, ervaringen opdoen.
Zin= doel, richting. Bezinnen= rust, nadenken. Zingen= tekst heeft een boodschap, lied kan je boost
geven.
Een levensbeschouwing reikt de mens een totaalbeeld aan. Ze spreekt de mens aan in zijn verstand,
emoties, intuïtie… Ze probeert een antwoord te bieden op levensvragen van mensen.
In onze cultuur grote verscheidenheid aan levensbeschouwingen. Ze zijn divers van aard. Dit hangt
af van de basis: een principe, het geloof in God..
Niet-theïstische levensbeschouwingen: er is geen God, om de gang van zaken te verklaren is er geen
God nodig. Er is geen ‘externe’ verklaring nodig. (humanisme en positivisme).
Theïstische levensbeschouwingen: geloof in God of Goden. De wereld en het leven wordt verbonden
met het geloof in een god. Monotheïstische levensbeschouwing: geloven in één god. Polytheïsme:
meerdere goden.
Bestaan van godheid: sommigen noemen zichzelf agnost (niet-weten). Het agnosticisme: geen
definitieve uitspraak kunt doen over het al of niet bestaan van een god, we kunnen dit niet weten.
, 2.2. Zingeving
Door op levensvragen een antwoord proberen te vinden, krijg je zin in het leven.
De zin geven gebeurt meestal onbewust en op gevoelsmatige basis. Deze antwoorden zijn zichtbaar
in de keuzes die men maakt, maar ook op de manier waarop iemand handelt. Zingeving is iets
procesmatigs en persoonlijks. Het heeft te maken met hoe je naar dingen kijkt. Tien jaar geleden had
je een ander antwoord op een levensvraag dan vandaag.
2.3. Religie en godsdienst
Religie: wanneer mensen zich verbonden voelen met iets wat hen overstijgt (een hogere macht, een
kracht, principe…).
Godsdienst: wanneer het hogere ingevuld wordt door God. De relatie met het goddelijke kan op
verschillende manieren worden ingevuld. (de verschillende geloven)
Een eenvoudige definitie geven aan religie of godsdienst is niet eenvoudig. Toch zijn er zaken of
dimensies die terugkeren.
De verschillende dimensies van godsdienst of geloven.
2.3.1. De rituele dimensie
Rituelen gebruiken om zijn relatie tot een god… uit te drukken.(gebed, offers, tochten..).
Je herkent duidelijk een uiterlijke kant, die kant wijst naar het diepe, waarmee de mens in contact
probeert te treden.
Ritueel handelen: is symbool-handelen, dit wijst naar een dieperliggende waarheid, relatie, het
transcendente (datgene dat men overstijgt) of het hogere (god).
Deze rituelen verbinden mensen. Bv. Kerken, synagogen, doopsel…
Inkeer en inzet
Actie en gebed: actie handelen -10 geboden. Komt van handen: tien richtingwijzers: vijf voor god, vijf voor de
mens.
2.3.2. De mythologische dimensie
Ze drukken de oorsprong uit, antwoorden op levens- en zinvragen. Het zijn de grote verhalen van een
religie, daaruit kreeg de religie een start.
Bv. De scheppingsmythes in het Jodendom.
2.3.3. De doctrinele dimensie (de leer)
Het formuleren van een leer, visie, die uitdrukt wat de godsdienst inhoudt. Het vertelt waarin je
gelooft. Bv. Een geloofsbelijdenis.
2.3.4. De ethische dimensie (erover nadenken)
Ze geven aan hoe je goed kan handelen, ze geven morele regels aan. Geboden als verboden, zo kan
het omgaan met anderen goed verlopen. Bv. De tien geboden van de joden.
