lOMoARcPSD|4247683
Hoofdstuk 1 – Introductie Financiële Planning
Doel van financiële planning
Financiële planning heeft als doel om zoveel mogelijk onverwachte uitgaven en ongewenste
verrassingen in iemand persoonlijke financiële situatie uit te sluiten.
Een financieel planner helpt beter inzicht en overzicht te geven in de persoonlijke financiële situatie
van een klant, dit doet hij/zij met behulp van een budgetplan.
In een budgetplan staan de inkomsten en uitgaven in een overzicht en het geeft aan of er een tekort
of overschot is.
Financieel plan/budgetplan
Door middel van een financieel plan krijgt iemand een overzichtelijk totaalplaatje waarin inkomsten
en uitgaven door een budgetplan overzichtelijk worden getoond. Men overziet wat het tekort of het
overschot is. Aan de hand van het persoonlijk financieel plan worden de huidige en toekomstige
wensen en doelstellingen geïnventariseerd. Dit is een momentopname.
Consument Iemand die goederen/diensten koopt zonder de intentie deze door te
verkopen.
Cliënt Persoon aan wie een product/dienst wordt geleverd (klant).
Betalen Geld geven in ruil voor een tegenprestatie.
Sparen Wanneer iemand consumptie van een deel van zijn inkomen uitstelt.
Ontsparen De opgebouwde overschotten worden gebruikt om doelstellingen te
realiseren.
Lenen Geld aantrekken bij een andere partij (bank).
Investeren Nu geld stoppen in een product/dienst om daar later profijt van te hebben
(huis).
Inflatie Prijzen van producten/diensten stijgen.
Economie groeit salarissen groeien bestedingen groeien vraag naar
producten/diensten groeit aanbod daalt prijzen stijgen
Deflatie prijzen producten/diensten dalen.
Prijzen dalen sparen groeit bestedingen dalen salarissen dalen ontslagen
stijgen werkloosheid stijgt
Stagnatie Economische groei komt tot stilstand en er ontstaat een stilstaande markt.
Werkloosheid is hierbij vaak hoog.
Kennisaspecten
Doordat de overheid zich steeds meer terugtrekt en ons socialezekerheidsstelsel steeds verder
versobert, wordt men min of meer gedwongen om zelf bepaalde risico’s af te gaan dekken. Hierdoor
komt er steeds meer aandacht voor financiële planning.
Om goed te kunnen adviseren dient een financieel adviseur voldoende kennis te hebben over:
1. Fiscale aspecten
2. Juridische aspecten
3. Het sociale zekerheidsstelsel en levensverzekeringen
,Hoofdstuk 2 – Wet op het Financieel Toezicht (WFT)
Ontstaan WFT
Op 1 januari is de Wet op het Financieel Toezicht ingetreden, om de regulering wat betreft het
verkopen van complexe verzekeringsproducten te verbeteren. De doelstellingen van de WFT zijn;
inzichtelijkheid, doelgerichtheid en marktgerichtheid.
De WFT-adviseur
- Een financieel adviseur: de financiële dienstverlener dient een WFT-vergunning te hebben.
- De gevolmachtigd agent: deze vertegenwoordigt een aanbieder van financiële producten en
biedt voor diens rekening producten aan.
- De vermogensbeheerder: effectenbemiddeling en vermogensbeheer vallen buiten de WFT,
maar voor een zelfstandig adviseur geldt dit niet. (hypotheekadviseur)
- De fiscalist: valt onder de WFT als hij offertes van productaanbieders gaat beoordelen en
adviseert welke offerte te nemen.
- De accountant wanneer hij advies geeft
- De notaris wanneer hij advies geeft
- Branchevreemde adviseurs: bijvoorbeeld reisbureaus, die reisverzekeringen kopen.
De WFT stelt eisen ten aanzien van:
- Deskundigheid
- Integriteit/betrouwbaarheid
- Juiste informatieverstrekking
- Financiële en juridische zekerheid ten aanzien van de uitvoering
- Adequate organisatie van de bedrijfsvoering
WFT-producten en diensten
Wanneer een financieel dienstverlener voldoet aan de eisen kan hij een vergunning aanvragen bij de
Autoriteit Financiële Markten (AFM). Zonder vergunning mag hij niet adviseren.
Financiële dienst:
- Aanbieden van een financieel product en het uitvoeren of beheren van een financiële
overeenkomst;
- Bemiddelen bij het tot stand komen van een financiële overeenkomst door een
tussenpersoon/intermediair;
- Adviseren van een specifiek product van een bepaalde aanbieder;
- Optreden als gevolmachtigd agent.
