Samenvatting ST4
Week 1- Classification
Tekst 1- Most of my friends are refined- keys to cultural Boundaries
Julien is een ideale typische cultuur uitsluiter (iemand die anderen uitsluit op basis van
cultuur) : Wie, zoals hij, sterke culturele grenzen trekt, beoordeelt status op basis van
intelligentie, opleiding, kosmopolitisme en verfijning. Ze definiëren succes als intellectueel
levend blijven.
Culturele grenzen worden getrokken op basis van opleiding, intelligentie, manieren, smaak
en beheersing van hoge cultuur. Iemand die al zijn vrienden als verfijnd beschrijft, trekt
culturele grenzen...
Voor Amerikanen is rijkdom zonder moraal waardeloos (“money without morality”).
Amerikaanse hogere middenklasse: legt sterk de nadruk op moraliteit en authenticiteit, maar
is cultureel iets inclusiever. Amerikanen vinden verfijning minder belangrijk. Ze waarderen
eerder authenticiteit en nuchterheid boven elitaire smaak of uiterlijk vertoon. Amerikanen
waarderen vaak praktische intelligentie en ‘down-to-earth’ zijn meer dan theoretisch denken.
Voor Fransen telt vooral of iemand culturele kennis en verfijning bezit – iemand kan
rijk zijn zonder knippen te laten gelden als hij cultureel ‘vulgair’ is. Franse hogere
middenklasse: hecht veel meer waarde aan culturele verfijning en intellect – en sluit op basis
daarvan sneller anderen uit. Fransen hechten veel waarde aan culturele verfijning: goede
smaak, kennis van literatuur, kunst, muziek, en beleefdheid zijn belangrijk om ‘beschaafd’ te
zijn. Iemand die goed kan redeneren, een brede culturele kennis heeft en genuanceerd kan
spreken, krijgt veel respect.
Lecture 1
Symbolische grenzen
Zijn conceptuele onderscheidingen die door sociale actoren worden gemaakt om objecten,
mensen, praktijken en zelfs tijd en ruimte te categoriseren.
Er zijn verschillende soorten symbolische grenzen
- Culturele grenzen
- Sociaal-economische grenzen
- Morele grenzen
Franse mannen uit de hogere middenklasse trekken sterke, verticale culturele grenzen:
smaak, hoge cultuur, taal, intellectualisme.
Amerikaanse mannen uit de hogere middenklasse trekken zwakke, horizontale
culturele grenzen: “mijn vrienden zijn saai, maar ik hou van ze”. vinden het belangrijk dat
iemand eerlijk, netjes en verantwoordelijk is (dat zijn de morele grenzen). Ze kijken ook naar
,hoeveel iemand verdient en wat voor werk die persoon doet (dat zijn de socio-economische
grenzen).
Cultuur
Gaat over de manier waarop mensen dingen indelen en onderscheid maken. De
(verschillende) manieren waarop mensen grenzen trekken, categoriseren, conceptueel
onderscheid maken
Symbolische grenzen
Zijn conceptuele onderscheidingen die door sociale actoren worden gemaakt om objecten,
mensen, praktijken en zelfs tijd en ruimte te categoriseren. Je kan het ook wel zien als
denkgrenzen, mensen denken in hokjes. Ze maken verschil tussen mensen of dingen in hun
hoofd. “Hij is slim, zij is dom.”
Sociale grenzen
Zijn geobjectiveerde vormen van sociale verschillen die tot uiting komen in ongelijke toegang
tot en ongelijke verdeling van hulpbronnen (materiële en immateriële) en sociale kansen. Ze
worden ook onthuld in stabiele gedragspatronen van associatie'de (verschillende) manieren
waarop mensen grenzen trekken, categoriseren, conceptueel onderscheid maken. Dit kan je
zien als werkelijke grenzen in de maatschappij, hierin worden de symbolische grenzen echte
grenzen in het dagelijks leven. Sommige mensen krijgen makkelijker een goede baan of
goede school.
Wat komt eerst: cultuur of structuur?
