OWG 2.2
ASTMA
Levi Scholten
ZUYD HOGESCHOOOL
,Astma in de perinatale periode
Inhoudsopgave
DE VIO KAN DE FYSIOLOGISCHE VAN HET ADEMEN UITLEGGEN IN DE ZWANGERSCHAP ...................2
DE VIO KAN ASTMA UITLEGGEN (KAN EEN ZIEKTESCRIPT MAKEN) ...................................................5
ELEMENTEN ZIEKTESCRIPT......................................................................................................................9
WAT WIL JE WETEN:.............................................................................................................................9
DE VIO WEET PERINATALE ZORG TE LEVEREN BIJ EEN VROUW MET ASTMA (PRECONCEPTIONEEL,
AMNAMNESE, BEVALLING, ADVIEZEN, PIL, WIE LEVERT DE ZORG, POSTPARTUM, KIND) ................11
, Astma in de perinatale periode
De vio kan de fysiologische van het ademen uitleggen in
de zwangerschap
De ademhaling
Bij de ademhaling (respiratie) stroomt er lucht naar een van de longen, langs de neus of mondholte, de
luchtpijp, de luchtpijpvertakkingen en de bronchioli naar de longblaasjes (alveoli) waar de gasuitwisseling
plaatsvindt, waarbij zuurstof vanuit de lucht wordt opgenomen in het bloed en koolzuurgas wordt afgegeven
aan de lucht. De zuurstofarme en koolzuurrijke lucht wordt vervolgens weer uitgeademd door de neus of de
mond. Door de ademhaling vindt gaswisseling plaats die essentieel is voor het leven. Als deze niet plaatsvindt
volgt verstikking.
Het ademhalingsproces. Ademhaling gebeurt meestal onbewust
maar men kan ook bewust in- en/of uitademen of de adem even
inhouden. Onbewuste inademing wordt gestuurd door een impuls
vanuit het ademhalingscentrum in het verlengde merg van de
hersenstam. Dit centrum reageert op de koolzuurconcentratie.
Stijgt deze concentratie, dan wordt krachtiger geademd om de
concentratie terug te brengen op het optimale niveau. Bij het
inademen of het actief uitademen worden de ademhalingsspieren
gebruikt. Dit zijn de middenrifspieren, buikspieren, de binnenste en
buitenste tussenribspieren en de supraclaviculaire (boven het
sleutelbeen gelegen) spieren. Bij het inademen maken de spieren het volume van de borstholte groter, zodat
de longen, die zich in deze borstholte bevinden, uitzetten. De druk in de borstholte wordt dan lager dan die van
de buitenlucht, waardoor de lucht in de longen stroomt. Bij het uitademen ontspannen de spieren zich en
wordt het volume van de longen (door de elasticiteit van de longen, borstkas en buikwand) weer kleiner.
Daarmee neemt de druk in de longen toe en wordt de lucht weer naar buiten gestuwd. Bij een inademing in
rust wordt er 400-500 ml lucht ingeademd een frequentie van 12 tot 15 keer per minuut. Bij een volwassene
wordt hierbij in rust gemiddeld 300 ml zuivere zuurstof per minuut door de longen opgenomen. Tijdens de
ademhaling wordt de lucht door neusharen vrijgemaakt van stofdeeltjes. De fijnere deeltjes zoals bacteriën,
schimmelsporen of virussen blijven kleven in het slijm dat zich op de oppervlakte van neusholte, luchtpijp en
bronchiën bevindt. Daarnaast wordt door het slijmvlies de lucht vochtig gemaakt en verwarmd. Verder stroomt
de lucht langs het reukslijmvlies en wordt dus tijdens de inademing gecontroleerd.
Middenrif- en borstademhaling
De middenrifademhaling of buikademhaling, is het vergroten van het borstholtevolume door het naar beneden
trekken van het middenrif richting buik. Men ziet de buik uitzetten bij het inademen. Bij de borstademhaling
zijn het de tussenribspieren die het volume van de borstholte vergroten door de ribben omhoog en daardoor
naar voren te trekken. Doorgaans zal daarna passief uitgeademd worden, bij actieve uitademing trekken
andere tussenribspieren de ribben weer naar beneden. Bij borstademhaling ziet men vooral de borstkas
voorwaarts en omhoog bewegen. In de praktijk is de normale ademhaling een combinatie van beide.
Bij ernstige benauwdheid wordt het aandeel van de borstademhaling groter en worden, om het volume van de
borstholte verder te vergroten, nog meer spieren gebruikt: de schouders worden onder meer opgetrokken.
