Child Abuse and Neglect articles
Association of child maltreatment subtypes and long-term physical
health in German representation
Deze studie onderzoekt het verband tussen verschillende soorten kindermishandeling en de
gevolgen hiervan op de lange termijn voor de lichamelijke gezondheid, gebruikmakend van een
representatieve steekproef van de Duitse bevolking.
Achtergrond:
• Kindermishandeling wordt gezien als een groot probleem voor de volksgezondheid met
aanzienlijke gevolgen op zowel individueel als sociaal-economisch niveau.
• Eerdere studies tonen aan dat er een duidelijk verband is tussen kindermishandeling en
de lichamelijke gezondheid op latere leeftijd. Er is echter vaak een gebrek aan
uitgebreide analyses die verschillende subtypes van mishandeling omvatten en de
cumulatieve effecten van deze subtypes op de lichamelijke gezondheid onderzoeken.
Doel:
• Het doel van deze studie is om de relatie tussen verschillende subtypes van
kindermishandeling, de intensiteit ervan en de gevolgen voor de lichamelijke gezondheid
op latere leeftijd te beoordelen.
Methoden:
• Een representatieve steekproef van de Duitse bevolking (N=2510) werd beoordeeld op
sociaal-economische informatie, de huidige gezondheidstoestand en ervaringen met
kindermishandeling met behulp van de Childhood Trauma Questionnaire (CTQ).
• De onderzoekers gebruikten Chi2-tests om verschillen in lichamelijke gezondheid op
volwassen leeftijd in verband met kindermishandeling te vergelijken. Daarnaast werden
binaire regressieanalyses uitgevoerd om de relatie tussen lichamelijke gezondheid en
het aantal verschillende soorten mishandeling tijdens de kindertijd te beoordelen.
Resultaten:
• De resultaten laten zien dat de kans op obesitas (1,18), diabetes (1,26), kanker (1,28),
hoge bloeddruk (1,16), chronische obstructieve longziekte (COPD) (1,51), een
voorgeschiedenis van een hartinfarct (1,29) en een beroerte (1,31) significant
toenam met een toenemend aantal soorten kindermishandeling.
• Een toenemende intensiteit van elk subtype van mishandeling werd geassocieerd met
hogere percentages van alle beoordeelde lichamelijke aandoeningen, wat kan duiden op
een dosis-afhankelijkheid van de relatie tussen mishandeling en de lichamelijke
gezondheid op de lange termijn.
• Het hebben van welke vorm van mishandeling dan ook, was significant geassocieerd
met een verhoogd risico op alle lichamelijke aandoeningen (OR 1,45-5,29).
• Emotioneel en fysiek misbruik, evenals emotionele en fysieke verwaarlozing, waren
significant geassocieerd met alle gezondheidsproblemen (voor fysieke verwaarlozing
met uitzondering van obesitas), terwijl seksueel misbruik alleen significant geassocieerd
was met obesitas, diabetes, kanker, COPD en een beroerte.
Conclusies:
• Kindermishandeling is gerelateerd aan een verhoogde kans op de belangrijkste oorzaken
van ziekte en sterfte in Duitsland.
• Interventies die zowel secundaire als primaire preventieve strategieën omvatten, zijn
essentieel om dit grote probleem voor de volksgezondheid en de ernstige gevolgen ervan
aan te pakken. Secundaire preventie omvat voorlichting over het verhoogde risico op het
, ontwikkelen van deze ziekten, terwijl primaire preventie training in
opvoedingsvaardigheden en begeleiding omvat.
Beperkingen:
• De analyses waarbij individuele soorten mishandeling werden beoordeeld, zijn
uitgevoerd met de chi-kwadraattest, zonder controle voor leeftijd. Aangezien het risico
op de beoordeelde gezondheidsproblemen toeneemt met de leeftijd en de prevalentie
van verwaarlozing en misbruik hoger is in oudere leeftijdsgroepen, moeten de resultaten
van de chi-kwadraat analyses met de nodige voorzichtigheid worden geïnterpreteerd. De
resultaten van de regressieanalyse, die wel corrigeerde voor leeftijd, bevestigen echter
de associatie tussen gezondheidsproblemen op volwassen leeftijd en het aantal ervaren
soorten kindermishandeling.
