Lecture 1
Wanneer we kijken naar global political economics (GPE) zien we dat we dit maar een kant
van het verhaal is aan gezien we ook nog international political economy (IPE) hebben.
Voordat er nog werd gesproken over GPE sprak men over IPE, IPE was ontwikkeld in 1970 en
was een onderdeel van International Relations. IPE houdt zich bezig met concurrerende
verklaringen van gebeurtenissen, problemen en processen te benaderen door middel van
het gebruik van tegenstrijdige verklarende kaders zoals liberalisme, economisch
nationalisme en marxisme. Men kijkt hierbij naar de volgende aspecten om goede analyse
van fenomenen te kunnen maken:
• De omgeving en klimaat verandering
• Globaliseringe, migratie en handel
• Economische ontwikkelingen
• Economische ontwikkelingen
• Geslacht van een mens
• Ongelijheid
IPE is een interdisciplinair academisch vak waarbij men kijkt naar de overeenkomsten tussen
economie en politieke wetenschappen, internationale betrekkingen, sociologie,
geschiedenis, aardrijkskunde, recht en culturele studies. Binnen deze studies kijkt men naar
de verhoudingen tussen nationale en internationale problemen en verschillende oorzaken
voor verschillende fenomenen om zo de beste alternatieven te kunnen aandragen. Het
verschil tussen IPE en GPE gaat er vooral om dat GPE kijkt naar het economische en politieke
environment sinds 1970 en hoe staten, bedrijven en burgers in een steeds meer
geglobaliseerde wereld met elkaar omgaan. IPE daarentegen focust zich op hoe de
economische en politieke activiteit was voor 1970 en hoe de interactie was en wat voor een
cross state borders activiteit hieruit voor kwamen.
Als we kijken naar de meest gerelateerde discipline bij GPE zien we dat het bij economics
gaat over de keuzen die gemaakt moeten worden onder schaartste, comparative advantage,
supply en demand en de operatie van markten. Bij politics kijken we naar de use of power.
Wanneer we dieper in gaan op de discipline gelinkt aan GPE zien we het volgende:
• Economic
Zoals eerder al besproken gaat het over de keuzen die gemaakt moeten worden
onder schaartste, comparative advantage, supply en demand en de operatie van
markten
o Neo-classical economics
o Keynesian economics
o Institutional economics
• Political:
Political gaat over staten en het gebruik van macht, de machinerie van de overheid.
De centrale vraag die beantwoord moet worden hoe men de macht en politiek kan
gebruiken om zo mensen te laten doen wat je graag wil. Verder moet men kijken hoe
men het best een society kan leiden en welk bestuursmodel het effectiefst is. Verder
ziet men dat het nemen van besluiten wordt gedaan op de basis van argumenten,
ideologie, institutionele kenmerken en de dreiging van geweld.
• International relations:
, Wanneer we kijken naar international relations zien we dat het hierbij vooral gaat
over veiligheid en de oorzaken van oorlog. Meestal speelt zich dit ook af tussen
staten en gaat daardoor vaak over buitenlands beleid. Dit is een groot verschil met
politics omdat dat zich alleen focust op een land. Er zijn twee approaches op het
gebied van international relations:
o Realism = Deze benadering van IR focust zich op het feit dat het
internationale systeem een overkoepelende macht (anarchie) mist en staten
continu strijden om de macht
o Liberalism = Deze benadering van IR focust zich op de mogelijkheden voor
samenwerking tussen staten (vrijhandel, democratie kan vrede bevorderen)
Nu we weten hoe en welke discipline gelinkt zijn aan GPE kunnen we in de methodologie
gaan duiken die GPE gebruikt om fenomenen te verklaren. Binnen GPE hebben we in totaal
vijf soorten methodologieën, deze zijn:
• Case studies (small N): bij een case study kijkt men waarom een gebeurtenis plaats
vond en hoe. Het is een gedetailleerd onderzoek van een gebeurtenis/probleem om
de oorzakelijke factoren/routes te begrijpen. Wat men doet bij een case study is dat
men het toepast op meerdere vergelijkbare situatie en moet een begin zijn voor
theorie bouwen. Het probleem van deze methode is dat het niet representatief zijn
kan zijn omdat het niet generaliseerbaar is naar andere contexten.