De WFT is van toepassing op de volgende producten:
- Verzekeringen
- Kredieten
- Overige bancaire producten (Betaalrekeningen, elektronisch geld, spaarrekeningen)
- Beleggingsobjecten
- Effecten
- Complexe producten
,De volgende verzekeringen vallen buiten de reikwijdte van de WFT:
- Een eenvoudig verzekeringsproduct;
- Niet zijnde een aansprakelijkheids- of levensverzekering
- De jaarpremie van de verzekering is laag en heeft een korte looptijd
- Verzekeringsbemiddeling is niet het hoofdberoep van de bemiddelaar
- De verzekering is een aanvulling op een bepaalde dienst
Complex product:
- Een gecombineerd financieel product, waarvan de waarde van ten minste een van de
producten afhankelijk is van de ontwikkelingen op financiële markten zoals: een aandeel in
een beleggingsinstelling
- Een levensverzekering, anders dan een zuivere overlijdensrisicoverzekering
- Een gecombineerd financieel product bestaand uit een combinatie van hypothecair krediet
en ten minste een ander financieel product
Bij deze producten dient een financieel bijsluiter te worden geven. Hierin staat informatie over
het product zoals: inhoud, kosten, risico en het rendement van het product.
Beloningen financieel dienstverlener
Er zijn verschillende beloningsvormen te onderscheiden:
- Provisie: Een vergoeding die de adviseur ontvangt van de aanbieder.
- Verrichtingentarrief: De dienstverlener rekent een bepaald tarief voor de verleende
diensten.
- Feebasis: Adviseur rekent een bepaald tarief per advies.
- Uurbasis: Adviseur rekent een tarief per uur.
- Abonnement: Voor een bepaald bedrag per jaar verricht de dienstverlener bepaalde
diensten voor zijn klant.
Taken en vergunningen AFM
Taken van de Autoriteit Financiële Markten (AFM):
- AFM houdt toezicht op de manier waarop financiële instellingen met hun klanten omgaan en
de manier waarop partijen met elkaar omgaan op de financiële markten.
- Het doel van de AFM is om het vertrouwen van consumenten en bedrijven in de financiële
markten te versterken.
- AFM stimuleert financiële instellingen om eerlijk, zorgvuldig en open om te gaan met hun
klanten.
De AFM houdt een openbaar register van de vergunningen bij, dat door iedereen kan worden
geraadpleegd. AFM voert ook controles uit of de dienstverlener zicht beperkt tot de activiteiten
waarvoor hij een vergunning heeft ontvangen. Een vergunning is niet verder overdraagbaar. De AFM
kan ook een vergunning intrekken of een sanctie opleggen indien de wet wordt overtreden.
Om een WFT-vergunning te krijgen moet de financiële dienstverlener aan een aantal
deskundigheidseisen voldoen. Deze worden getoetst door de Commissie Deskundigheidseisen
Financiële Dienstverlening (CDFD).
- Voldoende deskundigheid
- Voldoende kennis
, Hoofdstuk 3 – Zorgplicht
Definitie Zorgplicht
De wetgever heeft financiële instellingen verplicht om de belangen van hun klanten goed te
behartigen. Hiervoor hebben zij zorgplicht bedacht. Het klantbelang moet in de advisering voorop
staan.
De zorgplicht van de financiële dienstverlener kunnen we als volgt omschrijven:
“Een financiële dienstverlener onthoudt zich van handelingen die het ordelijk functioneren van de
financiële markten of het vertrouwen van de consument daarin kunnen schaden. Tevens neemt hij in
zijn handelen de nodige zorgvuldigheid in acht, waarbij hij naar beste vermogen met de belangen van
de consument rekening houdt. Het handelen van een financiële dienstverlener kan zowel een doen als
een nalaten bevatten.”
De zorgplicht heeft een drievoudige werking:
1. De adviseur is verplicht om de klant volledig en correct te informeren;
2. Hij dient dit doen op basis van een klantprofiel;
3. Er dient een klachtenregeling te zijn.
Advisering
Er bestaat vaak een informatieongelijkheid tussen de klant en de adviseur. Deze ongelijkheid
ontstaat door de complexiteit van veel financiële producten. De zorgplicht eist daarom van de klant,
voordat hij een offerte tekent, volledig en correct is geïnformeerd. In de wet blijft de klant wel de
eindverantwoordelijke.
Wettelijk onderscheiden we twee vormen van advisering:
1. Execution only
De klant handelt voor eigen rekening en risico, zonder advies van de financiële
dienstverlener.
2. Advies
Hierbij worden een of meer specifieke financiële producten geadviseerd aan klant.
3. Vermogensbeheer
Hierbij geeft de klant zijn vermogen in beheer bij een financiële instelling.
Klantprofiel
Als er sprake is van advisering, dan dient de adviseur zicht op de hoogte te stellen van de
persoonlijke situatie van de klant en zijn wensen: het know-your-customer-principe. Er dienst van
het adviestraject een paper trail te worden bijgehouden. Hierin wordt het klantprofiel en het advies
vastgelegd.
