Algemeen over opvoedingsstijlen
Opvoedingsstijlen verwijzen naar de manier waarop ouders invulling
geven aan de opvoedrelatie. Ze worden beïnvloed door persoonlijke,
sociale, culturele en historische factoren.
Dimensies:
o Autonomie vs. Controle (verticale as)
o Liefde vs. Afwijzing (horizontale as)
Hieruit ontstaan vier primaire stijlen:
o Autoritair
o Autoritatief/Democratisch
o Toegeeflijk/Permissief
o Verwaarlozend
3.6.1 Autoritaire opvoedingsstijl
Kenmerken:
1. Hoge controle, lage responsiviteit: Strenge regels, nadruk op
gehoorzaamheid, geen ruimte voor tegenspraak.
2. Bevelshuishouden: De ouder bepaalt en straft bij overtreding.
3. Focus op prestaties: Veel druk om nuttig en succesvol te zijn.
Valkuilen:
Beperkte sociale en emotionele ontwikkeling, laag zelfvertrouwen.
Kind vertoont afhankelijkheid, agressie, of crimineel gedrag.
Conflicten nemen toe met ouderdom.
Voordelen:
Duidelijkheid en structuur.
Tijdelijke voordelen bij kinderen die baat hebben bij grenzen.
3.6.2 Autoritatieve/Democratische opvoedingsstijl
Kenmerken:
1. Hoge betrokkenheid: Sensitieve en liefdevolle ouder-kindrelatie.
2. Regels met uitleg: Autonomie wordt gestimuleerd, maar met duidelijke
grenzen.
3. Onderhandelingshuishouden: Communicatie op basis van respect en
overleg.
Valkuilen:
Tijdintensief voor ouders.
Kans op overmatige vrijheid of verlies van gezagspositie.
Voordelen:
Stimuleert zelfvertrouwen, zelfstandigheid en sociale vaardigheden.
Positieve invloed op schoolprestaties en gedragsontwikkeling.
Kind is weerbaarder tegen negatieve invloeden.