2024
Jurisprudentie
Inleiding Europees
Recht
OPEN UNIVERSITEIT
,
,Advies 2/94, ECLI:EU:C:1996:140 (EVRM)
Casus:
Het gaat hier over de vraag of de Europese Gemeenschappen (nu de Europese
Unie) bevoegd waren om toe te treden tot het Europees Verdrag voor de Rechten
van de Mens (EVRM). De Europese Commissie had de Raad van Ministers
gevraagd om te onderzoeken of de Gemeenschappen lid konden worden van het
EVRM, aangezien dit verdrag belangrijke mensenrechten beschermt en de
toetreding van de Gemeenschappen tot het verdrag een versterking van de
mensenrechtenbescherming binnen de EU zou kunnen betekenen.
Rechtsvraag:
Zijn de Europese Gemeenschappen bevoegd om toe te treden tot het EVRM op
basis van de bestaande verdragen, zonder dat daarvoor verdragswijzigingen
nodig waren?
HvJ:
Het Hof van Justitie concludeerde dat de Europese Gemeenschappen op dat
moment geen bevoegdheid hadden om toe te treden tot het EVRM. De
belangrijkste reden hiervoor was dat de toetreding tot een internationaal verdrag
zoals het EVRM een fundamentele wijziging zou betekenen van de constitutionele
structuur van de Europese Gemeenschappen. Het Hof benadrukte dat de
bestaande verdragen (destijds het Verdrag van Rome en het Verdrag van
Maastricht) geen basis boden voor zo'n toetreding en dat er daarom een
verdragswijziging nodig zou zijn. Het Hof benadrukte verder dat de bescherming
van de grondrechten binnen de Europese Unie al werd gewaarborgd door de
rechtsorde van de Gemeenschappen zelf, en dat dit verder was uitgewerkt door
de jurisprudentie van het Hof.
, Advies 2/13, ECLI:EU:C:2014:2454
Casus:
Het Hof van Justitie werd gevraagd om advies te geven over de voorgenomen
toetreding van de Europese Unie tot het Europees Verdrag voor de Rechten van
de Mens (EVRM). Deze toetreding was voorzien in het Verdrag van Lissabon (in
artikel 6, lid 2 van het Verdrag betreffende de Europese Unie (VEU)), en er was
een overeenkomst onderhandeld tussen de EU en de Raad van Europa over de
voorwaarden voor deze toetreding.
Het vraagstuk speelde zich af tegen de achtergrond van de bredere discussie
over de integratie van mensenrechten in de Europese Unie. De EU erkent al het
EVRM als een bron van inspiratie voor de bescherming van grondrechten, maar
was zelf geen partij bij het verdrag. De toetreding zou de EU volledig binden aan
het EVRM en de rechtspraak van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens
(EHRM) in Straatsburg.
Rechtsvraag:
Is toetreding van de Europese Unie tot het EVRM in overeenstemming met de
verdragen van de Europese Unie, met name het Unierecht en de autonomie van
de EU-rechtsorde?
HvJ:
Het Hof concludeerde dat de voorgenomen toetreding van de EU tot het EVRM,
zoals voorgesteld in de overeenkomst, niet verenigbaar was met de verdragen
van de EU. Dit advies blokkeerde de toetreding van de EU tot het EVRM zoals op
dat moment was voorgesteld. Hierdoor blijft de EU zelf nog steeds geen formele
partij bij het EVRM, hoewel de lidstaten dat wel zijn.
Jurisprudentie
Inleiding Europees
Recht
OPEN UNIVERSITEIT
,
,Advies 2/94, ECLI:EU:C:1996:140 (EVRM)
Casus:
Het gaat hier over de vraag of de Europese Gemeenschappen (nu de Europese
Unie) bevoegd waren om toe te treden tot het Europees Verdrag voor de Rechten
van de Mens (EVRM). De Europese Commissie had de Raad van Ministers
gevraagd om te onderzoeken of de Gemeenschappen lid konden worden van het
EVRM, aangezien dit verdrag belangrijke mensenrechten beschermt en de
toetreding van de Gemeenschappen tot het verdrag een versterking van de
mensenrechtenbescherming binnen de EU zou kunnen betekenen.
Rechtsvraag:
Zijn de Europese Gemeenschappen bevoegd om toe te treden tot het EVRM op
basis van de bestaande verdragen, zonder dat daarvoor verdragswijzigingen
nodig waren?
HvJ:
Het Hof van Justitie concludeerde dat de Europese Gemeenschappen op dat
moment geen bevoegdheid hadden om toe te treden tot het EVRM. De
belangrijkste reden hiervoor was dat de toetreding tot een internationaal verdrag
zoals het EVRM een fundamentele wijziging zou betekenen van de constitutionele
structuur van de Europese Gemeenschappen. Het Hof benadrukte dat de
bestaande verdragen (destijds het Verdrag van Rome en het Verdrag van
Maastricht) geen basis boden voor zo'n toetreding en dat er daarom een
verdragswijziging nodig zou zijn. Het Hof benadrukte verder dat de bescherming
van de grondrechten binnen de Europese Unie al werd gewaarborgd door de
rechtsorde van de Gemeenschappen zelf, en dat dit verder was uitgewerkt door
de jurisprudentie van het Hof.
, Advies 2/13, ECLI:EU:C:2014:2454
Casus:
Het Hof van Justitie werd gevraagd om advies te geven over de voorgenomen
toetreding van de Europese Unie tot het Europees Verdrag voor de Rechten van
de Mens (EVRM). Deze toetreding was voorzien in het Verdrag van Lissabon (in
artikel 6, lid 2 van het Verdrag betreffende de Europese Unie (VEU)), en er was
een overeenkomst onderhandeld tussen de EU en de Raad van Europa over de
voorwaarden voor deze toetreding.
Het vraagstuk speelde zich af tegen de achtergrond van de bredere discussie
over de integratie van mensenrechten in de Europese Unie. De EU erkent al het
EVRM als een bron van inspiratie voor de bescherming van grondrechten, maar
was zelf geen partij bij het verdrag. De toetreding zou de EU volledig binden aan
het EVRM en de rechtspraak van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens
(EHRM) in Straatsburg.
Rechtsvraag:
Is toetreding van de Europese Unie tot het EVRM in overeenstemming met de
verdragen van de Europese Unie, met name het Unierecht en de autonomie van
de EU-rechtsorde?
HvJ:
Het Hof concludeerde dat de voorgenomen toetreding van de EU tot het EVRM,
zoals voorgesteld in de overeenkomst, niet verenigbaar was met de verdragen
van de EU. Dit advies blokkeerde de toetreding van de EU tot het EVRM zoals op
dat moment was voorgesteld. Hierdoor blijft de EU zelf nog steeds geen formele
partij bij het EVRM, hoewel de lidstaten dat wel zijn.
