Social Work: mensen helpen tot hun
recht te komen
Hoofdstuk 1, blz. 12 t/m 19
1.4 Visie op de hulpverlening: helpen = leren
- Emanciperende hulpverlening: de hulvrager wordt geholpen zijn eigen mogelijkheden aan te
wenden bij de oplossing van zijn probleem, en daarnaast leert zo snel mogelijk onafhankelijk
van de hulpverlening te worden
- Vorm van leren: de hulpvrager leert met hulp van de hulpverlener oplossingen te zoeken
voor zijn problemen die passen bij zijn eigen mogelijkheden
- Social Worker is in plaats van probleemoplosser, begeleider van een leerproces
- Liberaal karakter: de begeleider beïnvloedt de cliënt niet in een bepaalde richting, maar hij
respecteert de activiteiten van de cliënt en de keuzen die deze maakt.
- Visie van de Social Worker: hij dient ervan overtuigd te zijn dat mensen het vermogen
hebben om te denken, kiezen en te leren, maar dat zij afgeleerd hebben om dit vermogen op
een voor hen goede manier te gebruiken.
- Vooral samen werken (in dialoog) i.p.v. tegenover elkaar
- Tijd = geld en te weinig geld = te weinig tijd. Dit betekent dat er naar verhouding weinig tijd is
om aandacht aan het leren van hulpvragers te besteden.
1.5 Tot zijn recht komen als persoon
- Wanneer cliënten met een probleem naar een werker komen, verwachten zij dat deze het
probleem ‘wel even’ voor hen op zal lossen. Aan de hulpverlener de taak om zich bewust te
zijn van deze toegeschreven macht en ervoor te zorgen dat hij deze alleen inzet om
belemmeringen die de hulpvragen zelf niet kan wegnemen, weg te nemen.
1.6 Tot zijn recht komen als burger
- Wanneer hulpverlening en ook op is gericht dat de hulpvrager tot zijn recht komt als burger,
moet de Social Worker nagaan of de maatschappelijke positie waarin de hulpvrager verkeert,
het tot-zijn-recht-komen belemmert. Door de snelle veranderingen in de maatschappij
missen steeds meer mensen de aansluiting met die maatschappij.
- Een drietal verschuivingen in de maatschappij:
1) Verzorgingsstaat naar participatiesamenleving
2) Zekerheidsmaatschappij naar risicomaatschappij
3) Weet-maatschappij naar leer- en informatiemaatschappij
- De kern van de verschuivingen is dat er steeds meer van de burgers verwacht wordt.
- Risicogroepen:
Zorgbehoevende ouderen
Jongeren met een slechte start
Langdurig werklozen en jonge arbeidsongeschikten
Allochtonen
Maatschappelijk marginalen
1.7 De visie van de beroepsgroep: beroepsprofiel
- Door de beroepsprofielen van SW, SPH en SCW naast elkaar te leggen kan gekeken worden
hoe andere beroepsgroepen over iets denken en wordt de visie van de beroepsgroep
collectief getoetst.
1.9 Ethische kwesties
, - Het kan zijn dat de normen en waarden die een hulpvrager of organisatie hebben,
tegenstrijdig zijn die van de SW’er. Aan hem de taak om te schikken naar de normen en
waarden zoals die gelden voor zijn beroep.
Hoofdstuk 11, blz. 128 t/m 141
11.1 Inleiding
- Van Goudsblom (1987): ‘’ taal vormt een integraal bestanddeel zowel van de sociale
werkelijkheid als van iedere poging om iets van die werkelijkheid te begrijpen.’ in de
woorden die mensen gebruiken weerspiegelt zich hun sociale werkelijkheid en de manier
waarop zij over zichzelf denken.
11.2 De rol van taal in de ontwikkeling van de mens
- Doordat mensen gebruik kunnen maken van symboolgebruik (en dieren niet), is hun taal niet
gebonden aan een concrete plaats, tijd of situatie.
- Volgens Piaget ervaart een jong kind een taal van egocentrisme. Stone en Church (1969)
zeggen dat dingen voor een kind ineens een totaal andere werkelijkheid kunnen worden
wanneer er een naam aan verbonden wordt.
11.3 De bedoelingen en functies van taalgebruik
- Enkele doelen van taal:
Met taal geeft iemand vorm aan zijn bewustzijn, geeft hij uitdrukking aan zijn
bewustwording. Diezelfde mens kan ook anderen na-apen zodat hij zelf niet na hoeft
te denken.
