-Toxicologie 2.2.2
De student kan:
- Beschrijven welke parameters een rol spelen bij bepalen van toxicologische
normen.
- De dosis respons curve interpreteren.
- Kan aangeven hoe ADI-waarden voor additieven vastgesteld worden
- Een voorbeeld geven van een toxische stof zonder drempelwaarde.
- Benoemen wat de rol is van voeding bij carcinogenese.
Exposure is blootstelling. De werking is afhankelijk van product van dosis en
blootstellingsduur. Hierbij kan de regel van Haber gebruikt worden: d x t =c.
D = dagelijkse dosis of concentratie
T = blootstellingsduur (tot op het moment van het optreden van toxische effect, bv
tumoren)
C = constant, afhankelijk van stof en effect.
Wanneer de dosis wordt verdubbeld, neemt de blootstellingsduur af.
Er wordt eerst gemeten op proefdieren. De waardes worden dan omgezet voor de
mens. Vuistregel: VF= 10 x 10 = 100.
Toxiciteit Blootstelling
Acuut < 24 uur, enkele dosis
Sub acuut 1-3 maanden, 10% van leven
Semi chronisch 1 maand of minder, herhaalde
blootstelling
Chronisch >3 maanden, 80-90% van het leven
Van veel schadelijke stoffen in voedsel is bepaald wat een mens dagelijks mag
binnekrijgen zonder dat dat gevolgen heeft voor de gezondheid op lange termijn.
Mede aan de hand van deze gegevens zijn criteria opgesteld om de mens te
beschermen.
De aanbevolen dagelijkse inname is de schatting van een hoeveelheid stof die
dagelijks mag worden ingenomen gedurende het hele leven zonder
gezondheidsrisico’s. De ADI is opgesteld voor onder meer bestrijdingsmiddelen en
additieven.
Voor stoffen die schadelijk zijn maar in voeding niet te vermijden, kan een
tolereerbare Dagelijkse Inname worden vastgesteld. Het is een schatting van de
maximale hoeveelheid van een stof. De TDI is vastgesteld voor stoffen als dioxines,
zware metalen, mycotoxinen en acrylamine.
De wettelijk toegestane hoeveelheid van een schadelijke stof in voedsel wordt de
zogenaamde Maximum Residu Limiet genoemd. Het gaat hier om de wettelijk
toegestane maximale residugehaltes van stoffen in of op levensmiddelen. De MRL is
een productnorm en wordt uitgedrukt in mg per kg product. De norm geldt voor
stoflevensmiddelcombinatie.
De student kan:
- Beschrijven welke parameters een rol spelen bij bepalen van toxicologische
normen.
- De dosis respons curve interpreteren.
- Kan aangeven hoe ADI-waarden voor additieven vastgesteld worden
- Een voorbeeld geven van een toxische stof zonder drempelwaarde.
- Benoemen wat de rol is van voeding bij carcinogenese.
Exposure is blootstelling. De werking is afhankelijk van product van dosis en
blootstellingsduur. Hierbij kan de regel van Haber gebruikt worden: d x t =c.
D = dagelijkse dosis of concentratie
T = blootstellingsduur (tot op het moment van het optreden van toxische effect, bv
tumoren)
C = constant, afhankelijk van stof en effect.
Wanneer de dosis wordt verdubbeld, neemt de blootstellingsduur af.
Er wordt eerst gemeten op proefdieren. De waardes worden dan omgezet voor de
mens. Vuistregel: VF= 10 x 10 = 100.
Toxiciteit Blootstelling
Acuut < 24 uur, enkele dosis
Sub acuut 1-3 maanden, 10% van leven
Semi chronisch 1 maand of minder, herhaalde
blootstelling
Chronisch >3 maanden, 80-90% van het leven
Van veel schadelijke stoffen in voedsel is bepaald wat een mens dagelijks mag
binnekrijgen zonder dat dat gevolgen heeft voor de gezondheid op lange termijn.
Mede aan de hand van deze gegevens zijn criteria opgesteld om de mens te
beschermen.
De aanbevolen dagelijkse inname is de schatting van een hoeveelheid stof die
dagelijks mag worden ingenomen gedurende het hele leven zonder
gezondheidsrisico’s. De ADI is opgesteld voor onder meer bestrijdingsmiddelen en
additieven.
Voor stoffen die schadelijk zijn maar in voeding niet te vermijden, kan een
tolereerbare Dagelijkse Inname worden vastgesteld. Het is een schatting van de
maximale hoeveelheid van een stof. De TDI is vastgesteld voor stoffen als dioxines,
zware metalen, mycotoxinen en acrylamine.
De wettelijk toegestane hoeveelheid van een schadelijke stof in voedsel wordt de
zogenaamde Maximum Residu Limiet genoemd. Het gaat hier om de wettelijk
toegestane maximale residugehaltes van stoffen in of op levensmiddelen. De MRL is
een productnorm en wordt uitgedrukt in mg per kg product. De norm geldt voor
stoflevensmiddelcombinatie.
