Samenvatting H3 Ergotherapie bij ouderen met dementie en hun mantelzorgers
Dementie
3.2 Het ziektebeeld dementie
Dementie is een ziekte die vooral zeer oude mensen treft. Doordat de vergrijzing toeneemt,
zal ook het aantal mensen met dementie in de komende jaren sterk toenemen.
Dementie is een klinisch syndroom dat gekenmerkt wordt door het volgende
1. Geheugenstoornissen: verminderd vermogen om nieuwe informatie op te slaan, en
oude te herinneren
2. Een of meer cognitieve stoornissen
a. Afasie = taalstoornis
b. Apraxie = verminderd vermogen motorische handelingen uit te voeren
c. Agnosie = objecten niet herkennen/ plaatsen ondanks sensorische prikkels
d. Executieve functies = stoornis in uitvoerende vermogen (plannen, organiseren)
3. Bovengenoemde cognitieve stoornissen hebben negatieve invloed op het dagelijks
functioneren
4. Stoornissen komen niet uitsluitend voor tijdens het beloop van een delirium
(=plotselinge verwarring)
De ziekte van Alzheimer en vasculaire dementie zijn de meest voorkomende vormen.
¾ van de mensen met dementie is ouder dan 80 jaar. De meeste ouderen hebben
een mengvorm van verschillende dementieën.
Risicofactoren bij hart- en vaatziekten zoals roken, verhoogde bloeddruk en
artherosclerose verhogen ook de kans op dementie. Dit bij zowel Alzheimer als
vasculaire dementie.
Om tot een diagnose te komen verzamelt de geriater of neuroloog de volgende informatie
- Uit uitgebreid neuropsychologisch onderzoek
- Over de onomkeerbaarheid en progressiviteit van de achteruitgang
- Over de mogelijke verstoring van dagelijks leven (vaak door E.T.)
- Uit aanvullende diagnostiek als een hersenfilmpje (EEG) of beeldvormende
diagnostiek zoals scans
Op basis van lokalisatie in de hersenen kunnen drie groepen onderscheiden worden
- Corticale dementie = stoornis in de cortex (hersenshors)
- Subcorticale dementie = stoornis in vooral de witte stof in binnenkant van de
hersenen
- Frontaalkwabdementie = stoornis in frontale kwabben van de hersenen (motoriek)
In de praktijk is er vaak sprake van mengvorm van corticale en subcorticale dementie
Bij subcorticale dementie is sprake van inkrimping van hersengedeelten onder de cortex.
Hierbij staat vertraging van het denken en handelen op de voorgrond. De informatie is
wel aanwezig maar kan niet opgehaald worden. Bij de ziekte van Parkinson komt deze
soort dementie voor.
3.2.1 Alzheimerdementie
Meest voorkomende vorm 2/3e van de mensen met dementie
Geleidelijk verloop van de ziekte
Corticale dementie begint met kleine veranderingen in psychisch functioneren
(concentratie, vergeetachtigheid)
Nieuwe info kan niet opgeslagen worden reproduceren van info niet mogelijk
herkenning kan niet plaatsvinden
Facadegedrag: oudere ontkent dat hij geheugenproblemen heeft, praat eroverheen
3.2.2 Vasculaire dementie
Dementie
3.2 Het ziektebeeld dementie
Dementie is een ziekte die vooral zeer oude mensen treft. Doordat de vergrijzing toeneemt,
zal ook het aantal mensen met dementie in de komende jaren sterk toenemen.
Dementie is een klinisch syndroom dat gekenmerkt wordt door het volgende
1. Geheugenstoornissen: verminderd vermogen om nieuwe informatie op te slaan, en
oude te herinneren
2. Een of meer cognitieve stoornissen
a. Afasie = taalstoornis
b. Apraxie = verminderd vermogen motorische handelingen uit te voeren
c. Agnosie = objecten niet herkennen/ plaatsen ondanks sensorische prikkels
d. Executieve functies = stoornis in uitvoerende vermogen (plannen, organiseren)
3. Bovengenoemde cognitieve stoornissen hebben negatieve invloed op het dagelijks
functioneren
4. Stoornissen komen niet uitsluitend voor tijdens het beloop van een delirium
(=plotselinge verwarring)
De ziekte van Alzheimer en vasculaire dementie zijn de meest voorkomende vormen.
¾ van de mensen met dementie is ouder dan 80 jaar. De meeste ouderen hebben
een mengvorm van verschillende dementieën.
Risicofactoren bij hart- en vaatziekten zoals roken, verhoogde bloeddruk en
artherosclerose verhogen ook de kans op dementie. Dit bij zowel Alzheimer als
vasculaire dementie.
Om tot een diagnose te komen verzamelt de geriater of neuroloog de volgende informatie
- Uit uitgebreid neuropsychologisch onderzoek
- Over de onomkeerbaarheid en progressiviteit van de achteruitgang
- Over de mogelijke verstoring van dagelijks leven (vaak door E.T.)
- Uit aanvullende diagnostiek als een hersenfilmpje (EEG) of beeldvormende
diagnostiek zoals scans
Op basis van lokalisatie in de hersenen kunnen drie groepen onderscheiden worden
- Corticale dementie = stoornis in de cortex (hersenshors)
- Subcorticale dementie = stoornis in vooral de witte stof in binnenkant van de
hersenen
- Frontaalkwabdementie = stoornis in frontale kwabben van de hersenen (motoriek)
In de praktijk is er vaak sprake van mengvorm van corticale en subcorticale dementie
Bij subcorticale dementie is sprake van inkrimping van hersengedeelten onder de cortex.
Hierbij staat vertraging van het denken en handelen op de voorgrond. De informatie is
wel aanwezig maar kan niet opgehaald worden. Bij de ziekte van Parkinson komt deze
soort dementie voor.
3.2.1 Alzheimerdementie
Meest voorkomende vorm 2/3e van de mensen met dementie
Geleidelijk verloop van de ziekte
Corticale dementie begint met kleine veranderingen in psychisch functioneren
(concentratie, vergeetachtigheid)
Nieuwe info kan niet opgeslagen worden reproduceren van info niet mogelijk
herkenning kan niet plaatsvinden
Facadegedrag: oudere ontkent dat hij geheugenproblemen heeft, praat eroverheen
3.2.2 Vasculaire dementie