Taal kan gebruikt worden om te scheppen, om nieuwe processen aan te duiden, om
nieuwe ideeën te verwoorden, maar taal kan ook gebruikt worden om te
conserveren bijv. oude uitdrukkingen uit de Bijbel die niet mogen veranderen.
Met de taal kunnen mensen elkaar aantrekken of afstoten boeien en aanspreken
versus vervelen en doodzwijgen.
Met taal kan men liefhebben en met taal kan men haten. poëzie.
- Onthullend taalgebruik: het met name noemen van datgene waarover eigenlijk niet of niet
openlijk gesproken wordt bijv. in het openbaar praten over kanker.
- Verhullend taalgebruik: het verbuigen van de daadwerkelijke betekenis achter een woord/zin
bijv. ‘sociaal minimum’ Het gaat hier niet om het sociaal minimum, maar om het
financiële minimum waarbij de sociale sector uit het oog verloren is.
11.4 Taal hoort in een context
- Taal is context-gebonden: het heeft in een specifieke omgeving, een specifieke betekenis.
11.5 Taal en socialisatie
- Socialisatie: het proces van cultuuroverdracht, waaronder is te verstaan het integreren van
de cultuurelementen die het mogelijk maken zich op adequate wijze te bewegen in die
sociale groeperingen, welke voor de betrokkene relevant zijn.
- Socialisatie betekent ook het wel of niet leren van bepaalde woorden die slaan op zaken en
begrippen die in die samenleving wel of niet bestaan vb. in Jeruzalem kennen ze
‘aanstellerig’ niet omdat ze daar vinden dat een emotie een emotie is en je daar niet teveel
van kunt hebben en uiten.
- Welke taal leert het kind?
De taal waarmee het lid wordt van de grotere taalgemeenschap waartoe degene die hem
opgevoed hebben behoren. MAAR dus wel met de specifieke eigenschap die de
opvoeders aan die woorden hebben gegeven.
- Innerlijke emancipatie: van ‘wij’ kunnen komen tot ‘ik’
- Uiterlijke emancipatie: deze nieuwe ‘ik’ uit laten maken van de ‘wij’ op de gewenste wijze.
recht te komen
Hoofdstuk 1, blz. 12 t/m 19
1.4 Visie op de hulpverlening: helpen = leren
- Emanciperende hulpverlening: de hulvrager wordt geholpen zijn eigen mogelijkheden aan te
wenden bij de oplossing van zijn probleem, en daarnaast leert zo snel mogelijk onafhankelijk
van de hulpverlening te worden
- Vorm van leren: de hulpvrager leert met hulp van de hulpverlener oplossingen te zoeken
voor zijn problemen die passen bij zijn eigen mogelijkheden
- Social Worker is in plaats van probleemoplosser, begeleider van een leerproces
- Liberaal karakter: de begeleider beïnvloedt de cliënt niet in een bepaalde richting, maar hij
respecteert de activiteiten van de cliënt en de keuzen die deze maakt.
- Visie van de Social Worker: hij dient ervan overtuigd te zijn dat mensen het vermogen
hebben om te denken, kiezen en te leren, maar dat zij afgeleerd hebben om dit vermogen op
een voor hen goede manier te gebruiken.
- Vooral samen werken (in dialoog) i.p.v. tegenover elkaar
- Tijd = geld en te weinig geld = te weinig tijd. Dit betekent dat er naar verhouding weinig tijd is
om aandacht aan het leren van hulpvragers te besteden.
1.5 Tot zijn recht komen als persoon
- Wanneer cliënten met een probleem naar een werker komen, verwachten zij dat deze het
probleem ‘wel even’ voor hen op zal lossen. Aan de hulpverlener de taak om zich bewust te
zijn van deze toegeschreven macht en ervoor te zorgen dat hij deze alleen inzet om
belemmeringen die de hulpvragen zelf niet kan wegnemen, weg te nemen.
1.6 Tot zijn recht komen als burger
- Wanneer hulpverlening en ook op is gericht dat de hulpvrager tot zijn recht komt als burger,
moet de Social Worker nagaan of de maatschappelijke positie waarin de hulpvrager verkeert,
het tot-zijn-recht-komen belemmert. Door de snelle veranderingen in de maatschappij
missen steeds meer mensen de aansluiting met die maatschappij.
