Geneesmiddelen & preventie (Keuzedeel)
Geneesmiddel: Volgens de wet op de geneesmiddelenvoorziening (WOG) is een
geneesmiddel een substantie of een samenstelling van substanties die bestemd is te
worden gebruikt of op enigerlei wijze wordt aangeduid of aanbevolen zijnde als geschikt
voor:
● Het genezen, lenigen of voorkomen van enige aandoening, ziekte, ziekteverschijnsel,
pijn, verwonding of gebrek bij de mens.
● het herstellen, verbeteren of wijzigen van het functioneren van organen bij de mens.
● het stellen van een medische diagnose door toediening of aanwending bij de mens
UR-geneesmiddelen: Uitsluitend op recept.
UA-geneesmiddelen: uitsluitend apotheek zonder recept.
OTC-geneesmiddelen: Over the counter, oftewel geneesmiddelen in de handverkoop. het
publiek spreekt in de regel bij deze geneesmiddelen over zelfzorgmiddelen.
Spécialités: Fabrieksmatig bereide geneesmiddelen die een eigen merknaam hebben.
Generieke geneesmiddelen: merkloze geneesmiddelen met dezelfde werkzame stof(fen)
bij het verstrekken van geneesmiddelen, ongeacht of deze op recept is of niet, is het
verstrekken van informatie en het geven van advies wettelijk verplicht. Elk geneesmiddel dat
geleverd wordt, moet een bijsluiter bevatten. bij geneesmiddelen die door de apotheek
worden. dit noemen we een GIF (geneesmiddelen informatiefolder) of een PIF
(patiënteninformatiefolder).
Gesprek bij eerste uitgifte: Het geven van aanwijzingen en adviezen door de
apothekersassistent die voor de patiënt noodzakelijk zijn om te weten voor hij begint met
betreffend (voorgeschreven) medicijn. er wordt nagegaan of werking en gebruik al is
uitgelegd door de arts, bespreek het gebruiksadvies en de dosering, vertel over bijwerkingen
en bied aan dat de patiënt altijd mag bellen of langskomen met vragen. maak een
aantekening van het gesprek.
Informatorium Medicamentorum: Handboek van de koninklijke nederlandse maatschappij te
bevordering der pharmacie (KNMP). in dit boek staan vele gegevens van alle in Nederland
gangbare geneesmiddelen vermeld, zoals dosering, interacties, bijwerkingen en vele
bijzonderheden en achtergronden over de werking van het geneesmiddel.
Wettelijke volumeregeling: deze regeling houd in dat een geneesmiddel dat voor de eerste
maal gebruikt wordt slechts voor 15 dagen kan worden meegegeven.
, Het GVS-bijbetaling systeem: Geneesmiddelen vergoedingssysteem. een vrij
gecompliceerde regeling. als merk A (met dezelfde werkzame stof) goedkoper is dan merk
B, maar merk B is door de arts voorgeschreven, wordt door de zorgverzekering uitsluitend
de prijs vergoed voor merk A. het resterende bedrag moet dan door de patient worden
bijbetaald.
Volgens de wet (WOG) moet er het volgende op een etiket van een geneesmiddel staan:
● naam van de apotheker, adres en telefoonnummer.
● naam van de patiënt en liefst ook geboortedatum
● datum van afgifte
● wijze van gebruik
● de houdbaarheid (voor zover dit niet op de verpakking staat).
● wijze van bewaren (in de koelkast, of juist niet).
● niet om in te nemen (als het middel niet voor orale toediening is). deze melding moet
in een kleurechte blauwe baan met witte letters gedaan worden aan de bovenkant
van het etiket.
nadat het geneesmiddel is geselecteerd, verpakt, en voorzien van een etiket en de nodige
informatie, moet alles door een tweede assistent worden gecontroleerd en geparafeerd.
● juiste patient
● juiste geneesmiddel
● juiste dosering
● juiste arts
● juiste advies
● juiste verzekering
● juiste informatie
● juiste gebruikstermijn
● staan alle benodigde parafen op het recept?
● nederlands aphotheek norm (NAN): de NAN geeft aan wat voor de openbare
apotheek wordt verstaan onder verantwoorde zorg en kwaliteit. deze is te vinden op
de site van het KNMP. de NAN komt voort uit het kwaliteitsbeleid van de KNMP, dat
in de NAN zijn de processen beschreven die de dienstverlening aan de cliënten,
patiënten en de samenleving optimaal behoren te maken.
toedieningswegen van medicatie
plaatselijke of lokale toediening: Hierbij wordt het geneesmiddel direct op de plaats van
werking aangebracht, zoals de huid of de slijmvliezen, het oog, het oor, de endeldarm of het
rectum, de neus, keel en bovenste ademhalingswegen.
systemische toediening: systemische toediening is een manier van toedienen van een
geneesmiddel of een andere werkzame stof in de bloedsomloop zodat het zijn werking
uitoefent over het hele lichaam. de toediening kan gebeuren langs enterale weg (absorptie
door het maagdarmstelsel) of parenterale weg (injectie, infusie, implantatie, via de
slijmvliezen of huid).