Van cultuur naar structuur: Als mensen op een bepaalde manier indelen (bijv. “alleen
hoogopgeleide mensen zijn waardevol”), dan verandert de samenleving. Sommige groepen
krijgen dan meer kansen dan andere.
Van structuur naar cultuur: Maar ook andersom! Als je opgroeit in een bepaalde situatie
(bijv. rijk of arm), dan leer je op een bepaalde manier naar de wereld kijken. Je cultuur wordt
dus ook gevormd door hoe de samenleving in elkaar zit.
Cultuur als classificatiesystemen: De erfenis van Emile Durkheim
Emile Durkheim probeerde te begrijpen wat religie eigenlijk is en waarom mensen het nodig
hebben. Hierin vormde hij het concept Totemisme.
Totemisme is een soort religie, waarbij een groep mensen (zoals een stam) zich
verbindt aan een speciaal dier of symbool – dat noemen ze een totem. Door samen de
totem te eren (bijv. met rituelen), voelen mensen zich verbonden als groep.
Durkheim zegt: mensen denken dat ze in goden of heilige dieren geloven, maar
eigenlijk vereren ze de groep zelf. De totem is een symbool van de samenleving. Dus als je
de totem aanbidt, dan aanbid je eigenlijk de kracht van de groep.
In religie zitten diepere vragen over menselijk leven, samenleving, regels, betekenis, wat
goed of fout is. Dus: door religie goed te onderzoeken, kun je ook begrijpen hoe mensen
denken, leven, voelen en samenleven.
Durkheim zegt: Onze manier van denken (tijd, ruimte, oorzaak, goed/fout) lijkt
vanzelfsprekend, maar we leren die via de samenleving waarin we leven. Ze zijn dus
aangeleerd én noodzakelijk, omdat we zonder die gedeelde ideeën niet kunnen samenleven
of communiceren.
, Hume zegt: We worden geboren als een leeg vel papier. Pas als we dingen
meemaken, leren we wat oorzaak, tijd of ruimte is.
Descartes of Kant zegt: Die ideeën zitten al in ons hoofd voordat we iets meemaken.
Durkheim wijst erop dat onze basismanieren van denken en indelen niet puur persoonlijk of
natuurlijk zijn, maar dat ze voortkomen uit iets groters — namelijk de maatschappij en
cultuur waarin we leven. Die samenleving geeft ons het ‘schema’ voor hoe we de wereld
begrijpen.
Kenmerken van de groepsstructuur (sociale structuur) bepalen de kenmerken van het
classificatiesysteem (cultuur).
De manier waarop een groep is opgebouwd (wie macht heeft, wie rijk is, wie bij
welke groep hoort) beïnvloedt ook hoe mensen in die groep de wereld indelen en
categoriseren.
De sociale verhoudingen bepalen ook je ideeën en culturele opvattingen.
In een samenleving waar mensen sterk van elkaar verschillen (bijvoorbeeld rijk versus arm,
hoogopgeleid versus laagopgeleid), hebben mensen ook vaak meer en complexere
manieren om alles te verdelen en te categoriseren. In een eenvoudig dorpje waar iedereen
ongeveer gelijk is, denken mensen misschien vooral in simpele categorieën zoals ‘vriend’ en
‘niet-vriend’.
Als een maatschappij heel hiërarchisch is (met duidelijke ‘boven’ en ‘onder’), dan zie
je dat terug in hoe mensen dingen indelen. Ze maken bijvoorbeeld strenge verschillen
tussen wat ‘hoogstaand’ en ‘laagstaand’ is. In een grote stad met veel sociale lagen (rijke
zakenmensen, middenklasse, arbeiders) zijn de categorieën ingewikkelder, en mensen
letten meer op wie waar hoort op de sociale ladder.
Hoe groter en hiërarchischer de sociale verschillen, hoe ingewikkelder en hiërarchischer ook
onze ideeën en indelingen worden.
