2.3.1.A praktijkleren 1: Infographic en gesprek
Gemaakt door: Nina Valesca Evers
Docent: Judith Schöne
Praktijkbegeleider: Jolanda Zoetelief
School: Inholland
Opleiding: Social Work
Klas: SW18B jaar 2
Datum van inleveren: 03 januari 2020
, Infographic en gesprek
De agenda
Wat: Presentatie infographic en gesprek
Datum: 10 januari 2020
Tijd: 1200-1300
Omschrijving: Ik zal eerst beginnen met de presentatie van mijn infographic. Daarna zal ik
het Excel bestand laten zien waarin ik mijn uren heb geregistreerd. Daarna zal ik vertellen
over het verloop van het tweede half jaar van mijn stage. Als laatst, kijken we naar welke
afspraken er gemaakt moeten worden en vraag ik om feedback.
De infographic: de verantwoording
Thema: Methodisch handelen in de praktijk
Welke methodieken ben ik tegengekomen in de praktijk?
De methode die betrekking heeft op mijn hele stage is de methode ‘Het maatjesproject’.
Was ik al bekend met deze methodieken of was het nieuw voor mij?
Ik was al bekend met deze methode, bij mijn stage in het eerste jaar nam ik ook deel aan
een maatjesproject van stichting Markant.
Wat is de kern van deze methodiek/methode?
In het onderzoek van Potting en van Van der Tier wordt het volgende verstaan onder een
maatjesproject:
‘Een project dat getrainde vrijwilligers (het maatje) een-op-een koppelt aan hulpvragers met
een ondersteuningsvraag die gerelateerd is aan het krijgen van sociaal contact of
netwerkuitbreiding, perspectiefverbetering, geaccepteerd worden of het verkrijgen van
sociale steun. Het maatje heeft tot doel sociale uitsluiting van mensen in een kwetsbare
positie in de samenleving te voorkomen en de hulpvrager te stimuleren en uit te dagen om
een veranderingsproces aan te gaan.’ (van der Tier & Potting, 2015, p. 17)
De kern is dus sociale uitsluiting tegengaan bij mensen in een kwetsbare positie en daarbij
d.m.v. een maatje de kwetsbare persoon helpen bij waar deze persoon hulp bij nodig heeft.
Waarom is deze methodiek passend voor deze groep deelnemers?
Maatjesprojecten worden bij allerlei doelgroepen gebruikt voor allerlei verschillende doelen.
Maatjes projecten, en in dit geval administratiemaatjes, is een laagdrempelige manier van
hulp bieden. Het is gratis, het scheelt de overheid dus veel geld. Ook hoef je geen
, professional zijn om aandacht te schenken aan een ander mens, en zijn de hulpvragen van
mensen in een kwetsbare positie vaak o.a. onderwerpen waar vrijwilligers makkelijk bij
kunnen helpen.
Hoe is de methodiek teruggekomen in mijn handelen? Noem hier voorbeelden van
(aspecten van de methodiek...)
In de publicatie van Griffin (1995) worden succesindicatoren vertaald naar de volgende vier
fasen van een succesvol mentoring traject. Ook kan ik mijzelf in deze fasen plaatsen. De
fasen bestaan uit de volgende vier:
1. Fundament: kennismaking en het bepalen van richtlijnen en verwachtingen
(werving en screening, matching). Het gedeelte van werving en screening is
gedaan door mijn stagebegeleider. Ook kreeg ik in het begin van het traject, een
casusbeschrijving van beide cliënten, hier kon ik lezen wat er van mij verwacht wordt,
en wat de hulpvraag per deelnemer precies inhoudt. Bij de matching van mij en Luc
was Jolanda aanwezig om ons aan elkaar voor te stellen en bij Gilda was ik alleen
gegaan om kennis te maken.
