Vrije ruimte periode 16.
Onderwerp: Alzheimer Café Woudrichem & Raamsdonksveer.
Klas:.
Met als doel: meer te weten te komen over het Alzheimer Café, hoe het daar in zijn werk gaat.
- Om meer te weten te komen over het Alzheimer Café, wat het in het algemeen inhoudt, heb ik
daarvoor twee avonden bijgewoond.
- Om meer inzicht te krijgen in wat het met het leven van de zorgvrager, partner, naasten of
mantelzorgers doet tijdens het ziekteproces.
Omdat ik werk op een gesloten afdeling voor zorgvragers met dementie, en dan vooral Alzheimer
dementie, wil ik meer inzicht krijgen in wat het voor de familie/naasten van een zorgvragers betekent
dat hun naaste ziek is. Ik heb al veel begrip voor de familie, maar door de persoonlijke verhalen krijg je
toch meer inzicht, waardoor je ook naasten kan ondersteunen bij het ziekteproces. Zelfs wanneer de
zorgvrager al intern is opgenomen op een gesloten afdeling. Zowel de zorgvrager als de naasten
hebben hierbij begeleiding nodig. Mede daarom ben ik naar de Alzheimer Cafés gegaan. Maar ook
omdat ik het graag zelf mee wilde maken.
Avond 1: Alzheimer Café, Raamsdonksveer.
Tijdens de eerste avond in het Alzheimer Café in Raamsdonksveer werd er vooral veel uitleg gegeven
over de WMO. Hier was veel interesse voor vanuit de bezoekers van het Alzheimer Café. De WMO
staat voor de Wet Maatschappelijke Ondersteuning. Er was gastspreker aanwezig vanuit de
gemeente. De vrouw legde uit welke producten je via de WMO kan aanvragen. Trapliften worden vaak
aangevraagd, maar rollators worden weer sneller zelf gekocht. Ook werd de vraag gesteld hoe iemand
met dementie iets zou moeten kunnen aanvragen bij de WMO. Bezoekers gaven aan dat zij dachten
dat dit veel problemen zou kunnen brengen. De vrouw haakte hier op in door aan te geven dat dit
geen enkel probleem was. Iemand anders kan ook bestellen voor desbetreffende persoon. Er zal altijd
iemand komen kijken vanuit de WMO of desbetreffende persoon het nodig heeft en zo een indicatie
kan geven.
Na de koffiepauze werden er vragen gesteld aan de bezoekers die vaker kwamen. Er werd aan hun
gevraagd hoe het nu ging in de thuis situatie. De keer ervoor hadden zij hun privé situatie gedeeld en
dit werd nu teruggekoppeld. Zo was er een man die mantelzorger is voor zijn echtgenote, maar door
het zorgen voor haar, veel heeft op moeten geven, omdat hij nu vrijwel de gehele dag zijn vrouw moet
ondersteunen. Meneer heeft hier erg veel moeite mee, omdat hij graag leuke dingen deed, maar wat
nu niet meer mogelijk is. Door dit persoonlijk verhaal te horen, krijg ik meer inzicht en begrip voor de
mantelzorgers van iemand met dementie. Ik heb er elke dag mee te maken op het werk, maar
wanneer je dienst is afgelopen, sluit je dit af en ga je verder met je dag. Mantelzorgers hebben dat
niet, waardoor zij zoveel meer druk ervaren.
Avond 2: Alzheimer Café, Woudrichem.
De tweede avond waarop ik het Alzheimer Café heb bezocht, vond plaats in Woudrichem. Tijdens
deze avond was het thema: omgaan met dementie. Op deze avond werden vooral bezoekers van het
Café geïnterviewd. Er kwamen bijzondere verhalen naar voren, die werden gedeeld met de overige
bezoekers. Ik merkte op dat door het delen van de persoonlijke ervaringen, mantelzorgers opgelucht
waren om hun verhaal te kunnen doen. De rest van de avond werden persoonlijke situaties gedeeld,
waarop dan weer advies kwam vanuit de voorzitters van het Alzheimer Café.
Ik vond het een zeer interessante avond. Het is als verpleegkundige die werkt op een gesloten
afdeling, belangrijk om eens een kijk te nemen in het Alzheimer Café. Door het bijwonen ervan ben ik
Onderwerp: Alzheimer Café Woudrichem & Raamsdonksveer.