Hoofdstuk 1 – Introductie Financiële Planning
Doel van financiële planning
Financiële planning heeft als doel om zoveel mogelijk onverwachte uitgaven en ongewenste
verrassingen in iemand persoonlijke financiële situatie uit te sluiten.
Een financieel planner helpt beter inzicht en overzicht te geven in de persoonlijke financiële situatie
van een klant, dit doet hij/zij met behulp van een budgetplan.
In een budgetplan staan de inkomsten en uitgaven in een overzicht en het geeft aan of er een tekort
of overschot is.
Financieel plan/budgetplan
Door middel van een financieel plan krijgt iemand een overzichtelijk totaalplaatje waarin inkomsten
en uitgaven door een budgetplan overzichtelijk worden getoond. Men overziet wat het tekort of het
overschot is. Aan de hand van het persoonlijk financieel plan worden de huidige en toekomstige
wensen en doelstellingen geïnventariseerd. Dit is een momentopname.
Consument Iemand die goederen/diensten koopt zonder de intentie deze door te
verkopen.
Cliënt Persoon aan wie een product/dienst wordt geleverd (klant).
Betalen Geld geven in ruil voor een tegenprestatie.
Sparen Wanneer iemand consumptie van een deel van zijn inkomen uitstelt.
Ontsparen De opgebouwde overschotten worden gebruikt om doelstellingen te
realiseren.
Lenen Geld aantrekken bij een andere partij (bank).
Investeren Nu geld stoppen in een product/dienst om daar later profijt van te hebben
(huis).
Inflatie Prijzen van producten/diensten stijgen.
Economie groeit salarissen groeien bestedingen groeien vraag naar
producten/diensten groeit aanbod daalt prijzen stijgen
Deflatie prijzen producten/diensten dalen.
Prijzen dalen sparen groeit bestedingen dalen salarissen dalen ontslagen
stijgen werkloosheid stijgt
Stagnatie Economische groei komt tot stilstand en er ontstaat een stilstaande markt.
Werkloosheid is hierbij vaak hoog.
Kennisaspecten
Doordat de overheid zich steeds meer terugtrekt en ons socialezekerheidsstelsel steeds verder
versobert, wordt men min of meer gedwongen om zelf bepaalde risico’s af te gaan dekken. Hierdoor
komt er steeds meer aandacht voor financiële planning.
Om goed te kunnen adviseren dient een financieel adviseur voldoende kennis te hebben over:
1. Fiscale aspecten
2. Juridische aspecten
3. Het sociale zekerheidsstelsel en levensverzekeringen
,Hoofdstuk 2 – Wet op het Financieel Toezicht (WFT)
Ontstaan WFT
Op 1 januari is de Wet op het Financieel Toezicht ingetreden, om de regulering wat betreft het
verkopen van complexe verzekeringsproducten te verbeteren. De doelstellingen van de WFT zijn;
inzichtelijkheid, doelgerichtheid en marktgerichtheid.
De WFT-adviseur
- Een financieel adviseur: de financiële dienstverlener dient een WFT-vergunning te hebben.
- De gevolmachtigd agent: deze vertegenwoordigt een aanbieder van financiële producten en
biedt voor diens rekening producten aan.
- De vermogensbeheerder: effectenbemiddeling en vermogensbeheer vallen buiten de WFT,
maar voor een zelfstandig adviseur geldt dit niet. (hypotheekadviseur)
- De fiscalist: valt onder de WFT als hij offertes van productaanbieders gaat beoordelen en
adviseert welke offerte te nemen.
- De accountant wanneer hij advies geeft
- De notaris wanneer hij advies geeft
- Branchevreemde adviseurs: bijvoorbeeld reisbureaus, die reisverzekeringen kopen.
De WFT stelt eisen ten aanzien van:
- Deskundigheid
- Integriteit/betrouwbaarheid
- Juiste informatieverstrekking
- Financiële en juridische zekerheid ten aanzien van de uitvoering
- Adequate organisatie van de bedrijfsvoering
WFT-producten en diensten
Wanneer een financieel dienstverlener voldoet aan de eisen kan hij een vergunning aanvragen bij de
Autoriteit Financiële Markten (AFM). Zonder vergunning mag hij niet adviseren.
Financiële dienst:
- Aanbieden van een financieel product en het uitvoeren of beheren van een financiële
overeenkomst;
- Bemiddelen bij het tot stand komen van een financiële overeenkomst door een
tussenpersoon/intermediair;
- Adviseren van een specifiek product van een bepaalde aanbieder;
- Optreden als gevolmachtigd agent.