• Een andere belangrijke beperking is dat de resultaten gebaseerd zijn op retrospectieve
zelfrapportage, wat mogelijk recall bias kan inhouden. Onderrapportage als gevolg van
vertekening, ontkenning, schaamte en misverstanden kan de resultaten beïnvloeden.
Child maltreatment and long-term physical and mental health
Deze samenvatting gaat in op kindermishandeling, de prevalentie ervan, de gevolgen op lange
termijn en preventieve maatregelen. De belangrijkste punten uit de bronnen zijn hieronder
weergegeven:
Definities en soorten kindermishandeling:
• Kindermishandeling omvat seksueel misbruik, fysiek misbruik, emotioneel of
psychologisch misbruik en verwaarlozing. Blootstelling aan huiselijk geweld wordt ook
steeds vaker als een vijfde vorm gezien.
• Verwaarlozing omvat verschillende dimensies, waaronder fysieke, emotionele,
medische, ecologische, toezicht- en educatieve verwaarlozing.
Prevalentie van kindermishandeling:
• De prevalentie varieert aanzienlijk afhankelijk van de gebruikte meetmethode (officiële
gegevens versus zelfrapportage).
• Zelfrapportage studies tonen aanmerkelijk hogere cijfers dan officiële meldingen, wat
wijst op een aanzienlijke onderrapportage. Systematische reviews en meta-analyses van
zelfrapportage studies geven aan dat de percentages voor seksueel misbruik 12,7%,
fysiek misbruik 22,6%, emotioneel misbruik 36,3%, fysieke verwaarlozing 16,3% en
emotionele verwaarlozing 18,4% zijn.
• In de Europese regio wordt geschat dat 18 miljoen kinderen lijden aan seksueel
misbruik, 44 miljoen aan fysiek misbruik en 55 miljoen aan psychisch misbruik.
Gevolgen voor de gezondheid en economische last:
• Kindermishandeling heeft ernstige gevolgen voor de mentale, fysieke en reproductieve
gezondheid op de lange termijn.
• Het wordt in verband gebracht met een verhoogd risico op psychische stoornissen,
middelenmisbruik, slechte schoolprestaties en zelfbeschadiging.
• Kindermishandeling veroorzaakt veranderingen in de hersenen en neurobiologische
mechanismen.
• De economische last van kindermishandeling is aanzienlijk, met kosten voor de
gezondheidszorg, het welzijn, justitie en onderwijs. In de Verenigde Staten werd de totale
kosten per slachtoffer van niet-dodelijk kindermisbruik geschat op $830.928 in 2018.
Systemische factoren geassocieerd met kindermishandeling:
• Risico- en beschermende factoren op meerdere niveaus (kind, gezin, gemeenschap)
spelen een rol.
• Factoren zoals sociaal-economische achterstand, lage opleiding en
eenoudergezinnen verhogen het risico.
, • Ook gemeenschappen met huisvestingsproblemen, een hoge kinderopvanglast en
drug- en alcoholgebruik lopen een verhoogd risico op kindermishandeling.
Evidence-based benaderingen voor preventie:
• Schoolprogramma's kunnen een belangrijke rol spelen bij het voorkomen en aanpakken
van de gevolgen van kindermishandeling. Trauma bewust onderwijs is een
veelbelovende aanpak.
• Gezinsgerichte interventies, zoals oudertrainingsprogramma's, zijn effectief gebleken
bij het verminderen van kindermishandeling en het verbeteren van de
opvoedingsvaardigheden.
Aanbevelingen:
• Het verbeteren van meetinstrumenten om trends in de prevalentie van
kindermishandeling te volgen.
