Wat is het goede leven?
Bachelor gezondheid & welzijn: Orthopedagogie – Ethiek
Academiejaar 2021 – 2022
Lectoren:
Naam:
Groep:
1
, Inleiding
Ik kies ervoor om te spreken over begrip ‘goed’ en hiervoor zou ik graag naar het begin van
een akelige periode willen terugblikken. De coronaperiode die uitbrak in China was een te
ver van ons bed show. Niemand verwachtte dat covid-19 ons zou bereiken tot in België. 5
februari 2020 werd het tegendeel bewezen en werden we op de hoogte gebracht van een
eerste coronabesmetting (De Maeseneer, 2020). Vervolgens op 12 maart vallen de eerste
doden in ons land, wat zorgt voor paniek in heel België. Ik kwam van school en hoorde dat er
een gezondheidsraad zou plaatsvinden in de avond om de sluiting van scholen te bespreken
(Ministerie van Algemene Zaken, 2020). Het viel te vergelijken met huisarrest. Scholen,
bedrijven, onnodige winkels en horeca moesten sluiten. Mensen moesten mondmaskers
aandoen als ze het huis verlieten.
Ik ben toen beginnen kijken naar mijn eigen handelen in die periode. Mensen gedroegen zich
zo verschillend. De ene ging hamsteren en de rekken leeg kopen terwijl de andere een
bedrijf begon om mondmaskers te verkopen aan belachelijke prijzen. Daarnaast zag je dat er
mensen waren die zorg wilde dragen voor de ouderen en er voor open stonden om
boodschappen te doen. Vele zagen als prioriteit dat de ouderen beschermd moesten worden
en binnen blijven. Ik ben op zo’n korte tijd enorm veranderd. Ik bleef binnen en zette geen
voet buiten behalve om boodschappen te doen. Ik vond het ook belangrijk dat mijn ouders en
grootouders binnen bleven. Het sociaal contact ging van 100 naar 0. Het samen komen als
familie bij de grootouders was een verboden ding. Ik sloot mezelf letterlijk en figuurlijk op en
hield zelfs binnen het gezin afstand. Ik voelde me zeer ongelukkig en eenzaam.
In het werkveld werd het leven zwaar. Mensen die geen ruimte en privacy thuis hebben
wegens armoede, moesten voortdurend thuisblijven. Ik kan erin komen dat deze het nog
zwaarder hadden als gewoonlijk. Men mocht geen frisse lucht nemen omdat men enkel voor
boodschappen naar buiten mocht. In de bejaardentehuizen werd er verwacht dat de
bewoners zich hielden aan de afspraken. In welke mate werd dan ook gedacht aan het
welzijn van deze mensen. Deze ouderen leven al zo afgezonderd van de buitenwereld en
hebben slechts een paar keer sociaal contact en ook dit verloren ze. Zo kwam ik eigenlijk op
de vraag wat goed is om te doen? Wat betekent het begrip goed en hoe beslis je of iets goed
is? Ik geloof dat er geen concrete beschrijving is van wat als goed wordt beschouwt.
2
Bachelor gezondheid & welzijn: Orthopedagogie – Ethiek
Academiejaar 2021 – 2022
Lectoren:
Naam:
Groep:
1
, Inleiding
Ik kies ervoor om te spreken over begrip ‘goed’ en hiervoor zou ik graag naar het begin van
een akelige periode willen terugblikken. De coronaperiode die uitbrak in China was een te
ver van ons bed show. Niemand verwachtte dat covid-19 ons zou bereiken tot in België. 5
februari 2020 werd het tegendeel bewezen en werden we op de hoogte gebracht van een
eerste coronabesmetting (De Maeseneer, 2020). Vervolgens op 12 maart vallen de eerste
doden in ons land, wat zorgt voor paniek in heel België. Ik kwam van school en hoorde dat er
een gezondheidsraad zou plaatsvinden in de avond om de sluiting van scholen te bespreken
(Ministerie van Algemene Zaken, 2020). Het viel te vergelijken met huisarrest. Scholen,
bedrijven, onnodige winkels en horeca moesten sluiten. Mensen moesten mondmaskers
aandoen als ze het huis verlieten.
Ik ben toen beginnen kijken naar mijn eigen handelen in die periode. Mensen gedroegen zich
zo verschillend. De ene ging hamsteren en de rekken leeg kopen terwijl de andere een
bedrijf begon om mondmaskers te verkopen aan belachelijke prijzen. Daarnaast zag je dat er
mensen waren die zorg wilde dragen voor de ouderen en er voor open stonden om
boodschappen te doen. Vele zagen als prioriteit dat de ouderen beschermd moesten worden
en binnen blijven. Ik ben op zo’n korte tijd enorm veranderd. Ik bleef binnen en zette geen
voet buiten behalve om boodschappen te doen. Ik vond het ook belangrijk dat mijn ouders en
grootouders binnen bleven. Het sociaal contact ging van 100 naar 0. Het samen komen als
familie bij de grootouders was een verboden ding. Ik sloot mezelf letterlijk en figuurlijk op en
hield zelfs binnen het gezin afstand. Ik voelde me zeer ongelukkig en eenzaam.
In het werkveld werd het leven zwaar. Mensen die geen ruimte en privacy thuis hebben
wegens armoede, moesten voortdurend thuisblijven. Ik kan erin komen dat deze het nog
zwaarder hadden als gewoonlijk. Men mocht geen frisse lucht nemen omdat men enkel voor
boodschappen naar buiten mocht. In de bejaardentehuizen werd er verwacht dat de
bewoners zich hielden aan de afspraken. In welke mate werd dan ook gedacht aan het
welzijn van deze mensen. Deze ouderen leven al zo afgezonderd van de buitenwereld en
hebben slechts een paar keer sociaal contact en ook dit verloren ze. Zo kwam ik eigenlijk op
de vraag wat goed is om te doen? Wat betekent het begrip goed en hoe beslis je of iets goed
is? Ik geloof dat er geen concrete beschrijving is van wat als goed wordt beschouwt.
2