- Een drietal verschuivingen in de maatschappij:
1) Verzorgingsstaat naar participatiesamenleving
2) Zekerheidsmaatschappij naar risicomaatschappij
3) Weet-maatschappij naar leer- en informatiemaatschappij
- De kern van de verschuivingen is dat er steeds meer van de burgers verwacht wordt.
- Risicogroepen:
Zorgbehoevende ouderen
Jongeren met een slechte start
Langdurig werklozen en jonge arbeidsongeschikten
Allochtonen
Maatschappelijk marginalen
1.7 De visie van de beroepsgroep: beroepsprofiel
- Door de beroepsprofielen van SW, SPH en SCW naast elkaar te leggen kan gekeken worden
hoe andere beroepsgroepen over iets denken en wordt de visie van de beroepsgroep
collectief getoetst.
1.9 Ethische kwesties
, - Het kan zijn dat de normen en waarden die een hulpvrager of organisatie hebben,
tegenstrijdig zijn die van de SW’er. Aan hem de taak om te schikken naar de normen en
waarden zoals die gelden voor zijn beroep.
Hoofdstuk 11, blz. 128 t/m 141
11.1 Inleiding
- Van Goudsblom (1987): ‘’ taal vormt een integraal bestanddeel zowel van de sociale
werkelijkheid als van iedere poging om iets van die werkelijkheid te begrijpen.’ in de
woorden die mensen gebruiken weerspiegelt zich hun sociale werkelijkheid en de manier
waarop zij over zichzelf denken.
11.2 De rol van taal in de ontwikkeling van de mens
- Doordat mensen gebruik kunnen maken van symboolgebruik (en dieren niet), is hun taal niet
gebonden aan een concrete plaats, tijd of situatie.
- Volgens Piaget ervaart een jong kind een taal van egocentrisme. Stone en Church (1969)
zeggen dat dingen voor een kind ineens een totaal andere werkelijkheid kunnen worden
wanneer er een naam aan verbonden wordt.
11.3 De bedoelingen en functies van taalgebruik
- Enkele doelen van taal:
Met taal geeft iemand vorm aan zijn bewustzijn, geeft hij uitdrukking aan zijn
bewustwording. Diezelfde mens kan ook anderen na-apen zodat hij zelf niet na hoeft
te denken.
Taal kan gebruikt worden om te scheppen, om nieuwe processen aan te duiden, om
nieuwe ideeën te verwoorden, maar taal kan ook gebruikt worden om te
conserveren bijv. oude uitdrukkingen uit de Bijbel die niet mogen veranderen.
Met de taal kunnen mensen elkaar aantrekken of afstoten boeien en aanspreken
versus vervelen en doodzwijgen.
Met taal kan men liefhebben en met taal kan men haten. poëzie.
- Onthullend taalgebruik: het met name noemen van datgene waarover eigenlijk niet of niet
openlijk gesproken wordt bijv. in het openbaar praten over kanker.
- Verhullend taalgebruik: het verbuigen van de daadwerkelijke betekenis achter een woord/zin
bijv. ‘sociaal minimum’ Het gaat hier niet om het sociaal minimum, maar om het
financiële minimum waarbij de sociale sector uit het oog verloren is.
11.4 Taal hoort in een context
- Taal is context-gebonden: het heeft in een specifieke omgeving, een specifieke betekenis.
11.5 Taal en socialisatie
- Socialisatie: het proces van cultuuroverdracht, waaronder is te verstaan het integreren van
de cultuurelementen die het mogelijk maken zich op adequate wijze te bewegen in die
sociale groeperingen, welke voor de betrokkene relevant zijn.
- Socialisatie betekent ook het wel of niet leren van bepaalde woorden die slaan op zaken en
begrippen die in die samenleving wel of niet bestaan vb. in Jeruzalem kennen ze
‘aanstellerig’ niet omdat ze daar vinden dat een emotie een emotie is en je daar niet teveel
van kunt hebben en uiten.
- Welke taal leert het kind?
De taal waarmee het lid wordt van de grotere taalgemeenschap waartoe degene die hem
opgevoed hebben behoren. MAAR dus wel met de specifieke eigenschap die de
opvoeders aan die woorden hebben gegeven.
- Innerlijke emancipatie: van ‘wij’ kunnen komen tot ‘ik’
- Uiterlijke emancipatie: deze nieuwe ‘ik’ uit laten maken van de ‘wij’ op de gewenste wijze.