• Meer onderzoek naar de neurobiologische effecten van kindermishandeling en hoe deze
kunnen worden omgekeerd.
• Het inzetten van telediensten om geïsoleerde en kwetsbare kinderen en gezinnen te
bereiken.
• Het implementeren van gemeenschapsgerichte benaderingen die zich richten op
individuele, gezins- en sociale systemen.
• Investeren in evidence-based beleid, praktijk en onderzoek.
Long-term cognitive, psychologidal and health outcomes associated
with child abuse and neglect
Deze samenvatting geeft een overzicht van kindermishandeling, de gevolgen ervan en
preventieve strategieën, met inzichten uit de gegeven bron en eerdere gesprekken.
Definitie en types van kindermishandeling:
• Kindermishandeling omvat seksueel misbruik, fysiek misbruik,
emotioneel/psychologisch misbruik en verwaarlozing. Emotionele mishandeling
omvat elke handeling die resulteert in emotionele achterstelling of trauma bij een kind.
Verwaarlozing omvat het niet voorzien in essentiële voorwaarden voor de gezonde
fysieke en emotionele ontwikkeling van een kind, inclusief fysieke, emotionele en
medische verwaarlozing.
Prevalentie en co-occurrence:
• In een cohortstudie had 7,1% (n = 511) van de 7214 kinderen minstens één episode van
bevestigde mishandeling.
• Specifiek werd seksueel misbruik gemeld in 2,0% (n = 147) van de gevallen, fysiek
misbruik in 4,0% (n = 287), emotioneel misbruik in 3,7% (n = 267) en verwaarlozing in
3,7% van de gevallen (n = 269).
• Meer dan de helft van de kinderen die bevestigde mishandeling ervoeren, werden
gemeld voor twee of meer tegelijkertijd voorkomende vormen van mishandeling.
Langetermijngevolgen van kindermishandeling:
• Kindermishandeling, met name emotioneel misbruik en verwaarlozing, wordt in verband
gebracht met een breed scala aan negatieve gevolgen op de lange termijn op het gebied
van cognitie, psychologie, gedrag en gezondheid.
o Cognitieve en educatieve gevolgen: Misbruik en verwaarlozing zijn beide
geassocieerd met significant lagere cognitieve scores op 14- en 21-jarige leeftijd,
evenals met negatieve lange termijn gevolgen voor opleiding en werk.
o Psychische en geestelijke gezondheid: Psychologische mishandeling in de
kindertijd is geassocieerd met angst, depressie, posttraumatische stressstoornis
, (PTSS), psychose en het ervaren van geweld door een partner (IPV) of intimidatie
op latere leeftijd.
o Verslaving en middelenmisbruik: Emotioneel misbruik en/of verwaarlozing
worden in verband gebracht met alle categorieën van middelenmisbruik en
verslaving op zowel 14- als 21-jarige leeftijd.
o Seksuele gezondheid: Alle vormen van mishandeling zijn significant
geassocieerd met vroeg seksueel contact en tienerzwangerschap op 21-jarige
leeftijd. Verwaarlozing is het meest geassocieerd met meerdere seksuele
partners.
o Lichamelijke gezondheid: Verminderde lengte op 21-jarige leeftijd is
geassocieerd met alle vormen van mishandeling, behalve seksueel misbruik.
Lichamelijk misbruik wordt ook geassocieerd met een hoge inname van vet in de
voeding, een risicofactor voor obesitas en een slechte slaapkwaliteit.
• De studie waar eerder over gesproken is toont aan dat er een verhoogd risico is op
obesitas, kanker, hoge bloeddruk, hartinfarct, COPD en beroerte als er sprake is
geweest van kindermishandeling.
Preventie en vroegtijdige interventie:
• Vroegtijdige interventie en preventieprogramma's, zoals huisbezoeken door
verpleegkundigen tijdens de prenatale fase en de babytijd, hebben in gerandomiseerde
klinische onderzoeken verminderde percentages van kindermishandeling aangetoond.