• Statistical analysis (Large N): De opzet is hetzelfde als bij een case study alleen heeft
het een grotere dataset en wordt het statistical afgenomen. Het werkt met positive
en negatieve relatie om causaliteit aan te kunnen wijzen. Deze vorm van casestudies
is wel generaliseerbaar in andere contexten.
• Rational choice + prisoners dillema: In deze methode wil men uitkomsten uitleggen
door te zeggen dat dit door een keuze van een individu, groep of staat zijn. Deze
groepen zijn nutsmaximalisatoren, ze proberen verliezen te minimaliseren en
winsten te maximaliseren. Ze doen dat door de kosten en voordelen van tevoren te
berekenen om daarna een actie te kiezen. Deze methode is vrij individueel en
daardoor kunnen we wel collectieve actie problemen ontstaan. Denk hierbij
bijvoorbeeld aan overmatig gebruik van gemeenschappelijke bronnen (oceanen,
lucht) wat ontstaat door onder aanbod van publieke goederen (bijv. schoon
water/lucht). We zien dat er bij rational choice wel een sub-optimale uitkomsten
kunnen zijn, we zien hierbij dat de voordelen sterk geconcentreerd bij groepen die
middelen hebben om te lobbyen (bijvoorbeeld industrieën). We zien dat de kosten
diffuus zijn onder veel ongeorganiseerde actoren. De keuze die men maakt ten kan
daarnaast ook nog afhangen van de andere partijen. Meestal reageert men volgens
het prisoners dillema, waarbij men dus zelf heel veel beter en de andere partij totaal
niet. (Denk aan trade barriers, zoals tariffs)
• Institutionalism: Institutionalism focust op het gebruik van regels en instellingen die
individuele beslissingen vormgeven (vergelijkbaar met institutionele economie). Men
doet dit om zo het probleem van het prisoners dilemma op te lossen, denk hierbij
aan organisatie zoals WTO. Deze partijen zorgen voor het vermogen om vals te
spelen/free-ride te verminderen en prikkels te creëren om samen te werken.
• Constructivism: In het constructivism vormen normen en waarden niet alleen de
belangen van staten, maar het zijn ook identiteiten en dus belangen zelf. Men
probeert de interacties van een land te benaderen door te kijken naar wat leidt tot
, de interactie. Zien staten elkaar als "bondgenoot", "vijand", "neutraal",
"vreedzaam", "populistisch", "communistisch" enz. De hoofdvragen die hierbij
komen zijn; Wat zijn de overtuigingen en voorkeuren van acteurs, hoe zijn ze
ontstaan en hoe kunnen ze veranderen? Hoe komen dominante ideeën tot stand?
Science related to gpe is political science
Lecture 2 Theories of Global Political Economy
Om de patronen die voorkomen goed te kunnen herkennen en daarop besluiten te nemen
maken we gebruik van theorieën. Er zijn hierbij drie soorten theorieën:
• Economic nationalism: men kan economic nationalism met twee begrippen duiden,
conflict en zero sum game. Als we kijken waaruit deze theorie is ontstaan zien we
dat deze uit classical realism komt waarbij men uitgaat van een internationaal
systeem dat een anarchie. Dit houdt in dat men constant in gevecht is met elkaar
omdat er geen overheersende macht is die alles controleert. Er is geen hogere
macht, autoriteit. De theorie is gebaseerd op meerdere theorieën, twee belangrijken
zijn Thucydides die zei dat de staat de belangrijkste actor is in de politiek waarbij het
princiepe van “The strong do what they will, the weak suffer what they must”
centraal staat. Een andere geleerde die bijdroeg aan het economic nationalism is
Hobbes, beschouwde de "staat van de natuur" als "voortdurende angst en gevaar
voor een gewelddadige dood, en het leven van de mens, eenzaam, arm, gemeen,
bruut en kort". Om dit in goede banen te lijden kwam hij met een oplossing wat in
hield dat er een internationale soeverein/ leviathan is die de regels op legt aan de
landen. Binnen het economic nationalism hebben we ook nog een andere tak dat is
het neorealisme, vooral ontwikkeld door Waltz. Hierbij gaat het er vooral om dat
men landen niet moet indelen in typen economieën maar moet kijken naar de
internationale structuren en of de power verdeling goed verdeeld is over een of
meerdere landen. Men moet zorgen voor polarity van power om vrede te bewaren.