De WFT is van toepassing op de volgende producten:
- Verzekeringen
- Kredieten
- Overige bancaire producten (Betaalrekeningen, elektronisch geld, spaarrekeningen)
- Beleggingsobjecten
- Effecten
- Complexe producten
,De volgende verzekeringen vallen buiten de reikwijdte van de WFT:
- Een eenvoudig verzekeringsproduct;
- Niet zijnde een aansprakelijkheids- of levensverzekering
- De jaarpremie van de verzekering is laag en heeft een korte looptijd
- Verzekeringsbemiddeling is niet het hoofdberoep van de bemiddelaar
- De verzekering is een aanvulling op een bepaalde dienst
Complex product:
- Een gecombineerd financieel product, waarvan de waarde van ten minste een van de
producten afhankelijk is van de ontwikkelingen op financiële markten zoals: een aandeel in
een beleggingsinstelling
- Een levensverzekering, anders dan een zuivere overlijdensrisicoverzekering
- Een gecombineerd financieel product bestaand uit een combinatie van hypothecair krediet
en ten minste een ander financieel product
Bij deze producten dient een financieel bijsluiter te worden geven. Hierin staat informatie over
het product zoals: inhoud, kosten, risico en het rendement van het product.
Beloningen financieel dienstverlener
Er zijn verschillende beloningsvormen te onderscheiden:
- Provisie: Een vergoeding die de adviseur ontvangt van de aanbieder.
- Verrichtingentarrief: De dienstverlener rekent een bepaald tarief voor de verleende
diensten.
- Feebasis: Adviseur rekent een bepaald tarief per advies.
- Uurbasis: Adviseur rekent een tarief per uur.
- Abonnement: Voor een bepaald bedrag per jaar verricht de dienstverlener bepaalde
diensten voor zijn klant.
Taken en vergunningen AFM
Taken van de Autoriteit Financiële Markten (AFM):
- AFM houdt toezicht op de manier waarop financiële instellingen met hun klanten omgaan en
de manier waarop partijen met elkaar omgaan op de financiële markten.
- Het doel van de AFM is om het vertrouwen van consumenten en bedrijven in de financiële
markten te versterken.
- AFM stimuleert financiële instellingen om eerlijk, zorgvuldig en open om te gaan met hun
klanten.
De AFM houdt een openbaar register van de vergunningen bij, dat door iedereen kan worden
geraadpleegd. AFM voert ook controles uit of de dienstverlener zicht beperkt tot de activiteiten
waarvoor hij een vergunning heeft ontvangen. Een vergunning is niet verder overdraagbaar. De AFM
kan ook een vergunning intrekken of een sanctie opleggen indien de wet wordt overtreden.
Om een WFT-vergunning te krijgen moet de financiële dienstverlener aan een aantal
deskundigheidseisen voldoen. Deze worden getoetst door de Commissie Deskundigheidseisen
Financiële Dienstverlening (CDFD).
- Voldoende deskundigheid
- Voldoende kennis
, Hoofdstuk 3 – Zorgplicht
Definitie Zorgplicht
De wetgever heeft financiële instellingen verplicht om de belangen van hun klanten goed te
behartigen. Hiervoor hebben zij zorgplicht bedacht. Het klantbelang moet in de advisering voorop
staan.
De zorgplicht van de financiële dienstverlener kunnen we als volgt omschrijven:
“Een financiële dienstverlener onthoudt zich van handelingen die het ordelijk functioneren van de
financiële markten of het vertrouwen van de consument daarin kunnen schaden. Tevens neemt hij in
zijn handelen de nodige zorgvuldigheid in acht, waarbij hij naar beste vermogen met de belangen van
de consument rekening houdt. Het handelen van een financiële dienstverlener kan zowel een doen als
een nalaten bevatten.”
De zorgplicht heeft een drievoudige werking:
1. De adviseur is verplicht om de klant volledig en correct te informeren;
2. Hij dient dit doen op basis van een klantprofiel;
3. Er dient een klachtenregeling te zijn.
Advisering
Er bestaat vaak een informatieongelijkheid tussen de klant en de adviseur. Deze ongelijkheid
ontstaat door de complexiteit van veel financiële producten. De zorgplicht eist daarom van de klant,
voordat hij een offerte tekent, volledig en correct is geïnformeerd. In de wet blijft de klant wel de
eindverantwoordelijke.
Wettelijk onderscheiden we twee vormen van advisering:
1. Execution only
De klant handelt voor eigen rekening en risico, zonder advies van de financiële
dienstverlener.
2. Advies
Hierbij worden een of meer specifieke financiële producten geadviseerd aan klant.
3. Vermogensbeheer
Hierbij geeft de klant zijn vermogen in beheer bij een financiële instelling.
Klantprofiel
Als er sprake is van advisering, dan dient de adviseur zicht op de hoogte te stellen van de
persoonlijke situatie van de klant en zijn wensen: het know-your-customer-principe. Er dienst van
het adviestraject een paper trail te worden bijgehouden. Hierin wordt het klantprofiel en het advies
vastgelegd.
