Oorzaak
Beschrijf de normale fysiologie en wat er bij deze aandoening hierin mis gaat.
Ziekte van Hashimoto: een auto-immuunziekte waarbij antistoffen worden gemaakt die de schildklier
beschadigen. Dit is de meest voorkomende oorzaak van hypothyreoïdie in Nederland. In de normale
fysiologie is dit niet zo.
Bestraling op het halsgebied. In de normale fysiologie is dit niet.
Gebruik van sommige medicijnen: lithium, amiodarone. In de normale fysiologie is dit niet.
Na een operatie waarbij de schildklier is verwijderd. In de normale fysiologie is dit niet.
Een schildklierontsteking (thyreoïditis). In de normale fysiologie is dit niet.
Onvoldoende jodium in de voeding (zeldzaam in Nederland). In de normale fysiologie is dit niet.
Een aandoening aan de hypofyse of hypothalamus waardoor de schildklier onvoldoende gestimuleerd
wordt (zeldzaam). In de normale fysiologie is dit niet.
Aangeboren afwijking van de schildklier. In de normale fysiologie is dit niet.
Na behandeling met radioactief jodium bij een te snelle schildklier werking. In de normale fysiologie is
dit niet.
Contrastmiddel met jodium. In de normale fysiologie is dit niet.
Immuuntherapie. In de normale fysiologie is dit niet.
Zelfzorg-middelen waar jodium in zit, zoals: zeewier, kelp, visolie-capsules, multi-vitamines met
jodium. In de normale fysiologie is dit niet.
Symptomen
Beschrijf vanuit je fysiologische kennis de gevolgen van deze aandoening in het lichaam. Geef dus niet
alleen een rijtje symptomen, maar geef ook een bondige verklaring van de symptomen.
Lichamelijke klachten:
Vermoeidheid.
Kouwelijkheid.
Droge, koude, bleekgele huid.
Traagheid in denken en handelen.
Langzame spraak.
Geheugenverlies (concentratiestoornissen).
Myxoedeem (verdikte huid waarin je geen ‘putjes’ kan drukken, bijvoorbeeld rond de ogen en op
de onderbenen).
Spierzwakte.
Spierpijn en stijfheid, met name in armen, benen en heupen.
Gewrichtspijn.
Carpale tunnelsyndroom: tintelingen in de handen.
Hartklachten.
Bros en uitvallend haar.
Breekbare, brosse nagels.
Wenkbrauwuitval.
Gewichtstoename.
Kortademigheid (oppervlakkige ademhaling), benauwdheid.
Hese, krakende stem.
Brok in de keel- of globusgevoel.
Verstopping.
Doofheid.
Tinnitus.
Oogklachten (Graves ophthalmopathie bij (circa 3%) ziekte van Hashimoto).
Heftige menstruaties.
, Trage stoelgang.
Lusteloosheid.
Tintelingen in de handen.
Psychische klachten:
Depressiviteit.
Emotionele labiliteit.
Concentratie- en geheugenverlies.
Nervositeit.
Vermoeidheid.
Gevoel van uitputting.
‘Burn-out’.
Angst, argwaan.
Agressie.
Laag zelfvertrouwen.
Psychische belasting.
Prikkelbaar.
Minder geïnteresseerd in sociaal leven.
Mogelijke complicaties (van de aandoening zelf) en prognose
Beschrijf wat de gevolgen op langere termijn kunnen zijn van deze aandoening.
Mogelijke complicaties:
Hart- en vaatziekten:
Problemen met het hart: hartritmestoornissen, hartfalen en een verhoogd risico op hart- en
vaatziekten, zoals beroerte en hartinfarct.
Verminderde gevoeligheid voor stresshormonen: het hart is mogelijk minder gevoelig voor
stresshormonen (catecholaminen), wat kan leiden tot een tragere hartslag en een verhoogde
bloeddruk.
Zwangerschap:
Vruchtbaarheidsproblemen: hormonale veranderingen kunnen de vruchtbaarheid
beïnvloeden.
Zwangerschapscomplicaties: een niet-behandelde hypothyreoïdie tijdens de zwangerschap
kan leiden tot een verhoogd risico op een miskraam, pre-eclampsie en vroeggeboorte.
Overige complicaties:
Vergrote schildklier (struma): constante stimulatie van de schildklier om meer hormonen aan
te maken, kan leiden tot een goiter.
Verhoogd cholesterol: een te trage schildklier kan de cholesterolspiegel verhogen.
Myxoedeem coma: een ernstige, levensbedreigende complicatie van onbehandelde
hypothyreoïdie, gekenmerkt door een lage lichaamstemperatuur, lage bloeddruk,
verminderde ademhaling en een diepe coma.
Problemen met de vruchtbaarheid: de hormonale veranderingen die gepaard gaan met
hypothyreoïdie kunnen de vruchtbaarheid negatief beïnvloeden.
Depressie: hypothyreoïdie kan leiden tot depressieve gevoelens.
Carpale tunnel syndroom: dit kan leiden tot tintelingen en gevoelloosheid in de handen.
Problemen met de spijsvertering: trage stoelgang (obstipatie) is een veelvoorkomende
complicatie.
Spier- en gewrichtsproblemen: dit kan leiden tot spierpijn, stijfheid en gewrichtspijn, met
name in de armen, benen en heupen.
Prognose: over het algemeen goed met een normale levensverwachting, mits de aandoening goed
behandeld wordt met schildklierhormoonvervangende medicatie. Hoewel de meeste symptomen
verdwijnen, kunnen sommige patiënten toch klachten houden zoals vermoeidheid, zelfs bij correcte
waarden in het bloed. Bij goede medicatie-instelling en regelmatige controle kan een normaal leven
met een normale levenskwaliteit en levensverwachting worden geleid.