Zo heeft men unipolair systeem, hierbij heeft één staat heeft de macht om alle
andere te verslaan, wat volgens sommigen bevorderlijk kan zijn voor vrede. Bipolair
systeem wat leidt tot machtsevenwicht, wat volgens anderen bevorderlijk kan zijn
voor vrede. Als laatst hebben we een multipolair systeem hierbij hebben meerdere
landen de macht. Bij het neorealism gaat het niet over characteristics van landen
maar over de macht verdeling op internationaal niveau.
Binnen het economic nationalism moet we een paar aannamen doen dat is dat het
internationale systeem anarchies is en elk land op zijn eigen hachje moet letten en
alleen uit eigen interesse moet handelen. Verder is het een zero sum game, wanneer
een land wint verliest een ander land.
De actoren in binnen deze theorie is de staat en deze is rationeel in haar keuze met
de informatie die het heeft en opereert als een blok ook al bestaat het land uit
meerdere partijen met eigen opvattingen. De staat is rationeel en unitair waarbij het
economische beleid is gericht op vergroten van de staat zijn invloed en zijn markt
gebaseerde actoren (bijv. bedrijven) ondergeschikt aan de staat.
De verhoudingen die we in een anarchische wereld, GPE, zien zijn dat er constant
een strijd is voor macht en welvaart. Verder zijn alle internationale economische
verhoudingen ook politieke verhoudingen en is het doel van elke staat om het ervoor
Wanneer we kijken naar global political economics (GPE) zien we dat we dit maar een kant
van het verhaal is aan gezien we ook nog international political economy (IPE) hebben.
Voordat er nog werd gesproken over GPE sprak men over IPE, IPE was ontwikkeld in 1970 en
was een onderdeel van International Relations. IPE houdt zich bezig met concurrerende
verklaringen van gebeurtenissen, problemen en processen te benaderen door middel van
het gebruik van tegenstrijdige verklarende kaders zoals liberalisme, economisch
nationalisme en marxisme. Men kijkt hierbij naar de volgende aspecten om goede analyse
van fenomenen te kunnen maken:
• De omgeving en klimaat verandering
• Globaliseringe, migratie en handel
• Economische ontwikkelingen
• Economische ontwikkelingen
• Geslacht van een mens
• Ongelijheid
IPE is een interdisciplinair academisch vak waarbij men kijkt naar de overeenkomsten tussen
economie en politieke wetenschappen, internationale betrekkingen, sociologie,
geschiedenis, aardrijkskunde, recht en culturele studies. Binnen deze studies kijkt men naar
de verhoudingen tussen nationale en internationale problemen en verschillende oorzaken
voor verschillende fenomenen om zo de beste alternatieven te kunnen aandragen. Het
verschil tussen IPE en GPE gaat er vooral om dat GPE kijkt naar het economische en politieke
environment sinds 1970 en hoe staten, bedrijven en burgers in een steeds meer
geglobaliseerde wereld met elkaar omgaan. IPE daarentegen focust zich op hoe de
economische en politieke activiteit was voor 1970 en hoe de interactie was en wat voor een
cross state borders activiteit hieruit voor kwamen.
Als we kijken naar de meest gerelateerde discipline bij GPE zien we dat het bij economics
gaat over de keuzen die gemaakt moeten worden onder schaartste, comparative advantage,
supply en demand en de operatie van markten. Bij politics kijken we naar de use of power.
