Inhoudstafel
Inhoud
1. De verleiding van criminaliteit................................................................................. 3
2. Victimologie............................................................................................................. 4
3. Hedendaagse benaderingen.................................................................................... 5
3.1. Zemiologie......................................................................................................... 5
3.2. Groene criminologie.......................................................................................... 6
3.3. Culturele Criminologie....................................................................................... 6
3.4. Convict Criminology: “Nothing about us, without us.”.......................................8
1
, Victimologie en hedendaagse
benaderingen
Biosociale criminologie (Rechts Realisme)
Vooraf:
- Italiaans-Antropologische School, 19de E: Lombroso, Ferri, Garofalo
“criminelen verschillen fysiek van niet-criminelen”, causaliteit
- Dieptepunt voor de biologische criminologie: 1930-1975
- Academisch-wetenschappelijk: mensen zoals Sutherland
focussen op sociale leerprocessen/sociaal positivisme
- Duitsland: Arische criminologie
- Duitse criminologen waren vaak arts/psychiater
- Joannes Lange deed aan tweelingenonderzoek en wou
weten of eeneiige tweelingen meer kans maken om
allebei criminaliteit te plegen dan twee-eiige
tweelingen – criminaliteit is “erfelijk”
- “Bepaalde bevolkingsgroepen of mensen hebben een
biologische fout en stellen gedrag dat crimineel is”
- Nazi-regime gebruikte biologische criminologie om haar
daden te verantwoorden (maar ook fascisme onder
Mussolini – Italië)
- De affaire Buikhuisen
- PhD Utrecht in 1965, hoogleraar Leiden in 1978
- “Kriminologie in biosociaal perspectief” (1979): richtte zich
niet op de –toen heersende ideeën- rond omgevingsfactoren
maar op individueel/biologische factoren (adrenaline,
testosteron). Focus op aangeboren “afwijkingen” maar liet het
sociale aspect niet los
- Heel wat kritiek (academici, media,…)
- 1981 overgeplaatst naar andere vakgroep, 1988 verlaat academische
wereld
Verklaren criminaliteit op basis van diagnose psychische stoornissen
- DSM V: een grote groep gedetineerden scoort op DSM V criteria versus
circa 5% totale bevolking
- Profiling: misdaadseries versus realiteit
- In 1970 plots een grote golf aan seriemoordenaars in de VS:
hoe komt dit? (meer detectie, meer onderzoek, meer
training)
2
Inhoud
1. De verleiding van criminaliteit................................................................................. 3
2. Victimologie............................................................................................................. 4
3. Hedendaagse benaderingen.................................................................................... 5
3.1. Zemiologie......................................................................................................... 5
3.2. Groene criminologie.......................................................................................... 6
3.3. Culturele Criminologie....................................................................................... 6
3.4. Convict Criminology: “Nothing about us, without us.”.......................................8
1
, Victimologie en hedendaagse
benaderingen
Biosociale criminologie (Rechts Realisme)
Vooraf:
- Italiaans-Antropologische School, 19de E: Lombroso, Ferri, Garofalo
“criminelen verschillen fysiek van niet-criminelen”, causaliteit
- Dieptepunt voor de biologische criminologie: 1930-1975
- Academisch-wetenschappelijk: mensen zoals Sutherland
focussen op sociale leerprocessen/sociaal positivisme
- Duitsland: Arische criminologie
- Duitse criminologen waren vaak arts/psychiater
- Joannes Lange deed aan tweelingenonderzoek en wou
weten of eeneiige tweelingen meer kans maken om
allebei criminaliteit te plegen dan twee-eiige
tweelingen – criminaliteit is “erfelijk”
- “Bepaalde bevolkingsgroepen of mensen hebben een
biologische fout en stellen gedrag dat crimineel is”
- Nazi-regime gebruikte biologische criminologie om haar
daden te verantwoorden (maar ook fascisme onder
Mussolini – Italië)
- De affaire Buikhuisen
- PhD Utrecht in 1965, hoogleraar Leiden in 1978
- “Kriminologie in biosociaal perspectief” (1979): richtte zich
niet op de –toen heersende ideeën- rond omgevingsfactoren
maar op individueel/biologische factoren (adrenaline,
testosteron). Focus op aangeboren “afwijkingen” maar liet het
sociale aspect niet los
- Heel wat kritiek (academici, media,…)
- 1981 overgeplaatst naar andere vakgroep, 1988 verlaat academische
wereld
Verklaren criminaliteit op basis van diagnose psychische stoornissen
- DSM V: een grote groep gedetineerden scoort op DSM V criteria versus
circa 5% totale bevolking
- Profiling: misdaadseries versus realiteit
- In 1970 plots een grote golf aan seriemoordenaars in de VS:
hoe komt dit? (meer detectie, meer onderzoek, meer
training)
2