Klas:.
Met als doel: meer te weten te komen over het Alzheimer Café, hoe het daar in zijn werk gaat.
- Om meer te weten te komen over het Alzheimer Café, wat het in het algemeen inhoudt, heb ik
daarvoor twee avonden bijgewoond.
- Om meer inzicht te krijgen in wat het met het leven van de zorgvrager, partner, naasten of
mantelzorgers doet tijdens het ziekteproces.
Omdat ik werk op een gesloten afdeling voor zorgvragers met dementie, en dan vooral Alzheimer
dementie, wil ik meer inzicht krijgen in wat het voor de familie/naasten van een zorgvragers betekent
dat hun naaste ziek is. Ik heb al veel begrip voor de familie, maar door de persoonlijke verhalen krijg je
toch meer inzicht, waardoor je ook naasten kan ondersteunen bij het ziekteproces. Zelfs wanneer de
zorgvrager al intern is opgenomen op een gesloten afdeling. Zowel de zorgvrager als de naasten
hebben hierbij begeleiding nodig. Mede daarom ben ik naar de Alzheimer Cafés gegaan. Maar ook
omdat ik het graag zelf mee wilde maken.
Avond 1: Alzheimer Café, Raamsdonksveer.
Tijdens de eerste avond in het Alzheimer Café in Raamsdonksveer werd er vooral veel uitleg gegeven
over de WMO. Hier was veel interesse voor vanuit de bezoekers van het Alzheimer Café. De WMO
staat voor de Wet Maatschappelijke Ondersteuning. Er was gastspreker aanwezig vanuit de
gemeente. De vrouw legde uit welke producten je via de WMO kan aanvragen. Trapliften worden vaak
aangevraagd, maar rollators worden weer sneller zelf gekocht. Ook werd de vraag gesteld hoe iemand
met dementie iets zou moeten kunnen aanvragen bij de WMO. Bezoekers gaven aan dat zij dachten
dat dit veel problemen zou kunnen brengen. De vrouw haakte hier op in door aan te geven dat dit
geen enkel probleem was. Iemand anders kan ook bestellen voor desbetreffende persoon. Er zal altijd
iemand komen kijken vanuit de WMO of desbetreffende persoon het nodig heeft en zo een indicatie
kan geven.
Na de koffiepauze werden er vragen gesteld aan de bezoekers die vaker kwamen. Er werd aan hun
gevraagd hoe het nu ging in de thuis situatie. De keer ervoor hadden zij hun privé situatie gedeeld en
dit werd nu teruggekoppeld. Zo was er een man die mantelzorger is voor zijn echtgenote, maar door
het zorgen voor haar, veel heeft op moeten geven, omdat hij nu vrijwel de gehele dag zijn vrouw moet
ondersteunen. Meneer heeft hier erg veel moeite mee, omdat hij graag leuke dingen deed, maar wat
nu niet meer mogelijk is. Door dit persoonlijk verhaal te horen, krijg ik meer inzicht en begrip voor de
mantelzorgers van iemand met dementie. Ik heb er elke dag mee te maken op het werk, maar
wanneer je dienst is afgelopen, sluit je dit af en ga je verder met je dag. Mantelzorgers hebben dat
niet, waardoor zij zoveel meer druk ervaren.
Avond 2: Alzheimer Café, Woudrichem.
De tweede avond waarop ik het Alzheimer Café heb bezocht, vond plaats in Woudrichem. Tijdens
deze avond was het thema: omgaan met dementie. Op deze avond werden vooral bezoekers van het
Café geïnterviewd. Er kwamen bijzondere verhalen naar voren, die werden gedeeld met de overige
bezoekers. Ik merkte op dat door het delen van de persoonlijke ervaringen, mantelzorgers opgelucht
waren om hun verhaal te kunnen doen. De rest van de avond werden persoonlijke situaties gedeeld,
waarop dan weer advies kwam vanuit de voorzitters van het Alzheimer Café.
Ik vond het een zeer interessante avond. Het is als verpleegkundige die werkt op een gesloten
afdeling, belangrijk om eens een kijk te nemen in het Alzheimer Café. Door het bijwonen ervan ben ik