• Langetermijnvoordelen voor de nakomelingen zijn onder meer verminderde
internaliserende problemen in de kindertijd, verminderd antisociaal gedrag en
middelenmisbruik in de adolescentie en verbeterde cognitieve vaardigheden tot in de
jongvolwassenheid.
• Interventies die zowel secundaire preventieve strategieën (voorlichting over het
verhoogde risico op deze ziekten) als primaire preventieve strategieën (zoals training in
opvoedingsvaardigheden en begeleiding) omvatten, zijn cruciaal om dit belangrijke
probleem voor de volksgezondheid aan te pakken en de verwoestende gevolgen ervan te
verminderen.
Positive and adverse childhood experiences and mental health
Deze samenvatting geeft een overzicht van de impact van positieve en negatieve ervaringen in
de kindertijd op de geestelijke gezondheid, op basis van een recent onderzoek. Het doel is om
inzicht te geven in hoe deze ervaringen elkaar beïnvloeden en welke gevolgen dit heeft voor
kinderen.
Adverse Childhood Experiences (ACEs):
• ACEs zijn traumatische gebeurtenissen in de vroege jeugd, zoals misbruik,
verwaarlozing en disfunctioneren van het gezin, bijvoorbeeld wanneer een belangrijk
lid van het huishouden in de gevangenis zit of kampt met alcohol- of drugsproblemen.
• Blootstelling aan ACEs kan leiden tot problemen in de ontwikkeling van de hersenen,
de lichamelijke gezondheid, de sociale ontwikkeling en de leerprestaties van een
kind.
• Herhaalde stressoren kunnen leiden tot een ophoping van stresshormonen, wat de
ontwikkeling van het neuro-endocriene systeem, de cognitieve en linguïstische
vaardigheden en de sociaal-emotionele ontwikkeling kan schaden.
Positive Childhood Experiences (PCEs):
• PCEs zijn ervaringen die kinderen koesteren, ondersteunen en betrekken in veilige en
stabiele relaties.
Association of child maltreatment subtypes and long-term physical
health in German representation
Deze studie onderzoekt het verband tussen verschillende soorten kindermishandeling en de
gevolgen hiervan op de lange termijn voor de lichamelijke gezondheid, gebruikmakend van een
representatieve steekproef van de Duitse bevolking.
Achtergrond:
• Kindermishandeling wordt gezien als een groot probleem voor de volksgezondheid met
aanzienlijke gevolgen op zowel individueel als sociaal-economisch niveau.
• Eerdere studies tonen aan dat er een duidelijk verband is tussen kindermishandeling en
de lichamelijke gezondheid op latere leeftijd. Er is echter vaak een gebrek aan
uitgebreide analyses die verschillende subtypes van mishandeling omvatten en de
cumulatieve effecten van deze subtypes op de lichamelijke gezondheid onderzoeken.
Doel:
• Het doel van deze studie is om de relatie tussen verschillende subtypes van
kindermishandeling, de intensiteit ervan en de gevolgen voor de lichamelijke gezondheid
op latere leeftijd te beoordelen.
Methoden:
• Een representatieve steekproef van de Duitse bevolking (N=2510) werd beoordeeld op
sociaal-economische informatie, de huidige gezondheidstoestand en ervaringen met
kindermishandeling met behulp van de Childhood Trauma Questionnaire (CTQ).
• De onderzoekers gebruikten Chi2-tests om verschillen in lichamelijke gezondheid op
volwassen leeftijd in verband met kindermishandeling te vergelijken. Daarnaast werden
binaire regressieanalyses uitgevoerd om de relatie tussen lichamelijke gezondheid en
het aantal verschillende soorten mishandeling tijdens de kindertijd te beoordelen.
Resultaten:
• De resultaten laten zien dat de kans op obesitas (1,18), diabetes (1,26), kanker (1,28),
hoge bloeddruk (1,16), chronische obstructieve longziekte (COPD) (1,51), een
voorgeschiedenis van een hartinfarct (1,29) en een beroerte (1,31) significant
toenam met een toenemend aantal soorten kindermishandeling.
