Samenvatting Recht
Praktisch bedrijfsrecht
Hoofdstuk 2
2.1 Structuurvisie
Als onderneming zal je altijd te maken krijgen met de overheid of je dat nu wilt of niet. Dit
kan de centrale, provinciale en de gemeentelijke overheid zijn, maar ook andere overheid
instellingen zoals de belastingdienst of de autoriteit consument en markt. Deze
overheidsinstellingen behartigen niet altijd de belangen van de onderneming, maar zijn er
vooral voor het behartigen van het algemene belang.
De wet ruimtelijke ordening heeft in Nederland, het Rijk, de provincie en de gemeente het
verplicht om een zogenoemde structuurvisie te maken, art. 2.1 t\m 2.3 Wet ruimtelijke
ordening (WRO). Iedere structuurvisie bevat de hoofdlijnen van de voorgenomen
ontwikkeling van het betreffende gebied. Elke bestuurslaag heeft hierbij de
verantwoordelijkheid voor het eigen beleid en eigen hoofdlijnen, maar moet bij de
totstandkoming daarvan wel rekening houden met beleid in eigen langen.
In de structuurvisie van het Rijk staat het nationale ruimtelijke beleid. Hierin schets de
regering op welke bestemmingen welke plekken wenselijk zijn en waar niet. In deze visie
gaat het dus om de hoofdlijnen van het landelijk ruimtelijke beleid. De verantwoordelijkheid
voor de uitvoering van deze plannen ligt bij provincies en gemeenten. Om te voorkomen dat
gemeenten en provincies de hoofdlijnen naast hun neerleggen, heeft het rijk de
mogelijkheid om onderwerpen van nationaal belang of regio-overstijgende onderwerpen in
een algemene maatregel van bestuur (AMvB Ruimte) vast te leggen. De lagere overheden
moeten hun eigen beleid ook hun eigen structuurvisie en bestemmingsplannen) aanpassen
op deze AMvB Ruimte.
2.2 Bestemmingsplan
Op basis van al deze beleidsplannen gaat de gemeente aan de slag met de concrete
uitwerking van de gestelde doelstellingen. Dit gebeurt in het bestemmingsplan. In het
bestemmingsplan staat de bestemming, het toegestane gebruik, van grond in een gemeente.
Iedereen wil wel een stukje grond en in het bestemmingsplan wordt deze grond eerlijk
verdeeld over iedereen.
2.2.1 Inhoud
Een bestemmingsplan bestaat uit drie delen:
Toelichting
- Doel van het bestemmingsplan
- Beschrijving van het plangebied
- Ruimtelijke onderbouwing
o Uitkomsten van onderzoek
o De interpretatie van regelgeving
o De uitvoerbaarheid van het plan
, Verbeelding
- De visualisering van het bestemmingsplan
- Digitale uitbeelding van het plan
- Uitleg legenda
Bouwvoorschriften
- Wat voor soort bebouwing mogelijk is op welke plek en de manier waarop
- Hoe hoog, hoe breed, hoeveel inhoud en wat voor soort materiaal enz.
Het is verplicht voor gemeentes om zich bij het ontwikkelen van het bestemmingsplan te
houden aan bepaalde randvoorwaarden (RO-standaarden). Zoals: Het moet digitaal
vervaardigd zijn en via internet beschikbaar zijn.
2.2.2 Procedure
Bij het tot stand komen van het beleidsplan heeft de individuele burger en ondernemer niet
veel te zeggen. Maar bij de totstandkoming van het bestemmingsplan hebben ze wel een
kans om hun stem te laten horen. Art. 3.8 Wro en afdeling 3.4 van de algemene wet
bestuursrecht (Awb) regelen de procedure voor de
totstandkoming van het bestemmingsplan.
1. Eerste kennisgeving
Het college van burgemeesters en wethouders (B&W)
geeft aan dat er een nieuw bestemmingsplan gaat komen.
Dit wordt een voorbereidingsbesluit genoemd. Iedereen
komt bijeen bij een inspraakbijeenkomst.
2. Opstellen concept
Het college van B&W staat zet de eerste ideeën bij elkaar.
Dit heet het ontwerpbestemmingsplan. Bij het opstellen
van dit plan worden de ideeën van de burgers en
ondernemers van de inspraakbijeenkomst meegenomen.
En worden deskundige ingehuurd. Ook moet er rekening
gehouden worden met de beleidsvoornemens uit de
structuurvisies van het Rijk en provincies.
3. Terinzagelegging
Het ontwikkelingsplan wordt zes weken lang ter inzage
gelegd voor de bevolking. De bevolking kan als hij niet
tevreden is zijn mening laten horen aan de gemeente.
4. Vaststelling
Het college B&W kijk naar de meningen van de burgers en past het plan aan als dit volgens
hun nodig is. Vervolgens moet binnen 12 weken na de terinzagelegging het
bestemmingsplan worden vastgesteld en worden bekend gemaakt.
