Arresten Burgerlijk Recht 3
Week 1
Hoorcollege 1
Hoge Raad 9 december 1994, NJ 1996/403, m.nt. C.J.H. Brunner (Zwiepende tak).
o De feiten
Vier vrienden maken samen een wandeling door het bos. Werink gaf
een schop tegen een tak die terugzwiepte en vervolgens in het oog
van Hudepohl terecht kwam. Als gevolg hiervan moest het oog van
Hudepohl verwijderd worden. Hudepohl wil de schade op Werink
verhalen.
o Rechtsvraag
Kan de gedraging van Werink als onrechtmatige daad worden
aangemerkt?
o Overweging
De rechtbank wijst de vordering af en het hof wijst de vordering
vervolgens toe. De Hoge Raad overwoog dat de gedraging van Werink
slechts onrechtmatig was, indien de mate van waarschijnlijkheid van
het ongeval, zo groot was dat Werink zich gezien de maatstaven van
zorgvuldigheid van dit gedrag had behoren te onthouden. Indien
Werink dus had geweten dat het tegen de tak schoppen als gevolg zou
hebben dat deze zou terugzwiepen en Hudepohl in het oog zou raken,
had Werink zich van dit gedrag moeten onthouden. In casu is er niet
genoeg bekend over de feitelijke toedracht van het ongeval, derhalve
is Werink niet aansprakelijk en hoeft hij de schade van Hudepohl niet
te vergoeden.
o Rechtsregel
De vraag of iemand voor een bepaald gevolg, ontstaan door een
gedraging van deze persoon, aansprakelijk is hangt af van de mate van
waarschijnlijkheid dat het ongeval zich zou voordoen.
, Hoge Raad 28 mei 2004, ECLI:NL:HR:2004:AO4224, NJ 2005/105 m.nt. C.J. H. Brunner
(Jetblast).
o De feiten
Het vliegveld Princess Juliana op Sint-Maarten ligt tegen het strand
aan. Veel toeristen staan hier ondanks een waarschuwingsbord bij het
hek naar de verschillende vliegtuigen te kijken. Mevrouw Hartmann,
een toeriste, staat ook bij het hek naar een bijna opstijgend vliegtuig
te kijken. Als het vliegtuig, een Boeing 747, zijn straalmotoren
openzet, wordt Hartmann door een jetblast, snel stromende lucht, de
lucht ingeworpen waarna zij op de rotsen terecht komt. Aan dit
ongeval houdt Hartmann een shock en letsel over. Hartmann stelt de
luchthaven aansprakelijk omdat zij volgens haar geen veilige
omgevingen hebben geschept.
o Rechtsvraag
Is de luchthaven aansprakelijk te stellen voor het ongeval van
mevrouw Hartmann?
o Overweging
De rechtbank en het hof wijzen de vordering beide af. De Hoge Raad
stelt allereerst dat op deze casus de kelderluikcriteria van toepassing
zijn. Er moet niet alleen worden gelet op de mate van
waarschijnlijkheid dat iemand niet de vereiste oplettenheid en
voorzichtigheid in acht neemt, maar ook op de kans dat uit deze niet-
inachtneming ongevallen onstaan, de ernst die deze ongevallen
kunnen hebben en de bezwaarlijkheid van de te nemen
veiligheidsmaatregelen. Verder stelt de Hoge Raad dat iemand die de
zorg voor een terrein heeft en nalaat om afdoende
veiligheidsmaatregelen te nemen, niet alleen onrechtmatig handelt
jegens degenen die zich op het terrein bevinden, maar ook jegens
degenen die zich in de directe nabijheid van het terrein bevinden.
Verder stelt de Hoge Raad dat een waarschuwingsbord enkel als
afdoende veiligheidsmaatregel kan gelden, indien kan worden
verwacht dat deze waarschuwing zal leiden tot handelen of nalaten
waardoor het gevaar wordt vermeden. De Hoge Raad oordeelt dat het
hof niet voldoende heeft gemotiveerd waarom het bord aan de
nieuwe maatstaf voldeed. Volgens de Hoge Raad voldeed het bord
namelijk niet aan de nieuwe maatstaf en derhalve wijzen zij de zaak
terug naar het hof.
o Rechtsregel
In dit arrest formuleert de Hoge Raad een nieuwe maatstaf. Een
waarschuwingsbord kan enkel als afdoende veiligheidsmaatregelen
worden aangemerkt, indien kan worden verwacht dat deze
waarschuwing zal leiden tot handelen of nalaten waardoor het gevaar
wordt vermeden.