In Frankrijk is het schoolsysteem vrij strak georganiseerd en heel hiërarchisch, dit heet ook
wel vroeg ‘tracking’ (vroegtijdige indeling). Doordat kinderen zo vroeg worden ingedeeld,
ontstaat het idee dat sommige mensen van nature meer intellectueel of cultureel
getalenteerd zijn dan anderen. Dus het onderwijs versterkt en legitimeert deze verschillen in
hoe mensen elkaar zien en beoordelen.
De erfenis van Durkheim: Brits versus Frans structuralisme
British Structuralism
British structuralism is een Britse antropologische stroming, begonnen met Radcliffe-Brown
en later de Manchester school, die zich richt op het bestuderen van de sociale structuur van
stammen. Ze zien sociale structuren als daadwerkelijke, waarneembare relaties tussen
mensen en gebruiken dit om te begrijpen hoe samenlevingen functioneren.
Social network Analysis
Vroege sociale netwerkanalyse als een expliciete anti-culturele benadering om sociale
structuur te bestuderen (maar zie week 6...). Cultuur was te vaag, daarom kijken naar
netwerken.
, Sociaal structuur -> cultuur
Amerikaanse mannen uit de hogere middenklasse trekken vaak zwakkere culturele grenzen
omdat ze in een land wonen waar mensen veel verhuizen en sociale netwerken heel
verschillend en minder stabiel zijn. Omdat hun contacten divers en wisselend zijn, is het
handig om meer open te staan voor verschillende culturele smaken en minder snel mensen
uit te sluiten. Zo bouwen ze gemakkelijker relaties op met allerlei verschillende mensen, in
plaats van streng te zijn en duidelijke culturele scheidslijnen te trekken.
De erfenis van Durkheim: Brits versus Frans structuralisme
Frans structuralisme
Waar de Britten uitgingen van zichtbare, sociale relaties, geloofde Lévi-Strauss dat die
sociale structuren juist gevormd worden door onderliggende culturele modellen of ‘codes’.
Volgens hem zijn het onze gedeelde ideeën en denkpatronen die bepalen hoe
samenlevingen zijn opgebouwd. Hij voerde een zogenaamd “code-seeking” programma,
waarin hij probeerde de diepere structuren en codes te ontdekken in culturele uitingen zoals
religie, mythen, verhalen en rituelen.
Week 2- Texts, myths, narratives
Tekst 2- Thick Description van Clifford Geertz
"Thick description" is een term die wordt gebruikt in de sociale wetenschappen om te
verwijzen naar de gedetailleerde beschrijving van culturele fenomenen. Het gaat verder dan
de oppervlakkige feiten en omvat de context, emoties, gedachten, symbolen en sociale
structuren die de fenomenen omringen.
Geertz benadrukte dat "thick description" essentieel is om een diepgaand begrip van
een cultuur te krijgen. Het stelt onderzoekers in staat om de betekenis en betekenisgeving
van menselijk gedrag te begrijpen, in plaats van alleen de fysieke acties te beschrijven.
Een eenvoudige beschrijving van een ritueel kan bijvoorbeeld zijn: "Een man snijdt
een kippenkop af." Een "thick description" zou echter de betekenis van deze actie in de
specifieke culturele context onthullen, zoals: "Een priester voert een offerceremonie uit om
de goden gunstig te stemmen voor de komende oogst."
In essentie is "thick description" een methode die wordt gebruikt om de complexiteit
van menselijk gedrag en culturele fenomenen te begrijpen. Het gaat niet alleen om wat
mensen doen, maar ook om waarom ze het doen, in de context van hun specifieke culturele
en sociale omgeving.
Bij thick descriptions wil je de context, details, misschien inhoud, emoties, sociale interacties.
Deze details helpen je om je observatie beter te begrijpen. Neem direct citaten op. Al met al
probeer je een gebeurtenis te beschrijven die alle noodzakelijke informatie verschaft om een
realiteit te begrijpen (of er vat op te krijgen).
Je kan pas de hele betekenis weten als je ook de context erachter begrijpt. Denk aan een
knipoog (is het een spasme of een bedoelde actie). Bestaat een hele symbolische wereld
die je niet kan vatten als je alleen maar naar de handelingen kijkt, je moet ook naar de
beweegredenen van mensen kijken.