Praktisch bedrijfsrecht
Hoofdstuk 2
2.1 Structuurvisie
Als onderneming zal je altijd te maken krijgen met de overheid of je dat nu wilt of niet. Dit
kan de centrale, provinciale en de gemeentelijke overheid zijn, maar ook andere overheid
instellingen zoals de belastingdienst of de autoriteit consument en markt. Deze
overheidsinstellingen behartigen niet altijd de belangen van de onderneming, maar zijn er
vooral voor het behartigen van het algemene belang.
De wet ruimtelijke ordening heeft in Nederland, het Rijk, de provincie en de gemeente het
verplicht om een zogenoemde structuurvisie te maken, art. 2.1 t\m 2.3 Wet ruimtelijke
ordening (WRO). Iedere structuurvisie bevat de hoofdlijnen van de voorgenomen
ontwikkeling van het betreffende gebied. Elke bestuurslaag heeft hierbij de
verantwoordelijkheid voor het eigen beleid en eigen hoofdlijnen, maar moet bij de
totstandkoming daarvan wel rekening houden met beleid in eigen langen.
In de structuurvisie van het Rijk staat het nationale ruimtelijke beleid. Hierin schets de
regering op welke bestemmingen welke plekken wenselijk zijn en waar niet. In deze visie
gaat het dus om de hoofdlijnen van het landelijk ruimtelijke beleid. De verantwoordelijkheid
voor de uitvoering van deze plannen ligt bij provincies en gemeenten. Om te voorkomen dat
gemeenten en provincies de hoofdlijnen naast hun neerleggen, heeft het rijk de
mogelijkheid om onderwerpen van nationaal belang of regio-overstijgende onderwerpen in
een algemene maatregel van bestuur (AMvB Ruimte) vast te leggen. De lagere overheden
moeten hun eigen beleid ook hun eigen structuurvisie en bestemmingsplannen) aanpassen
op deze AMvB Ruimte.
2.2 Bestemmingsplan
Op basis van al deze beleidsplannen gaat de gemeente aan de slag met de concrete
uitwerking van de gestelde doelstellingen. Dit gebeurt in het bestemmingsplan. In het
bestemmingsplan staat de bestemming, het toegestane gebruik, van grond in een gemeente.
Iedereen wil wel een stukje grond en in het bestemmingsplan wordt deze grond eerlijk
verdeeld over iedereen.
2.2.1 Inhoud
Een bestemmingsplan bestaat uit drie delen:
Toelichting
- Doel van het bestemmingsplan
- Beschrijving van het plangebied
- Ruimtelijke onderbouwing
o Uitkomsten van onderzoek
o De interpretatie van regelgeving
o De uitvoerbaarheid van het plan
, Verbeelding
- De visualisering van het bestemmingsplan
- Digitale uitbeelding van het plan
- Uitleg legenda
Bouwvoorschriften
- Wat voor soort bebouwing mogelijk is op welke plek en de manier waarop
- Hoe hoog, hoe breed, hoeveel inhoud en wat voor soort materiaal enz.
Het is verplicht voor gemeentes om zich bij het ontwikkelen van het bestemmingsplan te
houden aan bepaalde randvoorwaarden (RO-standaarden). Zoals: Het moet digitaal
vervaardigd zijn en via internet beschikbaar zijn.
2.2.2 Procedure
Bij het tot stand komen van het beleidsplan heeft de individuele burger en ondernemer niet
veel te zeggen. Maar bij de totstandkoming van het bestemmingsplan hebben ze wel een
kans om hun stem te laten horen. Art. 3.8 Wro en afdeling 3.4 van de algemene wet
bestuursrecht (Awb) regelen de procedure voor de
totstandkoming van het bestemmingsplan.
1. Eerste kennisgeving
Het college van burgemeesters en wethouders (B&W)
geeft aan dat er een nieuw bestemmingsplan gaat komen.
Dit wordt een voorbereidingsbesluit genoemd. Iedereen
komt bijeen bij een inspraakbijeenkomst.
2. Opstellen concept
Het college van B&W staat zet de eerste ideeën bij elkaar.
Dit heet het ontwerpbestemmingsplan. Bij het opstellen
van dit plan worden de ideeën van de burgers en
ondernemers van de inspraakbijeenkomst meegenomen.
En worden deskundige ingehuurd. Ook moet er rekening
gehouden worden met de beleidsvoornemens uit de
structuurvisies van het Rijk en provincies.
3. Terinzagelegging
Het ontwikkelingsplan wordt zes weken lang ter inzage
gelegd voor de bevolking. De bevolking kan als hij niet
tevreden is zijn mening laten horen aan de gemeente.
4. Vaststelling
Het college B&W kijk naar de meningen van de burgers en past het plan aan als dit volgens
hun nodig is. Vervolgens moet binnen 12 weken na de terinzagelegging het
bestemmingsplan worden vastgesteld en worden bekend gemaakt.
