Samenvatting Motor Learning and Control, ISBN: 9781259010767 Kinderfysiotherapie

Boek – Motor learning and control

Hoofdstuk 1
- Motor learning: het werven van motorische vaardigheden, uitbreiding van prestaties van geleerde
of veel ervaren motorische vaardigheden en het opnieuw werven van vaardigheden die moeilijk zijn
of niet kunnen worden uitgevoerd door verwondingen, ziektes, enz.
- Motor control: hoe het neuromusculaire systeem functioneert om te activeren en coördineren de
spieren en ledematen betrokken bij motorische vaardigheden.
- Motorische ontwikkeling: motorisch leren en controle kwesties vanuit het perspectief van de
relatie tot menselijke ontwikkeling vanaf kind tot oudere leeftijd.
- Motorische vaardigheden: activiteiten of taken die vrijwillige controle vragen over bewegingen van
de gewrichten en lichaamssegmenten om een specifiek doel te bereiken.
- Cognitieve vaardigheden: activiteiten of taken die mentale activiteit vragen (bijv. keuzes maken,
problemen oplossen, herinneren, enz).
 Motorische en cognitieve vaardigheden werken samen om een doel te bereiken.
- Motorische vaardigheden en actie zijn synoniemen waarbij het gaat om doelgerichte activiteiten
waarin controle over bewegingen en gewrichten en lichaamssegmenten nodig is.
- Neuromotor processen zijn de mechanismen in het zenuwstelsel en spiersysteem die
bewegingscontrole ondersteunen.
- Motorische vaardigheden kunnen geclassificeerd worden op gemeenschappelijke eigenschappen:
- Eendemensionaal classificatie systeem: plaatst vaardigheden in categorieën gebaseerd op 1
gemeenschappelijke eigenschap. Drie categorieën:
- De grootte van het primaire spierstelsel die nodig is om de vaardigheid uit te
voeren.
- De specificiteit van waar de beweging van de vaardigheid begint (continu of
discreet)
- De stabiliteit van de omgeving waarin de vaardigheid wordt uitgevoerd (open of
gesloten).
- Tweedemensionaal classficatie systeem: plaatst vaardigheden in categorieën gebaseerd op
2 gemeenschappelijke eigenschappen.
- Gentile’s taxonomy of motor skills  tweedemensionaal classificatie systeem die 16 categorieën
beschrijft van vaardigheden die ontstaan uit karaktereigenschappen geassocieerd met verschillende
dementies (omgeving en functie).
- Een handige gids voor de evaluatie van bewegingsmogelijkheden en beperkingen.
- Een handig instrument voor het selecteren van progressie van functioneel geschikte
activiteiten om over vaardigheid tekort te komen en toename van prestatie mogelijkheden.
- Een middel om in kaart te brengen individuele progressie van fysieke revalidatie patiënten.

Hoofstuk 2
- Twee categorieën van performance metingen:
- Performance outcome measures  meet het resultaat van de prestatie van een
bewegingsactiviteit.
- Performance production measures  meet bewegings-gerelateerde karakteristieken die
zorgen voor de productie van de prestatie uitkomst van een bewegingsactiviteit.

, - Voorbeelden van uitkomstmetingen prestatie:
- Reaction time (RT)
- Movement time (MT)
- 3 metingen van prestatie uitkomst fout  AE, CE en VE voor 1 en 2 demensionale
bewegingsdoelen.
- Voorbeelden van prestatie productie metingen:
- 3 kinematische metingen  verplaatsing, snelheid, versnellen
- Gewrichtsrotatie als een kinematische meting
- EMG
- Ook: EEG, PET scans, fMRI, MEG, TMS
- Zorgen over de kwalitatieve en kwantitatieve metingen van bewegingscoördinatie inclusief de
cross-correlatie techniek en het gebruikt van relatieve fase.

Hoofstuk 4
- Neuron  basis component van het zenuwstelsel. Drie types:
- Sensorische neuronen  overdragen neurale informatie over neurologische paden naar het

centraal zenuwstelsel.
- Motorische neuronen  overdragen neurale informatie naar de spieren
- Interneuronen  interactie in het ruggenmerg met sensorische en motorische neuronen.
- De structurele componenten van de hersenen die het meest betrokken zijn bij controle van
bewegingen zijn de grote hersenen (cerebrum), diencephalon (caudale voorste deel hersenen),
kleine hersenen (cerebellum) en hersenstam.
- De grote hersenen (cerebrum) bestaat uit rechter en linker hemisfeer die zijn bedekt door de
cerebrale cortex. De cortex van elke hemisfeer bestaat uit 4 delen: frontale deel, pariëtale deel,
occipitale deel, temporale deel.
- De sensorische delen van de cerebrale cortex ontvangen specifieke types sensorische informatie
van de sensorische zenuwen. Sensorisch specifieke delen van de cortex zijn er voor zicht, tast, spraak
en lichaam.
- De verbindingsdelen van de cerebrale cortex integreren verschillende types van sensorische
informatie en ook de sensorische informatie van verschillende delen van het lichaam. Deze delen
connecten ook met andere cortex delen om in staat te stellen de interactie tussen perceptie en
hogere orde cognitieve functies.
- 4 cerebrale cortex delen zijn speciaal betrokken bij de controle van bewegingen:
- Primary motor cortex  vooral voor bewegings-initiatieven en de coördinatie van
bewegingen voor fijne motorische vaardigheden en houdingen.
- Premotor area  betrokken bij de organisatie van bewegingen voordat deze plaatsvindt en
de controle van ritmische coördinatie tijdens bewegingen; speelt belangrijke rol in de
observatie van acties door een ander persoon.
- Supplementary motor area (SMA)  speelt een essentiële rol in de controle of sequentiële
bewegingen en in de voorbereiding en organisatie van bewegingen.
- Parietal lobe  betrokken bij de integratie van beweging voorbereiding en executie proces
door de interactie met de premotorische cortex, primaire motorische cortex en SMA voor en
tijdens de beweging.
- De basale ganglia zijn een belangrijke subcortale component voor de controle van bewegingen. Ze