Week 1
Hoorcollege 1
Hoge Raad 9 december 1994, NJ 1996/403, m.nt. C.J.H. Brunner (Zwiepende tak).
o De feiten
Vier vrienden maken samen een wandeling door het bos. Werink gaf
een schop tegen een tak die terugzwiepte en vervolgens in het oog
van Hudepohl terecht kwam. Als gevolg hiervan moest het oog van
Hudepohl verwijderd worden. Hudepohl wil de schade op Werink
verhalen.
o Rechtsvraag
Kan de gedraging van Werink als onrechtmatige daad worden
aangemerkt?
o Overweging
De rechtbank wijst de vordering af en het hof wijst de vordering
vervolgens toe. De Hoge Raad overwoog dat de gedraging van Werink
slechts onrechtmatig was, indien de mate van waarschijnlijkheid van
het ongeval, zo groot was dat Werink zich gezien de maatstaven van
zorgvuldigheid van dit gedrag had behoren te onthouden. Indien
Werink dus had geweten dat het tegen de tak schoppen als gevolg zou
hebben dat deze zou terugzwiepen en Hudepohl in het oog zou raken,
had Werink zich van dit gedrag moeten onthouden. In casu is er niet
genoeg bekend over de feitelijke toedracht van het ongeval, derhalve
is Werink niet aansprakelijk en hoeft hij de schade van Hudepohl niet
te vergoeden.
o Rechtsregel
De vraag of iemand voor een bepaald gevolg, ontstaan door een
gedraging van deze persoon, aansprakelijk is hangt af van de mate van
waarschijnlijkheid dat het ongeval zich zou voordoen.
, Hoge Raad 28 mei 2004, ECLI:NL:HR:2004:AO4224, NJ 2005/105 m.nt. C.J. H. Brunner
(Jetblast).
o De feiten
Het vliegveld Princess Juliana op Sint-Maarten ligt tegen het strand
aan. Veel toeristen staan hier ondanks een waarschuwingsbord bij het
hek naar de verschillende vliegtuigen te kijken. Mevrouw Hartmann,
een toeriste, staat ook bij het hek naar een bijna opstijgend vliegtuig
te kijken. Als het vliegtuig, een Boeing 747, zijn straalmotoren
openzet, wordt Hartmann door een jetblast, snel stromende lucht, de
lucht ingeworpen waarna zij op de rotsen terecht komt. Aan dit
ongeval houdt Hartmann een shock en letsel over. Hartmann stelt de
luchthaven aansprakelijk omdat zij volgens haar geen veilige
omgevingen hebben geschept.
o Rechtsvraag
Is de luchthaven aansprakelijk te stellen voor het ongeval van
mevrouw Hartmann?
o Overweging
De rechtbank en het hof wijzen de vordering beide af. De Hoge Raad
stelt allereerst dat op deze casus de kelderluikcriteria van toepassing
zijn. Er moet niet alleen worden gelet op de mate van
waarschijnlijkheid dat iemand niet de vereiste oplettenheid en
voorzichtigheid in acht neemt, maar ook op de kans dat uit deze niet-
inachtneming ongevallen onstaan, de ernst die deze ongevallen
kunnen hebben en de bezwaarlijkheid van de te nemen
veiligheidsmaatregelen. Verder stelt de Hoge Raad dat iemand die de
zorg voor een terrein heeft en nalaat om afdoende
veiligheidsmaatregelen te nemen, niet alleen onrechtmatig handelt
jegens degenen die zich op het terrein bevinden, maar ook jegens
degenen die zich in de directe nabijheid van het terrein bevinden.
Verder stelt de Hoge Raad dat een waarschuwingsbord enkel als
afdoende veiligheidsmaatregel kan gelden, indien kan worden
verwacht dat deze waarschuwing zal leiden tot handelen of nalaten
waardoor het gevaar wordt vermeden. De Hoge Raad oordeelt dat het
hof niet voldoende heeft gemotiveerd waarom het bord aan de
nieuwe maatstaf voldeed. Volgens de Hoge Raad voldeed het bord
namelijk niet aan de nieuwe maatstaf en derhalve wijzen zij de zaak
terug naar het hof.
o Rechtsregel
In dit arrest formuleert de Hoge Raad een nieuwe maatstaf. Een
waarschuwingsbord kan enkel als afdoende veiligheidsmaatregelen
worden aangemerkt, indien kan worden verwacht dat deze
waarschuwing zal leiden tot handelen of nalaten waardoor het gevaar
wordt vermeden.
