Hi!
Thanks dat je mijn samenvatting hebt gekocht! Ik hoop dat het je helpt
met leren.
Het is wel mijn interpretatie van de stof. Ik raad je zeker aan om alles zelf
te hebben gelezen, en dit te gebruiken als extra steuntje.
Laat vooral weten in de beoordeling wat je ervan vond! Tips zijn altijd
welkom.
Succes met leren!
1
,Inhoud
Artikel p.
Verslavingsgedrag van DSM-IV naar DSM-V 3
Addiction is a brain disease, and it matters 5
Drug addiction as incentive sensitization 7
Control of behavior by competing learning systems 11
Controleverlies 15
Klinische interventies 19
Interventies in de cognitieve gedragstherapie van problematisch 24
middelengebruik en gokken
Cognitive motivational processes underlying addiction treatment 30
Retraining automatic action tendencies changes alcoholic patients’ 36
approach bias for alcohol and improves treatment outcome
Handbook verslaving 38
Community reinforcement and family training 41
2
, Verslavingsgedrag van DSM-IV naar DSM-5
W. van den Brink
Introductie
Het denken over verslaving heeft in de laatste twee eeuwen een duidelijke ontwikkeling
doorgemaakt: van verslaving als morele zwakte in het begin van de 19e eeuw en
verslaving als direct gevolg van de verslavende eigenschappen van de stof aan het eind
van de 19e en begin van de 20e eeuw, tot een biopsychosociaal bepaalde aandoening in
de 2e helft van de 20e eeuw. De laatste 25 jaar wordt verslaving – binnen de psychiatrie,
maar ook daarbuiten – vooral gezien als een hersenziekte waarin biologische
kwetsbaarheid en persistentie veranderingen van het brein door herhaaldelijk
middelengebruik centraal staan.
Van immoreel gedrag naar afhankelijkheidssyndroom
Deze ontwikkeling is ook terug te vinden in de DSM. In de DSM-I en DSM-II werden
alcoholisme en drugsverslaving nog opgenomen als persoonlijkheidsstoornis. In de DSM-
III werd verslaving voor het eerst een aparte categorie. In de DSM-III-R werd bovendien
een globaal onderscheid gemaakt tussen lichte, matige en ernstige afhankelijkheid en er
werden definities gegeven voor partiele en volledige remissie. De DSM-IV werd
gekenmerkt door consolidatie: het onderscheid tussen misbruik en afhankelijkheid bleef
ongeveer gelijk, de criteria van afhankelijkheid bleven ongeveer gelijk maar werden wat
ingedikt, en het aantal criteria van misbruik werd wat uitgebreid. Het onderscheid tussen
lichte, matige en ernstige afhankelijkheid verdween weer en er werd een onderscheid
tussen vroege en langdurige remissie geïntroduceerd.
Pathologisch gokken
Vanaf de DSM-III was er ook sprake van een diagnostische categorie “pathologisch
gokken”, die in het classificatiesysteem was opgenomen in de categorie ‘stoornissen in
de impulscontrole (NAO)’. In de DSM-IV werden de criteria van de DSM-III en de DSM-
III-R vervolgens gecombineerd tot een nieuwe set van 10 criteria, waarvan er aan ten
minste 5 voldaan moest zijn.
Van DSM-IV naar DSM-5
De veranderingen van de DSM-IV naar de DSM-5 zijn:
1. Samenvoeging van de DSM-IV-stoornissen in en door het gebruik van middelen
en de DSM-IV-diagnose pathologisch gokken in een nieuwe DSM-5 categorie
‘verslavingen en stoornissen door het gebruik van middelen’. Dit komt doordat ze
een grote overlap vertonen, veel samen voorkomen, een gedeelde genetische
kwetsbaarheid hebben, en dezelfde effectieve interventies hebben. Het criterium
‘illegale activiteiten’ werd verwijderd en de drempel van het stellen van de
diagnose werd verlaag van 5/10 naar 4/9. Op basis van een verkenning van de
literatuur werd besloten gameverslaving in de DSM-5 op te nemen in de bijlage
met stoornissen die nader onderzocht moeten worden.
2. Samenvoeging van DSM-IV-diagnosen ‘misbruik’ en ‘afhankelijkheid’ tot een
nieuwe DSM-5 diagnose ‘stoornis in het gebruik van middelen’ met drie te
onderscheiden ernstniveaus:
Beperkt: minstens 2 criteria in het laatste jaar.
Matig: 4-5 criteria in het laatste jaar.
3
, Ernstig: minstens 6 criteria in het laatste jaar.
In de DSM-5 worden twee vormen van remissie onderscheiden:
Vroege remissie: geen symptomen gedurende 3 – 12 maanden.
Langdurige remissie: geen symptomen gedurende meer dan 12 maanden.
Evaluatie
De samenvoeging van de stoornis in het gebruik van middelen en pathologisch gokken is
goed te rechtvaardigen en komt tegemoet aan de groeiende wens om zowel bij de
psychiatrische classificatie en diagnostiek als bij de behandeling van psychiatrische
patiënten meer rekening te houden met onderliggende psychopathologische processen.
Dat betekent natuurlijk niet dat met deze nieuwe classificatie alle problemen zijn
opgelost en dat we nu een ideaal systeem hebben. Ten slotte moeten we ons realiseren
dat het hier gaat om een classificatie van psychiatrische stoornissen en dat voor de
diagnostiek en behandeling van individuele patiënten veel meer nodig is.