Wanneer we dieper in gaan op de discipline gelinkt aan GPE zien we het volgende:
• Economic
Zoals eerder al besproken gaat het over de keuzen die gemaakt moeten worden
onder schaartste, comparative advantage, supply en demand en de operatie van
markten
o Neo-classical economics
o Keynesian economics
o Institutional economics
• Political:
Political gaat over staten en het gebruik van macht, de machinerie van de overheid.
De centrale vraag die beantwoord moet worden hoe men de macht en politiek kan
gebruiken om zo mensen te laten doen wat je graag wil. Verder moet men kijken hoe
men het best een society kan leiden en welk bestuursmodel het effectiefst is. Verder
ziet men dat het nemen van besluiten wordt gedaan op de basis van argumenten,
ideologie, institutionele kenmerken en de dreiging van geweld.
• International relations:
, Wanneer we kijken naar international relations zien we dat het hierbij vooral gaat
over veiligheid en de oorzaken van oorlog. Meestal speelt zich dit ook af tussen
staten en gaat daardoor vaak over buitenlands beleid. Dit is een groot verschil met
politics omdat dat zich alleen focust op een land. Er zijn twee approaches op het
gebied van international relations:
o Realism = Deze benadering van IR focust zich op het feit dat het
internationale systeem een overkoepelende macht (anarchie) mist en staten
continu strijden om de macht
o Liberalism = Deze benadering van IR focust zich op de mogelijkheden voor
samenwerking tussen staten (vrijhandel, democratie kan vrede bevorderen)
Nu we weten hoe en welke discipline gelinkt zijn aan GPE kunnen we in de methodologie
gaan duiken die GPE gebruikt om fenomenen te verklaren. Binnen GPE hebben we in totaal
vijf soorten methodologieën, deze zijn:
• Case studies (small N): bij een case study kijkt men waarom een gebeurtenis plaats
vond en hoe. Het is een gedetailleerd onderzoek van een gebeurtenis/probleem om
de oorzakelijke factoren/routes te begrijpen. Wat men doet bij een case study is dat
men het toepast op meerdere vergelijkbare situatie en moet een begin zijn voor
theorie bouwen. Het probleem van deze methode is dat het niet representatief zijn
kan zijn omdat het niet generaliseerbaar is naar andere contexten.
• Statistical analysis (Large N): De opzet is hetzelfde als bij een case study alleen heeft
het een grotere dataset en wordt het statistical afgenomen. Het werkt met positive
en negatieve relatie om causaliteit aan te kunnen wijzen. Deze vorm van casestudies
is wel generaliseerbaar in andere contexten.
• Rational choice + prisoners dillema: In deze methode wil men uitkomsten uitleggen
door te zeggen dat dit door een keuze van een individu, groep of staat zijn. Deze
groepen zijn nutsmaximalisatoren, ze proberen verliezen te minimaliseren en
winsten te maximaliseren. Ze doen dat door de kosten en voordelen van tevoren te
berekenen om daarna een actie te kiezen. Deze methode is vrij individueel en
daardoor kunnen we wel collectieve actie problemen ontstaan. Denk hierbij
bijvoorbeeld aan overmatig gebruik van gemeenschappelijke bronnen (oceanen,
lucht) wat ontstaat door onder aanbod van publieke goederen (bijv. schoon
water/lucht). We zien dat er bij rational choice wel een sub-optimale uitkomsten
kunnen zijn, we zien hierbij dat de voordelen sterk geconcentreerd bij groepen die
middelen hebben om te lobbyen (bijvoorbeeld industrieën). We zien dat de kosten
diffuus zijn onder veel ongeorganiseerde actoren. De keuze die men maakt ten kan
daarnaast ook nog afhangen van de andere partijen. Meestal reageert men volgens
het prisoners dillema, waarbij men dus zelf heel veel beter en de andere partij totaal
niet. (Denk aan trade barriers, zoals tariffs)
• Institutionalism: Institutionalism focust op het gebruik van regels en instellingen die
individuele beslissingen vormgeven (vergelijkbaar met institutionele economie). Men
doet dit om zo het probleem van het prisoners dilemma op te lossen, denk hierbij
aan organisatie zoals WTO. Deze partijen zorgen voor het vermogen om vals te
spelen/free-ride te verminderen en prikkels te creëren om samen te werken.
