Over de samenwerking met vaders in de hulpverlening.
Peter Vanhoof
Inleiding
Dit onderzoek stelt de vraag: “Hoe kunnen hulpverleners in een grootstedelijke context vaders
zodanig betrekken bij de hulpverlening aan hun zonen dat ze beter in staat zijn een positieve
bijdrage te leveren aan het hulpverleningsproces van hun zoon?”
Vaders in de opvoeding
De betrokkenheid van vaders is van belang voor de ontwikkeling (fysiek, cognitief, moreel en
sociaal-emotioneel) en welbevinden (sociale vaardigheden, zelfwaardering, geestelijke
gezondheid, geletterdheid en schoolprestaties) van het kind. Volgens Pittman introduceert de
aanwezige en zorgzame vader, zijn zoon in mannelijkheid en toont dat mannen niet altijd
moeten ‘winnen’ van vrouwen. Wanneer jongens dit missen gaan zij zich identificeren met
bijv. machohelden en lopen het risico een overdreven beeld van mannelijkheid te ontwikkelen
om zichzelf en anderen te overtuigen van hun mannelijkheid. Onderzoekers concluderen dat
veel opvoedingsverantwoordelijkheid leidt tot minder gedragsproblemen bij hun zonen.
Nederland Moederland
In NL heerst een moederschapideologie i.c.m. een mannelijke kostwinner ideologie. Hoewel
er een tendens is die dit wil veranderen blijft er een discrepantie. Hoewel veel vrouwen steeds
positiever worden over buitenshuis werken vinden zij wel dat hun kinderen hier niet teveel
last van mogen ondervinden. NLse moeders spenderen 2x meer tijd met hun kinderen dan
NLe vaders.
Vaders in de hulpverlening
Onderzoekers tonen aan dat de betrokkenheid van vaders, bij de hulpverlening aan hun
kinderen, de kans op positieve resultaten vergroot voor kinderen met externaliserende
(emoties worden uitgeageerd) of internaliserende (emoties zijn naar binnen gericht)
problemen. Ook vergroot het de kans op behoud van positieve resultaten op lange termijn.