4
Thanks dat je mijn samenvatting hebt gekocht! Ik hoop dat het je helpt
met leren.
Het is wel mijn interpretatie van de stof. Ik raad je zeker aan om alles zelf
te hebben gelezen, en dit te gebruiken als extra steuntje.
Laat vooral weten in de beoordeling wat je ervan vond! Tips zijn altijd
welkom.
Succes met leren!
1
,Inhoud
Artikel p.
Verslavingsgedrag van DSM-IV naar DSM-V 3
Addiction is a brain disease, and it matters 5
Drug addiction as incentive sensitization 7
Control of behavior by competing learning systems 11
Controleverlies 15
Klinische interventies 19
Interventies in de cognitieve gedragstherapie van problematisch 24
middelengebruik en gokken
Cognitive motivational processes underlying addiction treatment 30
Retraining automatic action tendencies changes alcoholic patients’ 36
approach bias for alcohol and improves treatment outcome
Handbook verslaving 38
Community reinforcement and family training 41
2
, Verslavingsgedrag van DSM-IV naar DSM-5
W. van den Brink
Introductie
Het denken over verslaving heeft in de laatste twee eeuwen een duidelijke ontwikkeling
doorgemaakt: van verslaving als morele zwakte in het begin van de 19e eeuw en
verslaving als direct gevolg van de verslavende eigenschappen van de stof aan het eind
van de 19e en begin van de 20e eeuw, tot een biopsychosociaal bepaalde aandoening in
de 2e helft van de 20e eeuw. De laatste 25 jaar wordt verslaving – binnen de psychiatrie,
maar ook daarbuiten – vooral gezien als een hersenziekte waarin biologische
kwetsbaarheid en persistentie veranderingen van het brein door herhaaldelijk
middelengebruik centraal staan.
Van immoreel gedrag naar afhankelijkheidssyndroom
Deze ontwikkeling is ook terug te vinden in de DSM. In de DSM-I en DSM-II werden
alcoholisme en drugsverslaving nog opgenomen als persoonlijkheidsstoornis. In de DSM-
III werd verslaving voor het eerst een aparte categorie. In de DSM-III-R werd bovendien
een globaal onderscheid gemaakt tussen lichte, matige en ernstige afhankelijkheid en er
werden definities gegeven voor partiele en volledige remissie. De DSM-IV werd
gekenmerkt door consolidatie: het onderscheid tussen misbruik en afhankelijkheid bleef
ongeveer gelijk, de criteria van afhankelijkheid bleven ongeveer gelijk maar werden wat
ingedikt, en het aantal criteria van misbruik werd wat uitgebreid. Het onderscheid tussen
lichte, matige en ernstige afhankelijkheid verdween weer en er werd een onderscheid
tussen vroege en langdurige remissie geïntroduceerd.
Pathologisch gokken
Vanaf de DSM-III was er ook sprake van een diagnostische categorie “pathologisch
gokken”, die in het classificatiesysteem was opgenomen in de categorie ‘stoornissen in
de impulscontrole (NAO)’. In de DSM-IV werden de criteria van de DSM-III en de DSM-
III-R vervolgens gecombineerd tot een nieuwe set van 10 criteria, waarvan er aan ten
minste 5 voldaan moest zijn.
Van DSM-IV naar DSM-5
De veranderingen van de DSM-IV naar de DSM-5 zijn:
1. Samenvoeging van de DSM-IV-stoornissen in en door het gebruik van middelen
en de DSM-IV-diagnose pathologisch gokken in een nieuwe DSM-5 categorie
‘verslavingen en stoornissen door het gebruik van middelen’. Dit komt doordat ze
een grote overlap vertonen, veel samen voorkomen, een gedeelde genetische
kwetsbaarheid hebben, en dezelfde effectieve interventies hebben. Het criterium
‘illegale activiteiten’ werd verwijderd en de drempel van het stellen van de
diagnose werd verlaag van 5/10 naar 4/9. Op basis van een verkenning van de
literatuur werd besloten gameverslaving in de DSM-5 op te nemen in de bijlage
met stoornissen die nader onderzocht moeten worden.
2. Samenvoeging van DSM-IV-diagnosen ‘misbruik’ en ‘afhankelijkheid’ tot een
nieuwe DSM-5 diagnose ‘stoornis in het gebruik van middelen’ met drie te
onderscheiden ernstniveaus:
Beperkt: minstens 2 criteria in het laatste jaar.
Matig: 4-5 criteria in het laatste jaar.
3
, Ernstig: minstens 6 criteria in het laatste jaar.
In de DSM-5 worden twee vormen van remissie onderscheiden:
Vroege remissie: geen symptomen gedurende 3 – 12 maanden.
Langdurige remissie: geen symptomen gedurende meer dan 12 maanden.
Evaluatie
De samenvoeging van de stoornis in het gebruik van middelen en pathologisch gokken is
goed te rechtvaardigen en komt tegemoet aan de groeiende wens om zowel bij de
psychiatrische classificatie en diagnostiek als bij de behandeling van psychiatrische
patiënten meer rekening te houden met onderliggende psychopathologische processen.
Dat betekent natuurlijk niet dat met deze nieuwe classificatie alle problemen zijn
opgelost en dat we nu een ideaal systeem hebben. Ten slotte moeten we ons realiseren
dat het hier gaat om een classificatie van psychiatrische stoornissen en dat voor de
diagnostiek en behandeling van individuele patiënten veel meer nodig is.
4