• Constructivism: In het constructivism vormen normen en waarden niet alleen de
belangen van staten, maar het zijn ook identiteiten en dus belangen zelf. Men
probeert de interacties van een land te benaderen door te kijken naar wat leidt tot
, de interactie. Zien staten elkaar als "bondgenoot", "vijand", "neutraal",
"vreedzaam", "populistisch", "communistisch" enz. De hoofdvragen die hierbij
komen zijn; Wat zijn de overtuigingen en voorkeuren van acteurs, hoe zijn ze
ontstaan en hoe kunnen ze veranderen? Hoe komen dominante ideeën tot stand?
Science related to gpe is political science
Lecture 2 Theories of Global Political Economy
Om de patronen die voorkomen goed te kunnen herkennen en daarop besluiten te nemen
maken we gebruik van theorieën. Er zijn hierbij drie soorten theorieën:
• Economic nationalism: men kan economic nationalism met twee begrippen duiden,
conflict en zero sum game. Als we kijken waaruit deze theorie is ontstaan zien we
dat deze uit classical realism komt waarbij men uitgaat van een internationaal
systeem dat een anarchie. Dit houdt in dat men constant in gevecht is met elkaar
omdat er geen overheersende macht is die alles controleert. Er is geen hogere
macht, autoriteit. De theorie is gebaseerd op meerdere theorieën, twee belangrijken
zijn Thucydides die zei dat de staat de belangrijkste actor is in de politiek waarbij het
princiepe van “The strong do what they will, the weak suffer what they must”
centraal staat. Een andere geleerde die bijdroeg aan het economic nationalism is
Hobbes, beschouwde de "staat van de natuur" als "voortdurende angst en gevaar
voor een gewelddadige dood, en het leven van de mens, eenzaam, arm, gemeen,
bruut en kort". Om dit in goede banen te lijden kwam hij met een oplossing wat in
hield dat er een internationale soeverein/ leviathan is die de regels op legt aan de
landen. Binnen het economic nationalism hebben we ook nog een andere tak dat is
het neorealisme, vooral ontwikkeld door Waltz. Hierbij gaat het er vooral om dat
men landen niet moet indelen in typen economieën maar moet kijken naar de
internationale structuren en of de power verdeling goed verdeeld is over een of
meerdere landen. Men moet zorgen voor polarity van power om vrede te bewaren.
Zo heeft men unipolair systeem, hierbij heeft één staat heeft de macht om alle
andere te verslaan, wat volgens sommigen bevorderlijk kan zijn voor vrede. Bipolair
systeem wat leidt tot machtsevenwicht, wat volgens anderen bevorderlijk kan zijn
voor vrede. Als laatst hebben we een multipolair systeem hierbij hebben meerdere
landen de macht. Bij het neorealism gaat het niet over characteristics van landen
maar over de macht verdeling op internationaal niveau.
Binnen het economic nationalism moet we een paar aannamen doen dat is dat het
internationale systeem anarchies is en elk land op zijn eigen hachje moet letten en
alleen uit eigen interesse moet handelen. Verder is het een zero sum game, wanneer
een land wint verliest een ander land.
De actoren in binnen deze theorie is de staat en deze is rationeel in haar keuze met
de informatie die het heeft en opereert als een blok ook al bestaat het land uit
meerdere partijen met eigen opvattingen. De staat is rationeel en unitair waarbij het
economische beleid is gericht op vergroten van de staat zijn invloed en zijn markt
gebaseerde actoren (bijv. bedrijven) ondergeschikt aan de staat.
De verhoudingen die we in een anarchische wereld, GPE, zien zijn dat er constant
een strijd is voor macht en welvaart. Verder zijn alle internationale economische
verhoudingen ook politieke verhoudingen en is het doel van elke staat om het ervoor