Week 1- Classification
Tekst 1- Most of my friends are refined- keys to cultural Boundaries
Julien is een ideale typische cultuur uitsluiter (iemand die anderen uitsluit op basis van
cultuur) : Wie, zoals hij, sterke culturele grenzen trekt, beoordeelt status op basis van
intelligentie, opleiding, kosmopolitisme en verfijning. Ze definiëren succes als intellectueel
levend blijven.
Culturele grenzen worden getrokken op basis van opleiding, intelligentie, manieren, smaak
en beheersing van hoge cultuur. Iemand die al zijn vrienden als verfijnd beschrijft, trekt
culturele grenzen...
Voor Amerikanen is rijkdom zonder moraal waardeloos (“money without morality”).
Amerikaanse hogere middenklasse: legt sterk de nadruk op moraliteit en authenticiteit, maar
is cultureel iets inclusiever. Amerikanen vinden verfijning minder belangrijk. Ze waarderen
eerder authenticiteit en nuchterheid boven elitaire smaak of uiterlijk vertoon. Amerikanen
waarderen vaak praktische intelligentie en ‘down-to-earth’ zijn meer dan theoretisch denken.
Voor Fransen telt vooral of iemand culturele kennis en verfijning bezit – iemand kan
rijk zijn zonder knippen te laten gelden als hij cultureel ‘vulgair’ is. Franse hogere
middenklasse: hecht veel meer waarde aan culturele verfijning en intellect – en sluit op basis
daarvan sneller anderen uit. Fransen hechten veel waarde aan culturele verfijning: goede
smaak, kennis van literatuur, kunst, muziek, en beleefdheid zijn belangrijk om ‘beschaafd’ te
zijn. Iemand die goed kan redeneren, een brede culturele kennis heeft en genuanceerd kan
spreken, krijgt veel respect.
Lecture 1
Symbolische grenzen
Zijn conceptuele onderscheidingen die door sociale actoren worden gemaakt om objecten,
mensen, praktijken en zelfs tijd en ruimte te categoriseren.
Er zijn verschillende soorten symbolische grenzen
- Culturele grenzen
- Sociaal-economische grenzen
- Morele grenzen
Franse mannen uit de hogere middenklasse trekken sterke, verticale culturele grenzen:
smaak, hoge cultuur, taal, intellectualisme.
Amerikaanse mannen uit de hogere middenklasse trekken zwakke, horizontale
culturele grenzen: “mijn vrienden zijn saai, maar ik hou van ze”. vinden het belangrijk dat
iemand eerlijk, netjes en verantwoordelijk is (dat zijn de morele grenzen). Ze kijken ook naar
,hoeveel iemand verdient en wat voor werk die persoon doet (dat zijn de socio-economische
grenzen).
Cultuur
Gaat over de manier waarop mensen dingen indelen en onderscheid maken. De
(verschillende) manieren waarop mensen grenzen trekken, categoriseren, conceptueel
onderscheid maken
Symbolische grenzen
Zijn conceptuele onderscheidingen die door sociale actoren worden gemaakt om objecten,
mensen, praktijken en zelfs tijd en ruimte te categoriseren. Je kan het ook wel zien als
denkgrenzen, mensen denken in hokjes. Ze maken verschil tussen mensen of dingen in hun
hoofd. “Hij is slim, zij is dom.”
Sociale grenzen
Zijn geobjectiveerde vormen van sociale verschillen die tot uiting komen in ongelijke toegang
tot en ongelijke verdeling van hulpbronnen (materiële en immateriële) en sociale kansen. Ze
worden ook onthuld in stabiele gedragspatronen van associatie'de (verschillende) manieren
waarop mensen grenzen trekken, categoriseren, conceptueel onderscheid maken. Dit kan je
zien als werkelijke grenzen in de maatschappij, hierin worden de symbolische grenzen echte
grenzen in het dagelijks leven. Sommige mensen krijgen makkelijker een goede baan of
goede school.
Wat komt eerst: cultuur of structuur?