• Een toenemende intensiteit van elk subtype van mishandeling werd geassocieerd met
hogere percentages van alle beoordeelde lichamelijke aandoeningen, wat kan duiden op
een dosis-afhankelijkheid van de relatie tussen mishandeling en de lichamelijke
gezondheid op de lange termijn.
• Het hebben van welke vorm van mishandeling dan ook, was significant geassocieerd
met een verhoogd risico op alle lichamelijke aandoeningen (OR 1,45-5,29).
• Emotioneel en fysiek misbruik, evenals emotionele en fysieke verwaarlozing, waren
significant geassocieerd met alle gezondheidsproblemen (voor fysieke verwaarlozing
met uitzondering van obesitas), terwijl seksueel misbruik alleen significant geassocieerd
was met obesitas, diabetes, kanker, COPD en een beroerte.
Conclusies:
• Kindermishandeling is gerelateerd aan een verhoogde kans op de belangrijkste oorzaken
van ziekte en sterfte in Duitsland.
• Interventies die zowel secundaire als primaire preventieve strategieën omvatten, zijn
essentieel om dit grote probleem voor de volksgezondheid en de ernstige gevolgen ervan
aan te pakken. Secundaire preventie omvat voorlichting over het verhoogde risico op het
, ontwikkelen van deze ziekten, terwijl primaire preventie training in
opvoedingsvaardigheden en begeleiding omvat.
Beperkingen:
• De analyses waarbij individuele soorten mishandeling werden beoordeeld, zijn
uitgevoerd met de chi-kwadraattest, zonder controle voor leeftijd. Aangezien het risico
op de beoordeelde gezondheidsproblemen toeneemt met de leeftijd en de prevalentie
van verwaarlozing en misbruik hoger is in oudere leeftijdsgroepen, moeten de resultaten
van de chi-kwadraat analyses met de nodige voorzichtigheid worden geïnterpreteerd. De
resultaten van de regressieanalyse, die wel corrigeerde voor leeftijd, bevestigen echter
de associatie tussen gezondheidsproblemen op volwassen leeftijd en het aantal ervaren
soorten kindermishandeling.
• Een andere belangrijke beperking is dat de resultaten gebaseerd zijn op retrospectieve
zelfrapportage, wat mogelijk recall bias kan inhouden. Onderrapportage als gevolg van
vertekening, ontkenning, schaamte en misverstanden kan de resultaten beïnvloeden.
Child maltreatment and long-term physical and mental health
Deze samenvatting gaat in op kindermishandeling, de prevalentie ervan, de gevolgen op lange
termijn en preventieve maatregelen. De belangrijkste punten uit de bronnen zijn hieronder
weergegeven:
Definities en soorten kindermishandeling:
• Kindermishandeling omvat seksueel misbruik, fysiek misbruik, emotioneel of
psychologisch misbruik en verwaarlozing. Blootstelling aan huiselijk geweld wordt ook
steeds vaker als een vijfde vorm gezien.
• Verwaarlozing omvat verschillende dimensies, waaronder fysieke, emotionele,
medische, ecologische, toezicht- en educatieve verwaarlozing.
Prevalentie van kindermishandeling:
• De prevalentie varieert aanzienlijk afhankelijk van de gebruikte meetmethode (officiële
gegevens versus zelfrapportage).
• Zelfrapportage studies tonen aanmerkelijk hogere cijfers dan officiële meldingen, wat
wijst op een aanzienlijke onderrapportage. Systematische reviews en meta-analyses van
zelfrapportage studies geven aan dat de percentages voor seksueel misbruik 12,7%,
fysiek misbruik 22,6%, emotioneel misbruik 36,3%, fysieke verwaarlozing 16,3% en
emotionele verwaarlozing 18,4% zijn.