Geneesmiddel: Volgens de wet op de geneesmiddelenvoorziening (WOG) is een
geneesmiddel een substantie of een samenstelling van substanties die bestemd is te
worden gebruikt of op enigerlei wijze wordt aangeduid of aanbevolen zijnde als geschikt
voor:
● Het genezen, lenigen of voorkomen van enige aandoening, ziekte, ziekteverschijnsel,
pijn, verwonding of gebrek bij de mens.
● het herstellen, verbeteren of wijzigen van het functioneren van organen bij de mens.
● het stellen van een medische diagnose door toediening of aanwending bij de mens
UR-geneesmiddelen: Uitsluitend op recept.
UA-geneesmiddelen: uitsluitend apotheek zonder recept.
OTC-geneesmiddelen: Over the counter, oftewel geneesmiddelen in de handverkoop. het
publiek spreekt in de regel bij deze geneesmiddelen over zelfzorgmiddelen.
Spécialités: Fabrieksmatig bereide geneesmiddelen die een eigen merknaam hebben.
Generieke geneesmiddelen: merkloze geneesmiddelen met dezelfde werkzame stof(fen)
bij het verstrekken van geneesmiddelen, ongeacht of deze op recept is of niet, is het
verstrekken van informatie en het geven van advies wettelijk verplicht. Elk geneesmiddel dat
geleverd wordt, moet een bijsluiter bevatten. bij geneesmiddelen die door de apotheek
worden. dit noemen we een GIF (geneesmiddelen informatiefolder) of een PIF
(patiënteninformatiefolder).
Gesprek bij eerste uitgifte: Het geven van aanwijzingen en adviezen door de
apothekersassistent die voor de patiënt noodzakelijk zijn om te weten voor hij begint met
betreffend (voorgeschreven) medicijn. er wordt nagegaan of werking en gebruik al is
uitgelegd door de arts, bespreek het gebruiksadvies en de dosering, vertel over bijwerkingen
en bied aan dat de patiënt altijd mag bellen of langskomen met vragen. maak een
aantekening van het gesprek.
Informatorium Medicamentorum: Handboek van de koninklijke nederlandse maatschappij te
bevordering der pharmacie (KNMP). in dit boek staan vele gegevens van alle in Nederland
gangbare geneesmiddelen vermeld, zoals dosering, interacties, bijwerkingen en vele
bijzonderheden en achtergronden over de werking van het geneesmiddel.
Wettelijke volumeregeling: deze regeling houd in dat een geneesmiddel dat voor de eerste
maal gebruikt wordt slechts voor 15 dagen kan worden meegegeven.
, Het GVS-bijbetaling systeem: Geneesmiddelen vergoedingssysteem. een vrij
gecompliceerde regeling. als merk A (met dezelfde werkzame stof) goedkoper is dan merk
B, maar merk B is door de arts voorgeschreven, wordt door de zorgverzekering uitsluitend
de prijs vergoed voor merk A. het resterende bedrag moet dan door de patient worden
bijbetaald.
Volgens de wet (WOG) moet er het volgende op een etiket van een geneesmiddel staan:
● naam van de apotheker, adres en telefoonnummer.
● naam van de patiënt en liefst ook geboortedatum
● datum van afgifte
● wijze van gebruik
● de houdbaarheid (voor zover dit niet op de verpakking staat).
● wijze van bewaren (in de koelkast, of juist niet).
● niet om in te nemen (als het middel niet voor orale toediening is). deze melding moet
in een kleurechte blauwe baan met witte letters gedaan worden aan de bovenkant
van het etiket.
nadat het geneesmiddel is geselecteerd, verpakt, en voorzien van een etiket en de nodige
informatie, moet alles door een tweede assistent worden gecontroleerd en geparafeerd.
● juiste patient
● juiste geneesmiddel
● juiste dosering
● juiste arts
● juiste advies
● juiste verzekering
● juiste informatie
● juiste gebruikstermijn
● staan alle benodigde parafen op het recept?
● nederlands aphotheek norm (NAN): de NAN geeft aan wat voor de openbare
apotheek wordt verstaan onder verantwoorde zorg en kwaliteit. deze is te vinden op
de site van het KNMP. de NAN komt voort uit het kwaliteitsbeleid van de KNMP, dat
in de NAN zijn de processen beschreven die de dienstverlening aan de cliënten,
patiënten en de samenleving optimaal behoren te maken.
toedieningswegen van medicatie
plaatselijke of lokale toediening: Hierbij wordt het geneesmiddel direct op de plaats van
werking aangebracht, zoals de huid of de slijmvliezen, het oog, het oor, de endeldarm of het
rectum, de neus, keel en bovenste ademhalingswegen.
systemische toediening: systemische toediening is een manier van toedienen van een
geneesmiddel of een andere werkzame stof in de bloedsomloop zodat het zijn werking
uitoefent over het hele lichaam. de toediening kan gebeuren langs enterale weg (absorptie
door het maagdarmstelsel) of parenterale weg (injectie, infusie, implantatie, via de
slijmvliezen of huid).