ASTMA
Levi Scholten
ZUYD HOGESCHOOOL
,Astma in de perinatale periode
Inhoudsopgave
DE VIO KAN DE FYSIOLOGISCHE VAN HET ADEMEN UITLEGGEN IN DE ZWANGERSCHAP ...................2
DE VIO KAN ASTMA UITLEGGEN (KAN EEN ZIEKTESCRIPT MAKEN) ...................................................5
ELEMENTEN ZIEKTESCRIPT......................................................................................................................9
WAT WIL JE WETEN:.............................................................................................................................9
DE VIO WEET PERINATALE ZORG TE LEVEREN BIJ EEN VROUW MET ASTMA (PRECONCEPTIONEEL,
AMNAMNESE, BEVALLING, ADVIEZEN, PIL, WIE LEVERT DE ZORG, POSTPARTUM, KIND) ................11
, Astma in de perinatale periode
De vio kan de fysiologische van het ademen uitleggen in
de zwangerschap
De ademhaling
Bij de ademhaling (respiratie) stroomt er lucht naar een van de longen, langs de neus of mondholte, de
luchtpijp, de luchtpijpvertakkingen en de bronchioli naar de longblaasjes (alveoli) waar de gasuitwisseling
plaatsvindt, waarbij zuurstof vanuit de lucht wordt opgenomen in het bloed en koolzuurgas wordt afgegeven
aan de lucht. De zuurstofarme en koolzuurrijke lucht wordt vervolgens weer uitgeademd door de neus of de
mond. Door de ademhaling vindt gaswisseling plaats die essentieel is voor het leven. Als deze niet plaatsvindt
volgt verstikking.
Het ademhalingsproces. Ademhaling gebeurt meestal onbewust
maar men kan ook bewust in- en/of uitademen of de adem even
inhouden. Onbewuste inademing wordt gestuurd door een impuls
vanuit het ademhalingscentrum in het verlengde merg van de
hersenstam. Dit centrum reageert op de koolzuurconcentratie.
Stijgt deze concentratie, dan wordt krachtiger geademd om de
concentratie terug te brengen op het optimale niveau. Bij het
inademen of het actief uitademen worden de ademhalingsspieren
gebruikt. Dit zijn de middenrifspieren, buikspieren, de binnenste en
buitenste tussenribspieren en de supraclaviculaire (boven het
sleutelbeen gelegen) spieren. Bij het inademen maken de spieren het volume van de borstholte groter, zodat
de longen, die zich in deze borstholte bevinden, uitzetten. De druk in de borstholte wordt dan lager dan die van
de buitenlucht, waardoor de lucht in de longen stroomt. Bij het uitademen ontspannen de spieren zich en
wordt het volume van de longen (door de elasticiteit van de longen, borstkas en buikwand) weer kleiner.
Daarmee neemt de druk in de longen toe en wordt de lucht weer naar buiten gestuwd. Bij een inademing in
rust wordt er 400-500 ml lucht ingeademd een frequentie van 12 tot 15 keer per minuut. Bij een volwassene
wordt hierbij in rust gemiddeld 300 ml zuivere zuurstof per minuut door de longen opgenomen. Tijdens de
ademhaling wordt de lucht door neusharen vrijgemaakt van stofdeeltjes. De fijnere deeltjes zoals bacteriën,
schimmelsporen of virussen blijven kleven in het slijm dat zich op de oppervlakte van neusholte, luchtpijp en
bronchiën bevindt. Daarnaast wordt door het slijmvlies de lucht vochtig gemaakt en verwarmd. Verder stroomt
de lucht langs het reukslijmvlies en wordt dus tijdens de inademing gecontroleerd.
Middenrif- en borstademhaling
De middenrifademhaling of buikademhaling, is het vergroten van het borstholtevolume door het naar beneden
trekken van het middenrif richting buik. Men ziet de buik uitzetten bij het inademen. Bij de borstademhaling
zijn het de tussenribspieren die het volume van de borstholte vergroten door de ribben omhoog en daardoor
naar voren te trekken. Doorgaans zal daarna passief uitgeademd worden, bij actieve uitademing trekken
andere tussenribspieren de ribben weer naar beneden. Bij borstademhaling ziet men vooral de borstkas
voorwaarts en omhoog bewegen. In de praktijk is de normale ademhaling een combinatie van beide.
Bij ernstige benauwdheid wordt het aandeel van de borstademhaling groter en worden, om het volume van de
borstholte verder te vergroten, nog meer spieren gebruikt: de schouders worden onder meer opgetrokken.