2. Opbouw: het opbouwen van een vertrouwensrelatie (ondersteuningsstijl). Een
voorwaarde voor het slagen van een maatjesproject is dat er een vertrouwensband
ontstaat tussen mij en de deelnemer. Het opbouwen van de vertrouwensband gaat
geleidelijk en gebeurt niet in enkel één afspraak. Dit ontstaat door veel contact en
oprechte interesse. Als ik nu kijk naar het half jaar dat ik bij mijn maatjes aanwezig
ben, merk ik dat zei mij echt vertrouwen. Dit merk ik aan dat Gilda mij dingen verteld
die niet veel mensen van haar weten. Ik merk het aan Luc omdat hij mij graag ook bij
andere zaken betrekt. Ook is hij geneigd om belangrijke zaken aan mij over te laten,
ookal stuur ik wel altijd dat we iets samendoen, en dat ik het niet vóór hem ga doen.
Ik kan wel spreken van dat er geen einde bestaat aan het opbouwen van de relatie.
De connectie kan altijd nog meer versterkt worden.
3. Organisatie: het vinden van een manier om samen te werken (ondersteunings-
stijl en ondersteuning van de vrijwilliger). Bij het leren kennen van de deelnemers
is het zoeken naar hoe je goed kan samenwerken. Ik merk aan mijzelf dat ik op
dezelfde manier samenwerk met de één als met de ander. Het contact begint bij
vragen hoe het met de ander gaat. Daarna wordt er gekeken naar wat de
agendapunten zijn voor de dag. Ik vind het belangrijk dat de cliënten alles begrijpen
wat ik doe, en dat wij samen de zaken aanpakken. Wel houd ik rekening met de
beperkingen die de cliënten hebben. Dit door deze te erkennen en zaken over te
nemen waar het niet anders kan. Verder word ik als vrijwilliger ondersteunt doordat
mijn stagebegeleider altijd bereid is om vragen te beantwoorden, en ik kan vragen
stellen aan mijn medestagiares tijdens de intervisie bijeenkomsten.
4. Reflectie: reflecteren op de het ondersteuningsproces (kwaliteitsbewaking). De
reflectie fase is waar ik nu vooral in zit, maar ik reflecteer eigenlijk ook constant in
mijn interversieverslagen.
Welke methodiek ben ik nog meer tegengekomen in de praktijk?
Gemaakt door: Nina Valesca Evers
Docent: Judith Schöne
Praktijkbegeleider: Jolanda Zoetelief
School: Inholland
Opleiding: Social Work
Klas: SW18B jaar 2
Datum van inleveren: 03 januari 2020
, Infographic en gesprek
De agenda
Wat: Presentatie infographic en gesprek
Datum: 10 januari 2020
Tijd: 1200-1300
Omschrijving: Ik zal eerst beginnen met de presentatie van mijn infographic. Daarna zal ik
het Excel bestand laten zien waarin ik mijn uren heb geregistreerd. Daarna zal ik vertellen
over het verloop van het tweede half jaar van mijn stage. Als laatst, kijken we naar welke
afspraken er gemaakt moeten worden en vraag ik om feedback.
De infographic: de verantwoording
Thema: Methodisch handelen in de praktijk
Welke methodieken ben ik tegengekomen in de praktijk?
De methode die betrekking heeft op mijn hele stage is de methode ‘Het maatjesproject’.
Was ik al bekend met deze methodieken of was het nieuw voor mij?
Ik was al bekend met deze methode, bij mijn stage in het eerste jaar nam ik ook deel aan
een maatjesproject van stichting Markant.
Wat is de kern van deze methodiek/methode?
In het onderzoek van Potting en van Van der Tier wordt het volgende verstaan onder een
maatjesproject:
‘Een project dat getrainde vrijwilligers (het maatje) een-op-een koppelt aan hulpvragers met
een ondersteuningsvraag die gerelateerd is aan het krijgen van sociaal contact of
netwerkuitbreiding, perspectiefverbetering, geaccepteerd worden of het verkrijgen van
sociale steun. Het maatje heeft tot doel sociale uitsluiting van mensen in een kwetsbare
positie in de samenleving te voorkomen en de hulpvrager te stimuleren en uit te dagen om
een veranderingsproces aan te gaan.’ (van der Tier & Potting, 2015, p. 17)
De kern is dus sociale uitsluiting tegengaan bij mensen in een kwetsbare positie en daarbij
d.m.v. een maatje de kwetsbare persoon helpen bij waar deze persoon hulp bij nodig heeft.