Van cultuur naar structuur: Als mensen op een bepaalde manier indelen (bijv. “alleen
hoogopgeleide mensen zijn waardevol”), dan verandert de samenleving. Sommige groepen
krijgen dan meer kansen dan andere.
Van structuur naar cultuur: Maar ook andersom! Als je opgroeit in een bepaalde situatie
(bijv. rijk of arm), dan leer je op een bepaalde manier naar de wereld kijken. Je cultuur wordt
dus ook gevormd door hoe de samenleving in elkaar zit.
Cultuur als classificatiesystemen: De erfenis van Emile Durkheim
Emile Durkheim probeerde te begrijpen wat religie eigenlijk is en waarom mensen het nodig
hebben. Hierin vormde hij het concept Totemisme.
Totemisme is een soort religie, waarbij een groep mensen (zoals een stam) zich
verbindt aan een speciaal dier of symbool – dat noemen ze een totem. Door samen de
totem te eren (bijv. met rituelen), voelen mensen zich verbonden als groep.
Durkheim zegt: mensen denken dat ze in goden of heilige dieren geloven, maar
eigenlijk vereren ze de groep zelf. De totem is een symbool van de samenleving. Dus als je
de totem aanbidt, dan aanbid je eigenlijk de kracht van de groep.
In religie zitten diepere vragen over menselijk leven, samenleving, regels, betekenis, wat
goed of fout is. Dus: door religie goed te onderzoeken, kun je ook begrijpen hoe mensen
denken, leven, voelen en samenleven.
Durkheim zegt: Onze manier van denken (tijd, ruimte, oorzaak, goed/fout) lijkt
vanzelfsprekend, maar we leren die via de samenleving waarin we leven. Ze zijn dus
aangeleerd én noodzakelijk, omdat we zonder die gedeelde ideeën niet kunnen samenleven
of communiceren.
, Hume zegt: We worden geboren als een leeg vel papier. Pas als we dingen
meemaken, leren we wat oorzaak, tijd of ruimte is.
Descartes of Kant zegt: Die ideeën zitten al in ons hoofd voordat we iets meemaken.
Durkheim wijst erop dat onze basismanieren van denken en indelen niet puur persoonlijk of
natuurlijk zijn, maar dat ze voortkomen uit iets groters — namelijk de maatschappij en
cultuur waarin we leven. Die samenleving geeft ons het ‘schema’ voor hoe we de wereld
begrijpen.
Kenmerken van de groepsstructuur (sociale structuur) bepalen de kenmerken van het
classificatiesysteem (cultuur).
De manier waarop een groep is opgebouwd (wie macht heeft, wie rijk is, wie bij
welke groep hoort) beïnvloedt ook hoe mensen in die groep de wereld indelen en
categoriseren.
De sociale verhoudingen bepalen ook je ideeën en culturele opvattingen.
In een samenleving waar mensen sterk van elkaar verschillen (bijvoorbeeld rijk versus arm,
hoogopgeleid versus laagopgeleid), hebben mensen ook vaak meer en complexere
manieren om alles te verdelen en te categoriseren. In een eenvoudig dorpje waar iedereen
ongeveer gelijk is, denken mensen misschien vooral in simpele categorieën zoals ‘vriend’ en
‘niet-vriend’.
Als een maatschappij heel hiërarchisch is (met duidelijke ‘boven’ en ‘onder’), dan zie
je dat terug in hoe mensen dingen indelen. Ze maken bijvoorbeeld strenge verschillen
tussen wat ‘hoogstaand’ en ‘laagstaand’ is. In een grote stad met veel sociale lagen (rijke
zakenmensen, middenklasse, arbeiders) zijn de categorieën ingewikkelder, en mensen
letten meer op wie waar hoort op de sociale ladder.
Hoe groter en hiërarchischer de sociale verschillen, hoe ingewikkelder en hiërarchischer ook
onze ideeën en indelingen worden.