• In de Europese regio wordt geschat dat 18 miljoen kinderen lijden aan seksueel
misbruik, 44 miljoen aan fysiek misbruik en 55 miljoen aan psychisch misbruik.
Gevolgen voor de gezondheid en economische last:
• Kindermishandeling heeft ernstige gevolgen voor de mentale, fysieke en reproductieve
gezondheid op de lange termijn.
• Het wordt in verband gebracht met een verhoogd risico op psychische stoornissen,
middelenmisbruik, slechte schoolprestaties en zelfbeschadiging.
• Kindermishandeling veroorzaakt veranderingen in de hersenen en neurobiologische
mechanismen.
• De economische last van kindermishandeling is aanzienlijk, met kosten voor de
gezondheidszorg, het welzijn, justitie en onderwijs. In de Verenigde Staten werd de totale
kosten per slachtoffer van niet-dodelijk kindermisbruik geschat op $830.928 in 2018.
Systemische factoren geassocieerd met kindermishandeling:
• Risico- en beschermende factoren op meerdere niveaus (kind, gezin, gemeenschap)
spelen een rol.
• Factoren zoals sociaal-economische achterstand, lage opleiding en
eenoudergezinnen verhogen het risico.
, • Ook gemeenschappen met huisvestingsproblemen, een hoge kinderopvanglast en
drug- en alcoholgebruik lopen een verhoogd risico op kindermishandeling.
Evidence-based benaderingen voor preventie:
• Schoolprogramma's kunnen een belangrijke rol spelen bij het voorkomen en aanpakken
van de gevolgen van kindermishandeling. Trauma bewust onderwijs is een
veelbelovende aanpak.
• Gezinsgerichte interventies, zoals oudertrainingsprogramma's, zijn effectief gebleken
bij het verminderen van kindermishandeling en het verbeteren van de
opvoedingsvaardigheden.
Aanbevelingen:
• Het verbeteren van meetinstrumenten om trends in de prevalentie van
kindermishandeling te volgen.
• Meer onderzoek naar de neurobiologische effecten van kindermishandeling en hoe deze
kunnen worden omgekeerd.
• Het inzetten van telediensten om geïsoleerde en kwetsbare kinderen en gezinnen te
bereiken.
• Het implementeren van gemeenschapsgerichte benaderingen die zich richten op
individuele, gezins- en sociale systemen.
• Investeren in evidence-based beleid, praktijk en onderzoek.
Long-term cognitive, psychologidal and health outcomes associated
with child abuse and neglect
Deze samenvatting geeft een overzicht van kindermishandeling, de gevolgen ervan en
preventieve strategieën, met inzichten uit de gegeven bron en eerdere gesprekken.
Definitie en types van kindermishandeling:
• Kindermishandeling omvat seksueel misbruik, fysiek misbruik,
emotioneel/psychologisch misbruik en verwaarlozing. Emotionele mishandeling
omvat elke handeling die resulteert in emotionele achterstelling of trauma bij een kind.
Verwaarlozing omvat het niet voorzien in essentiële voorwaarden voor de gezonde
fysieke en emotionele ontwikkeling van een kind, inclusief fysieke, emotionele en
medische verwaarlozing.
Prevalentie en co-occurrence:
• In een cohortstudie had 7,1% (n = 511) van de 7214 kinderen minstens één episode van
bevestigde mishandeling.
• Specifiek werd seksueel misbruik gemeld in 2,0% (n = 147) van de gevallen, fysiek
misbruik in 4,0% (n = 287), emotioneel misbruik in 3,7% (n = 267) en verwaarlozing in
3,7% van de gevallen (n = 269).
• Meer dan de helft van de kinderen die bevestigde mishandeling ervoeren, werden
gemeld voor twee of meer tegelijkertijd voorkomende vormen van mishandeling.