Waarom is deze methodiek passend voor deze groep deelnemers?
Maatjesprojecten worden bij allerlei doelgroepen gebruikt voor allerlei verschillende doelen.
Maatjes projecten, en in dit geval administratiemaatjes, is een laagdrempelige manier van
hulp bieden. Het is gratis, het scheelt de overheid dus veel geld. Ook hoef je geen
, professional zijn om aandacht te schenken aan een ander mens, en zijn de hulpvragen van
mensen in een kwetsbare positie vaak o.a. onderwerpen waar vrijwilligers makkelijk bij
kunnen helpen.
Hoe is de methodiek teruggekomen in mijn handelen? Noem hier voorbeelden van
(aspecten van de methodiek...)
In de publicatie van Griffin (1995) worden succesindicatoren vertaald naar de volgende vier
fasen van een succesvol mentoring traject. Ook kan ik mijzelf in deze fasen plaatsen. De
fasen bestaan uit de volgende vier:
1. Fundament: kennismaking en het bepalen van richtlijnen en verwachtingen
(werving en screening, matching). Het gedeelte van werving en screening is
gedaan door mijn stagebegeleider. Ook kreeg ik in het begin van het traject, een
casusbeschrijving van beide cliënten, hier kon ik lezen wat er van mij verwacht wordt,
en wat de hulpvraag per deelnemer precies inhoudt. Bij de matching van mij en Luc
was Jolanda aanwezig om ons aan elkaar voor te stellen en bij Gilda was ik alleen
gegaan om kennis te maken.
2. Opbouw: het opbouwen van een vertrouwensrelatie (ondersteuningsstijl). Een
voorwaarde voor het slagen van een maatjesproject is dat er een vertrouwensband
ontstaat tussen mij en de deelnemer. Het opbouwen van de vertrouwensband gaat
geleidelijk en gebeurt niet in enkel één afspraak. Dit ontstaat door veel contact en
oprechte interesse. Als ik nu kijk naar het half jaar dat ik bij mijn maatjes aanwezig
ben, merk ik dat zei mij echt vertrouwen. Dit merk ik aan dat Gilda mij dingen verteld
die niet veel mensen van haar weten. Ik merk het aan Luc omdat hij mij graag ook bij
andere zaken betrekt. Ook is hij geneigd om belangrijke zaken aan mij over te laten,
ookal stuur ik wel altijd dat we iets samendoen, en dat ik het niet vóór hem ga doen.
Ik kan wel spreken van dat er geen einde bestaat aan het opbouwen van de relatie.
De connectie kan altijd nog meer versterkt worden.
3. Organisatie: het vinden van een manier om samen te werken (ondersteunings-
stijl en ondersteuning van de vrijwilliger). Bij het leren kennen van de deelnemers
is het zoeken naar hoe je goed kan samenwerken. Ik merk aan mijzelf dat ik op
dezelfde manier samenwerk met de één als met de ander. Het contact begint bij
vragen hoe het met de ander gaat. Daarna wordt er gekeken naar wat de
agendapunten zijn voor de dag. Ik vind het belangrijk dat de cliënten alles begrijpen
wat ik doe, en dat wij samen de zaken aanpakken. Wel houd ik rekening met de
beperkingen die de cliënten hebben. Dit door deze te erkennen en zaken over te
nemen waar het niet anders kan. Verder word ik als vrijwilliger ondersteunt doordat
mijn stagebegeleider altijd bereid is om vragen te beantwoorden, en ik kan vragen
stellen aan mijn medestagiares tijdens de intervisie bijeenkomsten.
4. Reflectie: reflecteren op de het ondersteuningsproces (kwaliteitsbewaking). De
reflectie fase is waar ik nu vooral in zit, maar ik reflecteer eigenlijk ook constant in
mijn interversieverslagen.
Welke methodiek ben ik nog meer tegengekomen in de praktijk?