In Frankrijk is het schoolsysteem vrij strak georganiseerd en heel hiërarchisch, dit heet ook
wel vroeg ‘tracking’ (vroegtijdige indeling). Doordat kinderen zo vroeg worden ingedeeld,
ontstaat het idee dat sommige mensen van nature meer intellectueel of cultureel
getalenteerd zijn dan anderen. Dus het onderwijs versterkt en legitimeert deze verschillen in
hoe mensen elkaar zien en beoordelen.
De erfenis van Durkheim: Brits versus Frans structuralisme
British Structuralism
British structuralism is een Britse antropologische stroming, begonnen met Radcliffe-Brown
en later de Manchester school, die zich richt op het bestuderen van de sociale structuur van
stammen. Ze zien sociale structuren als daadwerkelijke, waarneembare relaties tussen
mensen en gebruiken dit om te begrijpen hoe samenlevingen functioneren.
Social network Analysis
Vroege sociale netwerkanalyse als een expliciete anti-culturele benadering om sociale
structuur te bestuderen (maar zie week 6...). Cultuur was te vaag, daarom kijken naar
netwerken.
, Sociaal structuur -> cultuur
Amerikaanse mannen uit de hogere middenklasse trekken vaak zwakkere culturele grenzen
omdat ze in een land wonen waar mensen veel verhuizen en sociale netwerken heel
verschillend en minder stabiel zijn. Omdat hun contacten divers en wisselend zijn, is het
handig om meer open te staan voor verschillende culturele smaken en minder snel mensen
uit te sluiten. Zo bouwen ze gemakkelijker relaties op met allerlei verschillende mensen, in
plaats van streng te zijn en duidelijke culturele scheidslijnen te trekken.
De erfenis van Durkheim: Brits versus Frans structuralisme
Frans structuralisme
Waar de Britten uitgingen van zichtbare, sociale relaties, geloofde Lévi-Strauss dat die
sociale structuren juist gevormd worden door onderliggende culturele modellen of ‘codes’.
Volgens hem zijn het onze gedeelde ideeën en denkpatronen die bepalen hoe
samenlevingen zijn opgebouwd. Hij voerde een zogenaamd “code-seeking” programma,
waarin hij probeerde de diepere structuren en codes te ontdekken in culturele uitingen zoals
religie, mythen, verhalen en rituelen.
Week 2- Texts, myths, narratives
Tekst 2- Thick Description van Clifford Geertz
"Thick description" is een term die wordt gebruikt in de sociale wetenschappen om te
verwijzen naar de gedetailleerde beschrijving van culturele fenomenen. Het gaat verder dan
de oppervlakkige feiten en omvat de context, emoties, gedachten, symbolen en sociale
structuren die de fenomenen omringen.
Geertz benadrukte dat "thick description" essentieel is om een diepgaand begrip van
een cultuur te krijgen. Het stelt onderzoekers in staat om de betekenis en betekenisgeving
van menselijk gedrag te begrijpen, in plaats van alleen de fysieke acties te beschrijven.
Een eenvoudige beschrijving van een ritueel kan bijvoorbeeld zijn: "Een man snijdt
een kippenkop af." Een "thick description" zou echter de betekenis van deze actie in de
specifieke culturele context onthullen, zoals: "Een priester voert een offerceremonie uit om
de goden gunstig te stemmen voor de komende oogst."
In essentie is "thick description" een methode die wordt gebruikt om de complexiteit
van menselijk gedrag en culturele fenomenen te begrijpen. Het gaat niet alleen om wat
mensen doen, maar ook om waarom ze het doen, in de context van hun specifieke culturele
en sociale omgeving.
Bij thick descriptions wil je de context, details, misschien inhoud, emoties, sociale interacties.
Deze details helpen je om je observatie beter te begrijpen. Neem direct citaten op. Al met al
probeer je een gebeurtenis te beschrijven die alle noodzakelijke informatie verschaft om een
realiteit te begrijpen (of er vat op te krijgen).
Je kan pas de hele betekenis weten als je ook de context erachter begrijpt. Denk aan een
knipoog (is het een spasme of een bedoelde actie). Bestaat een hele symbolische wereld
die je niet kan vatten als je alleen maar naar de handelingen kijkt, je moet ook naar de
beweegredenen van mensen kijken.