Langetermijngevolgen van kindermishandeling:
• Kindermishandeling, met name emotioneel misbruik en verwaarlozing, wordt in verband
gebracht met een breed scala aan negatieve gevolgen op de lange termijn op het gebied
van cognitie, psychologie, gedrag en gezondheid.
o Cognitieve en educatieve gevolgen: Misbruik en verwaarlozing zijn beide
geassocieerd met significant lagere cognitieve scores op 14- en 21-jarige leeftijd,
evenals met negatieve lange termijn gevolgen voor opleiding en werk.
o Psychische en geestelijke gezondheid: Psychologische mishandeling in de
kindertijd is geassocieerd met angst, depressie, posttraumatische stressstoornis
, (PTSS), psychose en het ervaren van geweld door een partner (IPV) of intimidatie
op latere leeftijd.
o Verslaving en middelenmisbruik: Emotioneel misbruik en/of verwaarlozing
worden in verband gebracht met alle categorieën van middelenmisbruik en
verslaving op zowel 14- als 21-jarige leeftijd.
o Seksuele gezondheid: Alle vormen van mishandeling zijn significant
geassocieerd met vroeg seksueel contact en tienerzwangerschap op 21-jarige
leeftijd. Verwaarlozing is het meest geassocieerd met meerdere seksuele
partners.
o Lichamelijke gezondheid: Verminderde lengte op 21-jarige leeftijd is
geassocieerd met alle vormen van mishandeling, behalve seksueel misbruik.
Lichamelijk misbruik wordt ook geassocieerd met een hoge inname van vet in de
voeding, een risicofactor voor obesitas en een slechte slaapkwaliteit.
• De studie waar eerder over gesproken is toont aan dat er een verhoogd risico is op
obesitas, kanker, hoge bloeddruk, hartinfarct, COPD en beroerte als er sprake is
geweest van kindermishandeling.
Preventie en vroegtijdige interventie:
• Vroegtijdige interventie en preventieprogramma's, zoals huisbezoeken door
verpleegkundigen tijdens de prenatale fase en de babytijd, hebben in gerandomiseerde
klinische onderzoeken verminderde percentages van kindermishandeling aangetoond.
• Langetermijnvoordelen voor de nakomelingen zijn onder meer verminderde
internaliserende problemen in de kindertijd, verminderd antisociaal gedrag en
middelenmisbruik in de adolescentie en verbeterde cognitieve vaardigheden tot in de
jongvolwassenheid.
• Interventies die zowel secundaire preventieve strategieën (voorlichting over het
verhoogde risico op deze ziekten) als primaire preventieve strategieën (zoals training in
opvoedingsvaardigheden en begeleiding) omvatten, zijn cruciaal om dit belangrijke
probleem voor de volksgezondheid aan te pakken en de verwoestende gevolgen ervan te
verminderen.
Positive and adverse childhood experiences and mental health
Deze samenvatting geeft een overzicht van de impact van positieve en negatieve ervaringen in
de kindertijd op de geestelijke gezondheid, op basis van een recent onderzoek. Het doel is om
inzicht te geven in hoe deze ervaringen elkaar beïnvloeden en welke gevolgen dit heeft voor
kinderen.
Adverse Childhood Experiences (ACEs):
• ACEs zijn traumatische gebeurtenissen in de vroege jeugd, zoals misbruik,
verwaarlozing en disfunctioneren van het gezin, bijvoorbeeld wanneer een belangrijk
lid van het huishouden in de gevangenis zit of kampt met alcohol- of drugsproblemen.
• Blootstelling aan ACEs kan leiden tot problemen in de ontwikkeling van de hersenen,
de lichamelijke gezondheid, de sociale ontwikkeling en de leerprestaties van een
kind.
• Herhaalde stressoren kunnen leiden tot een ophoping van stresshormonen, wat de
ontwikkeling van het neuro-endocriene systeem, de cognitieve en linguïstische
vaardigheden en de sociaal-emotionele ontwikkeling kan schaden.
Positive Childhood Experiences (PCEs):
• PCEs zijn ervaringen die kinderen koesteren, ondersteunen en betrekken in veilige en
stabiele relaties.
