Funerary Stele of Krito and Timarista
Het artefact is een marmeren grafmonument uit 460 voor
Christus. Kamiros, een stad in het oude Rhodos, is de plek waar
het in 1930 werd gevonden door Giulio Jacopi. Hedendaags heeft
het zijn thuisbasis in het archeologisch museum te Rhodos. 1
De stele is twee meter hoog, over de breedte is niks te vinden in
de historiografie. Het toont een beeld van twee vrouwen die elkaar
aanraken. De namen van deze twee vrouwen, staan in de
inscriptie boven de hoofden; Krito en Timarista.2 Er is gekozen
voor een boogvorm aan de bovenkant. Bovenop deze boogvorm
is een driehoekige bekroning geplaatst. Er is gebruik gemaakt van
een inkeping om het reliëf te maken, dit zorgt ervoor dat de boog
iets meer naar voren staat in verhouding tot de rest van het
grafmonument.
Het reliëf laat ons de scheiding tussen moeder en dochter zien.
Door te kijken naar de armen en de stand van de hand, kunnen
we de algehele houding van Krito (links) omschrijven als stijf.
Deze houding wordt omschreven als typerend voor de archaïsche
tijd. Extra bevestiging voor de tijdsdatering wordt gevonden in de
verhoudingen van het lichaam. Dit heeft een slanke vorm en in Figuur 1. Funerary Stele of Krito and
verhouding met het lichaam een klein hoofd, wat vaker terug werd Timarista, Archaeological Museum
Rhodes,
gezien in de kunst in deze periode. Bij beide vrouwen zien we dat
het lichaamsgewicht wordt gedragen op één voet, wat een uitgebalanceerde houding
weergeeft. De kleding bevestigd ook de identiteit van deze vrouwen, Krito draagt de
himation. 3
Het is een simpelere stele dan zijn voorgangers, de eerste Attische grafmonumenten
waren lang en bevatten een sfinx bovenop. Deze stele is wel nog steeds langer dan
hij breed is maar wordt benoemd als een niet-Attisch grafmonument. 4Het is echter
niet duidelijk of het daadwerkelijk een werk is uit Rhodos of een Attisch werk maar
het ziet er naar uit dat het is gemaakt met Atheense invloeden. 5
1
Ancient Art & Architecture Collection. “Krito and Tamarista.” Geraadpleegd op 25 september 2021 van
https://www.aaacollection.com/items/krito-and-timarista/ ;
Margaret Ricket, ‘A Rhodian Stele’, American Journal of Archaeology
Vol. 37, No. 3 (Jul. - Sep., 1933), pp. 407-411, aldaar 407
2
Martin Robertson, A Shorter History of Greek Art. (Cambridge 1981) 136.
3
Vassillia Petsa-Tzounakou, Art and History of Rhodes: Lindos, Kamiros, Ialyssos, Embonas.
(Florence, 2001) 31.; Ricket, ‘A Rhodian Stele’, 407.
4
The Classical Art Research Centre. ‘Introduction to grave monuments’ (versie september 2021)
Geraadpleegd op 24 september 2021 van
https://www.cvaonline.org/carc/resources/Databases/Plastercasts/An-introduction-to-classical-
sculpture/Introduction-to-grave-monuments
5
Ricket, ‘A Rhodian Stele’, 411.
Het artefact is een marmeren grafmonument uit 460 voor
Christus. Kamiros, een stad in het oude Rhodos, is de plek waar
het in 1930 werd gevonden door Giulio Jacopi. Hedendaags heeft
het zijn thuisbasis in het archeologisch museum te Rhodos. 1
De stele is twee meter hoog, over de breedte is niks te vinden in
de historiografie. Het toont een beeld van twee vrouwen die elkaar
aanraken. De namen van deze twee vrouwen, staan in de
inscriptie boven de hoofden; Krito en Timarista.2 Er is gekozen
voor een boogvorm aan de bovenkant. Bovenop deze boogvorm
is een driehoekige bekroning geplaatst. Er is gebruik gemaakt van
een inkeping om het reliëf te maken, dit zorgt ervoor dat de boog
iets meer naar voren staat in verhouding tot de rest van het
grafmonument.
Het reliëf laat ons de scheiding tussen moeder en dochter zien.
Door te kijken naar de armen en de stand van de hand, kunnen
we de algehele houding van Krito (links) omschrijven als stijf.
Deze houding wordt omschreven als typerend voor de archaïsche
tijd. Extra bevestiging voor de tijdsdatering wordt gevonden in de
verhoudingen van het lichaam. Dit heeft een slanke vorm en in Figuur 1. Funerary Stele of Krito and
verhouding met het lichaam een klein hoofd, wat vaker terug werd Timarista, Archaeological Museum
Rhodes,
gezien in de kunst in deze periode. Bij beide vrouwen zien we dat
het lichaamsgewicht wordt gedragen op één voet, wat een uitgebalanceerde houding
weergeeft. De kleding bevestigd ook de identiteit van deze vrouwen, Krito draagt de
himation. 3
Het is een simpelere stele dan zijn voorgangers, de eerste Attische grafmonumenten
waren lang en bevatten een sfinx bovenop. Deze stele is wel nog steeds langer dan
hij breed is maar wordt benoemd als een niet-Attisch grafmonument. 4Het is echter
niet duidelijk of het daadwerkelijk een werk is uit Rhodos of een Attisch werk maar
het ziet er naar uit dat het is gemaakt met Atheense invloeden. 5
1
Ancient Art & Architecture Collection. “Krito and Tamarista.” Geraadpleegd op 25 september 2021 van
https://www.aaacollection.com/items/krito-and-timarista/ ;
Margaret Ricket, ‘A Rhodian Stele’, American Journal of Archaeology
Vol. 37, No. 3 (Jul. - Sep., 1933), pp. 407-411, aldaar 407
2
Martin Robertson, A Shorter History of Greek Art. (Cambridge 1981) 136.
3
Vassillia Petsa-Tzounakou, Art and History of Rhodes: Lindos, Kamiros, Ialyssos, Embonas.
(Florence, 2001) 31.; Ricket, ‘A Rhodian Stele’, 407.
4
The Classical Art Research Centre. ‘Introduction to grave monuments’ (versie september 2021)
Geraadpleegd op 24 september 2021 van
https://www.cvaonline.org/carc/resources/Databases/Plastercasts/An-introduction-to-classical-
sculpture/Introduction-to-grave-monuments
5
Ricket, ‘A Rhodian Stele’, 411.
