Boekverslag – Jan, Jannetje en hun jongste kind – E.J. Potgieter
- E.J. Potgieter, Jan, Jannetje en hun jongste kind, z.p. 1968, oorspr. druk 1842
- Potgieter, Everhardus Johannes, Ned. letterkundige, geboren 27 juni 1808,
overleden 3 februari 1875
- “Jan, Jannetje en hun jongste kind” is in het tijdperk van de Romantiek tot
stand gekomen. Potgieter heeft zich ontwikkeld tot realist, weliswaar met
hooggestemde idealen, tot bestrijder van sommige aspecten van de
romantiek. Hij verzette zich tegen romantische werken waarin het kwade
verafgood werd, tegen allerlei dromen en dwepen, tegen het onnationale in de
romantiek, tegen de voorkeur die de romantici aan de dag legden voor de
middeleeuwen. Hij voelde zich beter thuis in de 17 e eeuw, de periode van
burgermansgrootheid, van een sterk nationaal besef ook. Juist de voorkeur
voor het burgerlijke was in strijd met de romantiek uit het begin van de 19 e
eeuw. (Potgieter: nationale bezieling en kritiek)
“Jan, Jannetje en hun jongste kind” heeft de vorm van een allegorie. Allegorie
is een zeer uitgebreide vorm van beeldspraak. In dit verhaal schetst Potgieter
het verval van Holland. Potgieter is een strijder, een man van de daad, die
zich geheel wil inzetten van de ontredderde maatschappij te helpen
opbouwen. Hij is vaderlandslievend, zeer gesteld op de burgerlijke vrijheid en
tenslotte een waardige romanticus. In “Jan, Jannetje en hun jongste kind” wil
hij het Nederlandse volk tonen wat er gebeurt als de Jan-Salie-geest niet
verdwijnt (Jan Salie mist energie -> geestelijk en maatschappelijk veroorzaakt
hij alleen maar achteruitgang.
- Jan, Jannetje is een essay waarin een vergelijking tussen de 17 e en de 19e
eeuw gemaakt is.
- Perspectief: auctorieel (de verteller weet alles van iedereen).
- Tijd: chronologisch, met terugblikken naar het verleden.
- Thema: nationalisme
- E.J. Potgieter, Jan, Jannetje en hun jongste kind, z.p. 1968, oorspr. druk 1842
- Potgieter, Everhardus Johannes, Ned. letterkundige, geboren 27 juni 1808,
overleden 3 februari 1875
- “Jan, Jannetje en hun jongste kind” is in het tijdperk van de Romantiek tot
stand gekomen. Potgieter heeft zich ontwikkeld tot realist, weliswaar met
hooggestemde idealen, tot bestrijder van sommige aspecten van de
romantiek. Hij verzette zich tegen romantische werken waarin het kwade
verafgood werd, tegen allerlei dromen en dwepen, tegen het onnationale in de
romantiek, tegen de voorkeur die de romantici aan de dag legden voor de
middeleeuwen. Hij voelde zich beter thuis in de 17 e eeuw, de periode van
burgermansgrootheid, van een sterk nationaal besef ook. Juist de voorkeur
voor het burgerlijke was in strijd met de romantiek uit het begin van de 19 e
eeuw. (Potgieter: nationale bezieling en kritiek)
“Jan, Jannetje en hun jongste kind” heeft de vorm van een allegorie. Allegorie
is een zeer uitgebreide vorm van beeldspraak. In dit verhaal schetst Potgieter
het verval van Holland. Potgieter is een strijder, een man van de daad, die
zich geheel wil inzetten van de ontredderde maatschappij te helpen
opbouwen. Hij is vaderlandslievend, zeer gesteld op de burgerlijke vrijheid en
tenslotte een waardige romanticus. In “Jan, Jannetje en hun jongste kind” wil
hij het Nederlandse volk tonen wat er gebeurt als de Jan-Salie-geest niet
verdwijnt (Jan Salie mist energie -> geestelijk en maatschappelijk veroorzaakt
hij alleen maar achteruitgang.
- Jan, Jannetje is een essay waarin een vergelijking tussen de 17 e en de 19e
eeuw gemaakt is.
- Perspectief: auctorieel (de verteller weet alles van iedereen).
- Tijd: chronologisch, met terugblikken naar het verleden.
- Thema: nationalisme
